Suchergebnisse

The scholarly analysis and critique of law always take place under circumstances of scarcity of academic resources. At any given moment, the number of academic jurists mastering a given legal system and being capable of analysing and critiquing it at a professional scientific level is limited. The pandemic of COVID-19 only exacerbated this phenomenon, exposing the importance of making methodological and paradigmatic choices. What critical legal theory teaches us is that the choice of method and approach to the analysis and critique of legal materials is not politically neutral. Asking about the political goals and choices behind solutions adopted by legislators, ministers, civil servants, law enforcement officers, and judges, and about the actual interests impacted by their decisions is much more important and topical in these difficult times. A sociologically oriented critical legal theory can provide the necessary tools for such an analysis of the corpus iuris pandemici. ; Akademicka analiza i krytyka prawa zawsze odbywa się w warunkach niedostatku zasobów. W danym momencie liczba prawników-akademików, którzy znają dany system prawny i są w stanie go analizować i poddawać krytyce na profesjonalnym poziomie naukowym jest ograniczona. Pandemia COVID-19 jedynie pogłębiła to zjawisko, uwypuklając znaczenie dokonywanych wyborów dotyczących metody i paradygmatu badań. Krytyczna teoria prawa wskazuje, że wybór metody i podejścia do analizy i krytyki materiałów prawnych nie jest neutralny politycznie. Pytanie o polityczne cele i wybory stojące za rozwiązaniami przyjmowanymi przez ustawodawców, ministrów, urzędników państwowych, funkcjonariuszy organów ścigania i sędziów, a także o rzeczywiste interesy, na które wpływają ich decyzje, jest niezwykle aktualne w tych trudnych czasach. Socjologicznie zorientowana krytyczna teoria prawa może dostarczyć niezbędnych do tego narzędzi do prowadzenia tego rodzaju badań nad corpus iuris pandemici.

One of the key elements of the critical theory of adjudication is the identification of an objective antagonism that is at stake behind a given court case. The identification of the antagonism allows to develop an axis, along which interpretive possibilities can be spread and arranged from those most favourable to social group A (e.g. workers) to that most favourable to social group B (e.g. businesses). The paper discusses the famous Laval–Viking case-law which was concerned with the fundamental rights of workers (right to strike and undertake collective action) and their relation to the economic freedoms of businesses, seeking to escape the high standards of worker protection in their own country either by changing the flag of a ship to a flag of convenience (Viking) or by importing cheap labour force from abroad, without guaranteeing the workers equal rights (Laval). Whereas the vast majority of scholars have interpreted the Viking–Laval jurisprudence as relating to the fundamental socio-economic antagonism opposing workers and businesses, the Slovenian scholar Damjan Kukovec has proposed an alternative reading. According to him, the real antagonism is ultimately between workers from the periphery (Central Europe, in casu Baltic countries) and workers from the centre (Western Europe, in casu Scandinavian countries). By introducing the spatial dimension to the political, Kukovec entirely changes the formulation of the underlying antagonism. The paper engages critically with Kukovec's analysis and argues that the objective interest of Central European workers lies not in selling their labour at dumping prices, but gaining the same guarantees of social protection as existing in the West. ; Jednym z kluczowych elementów krytycznej teorii orzekania jest identyfikacja obiektywnie istniejącego antagonizmu, którego dotyczy dane orzeczenie. Identyfikacja antagonizmu pozwala rozwinąć oś, wzdłuż której układane są możliwości interpretacyjne, od najkorzystniejszej dla grupy społecznej A (np. pracowników) do najkorzystniejszej dla grupy społecznej B (np. przedsiębiorców). Artykuł analizuje słynne orzecznictwo Laval-Viking, którego przedmiotem są podstawowe prawa pracownicze (prawo do strajku i działania zbiorowego) oraz ich relacja do swobód gospodarczych przedsiębiorców, którzy zmierzają do uchylenia się od wyższych standardów ochrony praw pracowniczych w ich własnym kraju, już to poprzez zmianę miejsca rejestracji statku na tanią banderę (Viking), już to poprzez import taniej siły roboczej z zagranicy bez zapewnienia pracownikom sprowadzonym równych praw pracowniczych (Laval). Podczas gdy większość badaczy postrzega orzecznictwo Viking–Laval jako dotyczące społeczno-gospodarczego antagonizmu pracowników i przedsiębiorców, słoweński badacz Damjan Kukovec zaproponował odczytanie alternatywne. Jego zdaniem rzeczywisty antagonizm ma miejsce pomiędzy pracownikami z peryferii (Europy Środkowej, in casu Pribałtyki) a pracownikami centrum (Europy Zachodniej, in casu państw skandynawskich). Wprowadzając wymiar przestrzenny do polityczności, Kukovec całkowicie zmienia sposób sformułowania analizowanego antagonizmu. Artykuł podejmuje krytykę analizy Kukovca, argumentując, że obiektywny interes środkowoeuropejskich pracowników nie polega na tym, by sprzedawać swą pracę po cenach dumpingowych, ale by uzyskać te same gwarancje ochrony socjalnej, jak na Zachodzie.

The scholarly analysis and critique of law always take place under circumstances of scarcity of academic resources. At any given moment, the number of academic jurists mastering a given legal system and being capable of analysing and critiquing it at a professional scientific level is limited. The pandemic of COVID-19 only exacerbated this phenomenon, exposing the importance of making methodological and paradigmatic choices. What critical legal theory teaches us is that the choice of method and approach to the analysis and critique of legal materials is not politically neutral. Asking about the political goals and choices behind solutions adopted by legislators, ministers, civil servants, law enforcement officers, and judges, and about the actual interests impacted by their decisions is much more important and topical in these difficult times. A sociologically oriented critical legal theory can provide the necessary tools for such an analysis of the corpus iuris pandemici. ; Akademicka analiza i krytyka prawa zawsze odbywa się w warunkach niedostatku zasobów. W danym momencie liczba prawników-akademików, którzy znają dany system prawny i są w stanie go analizować i poddawać krytyce na profesjonalnym poziomie naukowym jest ograniczona. Pandemia COVID-19 jedynie pogłębiła to zjawisko, uwypuklając znaczenie dokonywanych wyborów dotyczących metody i paradygmatu badań. Krytyczna teoria prawa wskazuje, że wybór metody i podejścia do analizy i krytyki materiałów prawnych nie jest neutralny politycznie. Pytanie o polityczne cele i wybory stojące za rozwiązaniami przyjmowanymi przez ustawodawców, ministrów, urzędników państwowych, funkcjonariuszy organów ścigania i sędziów, a także o rzeczywiste interesy, na które wpływają ich decyzje, jest niezwykle aktualne w tych trudnych czasach. Socjologicznie zorientowana krytyczna teoria prawa może dostarczyć niezbędnych do tego narzędzi do prowadzenia tego rodzaju badań nad corpus iuris pandemici.

One of the key elements of the critical theory of adjudication is the identification of an objective antagonism that is at stake behind a given court case. The identification of the antagonism allows to develop an axis, along which interpretive possibilities can be spread and arranged from those most favourable to social group A (e.g. workers) to that most favourable to social group B (e.g. businesses). The paper discusses the famous Laval–Viking case-law which was concerned with the fundamental rights of workers (right to strike and undertake collective action) and their relation to the economic freedoms of businesses, seeking to escape the high standards of worker protection in their own country either by changing the flag of a ship to a flag of convenience (Viking) or by importing cheap labour force from abroad, without guaranteeing the workers equal rights (Laval). Whereas the vast majority of scholars have interpreted the Viking–Laval jurisprudence as relating to the fundamental socio-economic antagonism opposing workers and businesses, the Slovenian scholar Damjan Kukovec has proposed an alternative reading. According to him, the real antagonism is ultimately between workers from the periphery (Central Europe, in casu Baltic countries) and workers from the centre (Western Europe, in casu Scandinavian countries). By introducing the spatial dimension to the political, Kukovec entirely changes the formulation of the underlying antagonism. The paper engages critically with Kukovec's analysis and argues that the objective interest of Central European workers lies not in selling their labour at dumping prices, but gaining the same guarantees of social protection as existing in the West. ; Jednym z kluczowych elementów krytycznej teorii orzekania jest identyfikacja obiektywnie istniejącego antagonizmu, którego dotyczy dane orzeczenie. Identyfikacja antagonizmu pozwala rozwinąć oś, wzdłuż której układane są możliwości interpretacyjne, od najkorzystniejszej dla grupy społecznej A (np. pracowników) do najkorzystniejszej dla grupy społecznej B (np. przedsiębiorców). Artykuł analizuje słynne orzecznictwo Laval-Viking, którego przedmiotem są podstawowe prawa pracownicze (prawo do strajku i działania zbiorowego) oraz ich relacja do swobód gospodarczych przedsiębiorców, którzy zmierzają do uchylenia się od wyższych standardów ochrony praw pracowniczych w ich własnym kraju, już to poprzez zmianę miejsca rejestracji statku na tanią banderę (Viking), już to poprzez import taniej siły roboczej z zagranicy bez zapewnienia pracownikom sprowadzonym równych praw pracowniczych (Laval). Podczas gdy większość badaczy postrzega orzecznictwo Viking–Laval jako dotyczące społeczno-gospodarczego antagonizmu pracowników i przedsiębiorców, słoweński badacz Damjan Kukovec zaproponował odczytanie alternatywne. Jego zdaniem rzeczywisty antagonizm ma miejsce pomiędzy pracownikami z peryferii (Europy Środkowej, in casu Pribałtyki) a pracownikami centrum (Europy Zachodniej, in casu państw skandynawskich). Wprowadzając wymiar przestrzenny do polityczności, Kukovec całkowicie zmienia sposób sformułowania analizowanego antagonizmu. Artykuł podejmuje krytykę analizy Kukovca, argumentując, że obiektywny interes środkowoeuropejskich pracowników nie polega na tym, by sprzedawać swą pracę po cenach dumpingowych, ale by uzyskać te same gwarancje ochrony socjalnej, jak na Zachodzie.

Contrary to traditional accounts, which treat adjudication as the application of legal norms to the facts of a case, without any creative activity, the present paper assumes, following crtitical legal theory, that adjudication as a social practice belongs to the sphere of the political and involves judicial decision-making. The concept of the political is understood, following Chantal Mouffe, as the dimension of unalienable and inherent antagonism underlying any society. Any judicial decision, and especially one taken in a case where the court enjoyed a broad scope of discretion, influences a given social antagonism. However, as a prerequisite of a critical analysis of case-law it is necessary to identify the social antagonisms in question. To this end, the paper first analyses the very concept of an antagonism, highlighting its collective character, and then makes a tentative application of the concept to the European Court of Justice, attempting to identify the main types of social antagonisms which are subject to the Court's jurisdiction. ; Wbrew tradycyjnym narracjom, wedle których orzekanie polega na stosowaniu norm prawnych do stanu faktycznego danej sprawy i nie obejmuje żadnej działalności twórczej, w niniejszym artykule wychodzi się od założenia, właściwego krytycznej teorii prawa, iż orzekanie jest praktyką społeczną należącą do sfery polityczności i zakłada podejmowanie przez sędziów decyzji. Pojęcie polityczności rozumiane jest tu – za Chantal Mouffe – jako wymiar nieusuwalnego i nieodłącznego antagonizmu, jaki leży u podstaw każdego społeczeństwa. Każde orzeczenie, a w szczególności takie, przy którego wydaniu sąd korzystał z szerokiego zakresu władzy dyskrecjonalnej, wywiera wpływ na określony antagonizm społeczny. W celu prowadzenia krytycznych badań nad orzecznictwem konieczne jest ustalenie, jaki antagonizm społeczny był w danym orzeczeniu istotny. W tym celu artykuł najpierw analizuje samo pojęcie antagonizmu, kładąc nacisk na jego zbiorowych charakter, a następnie podejmuje próbę zastosowania tego pojęcia do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w celu zidentyfikowania głównych typów antagonizmów społecznych, które podlegają jurysdykcji Trybunału.

Contrary to traditional accounts, which treat adjudication as the application of legal norms to the facts of a case, without any creative activity, the present paper assumes, following crtitical legal theory, that adjudication as a social practice belongs to the sphere of the political and involves judicial decision-making. The concept of the political is understood, following Chantal Mouffe, as the dimension of unalienable and inherent antagonism underlying any society. Any judicial decision, and especially one taken in a case where the court enjoyed a broad scope of discretion, influences a given social antagonism. However, as a prerequisite of a critical analysis of case-law it is necessary to identify the social antagonisms in question. To this end, the paper first analyses the very concept of an antagonism, highlighting its collective character, and then makes a tentative application of the concept to the European Court of Justice, attempting to identify the main types of social antagonisms which are subject to the Court's jurisdiction. ; Wbrew tradycyjnym narracjom, wedle których orzekanie polega na stosowaniu norm prawnych do stanu faktycznego danej sprawy i nie obejmuje żadnej działalności twórczej, w niniejszym artykule wychodzi się od założenia, właściwego krytycznej teorii prawa, iż orzekanie jest praktyką społeczną należącą do sfery polityczności i zakłada podejmowanie przez sędziów decyzji. Pojęcie polityczności rozumiane jest tu – za Chantal Mouffe – jako wymiar nieusuwalnego i nieodłącznego antagonizmu, jaki leży u podstaw każdego społeczeństwa. Każde orzeczenie, a w szczególności takie, przy którego wydaniu sąd korzystał z szerokiego zakresu władzy dyskrecjonalnej, wywiera wpływ na określony antagonizm społeczny. W celu prowadzenia krytycznych badań nad orzecznictwem konieczne jest ustalenie, jaki antagonizm społeczny był w danym orzeczeniu istotny. W tym celu artykuł najpierw analizuje samo pojęcie antagonizmu, kładąc nacisk na jego zbiorowych charakter, a następnie podejmuje próbę zastosowania tego pojęcia do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w celu zidentyfikowania głównych typów antagonizmów społecznych, które podlegają jurysdykcji Trybunału.

This article examines, on the one hand, the relationship between methods of legal interpretation used by judges, and on the other hand, the legitimacy of judicial discretion and the impact of judicial decisions upon structural social antagonisms (known as 'the political'). The paper explores these matters by means of a case study, namely, the judicial activity of the European Court of Justice ('Court'). The article posits a direct correlation between the method of interpretation chosen by the court, and the legitimacy of its discretion as well as the level of decision-making with regard to the political. Accordingly, if the Court chooses a linguistic method of interpretation, adhering to the objective will of the treaty-makers and legislators, the legitimacy of a decision has more weight, and the extent of judicial decision-making in the field of the political is correspondingly lower. However, this is not possible due to the general features of legal language, and especially specific features of the language used in European case law since the judge is unable to decide cases solely on the basis of the language of legal texts. This creates a need for the judge to arrive at a decision, which must be legitimised on the basis of the axiological choices made, and interests protected. To this end, a tentative normative theory of interpretation for the Court is proposed.

Critical legal theory emerged in the United States in the 1970s, at a time whenCentral and Eastern Europe belonged to the Soviet bloc and was subject to the system of actuallyexisting socialism. Therefore, the arrival of critical jurisprudence into the region was delayed. InPoland, the first texts on critical and postmodern legal theory began to appear at the end of the 1990sand the beginning of the 2000s. Lech Morawski's monograph, characteristically entitled What LegalScholarship Has to Gain from Postmodernism?, published in 2001, officially inaugurated a broaderinterest in postmodern legal theory. Adam Sulikowski has been the main representative of criticallegal theory in Poland, developing a postmodern theory of constitutionalism. Other sub-fields ofpostmodern and critical legal theory, gradually developing in Central European jurisprudence,include such areas as law and literature, law and ideology, law and neocolonial theory, as well asfeminist jurisprudence. There is a noticeably growing influence of critical sociology and criticaldiscourse analysis which seem to be a promising paradigm for invigorating critical legal theoryfrom an empirical perspective. The concept of "the political", in the sense used by Chantal Mouffe,has been evoked to propose a "political theory of law" conceived as an analysis of the juridicalphenomenon through the lens of the political. Recently, it has found its concrete applications in thepolitical theory of judicial decision-making.