Suchergebnisse

Recenzowana praca stanowi wkład Autorki w toczącą się w środowisku polskich europeistów dyskusję na temat fenomenu Unii Europejskiej jako uczestnika stosunków międzynarodowych, charakteryzującego się specyficznym i unikatowym zestawem cech. W pracy broniona i uzasadniona jest teza – kontestowana przez niektórych badaczy – mówiąca o tym, że UE dysponuje regulującym jej stosunki z zagranicą instrumentarium, które jest odpowiednikiem polityki zagranicznej suwerennego państwa. Specyfika Unii powoduje jedynie, że politykę tę można – co najwyżej – inaczej nazywać, tak jak czyni to Autorka, określając ją w uzasadnionych przypadkach mianem "polityki zewnętrznej UE".