Suchergebnisse

The article follows on from the research project "Everyday life during a pandemic", the aim of which was to show the relational nature of the categories of excesses and shortages, and thus the organic essence of everyday life itself. The second goal was to present patterns of experiencing the crisis in everyday life, meaning how it is sustained in such moments, with the help of what practices and cognitive categories. Crisis economics is one such instrument, referring to the process of measuring, which is far from a quantitative and mathematical form of establishing relationships between phenomena. The economics of everyday life is qualitative, and is accompanied by such concepts as "too much", "too little", "less than", "more than", "similarly", and "at least". Such measures are subjective, and are applied in a specific situational context — in this case at a moment of disruption and crisis in everyday life. The article describes several examples of such crisis economics in the form of the principle of "at least", "better not risk", and "more but for less time".

Tekst ma formę dyskusji z pracą Magdaleny Zamorskiej zatytułowanej Z Uważnością i Troską. Feministyczne studia nad roślinami. Punktem wyjścia jest zaproponowany w nim postulat konieczności pisania nowych narracji, dzięki którym moglibyśmy postrzegać rośliny w sposób wykraczający poza traktowanie ich jako półżywnych, podatnych na manipulacje i pasywnych istot. Celem artykułu jest rozwinięcie tej opowieści w postaci dwóch narracji: o człowieku jako istocie kreatywnej, tworzącej dobre warunki dla rozwoju niektórych roślin; oraz o porządku ludzkim jako kruchym i podatnym na zaburzenie. Pierwsza z nich opisywana jest na przykładzie wszędobylskiej i nieuchronnej obecności roślin w mieście, druga wskazuje, że praktyki ciągłego odgradzania sfery kontrolowanej przez człowieka od samoistności przyrodniczej mają swoje ograniczenia i nie mogą być w pełni realizowane. Obie te historie zaproponowane są po to, aby spojrzeć na relacje ludzko-roślinne w inny sposób niż poprzez pryzmat obrazu człowieka jako destruktywnej siły wrogiej życiu i bioróżnorodności. Rośliny są dzięki temu ukazane jako nieodłączna i aktywna część życia społecznego. W podsumowaniu artykułu zaproponowano ideę normatywną "dawania się zarastać", która postuluje koniczność płynnego traktowania granic między tym, co ludzkie, a tym, co roślinne.

Czucie ciała pacjenta jako część profesji terapeutów manualnych to tematyka powiązana z pojęciem wiedzy niedyskursywnej. Podstawowym celem artykułu jest przybliżenie czytelnikowi tych zagadnień jako swoistego pomostu, który pozwala interdyscyplinarnie łączyć nauki społeczne z naukami o zdrowiu. Cel ten zakłada przede wszystkim uświadomienie istnienia pewnego elementu wiedzy fizjoterapeutycznej, który – wbrew temu, czego wymaga dominująca w naukach medycznych zobiektywizowana forma prezentacji wiedzy i badań – łatwo nie poddaje się językowemu wyjaśnie­niu i kwantyfikacji. Wraz z tym założeniem najważniejszymi kwestiami, na których koncentruje się artykuł, są: uwrażliwienie na bariery, na jakie napotykają badacze próbujący badać zjawisko czucia ciała pacjenta przy użyciu metod jakościowych; przedstawienie tego, czym jest kompetencja czucia ciała pacjenta; w jaki sposób się jej naucza i ją nabywa oraz w jaki sposób problematyzuje ona domi­nujące standardy naukowości w naukach medycznych.

The author of the text focuses on the economics of everyday life as defined by a contextual and qualitative measuring of various aspects of hospitality through the use of terms such as "more," "less," and "just right." He analyzes the presence of food, alcohol, and coffee during the visit of guests. Each of these three material components of hospitality is regulated according to specific principles: "too much is better than too little" in regard to food, "too little is better than too much" for alcohol, and there has to be "at least" coffee. A detailed analysis of these principles leads to the conclusion that Polish hospitality is today oriented toward moderation. The popular belief in the abundance of Polish hospitality as a national feature is thus called into question.

This paper refers to Theodor Adorno's sociological and philosophical reflection and the basic contradictions in his theory. The author disclosures basic inconsistencies between his methodological assumptions and diagnosis of industrial society. Paradoxically, regardless of whether we are supporters or opponents of Adorno's conceptions, it leads to a more sensitive overview toward social reality and realizing his methodological ideals through our practical activity.