Suchergebnisse

Wschodnia granica Polski stanowiąca odcinki zewnętrznych granic Unii Europejskiej została w niemal podobnym okresie narażone na intensywny napływ imigrantów. Zjawiska te wynikały z innych przyczyn, a czynnikiem łączącym je był człowiek poszukujący bezpiecznego miejsca do życia. Od połowy 2021 r. granica polsko-białoruska została poddana zorganizowanemu napływowi imigrantów, chcących w sposób nielegalny przekroczyć granicę. Natomiast po ataku Rosji na Ukrainę granica polsko-ukraińska napotkała masowy napływ uciekinierów wojennych. Rząd Polski zastosowała dwie różne taktyki zarządzania sytuacjami na poszczególnych granicach wobec presji migracyjnej. Artykuł przedstawia te różnice i stara się wyjaśnić ich przyczynę.

Klasycznymi elementami tworzącymi przestrzeń międzynarodową są podmioty państwowe, suwerenność, terytorium, prawo międzynarodowe i pochodne tych elementów zakorzenione w ładzie wesfalskim.
Ich zwornikiem są granice, które porządkują przestrzeń międzynarodową, a zmiany ich położenia, struktury czy zasad przekraczania pociągają za sobą ogromne konsekwencje dla porządku politycznego. Wyznaczniki ładu późnowesfalskiego, którymi są: zmienność, niepewność i pluralizm możliwości, burzą w pewnym wymiarze wypracowane mechanizmy funkcjonowania tych elementów. Zmiany zasad i możliwości funkcjonowania państw w środowisku międzynarodowym powodują często deficyt mechanizmów reakcji na nie i pojawiający się efekt zaskoczenia. Zmianom ulega również istota granic,
do których zaliczymy: redefinicję podziału wnętrza państwa i środowiska zewnętrznego, zastępowanie percepcji granicy w kategoriach bariery na rzecz pomostu oraz rozszerzenie praktyk kontroli granic o koncepcję zarządzania granicami. Strefa Schengen urzeczywistnia porządek późnowestfalski, redefiniując pojęcie środowiska wewnętrznego i zewnętrznego, granic państwowych i granic zewnętrznych oraz jest przejawem zmienności, niepewności i sprzeczności. Strefa ewoluowała w wymiarze terytorialnym i prawnym, przechodząc przez fazy wprowadzenia, wzrostu i dojrzałości oraz schyłku, który nie oznacza upadku strefy Schengen, ale niepewność co do uwarunkowań jej działania i jest przejawem koncepcji o "niezdecydowaniu" granic. Obecna faza może stać się punktem zwrotnym w kierunku konwersji strefy Schengen, niosąc ze sobą nowe rozwiązania.

Las fronteras siempre han reflejado la calidad de las relaciones entre los países vecinos y constituían la imagen de una época determinada. Son barómetros sensibles de los cambios que tienen lugar en el entorno internacional y generalmente responden a estos cambios más rápidamente. Desde que las fronteras dejaron de cumplir sus funciones solo en la dimensión territorial y también entraron al nivel espacial, se las define como fronteras móviles, fronteras vacilantes o fronteras inteligentes. En la actualidad, los Estados concluyen acuerdos relacionados con sus fronteras, incluso si no comparten una frontera común. Esto se debe, entre otros, por causa de la aparición de muchas nuevas amenazas transfronterizas que requieren cooperación para combatirlas. El objetivo del artículo es indicar la dinámica de las fronteras contemporáneas en relación con los factores que determinan sus propiedades. Se han especificado dos tipos de determinantes: tendencias a largo plazo y puntos de inflexión, los cuales tienen el mayor impacto en las características de las fronteras contemporáneas. Estos determinantes incluyen varios fenómenos como la globalización, la integración de la Unión Europea, las migraciones y los ataques terroristas, entre otros. Cada uno de los determinantes ha sido caracterizado por separado en relación con su impacto sobre las fronteras. La autora aplicó el análisis factorial en el artículo.

Borders have always reflected the state of relations between neighboring countries and were an image of a given era. They are sensitive barometers of changes taking place in an international environment and usually respond to these changes the most quickly. Since the borders ceased functioning only in a territorial dimension and entered a spatial level, they have been defined as mobile borders, vacillating borders and smart borders. Nowadays, countries can conclude agreements on border cooperation even though they do not share a common border. This is due to an emergence of many new transborder threats that require cooperation to combat them. The aim of the article is to indicate changes in the nature of contemporary borders in relation to the factors determining these challenges. Two types of determinants are distinguished: long-term trends and turning points that have had an impact on an essence of modern borders. There are several phenomena such as globalization, integration of the European Union, migrations and terrorist attacks, to mention a few. Each determinant is related to the border and its change. The author applied factor analysis in the article. ; Las fronteras siempre han reflejado la calidad de las relaciones entre los países vecinos y constituían la imagen de una época determinada. Son barómetros sensibles de los cambios que tienen lugar en el entorno internacional y generalmente responden a estos cambios más rápidamente. Desde que las fronteras dejaron de cumplir sus funciones solo en la dimensión territorial y también entraron al nivel espacial, se las define como fronteras móviles, fronteras vacilantes o fronteras inteligentes. En la actualidad, los Estados concluyen acuerdos relacionados con sus fronteras, incluso si no comparten una frontera común. Esto se debe, entre otros, por causa de la aparición de muchas nuevas amenazas transfronterizas que requieren cooperación para combatirlas. El objetivo del artículo es indicar la dinámica de las fronteras contemporáneas en relación con los factores que determinan sus propiedades. Se han especificado dos tipos de determinantes: tendencias a largo plazo y puntos de inflexión, los cuales tienen el mayor impacto en las características de las fronteras contemporáneas. Estos determinantes incluyen varios fenómenos como la globalización, la integración de la Unión Europea, las migraciones y los ataques terroristas, entre otros. Cada uno de los determinantes ha sido caracterizado por separado en relación con su impacto sobre las fronteras. La autora aplicó el análisis factorial en el artículo.

Tematem artykułu jest ryzyko, traktowane jako kategoria badawcza – z szeroko opracowaną bazą metodologiczną i możliwością jej zastosowania w analizie współczesnych stosunków międzynarodowych. Przedstawione zostały propozycje definicji wypracowane przez różnych znawców "ryzyka" oraz wyniki raportów wybranych organizacji, które po pierwsze coraz powszechniej stosują analizy ryzyka w swoich opracowaniach i po drugie są źródłem istotnych informacji służących budowaniu strategii bezpieczeństwa międzynarodowego. Celem artykułu jest zwiększenie zainteresowania naukowców zastosowaniem kategorii ryzyka do badań w stosunkach międzynarodowych.

Granica jest kluczowym elementem strategii bezpieczeństwa państwa. UE jako podmiot stosunków międzynarodowych przyczyniła się do jakościowej zmiany istoty granic państwowych. Z jednej strony uwzględnia jej funkcję porządkowania dwóch systemów prawnych na poziomie suwerennych państw, a z drugiej "odrywa" granicę od jej jedynie terytorialnego wymiaru, wyznaczającego zakres owej suwerenności, i umieszcza w przestrzeni, gdzie zachodzi synteza interakcji między różnymi podmiotami stosunków międzynarodowych. Idea funkcjonowania granic Unii Europejskiej wpasowuje się w koncepcję hybrydowej struktury samej Unii. Jest unikalnym bytem w kategorii prawa międzynarodowego, nie mając swojego odpowiednika w żadnej innej aktualnej strukturze integracyjnej. Granice UE są hybrydową formą tradycyjnie rozumianego określenia granicy w odniesieniu do państwa, cechuje je nie jednorodność i zmienność funkcjonalna oraz wysoka wrażliwość na turbulencje środowiska międzynarodowego.