Duchowni prawnie uznanych wyznań jako świadkowie w postępowaniu podatkowym
In: Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu, Band 9, Heft 3, S. 53-76
ISSN: 2353-7086
Przedmiotem artykułu są zagadnienia związane z wykorzystaniem przez organy administracji publicznej w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym środka dowodowego z przesłuchania osoby duchownej jako świadka. Autor podkreśla, że zgodnie z art. 195 pkt 3 Ordynacji podatkowej świadkami nie mogą być duchowni prawnie uznanych wyznań co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi, jednakże już inne wiadomości pozyskane przez duchownego – w ramach szeroko rozumianej "opieki duchowej" – nie mieszczą się w powyższym bezwzględnym zakazie dowodowym. Stąd też autor zgłasza postulat de lege ferenda, aby wprowadzić do art. 195 pkt 3 o.p., wzorem m.in. Ordynacji podatkowej z 1934 r., tzw. tajemnicę duchowną/duszpasterską, która dotyczyłaby wszystkich wiadomości/informacji uzyskanych przez osoby duchowne prawnie uznanych wyznań przy wykonywaniu swoich "funkcji duszpasterskich", a nie stricte związanych z instytucją spowiedzi.