Suchergebnisse

Proces sekularizacije je učinio da klasična religioznost izgubi svoju tradicionalno dominantnu poziciju. Tu poziciju preuzimaju oblici tzv. svetovne religioznosti. Prema našem mišljenju, svetovna religioznost nije prepoznata u Srbiji kao religioznost postmodernog doba, već pre kao oblik prilagođenosti religije uslovima postmodernizma. Otuda smatramo da je klasična religioznost u Srbiji i dalje dominantna. Stav i poverenje prema crkvi upravo tumačimo kao konvencionalnu religioznost. Stav i poverenje prema crkvi sagledavamo kroz dva pitanja. Prvo pitanje meri stav prema crkvi kroz dvovalentno izražavanje stava o tome da li crkva daje odgovore na moralna pitanja, duhovne potrebe, porodične i socijalne probleme. Drugo pitanje tiče se poverenja u crkvu. Oba pitanja smo merili u odnosu na obrazovanje, pol, na relaciji ruralno/urbano i u odnosu na pripadnost religijskim konfesijama. U radu smo se oslanjali na analizu sekundarnih podataka EVS-a (European Value Study) na bazi anketne metode u svim državama Evrope. Hipoteze od kojih smo pošli u radu bile su da se sa povećanjem nivoa obrazovanja smanjuje stepen poverenja u crkvu a da je stav prema crkvi negativniji, da je kod žena pozitivniji stav prema crkvi i veće poverenje nego kod muškaraca, da je viši stepen poverenja i pozitivniji stav prema crkvi u selu nego u gradu i da je viši stepen poverenja i pozitivan stav prema crkvi, odnosno prema verskim zajednicama, kod muslimana nego kod pravoslavaca, katolika i protestanata. Teorijski, naše pretpostavke su zasnovane na teoriji sekularizacije. U tom smislu, društvene promene su umanjile uticaj religije u društvu, a na pojedince se deluje mehanizmima profanog društva. Fokusirali smo se na građane Srbije, gde su uticaji tranzicije poziciju religije učinili složenijom.