Suchergebnisse

Migration issues have been at the forefront of international discussions since 2015. They have been considered from the perspective of both human rights and the interests of individual states. The latter seem to have prevailed, leading to a kind of offensive against admittance of third-country nationals. Restrictive regulations introduced into national legislations, combined with reluctance towards international legal initiatives promoting concerted efforts to assist and protect migrants and eliminate the underlying causes of migrations, have resulted in adoption of zero-tolerance immigration policies. In this paper, the author sets out to assess the immigration policy of the Republic of China on Taiwan. Having recognized that its labor shortages cannot be compensated for by internal migration, the country has significantly remodeled its approach to immigration. The answer to the question about the relevance and efficiency of the proposed legal solutions will be used to indicate possible solutions for EU Member States planning to reform the common migration and asylum policies. The analysis uses methods commonly applied in social studies in general, and legal and political studies in particular. While legal analysis and systems analysis are the key research methods, comparative analysis has been used as well.

Presja migracyjna, jakiej państwa członkowskie Unii Europejskiej doświadczają od początków 2015 r. skutkuje pogłębiającymi się różnicami w podejściu do problemu imigrantów, dotyczącymi zwłaszcza tzw. systemu kwotowego uzgodnionego we wrześniu 2015 r. Niniejszy artykuł prezentuje argumenty państw Europy Środkowo-Wschodniej uzasadniających konieczność odejścia od nieograniczonego przyjmowania imigrantów, a także ukazuje podjętą przez te państwa aktywność polityczną i prawną.

26 września 2017 r. formalnie zakończył się okres obowiązywania decyzji o relokacji osób będących w oczywistej potrzebie ochrony międzynarodowej. Z przewidzianych 160 tysięcy, relokacji poddano do tego czasu nieco ponad 29 tysięcy osób. Przy zastosowaniu metody analizy prawnej oraz analizy decyzyjnej, w artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) co było przyczyną odmowy dokonania relokacji przez niektóre państwa członkowskie?; (2) jakie działania podejmowała Komisja Europejska chcąc nakłonić państwa do wypełnienia zobowiązań prawnych?; (3) jakie konsekwencje pociąga za sobą odmowa dokonania relokacji osób, będących w potrzebie ochrony międzynarodowej?. W artykule analizie poddano cykliczne sprawozdania Komisji Europejskiej z funkcjonowania nadzwyczajnego, czasowego mechanizmu relokacji. W toku poprowadzonych rozważań wskazano przyczyny niewywiązywania się przez państwa członkowskie z prawnych zobowiązań oraz przyczyny braku woli dokonania rzeczywistej reformy polityki azylowej i imigracyjnej. Udowodniono, że wyrażone w traktatach zobowiązanie do wspólnych, solidarnych działań w obliczu kryzysów ustąpiło miejsca partykularnym dążeniom do wzmocnienia ochrony terytoriów państwowych.

abstrakt