Suchergebnisse

Polska należała do pierwotnych członków Ligi Narodów, która rozpoczęła działalność sto lat temu – w 1920 r. Podstawę prawną funkcjonowania organizacji stanowił Pakt Ligi Narodów, włączony do traktatów pokojowych, zawartych po I wojnie światowej. Członkostwo w organizacji miało duże znaczenie dla odro­dzonego państwa polskiego, które kształtowało swoje stosunki w społeczności międzynarodowej. Polska była pierwszym państwem, które ustanowiło przy Lidze swojego stałego delegata. Polscy przedstawiciele uczestniczyli w pracach głównych organów Ligi: Zgromadzeniu i Radzie. Polska starała się o uzyskanie stałego miejsca w Radzie, natomiast była w niej członkiem półstałym. Była też państwem, które często uczestniczyło w postępowaniach przed Stałym Trybuna­łem Sprawiedliwości Międzynarodowej. W latach 30. XX w. w kręgach polskiej dyplomacji wzrastało rozczarowanie działalnością Ligi Narodów spowodowa­ne jej nieskutecznością w zakresie zapobiegania konfliktom międzynarodowym i rozwiązywania sporów międzynarodowych. ; Poland belonged to the original members of the League of Nations, organization that began its activity a hundred years ago – in 1920. The legal basis for the organization's functioning was the Covenant of the League of Nations, incorporated into peace treaties concluded after the First World War. To a recently reborn Polish state aspiring to shape its relations in the international community, the membership in this organization was of great importance. Poland was the first state to establish the permanent delegation to the League of Nations. Polish representatives participated in the works of the main League's bodies: the Assembly and the Council. Poland sought to obtain a permanent seat in the Council, while it was a semi-permanent member there. Poland was also a state that often participated in proceedings before the Permanent Court of International Justice. However, in the 1930s, due to organization's ineffectiveness in preventing the international conflicts and resolving international disputes, has grown ...

Poland belonged to the original members of the League of Nations, organ­ization that began its activity a hundred years ago – in 1920. The legal basis for the organization's functioning was the Covenant of the League of Nations, in­corporated into peace treaties concluded after the First World War. To a recently reborn Polish state aspiring to shape its relations in the international community, the membership in this organization was of great importance. Poland was the first state to establish the permanent delegation to the League of Nations. Polish rep­resentatives participated in the works of the main League's bodies: the Assembly and the Council. Poland sought to obtain a permanent seat in the Council, while it was a semi-permanent member there. Poland was also a state that often partic­ipated in proceedings before the Permanent Court of International Justice. How­ever, in the 1930s, due to organization's ineffectiveness in preventing the interna­tional conflicts and resolving international disputes, has grown disappointment with the activities of the League of Nations among the Polish diplomacy. ; Polska należała do pierwotnych członków Ligi Narodów, która rozpoczęła działalność sto lat temu – w 1920 r. Podstawę prawną funkcjonowania organizacji stanowił Pakt Ligi Narodów, włączony do traktatów pokojowych, zawartych po I wojnie światowej. Członkostwo w organizacji miało duże znaczenie dla odro­dzonego państwa polskiego, które kształtowało swoje stosunki w społeczności międzynarodowej. Polska była pierwszym państwem, które ustanowiło przy Lidze swojego stałego delegata. Polscy przedstawiciele uczestniczyli w pracach głównych organów Ligi: Zgromadzeniu i Radzie. Polska starała się o uzyskanie stałego miejsca w Radzie, natomiast była w niej członkiem półstałym. Była też państwem, które często uczestniczyło w postępowaniach przed Stałym Trybuna­łem Sprawiedliwości Międzynarodowej. W latach 30. XX w. w kręgach polskiej dyplomacji wzrastało rozczarowanie działalnością Ligi Narodów spowodowa­ne jej nieskutecznością w zakresie zapobiegania konfliktom międzynarodowym i rozwiązywania sporów międzynarodowych.

The Committee of the Regions was established on the basis of the Maastricht Treaty of 7 February 1992, and began operating in March 1994. It consists of representatives of regional and local authorities who have obtained electoral mandates from the communities they represent. The number of members of the Committee was set for individual Member States and it was assumed that its composition should not exceed 350 members. The organizational structure and principles of the Committee's operation are set out in its Rules of Procedure. The Committee is an advisory body consulted by the European Parliament, the Council and the Commission. It prepares opinions as part of obligatory, optional and own-initiative procedures. It can also adopt resolutions and prepare reports, analyses and outlook opinions. The Committee has the right to bring cases before the Court of Justice of the European Union in order to protect its prerogatives and to apply the principles of subsidiarity and proportionality.