The first of the four paths that structure the book "Los girasoles ciegos", by Alberto Méndez – with its theory about the delayed end of the Spanish Civil War as a longing for destruction outside of any kind of strategy based on military logic – presents the construction of a memory based on certain oral marks, facts provided quietly by apparently non-central characters, the distrust of written documents, and the use of speech patterns mostly associated with spontaneity in order to set up a level of verisimilitude which makes the memory emerge in parallel pathways considered relatively reliable (for example, the case of a report), forged speech on the basis of indirect references, testimonials and letters. The aim of the paper is to consider an example of contemporary Spanish narrative in which a journey, perhaps weak in terms of the material, support to the channels through which the narrator comes in the story through the voice of the people – but functional as an approach to a search of the recent past – contributes to a certain conception of memory.
No marco dos estudos transatlánticos, a presente proposta aspira a salientar parte da presenza de Galicia nas letras de España Republicana , publicación do Centro Republicano Español de Buenos Aires, órgano de prensa que albergou cuestións políticas pero tamén culturais en termos amplos. Os ancoradoiros xenéricos e as características dun determinado soporte poden ser sometidas a unha análise baseada en relatos que migran desde algunha publicación clandestina e que pasan a ser núcleos posibles para as referencias á Guerra Civil e as súas consecuencias, a difusión de textos concibidos como literarios e de nula posibilidade de difusión na España franquista, e a resignificación de diferentes realizacións da resistencia de escritores e escrituras de Galicia. Establecerase unha selección centrada nos anos 40 e 50 que permite –nas tan estudadas converxencias pero tamén nas friccións entre xornalismo e literatura– entrever nodos narrativos dunha cultura longamente silenciada, portadora dun destacado rol no campo literario que ineludibles figuras de autor cultivaron na Arxentina e que atopan nas páxinas do xornal feito en Buenos Aires unha particular resonancia. Tanto personalidades destacadas como suxeitos anónimos capaces de dar mostras de universalización e representatividade son tomados por un soporte que desde 1918 e ata comezos da década dos 80 do século XX sostivo –malia a distancia e as dificultades materiais que por momentos puxeron en perigo a súa periodicidade– as voces, as noticias e os principios do republicanismo, cun sitio sobranceiro para Galicia. ; En el marco de los estudios transatlánticos, la presente propuesta aspira a relevar parte de la presencia de Galicia en las letras de España Republicana , publicación del Centro Republicano Español de Buenos Aires, órgano de prensa que albergó cuestiones políticas pero también culturales en términos amplios. Los anclajes genéricos y las características de un determinado soporte pueden ser sometidas a un análisis basado en relatos que migran desde alguna publicación clandestina y que pasan a ser núcleos posibles para las referencias a la Guerra Civil y a sus consecuencias, la difusión de textos concebidos como literarios y de nula posibilidad de difusión en la España franquista, y la resignificación de diferentes realizaciones de la resistencia de escritores y escrituras de Galicia. Se establecerá una selección centrada en los años 40 y 50 que permite –en las tan estudiadas convergencias pero también en las fricciones entre periodismo y literatura– entrever nodos narrativos de una cultura largamente silenciada, portadora de un destacado rol en el campo literario que ineludibles figuras de autor cultivaron en la Argentina y que encuentran en las páginas del diario hecho en Buenos Aires una particular resonancia. Tanto personalidades destacadas como sujetos anónimos capaces de dar muestras de universalización y representatividad son tomados por un soporte que desde 1918 y hasta comienzos de la década de los 80 del siglo XX sostuvo –a pesar de la distancia y de las dificultades materiales que por momentos pusieron en peligro su periodicidad– las voces, las noticias y los principios del republicanismo, con un sitio notable para Galicia. ; In the framework of transatlantic studies, the present proposal aims to relieve some of the presence of Galicia in España Republicana 's letters, publication of the Spanish Republican Center of Buenos Aires, press organ that housed not only political issues but also cultural in broad terms. Generic anchors and characteristics of a particular medium can be subjected to an analysis based on stories that migrate from some clandestine publication and which become possible nuclei for references to the Civil War and its consequences, dissemination of texts conceived as literary and without possibility of diffusion in Franco's Spain, and the redefinition of different embodiments of the resistance of writers and writings from and about Galicia. It will be established a selection that focuses on the 40s and 50s, which allows –as studied the convergences but also friction between journalism and literature– to glimpse narrative modes of a largely muted culture, carrying a prominent role in the literary field that figures find, in the pages of the newspaper made in Buenos Aires, a particular resonance. Both prominent personalities as anonymous individuals capable of giving universal and representative samples are taken by a carrier from 1918 until the early 80s of the twentieth century held –despite the distance and the material difficulties that at times endangered their periodicity– the voices, the news and the principles of republicanism, with a prominent place for Galicia. ; Facultad de Humanidades y Ciencias de la Educación
La presente propuesta aspira a registrar el tratamiento de la memoria de segunda generación o posmemoria rastreable en las alusiones a determinados espacios vinculados a la mirada de España desde Sudamérica, una perspectiva transatlántica que ubica en la otra orilla del océano alguna forma de hacer frente a la pesada herencia de un pasado traumático. Me centraré en dos escritores argentinos, ambos nacidos en los años 70 y ambos hijos de padres secuestrados y desaparecidos durante la última dictadura militar argentina: Félix Bruzzone y Mariana Eva Perez. ; The present proposal aims at recording the treatment of the memory of second generation or postmemory in allusions to certain spaces linked to the view of Spain from South America, a transatlantic perspective that places on the other side of the ocean some form of coping with the heavy legacy of a traumatic past. I will focus on two Argentine writers, both born in the 70's and both children of parents kidnapped and disappeared during the last Argentine military dictatorship: Felix Bruzzone and Mariana Eva Perez. ; Facultad de Humanidades y Ciencias de la Educación
El trabajo de Lanz consiste en analizar el desarrollo de un proceso poético de profunda transformación, cuyo punto de partida temporal estaría dado, en líneas generales, por la muerte de Francisco Franco. Sin embargo, tras la primera parte del libro, que constituye una detenida delimitación histórica y socio-cultural de la nueva promoción poética surgida tras la desaparición física del dictador español, Lanz observa la complejidad de toda acotación temporal y se nos presentan diversas instancias dedicadas a la periodización respecto de los cambios de la producción poética a lo largo de sub-períodos iniciados con anterioridad, que cuestionan cualquier atisbo de fechación rígida. En la segunda parte del libro, que contiene dos capítulos dedicados concretamente a la periodización de la producción poética a lo largo del proceso histórico que se contempla, se sistematizan –a los efectos del análisis– las siguientes acotaciones epocales: 1973-1984 y 1985-1997. Cabe destacar que se toma como inicio el año del asesinato de Carrero Blanco y no el de la muerte de Franco. Este dato viene a cuento porque la labilidad de algunos patrones cronológicos no evidencia una falta de precisión sino una reflexión permanente acerca de las particularidades que entrañan. ; Centro de Estudios de Teoría y Crítica Literaria
The first of the four paths that structure the book Los girasoles ciegos, by Alberto Méndez, with its theory about the delayed end of the Spanish Civil War as a longing for destruction outside of any kind of strategy based on military logic, presents the construction of a memory based on a certain oral marks, facts provided quetly by apparently non-central characters, the distrust of written documents, and the use of speech patterns mostly associated with spontaneity in order to set up a level of verisimilitude which makes the memory emerge in parallel pathways considered relatively reliable (fort example, the case of a report), forged speech on the basis of indirect references, testimonials and letters. The aim of the paper is to consider an example of contemporary Spanish narrative in which a journey, perhaps weak in terms of the material, support to the channels through which the narrator comes in the story through the voice of the people, but functional as an approach to a search of the recent past, contributes to a certain conception of memory. ; Fil: Sánchez, Mariela Paula. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - La Plata. Instituto de Investigaciones en Humanidades y Ciencias Sociales. Universidad Nacional de La Plata. Facultad de Humanidades y Ciencias de la Educación. Instituto de Investigaciones en Humanidades y Ciencias Sociales; Argentina
This proposal aims to record the treatment of second-generation or traceable post-memory memory on the allusions to certain spaces linked to Spain's sight from South America, a transatlantic perspective that sits on the other side of the ocean some way of coping with the heavy legacy of a traumatic past. I will focus on two Argentinian writers, both born in the 70s and both children of parents abducted and disappeared during the last Argentinian military dictatorship: Félix Bruzzone and Mariana Eva Perez. Faculty of Humanities and Education Sciences ; The present proposal aims at recording the treatment of the memory of second generation or postmemory in allusions to certain spaces linked to the view of Spain from South America, a transatlantic perspective that places on the other side of the ocean some form of coping with the heavy legacy of a traumatic past. I will focus on two Argentine writers, both born in the 70's and both children of parents kidnapped and disappeared during the last Argentine military dictatorship: Felix Bruzzone and Mariana Eva Perez. ; This proposal aims to record the treatment of second-generation or traceable post-memory memory on the allusions to certain spaces linked to Spain's sight from South America, a transatlantic perspective that sits on the other side of the ocean some way of coping with the heavy legacy of a traumatic past. I will focus on two Argentinian writers, both born in the 70s and both children of parents abducted and disappeared during the last Argentinian military dictatorship: Félix Bruzzone and Mariana Eva Perez. Faculty of Humanities and Education Sciences ; La presente propuesta aspira a registrar el tratamiento de la memoria de segunda generación o posmemoria rastreable en las alusiones a determinados espacios vinculados a la mirada de España desde Sudamérica, una perspectiva transatlántica que ubica en la otra orilla del océano alguna forma de hacer frente a la pesada herencia de un pasado traumático. Me centraré en dos escritores argentinos, ambos nacidos en ...
Evaluar las intervenciones educativas de enfermería en quemaduras sobre escolares de 8 a 10 años con una población mexiquense. Investigación cuantitativa, no experimental tipo transversal y descriptivo. De 185 alumnos, se determinan 95 alumnos como muestra a partir de una fórmula de matrices con poblaciones finitas. Se utilizó un cuestionario de 11 ítems dividido en dos partes, contiene preguntas con respuestas de opción múltiple (5 respuestas en su mayoría), 64% de la población conoce que es una quemadura, 51% la forma correcta de clasificar su nivel de gravedad, cifra que coincide con quienes identifican las quemaduras del tipo I (53%). Pero solo 35% sabe como tratarlas.