Suchergebnisse

La politica culturale degli «Atti e Memorie» negli anni Venti e Trenta - La presidenza Salata e il tentativo di sprovincializzare la cultura storica istriana- Le nuove collaborazioni esterne e il dibattito metodo logico- L'assorbimento della Società Tstriana di archeologia e storia patria nella Deputazione di storia patria per le Venezie - Le ricerche di storia del Risorgimento elemento innovativo dal punto di vista tematico e le edizioni dei carteggi di patriotti - Il tradizionalismo degli studi medievistici e la persistenza di concezioni positivistiche- Il silenzio sull' età della dominazione veneziana- Le indagini toponomastiche e le loro implicazioni politiche e nazionali . ; Kraj Ye likog rata s pri pajanjem Istre Italiji kao posljedicom, obi ljezava znacajnu prekretnicu u povijesti izdanja »Atti e memorie« lstarskog zavicajnog arheolosko-pov ijesnog drustva, sto je uslijedilo obradom pitanja i tema kao sto su, na primjer, politicke i nacionalne borbe u 19. stoljeéu, koje se prije nisu mogie tretirati zbog austrijske cenzure, a iz kojih proizlazi objavlj ivanje velikog broja priloga o istarskom preporodu te osobito izvora poput prepiske domoljuba - pravog rudnika podataka. No osim toga, narocito u razdoblju predsjednika Salate, nastoji se deprovincijalizirati istarska kultura i zapoceti njeno otvaranje prema plodonosnom dijalogu s nacionalnom kulturom pozivaj uéi na suradnju vanjske znanstvenike, kojima je bila daleka lokalna stavrnost. Medutim, taj se program u roku od nekoliko godina iscrpio zbog Salatine politicke zauzetosti, sto mu onemuguéuje da se posveti casopisu, dok se godine 1935. u potpunosti mijenjaju sve pretpostavke razvoja ovog izdanja stapanjem Drustva s ustanovom »Deputazione di storia patria per le Venezie«, ciji je samo obican clan. Prevladavat ée, dakle, preporodna struja, pravac srednjovjekovnih studija ostaje u svezi sa zastarjelim predratnim pozitivi stickim impostacijama bez pokusaja modernizacije, dok se suvremeno razdoblje, sto se poklapa s vremenom venecijanske vlasti skoro posve zapostav lja buduéi da potvrdivanje talijan skog duha lstre putem povezanosti si Venecijom nije vise od zivotnog znacenja. Na kraju, od znacanje je politicke i nacionalne vaznosti i pozor koij se poklanja toponomastickim problemima, sto se povezuje s angazmanom istarske intelektualne elite u okviru restauracije talijanskog lika regije, po njenom misljenju - poremeéene i nagrdene nase ljevanjem stranih populacija od srednjega vijeka nadalje, koje je kompromitiralo njenu latinsku oi venetsku cistoéu. Takavi ée pl anovi , uostalom, biti blokirani izbijanjem drugoga svjetskog rata, cime se zak ljucuje ovo godiste casopisa, obiljezeno nastojanjem odgovornih osoba da bude upotrijebljen kao pomoéno sredstvo vladajuée politike radi posvemasnje talijanizac ije Istre.

Il contesto politico ed etnico in cui operano gli «AMSIASP»- La stagione della difesa nazionale -II metodo positivistico e la pubblicazione di fonti inedite -Il collegamento con le istituzioni culturali italiane- I filoni di ricerca: gli statuti medievali, la storia sanitaria, la linguistica e la topo no mastica, la storia ecclesiastica -l miti storiografici: la romanità e la venezianità dell'Istria come simboli della sua italianità. ; Atti e Memorie della Società istriana di archeologia e storia patria «, nastali 1885. kao znanstveni organ talijanske kulture u lstri, s glavnim razlogom da brani nacionalni identitet ugrozen pritiskom rastuéeg slavenstva i austrijskom politikom denacionalizacije, veé od samoga pocetka tezili su za valorizacijom regionalne dokumentarne i arheoloske bastine objavljujuéi neizdane izvore, posebno srednjovjekovne statute te studije o lokalnim umjetnickim svjedocanstvina, nastojeéi uvijek istaknuti duboki trag rimskog i venecijanskoga duha u Istri, koji se osjeéa kao neoborivi dokazi talijanstva. U tu se svrhu veoma njegovala istrazivanja lingvistickog i toponomastickog saddaja, a ta su posebno cvala,jer sejezik osjeéao kao elemenat na kojem se gradio nacionalni identitet, pa se krenulo razvoju organskog povezivanja sa glavnim centri ma talijanskog historiografskog istrazivanja- Venezia, Torino, Bologna -da se upoznaju preko granice istarska povijest i kultura te njihova veza sa zajednickom domovinom. Polazeéi od pozitivisticke metode i primajuéi pretezno priloge o institucionalnim aspektima regionalnih zbivanja, revija koja se pojavila i nametnula u casu opéeg cvata domovinske povijesti s karakteristikom osnivanja Drustava i Deputacija sa njihovim znanstvenim casopisima, uspjela je u sirokoj mjeri ostvariti planove rada koji su veé bili Rossetti-jevi i prve serije njegova »Archeografo Triestino« (1829-1837), koji je posvetio sirok prostor lstri, cija se povijest, ukljucivsi i vjersku, sada citala iskljucivo u vidu nacionalnih borbi i revindikacije talijanstva, kako potvrduju polemika o upotrebi glagoljice i diskusija historiografskih tekstova strucnjaka njemackogjezika o lokalnom srednjem vijeku.