Suchergebnisse

Tekst jest próbą prześledzenia zmian we francuskiej retoryce antyislamskiej oraz osadzenia ich w szerszym kontekście (post)kolonialnej historii francuskiej polityki asymilacyjnej. Autor wychodzi od pytania o związek łączący przemoc z formowaniem się kategorii etniczno-religijnej różnicy, by wyjaśnić, w jaki sposób kształtowała się polityczna i kulturowa tożsamość francuskich wspólnot muzułmańskich. Współczesna islamofobia i przemoc skierowana przeciwko Arabom, przejawiające się zarówno w dyskursie medialnym, jak i w polityce państwa, zostają zestawione z dyskursem antysemickim, w którym kwestia asymilacji odgrywa równie ważną rolę. Zdaniem autora islamofobiczne i antysemickie narracje dotyczące zdolności danej grupy do asymilacji służą do kreślenia linii demarkacyjnej pomiędzy tymi grupami etnicznymi, które dają się zaliczyć w poczet narodowej wspólnoty (utożsamianej z francuskim państwem), oraz tymi, które postrzegane są jako z samej swej natury obce.

I regret that Professor Hannoum believes I mischaracterized his argument. By their nature, book reviews synthesize and condense; they cannot capture all the nuances authors may have wished to convey in their larger work. For all of our shared interests and engagements, Professor Hannoum and I clearly disagree on the contours of the academic historiography of colonial Algeria, on the lasting influence of colonialism as a (violent) project of world-making, on the interplay of empirical description and theoretical reflection, and on the role of anthropological research in articulating a political critique of the present. Professor Hannoum's book was written as a polemic and thus invites argument. I encourage readers to examine his book and respond themselves.