Suchergebnisse

Peculiarities of American State Constitutionalism The article summarizes major peculiarities of American state constitutionalism, understood as a set of general principles governing form, legal nature, and content of state constitutions. It focuses primarily on the areas in which state constitutions differ from the federal Constitution. With the large difference in length as its starting point, the article analyzes such features of state constitutions as greater level of detail, broader catalog of constitutional subject matters, frequent incidence of constitutional legislation, plenary as opposed to enumerated character of state governmental powers, and relative ease of constitutional change at state level. It concludes that the foregoing features of state constitutions primarily reflect distrust in state governments (particularly legislatures) and willingness of political actors to treat constitutions as ordinary policy instruments as opposed to fundamental law. The article further examines the influence of those features on state constitutional interpretation, noting that the greater specificity and elasticity of state constitutions on one hand diminishes importance of originalism, but on the other hand – promotes strict textualism and is one of the leading causes of lesser incidence on informal constitutional changes (especially judge‑made) in the states.

Designing Constituencies in the French Political Tradition The article analyzes the French redistricting process (redécoupage) since 1789, tracing both the evolution of relevant legal norms through the transformations in the political regime and the electoral system, and the actual political practice – what were the driving forces behind consecutive redistrictings, how the districting rules and district boundaries themselves were manipulated for partisan and individual political gain, and how did the resultant district maps measure against standards such as electoral equality and political neutrality. The article concludes that while the French redistricting process remains highly politicized when compared with other European countries, the 2008 constitutional reforms and the changes resulting from them were substantial steps towards greater transparency. Moreover, there is no persuasive evidence that recent redécoupages were systematically manipulated for political purposes by the governing parties.

The Organizational and Personal Framework of the "Global War on Terror" in the Light of the Decisions of the United States Courts The article analyses the law of military detention applicable to the ongoing conflict with Al‑Qaeda and associated forces, to the extent that that law emerges from the jurisprudence of U.S. federal courts, and particularly of the D.C. Circuit. It discusses four major issues: the types of organizations against which military force can be used in accordance with the Congressional authorization, the range of persons subject to military detention in connection with such use of force (in terms of both legal categories and factual predicates), the scope of the battlefield on which the use of force is authorized, and the extent to which American citizens or foreigners lawfully present in the U.S. territory enjoy special immunity from military detention. The article concludes that the impact of the D.C. Circuit decisions on those questions extends beyond the issue of military detention, and provides the general legal framework applicable to other military operations directed against terrorist organizations in the Middle East, such as target strikes or the campagin against the self‑styled Islamic State.

Research Objective: The article is to present select aspects of changes in American party system and institutional environment that influenced 2016 election results and to analyze probable consequences of those results for further evolution of the said systems.Research Problem and Methods: The article focuses on causes of the party establishment's loss of control over the nominating process, long-term determinants of Donald Trump's general election victory and perspectives for reorientation of Republican Party line towards the "Jacksonian tradition."Process of Argumentation: Primary campaigns and their outcomes are analyzed in the light of scholarship findings on internal operating mechanisms of American political institutions (primarily legislatures and political parties). Causes of interparty shifts in electoral support are considered qualitatively on the basis of historical trends and examples. Potential consequences of Donald Trump's victory are analyzed against institutional rules (primarily legal norms) determining feasibility of his electoral platform.Research Results: A claim of causal relationship between institutional reforms directly or indirectly weakening traditional hierarchical relationships in American politics and loss of establishment control over primaries, which facilitated Donald Trump's nomination and led to weakening of Hillary Clinton's campaign, has been preliminarily substantiated. Stable patterns of electoral behaviors that partially explain Republican candidate's victory in general elections have been indicated.Conclusions and Recommendations: 2016 American presidential election results are a product of multiple factors and but-for causes. Not insubstantial among them, although receiving little recognition in the campaign commentary, were institutional conditions (such as weakening of party leadership) and stable patterns of electoral behavior (favorable view of political outsiders and inclination towards alternation in power). ; Cel naukowy: Celem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów zmian amerykańskiego systemu partyjnego i instytucjonalnego, jakie wpłynęły na wynik wyborów 2016 r., oraz przeanalizowanie, jakich konsekwencji tego wyniku należy oczekiwać dla dalszej ewolucji wspomnianych systemów.Problem i metody badawcze: Artykuł koncentruje się na przyczynach utraty kontroli establishmentu partyjnego nad procesem prawyborów, długoterminowych uwarunkowaniach zwycięstwa Donalda Trumpa w wyborach powszechnych oraz perspektywach reorientacji programowej Partii Republikańskiej w kierunku tzw. tradycji jacksonowskiej.Proces wywodu: Przebieg i wyniki prawyborów w obydwu partiach analizowane są w świetle ustaleń literatury dotyczących mechanizmu funkcjonowania amerykańskich instytucji politycznych (w szczególności legislatur i partii politycznych). Z kolei przyczyny przesunięć poparcia wyborczego między partiami rozpatrywane są w ujęciu jakościowym na podstawie przykładów i trendów historycznych. Wreszcie potencjalne konsekwencje zwycięstwa D. Trumpa analizowane są w odniesieniu do reguł instytucjonalnych (przede wszystkich prawnych) determinujących możliwości realizacji programu prezydenckiego.Wyniki analizy naukowej: Uprawdopodobniono tezę o istnieniu związku przyczynowego między reformami instytucjonalnymi bezpośrednio lub pośrednio osłabiającymi tradycyjne mechanizmy hierarchiczne w polityce amerykańskiej a utratą kontroli nad procesem nominacyjnym przez establishmenty partyjne, która umożliwiła zwycięstwo D. Trumpa i osłabiła H. Clinton. Wskazano na stabilne historyczne wzorce zachowań wyborczych, częściowo wyjaśniające zwycięstwo kandydata republikanów w wyborach powszechnych.Wnioski, innowacje, rekomendacje: Wynik wyborów prezydenckich w USA w 2016 r. był rezultatem splotu wielu czynników. Nie bez znaczenia były również niedostrzegane w bieżących komentarzach uwarunkowania instytucjonalne (jak osłabienie kierownictwa partyjnego) oraz stabilne wzorce zachowań amerykańskiego elektoratu (przewaga "outsiderów" – kandydatów spoza polityki federalnej czy inklinacja ku alternacji władzy).

This article analyzes the legal rules governing operations of the federal government of the United States during lapses of appropriations (commonly known as government shutdowns). After briefly explaining what government shutdowns are and when they happen, it presents the main sources of the applicable law, starting with its statutory basis – the Antideficiency Act. After analyzing the history, purpose, and text of that statute, the article presents two official opinions of the Attorney General which interpreted the Act to require suspension of non‑essential government operations during funding gaps. The article then proceeds to delineate statutory and implied exceptions to that requirement. Its second part consists of an analysis of actual administration practice during shutdowns. On the basis of agency contingency plans posted during the 2013 shutdown, it identifies the government activities that continued despite the shutdown, and briefly describes each activity's scale and the legal basis for it being exempt from the generally applicable rules. It concludes that while there have been disputes about the administration's handling of the shutdown, the agency's practice was generally consistent with the legal rules, though the statutory framework itself would benefit from congressional revision and clarification.

Military detention framework in American law – analysis of current case law The practice of military detention of persons captured during the "global war on terror" has raised controversy both in the United States and abroad. This article, being the first in a series of articles analyzing the post‑2001 case law on military detention, focuses on the basic legal framework. The principal legal basis for military detention is the 2001 Congressional Authorization of Use of Military Force against organizations responsible for 9/11 attacks. Bush and Obama Administrations' claim that the AUMF authorizes military detention has been accepted by the Supreme Court in a 2004 case Hamdi v. Rumsfeld and codified by Congress in 2011. The article briefly considers and rejects main objections against its constitutionality. More complex are the issues raised by the application of other legal rules that potentially apply to military detention: Due Process clause of the U.S. Constitution and international law of armed conflict, but under the current D.C. Circuit case law, neither of them limits the President's detention authority. Instead, judges decide habeas corpus claims brought by the detainees on the basis of judge‑made common law rules.

In the recent decade, the Polish efforts seeking extension of the U.S. Visa Waiver Program to Poland have been one of the major themes in U.S. -Polish relations and an important issue for the Polish public opinion. Polish politicians and media have often presented it in terms of American "ingratitude" for Polish support for U.S. positions like the Iraq war and the Ballistic Missile Defense program. This article, after brief outline of the provisions of the U.S. law governing visas and the Visa Waiver Program, presents a historical account of the issue and its role in bilateral relations since 1989, and describes legislative responses to Polish requests that have been introduced in Congress. After the analysis of those measures, the article concludes that the failure of Polish efforts for Poland's inclusion in the Visa Waiver Program was caused primarily by mistaken strategy (overemphasis being put on conventional diplomacy over congressional lobbying), congressional reluctance to single out individual countries for exemption from generally applicable rules, and post -9/11 political climate, unfavorable to easing of immigration rules. ; Arkadiusz Nyzio

SURVEILLANCE IN PARLIAMENT: AN ANALYSIS OF THE LEGISLATIVE PROCESS OF PROJECTS CONCERNING SECRET SURVEILLANCE IN THE ERA OF TECHNOLOGICAL DEVELOPMENT
Secret surveillance is one of the core activities of the intelligence services. Covert collection of information about individuals is often necessary for the effective performance of their tasks. On the other hand, the development of information technologies enables mass and virtually unlimited covert surveillance, thereby compromising democratic values such as privacy or transparency. Thus, balancing security and individual rights requires the creation of appropriate legal and political checks on surveillance. The responsibility for delineating the permissible boundaries of surveillance authorities rests primarily upon parliaments. However, Polish surveillance law tends to successively expand surveillance powers at the expense of the constitutional balance, as confirmed by multiple Constitutional Court rulings. One of the theories put forward to explain this fact is the regulatory capture theory, according to which legislators, through close cooperation with intelligence agency personnel, adopt the latter's perspective and values, becoming co-opted to further their interests. This is exacerbated because the intelligence personnel has greater expertise on surveillance issues, and, as noted by J. Widacki, an exceptional capability to charm discussants, strong motives for exercising it, and substantial experience with significant successes in this area. This article seeks to 'un-charm' this area. Through a combination of quantitative and qualitative methods, and by reference to objective, measurable indicators, we seek to assess the extent of regulatory capture on the Polish legislative process in the area of secret surveillance, and thereby contribute to explaining the weakness of the legal and political checks on intelligence services in Poland.

Przedstawiany artykuł jest testem efektów, jakie przyniosło wprowadzenie przez kodeks wyborczy systemu większości względnej w okręgach jednomandatowych jako sposobu wyłaniania rad polskich gmin. Przeprowadzone badania pokazują, w jakim zakresie nowy system zmienił równowagę sił pomiędzy lokalnymi partiami władzy i ich konkurentami. Prowadzą one do wniosku, że partie władzy mają wyraźną przewagę nad pretendentami. Ma ona jednak złożony i warunkowy charakter. Zmiana systemu wyborczego powiększyła taką przewagę, jednak nie dotyczy to wszystkich kategorii gmin i wszystkich scenariuszy rywalizacji o władzę w samorządzie lokalnym. Obserwowane zmiany mają najpewniej nieoczywiste, złożone przyczyny. Generalnie jednak zmiana systemu uwypukliła problem integracji lokalnych ugrupowań politycznych i decydującą rolę, jaką ma na tym polu samo sprawowanie władzy. Analizy statystyczne dokonane zostały na podstawie danych zastanych – wyników wyborów samorządowych z 2010 i 2014 r.

Przedstawiany artykuł jest testem efektów, jakie przyniosło wprowadzenie przez kodeks wyborczy systemu większości względnej w okręgach jednomandatowych jako sposobu wyłaniania rad polskich gmin. Przeprowadzone badania pokazują, w jakim zakresie nowy system zmienił równowagę sił pomiędzy lokalnymi partiami władzy i ich konkurentami. Prowadzą one do wniosku, że partie władzy mają wyraźną przewagę nad pretendentami. Ma ona jednak złożony i warunkowy charakter. Zmiana systemu wyborczego powiększyła taką przewagę, jednak nie dotyczy to wszystkich kategorii gmin i wszystkich scenariuszy rywalizacji o władzę w samorządzie lokalnym. Obserwowane zmiany mają najpewniej nieoczywiste, złożone przyczyny. Generalnie jednak zmiana systemu uwypukliła problem integracji lokalnych ugrupowań politycznych i decydującą rolę, jaką ma na tym polu samo sprawowanie władzy. Analizy statystyczne dokonane zostały na podstawie danych zastanych – wyników wyborów samorządowych z 2010 i 2014 r. ; This article analyses the results of the implementation of the new role for a single mandatory constituency in the local election law in Poland. The investigation shows how the new role changes the balance of power between local leader parties and their competitors. It leads to a conclusion that parties holding power have explicit supremacy which is, however, of a complicated and conditional nature. The change of the voting system has strengthened this supremacy but its extend varies from municipality to municipality and is not present in all. The statistical analyses conducted for the purpose of this article have been based on the data contained in tables and graphs presenting the results of local elections in Poland in 2010 and 2014.

W świetle tabel wyników rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Polska należy do krajów członkowskich o najwyższym deficycie zgodności prawa krajowego z unijnym, przede wszystkim ze względu na powtarzające się istotne opóźnienia w zakresie transpozycji dyrektyw. Niniejszy artykuł przedstawia rezultaty badań ilościowych, opartych na bazie aktów prawnych implementujących prawo UE po 2004 r i poszukuje przyczyn opóźnień, w szczególności poddając analizie, czy są one powodowane w większym stopniu przez działania władzy wykonawczej, czy ustawodawczej. Z naszych ustaleń wynika, że o ile parlamentarny proces stanowienia prawa przebiega w odniesieniu do ustaw implementacyjnych z reguły szybciej niż w odniesieniu do ustaw zwykłych, o tyle inicjacja tegoż procesu dokonuje się tak późno, że zazwyczaj nie jest już możliwe dokonanie terminowej transpozycji aktu unijnego. W istocie, większość projektów ustaw implementacyjnych wnoszonych jest do Sejmu w momencie, gdy przewidziany dla implementowanej dyrektywy termin transpozycji już upłynął. Wyniki sugerują, że to raczej rząd, a nie parlament jest odpowiedzialny za rosnące opóźnienia, jak również że skuteczność rządu w implementacji prawa UE ulega systematycznemu pogorszeniu (najmniejszeopóźnienia w transpozycji występowały bezpośrednio po akcesji). Szereg aspektów analizowanego zjawiska – jak np. rola konfliktu politycznego w generowaniu opóźnień – wymaga jednak dalszych badań.

W świetle tabel wyników rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Polska należy do krajów członkowskich o najwyższym deficycie zgodności prawa krajowego z unijnym, przede wszystkim ze względu na powtarzające się istotne opóźnienia w zakresie transpozycji dyrektyw. Niniejszy artykuł przedstawia rezultaty badań ilościowych, opartych na bazie aktów prawnych implementujących prawo UE po 2004 r i poszukuje przyczyn opóźnień, w szczególności poddając analizie, czy są one powodowane w większym stopniu przez działania władzy wykonawczej, czy ustawodawczej. Z naszych ustaleń wynika, że o ile parlamentarny proces stanowienia prawa przebiega w odniesieniu do ustaw implementacyjnych z reguły szybciej niż w odniesieniu do ustaw zwykłych, o tyle inicjacja tegoż procesu dokonuje się tak późno, że zazwyczaj nie jest już możliwe dokonanie terminowej transpozycji aktu unijnego. W istocie, większość projektów ustaw implementacyjnych wnoszonych jest do Sejmu w momencie, gdy przewidziany dla implementowanej dyrektywy termin transpozycji już upłynął. Wyniki sugerują, że to raczej rząd, a nie parlament jest odpowiedzialny za rosnące opóźnienia, jak również że skuteczność rządu w implementacji prawa UE ulega systematycznemu pogorszeniu (najmniejszeopóźnienia w transpozycji występowały bezpośrednio po akcesji). Szereg aspektów analizowanego zjawiska – jak np. rola konfliktu politycznego w generowaniu opóźnień – wymaga jednak dalszych badań. ; According to the Commission's internal market scorecards, Poland is among the countries having highest compliance deficits in the European Union, in part due to repeated and substantial delays in implementing EU directives. Using a comprehensive database of implementing acts introduced in the Polish parliament since the country's accession in 2004, we conduct a quantitative analysis of the timing of the governmental and parliamentary legislative processes to test whether those delays are introduced by the executive or the legislative branch. We conclude that while implementing legislation is usually enacted into law faster than ordinary legislation, it is introduced too late to permit successful implementation before applicable deadline. Indeed, most of the bills implementing EU directives are already overdue when introduced. These results suggest that the government – rather than the parliament – appears to be responsible for the delays, and that the governmental performance in this respect deteriorates rapidly (delays were smallest immediately after accession). We also find that numerous aspects of the problem – such as the role of political controversies in delaying implementing bills – require further research.

W świetle tabel wyników rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Polska należy do krajów członkowskich o najwyższym deficycie zgodności prawa krajowego z unijnym, przede wszystkim ze względu na powtarzające się istotne opóźnienia w zakresie transpozycji dyrektyw. Niniejszy artykuł przedstawia rezultaty badań ilościowych, opartych na bazie aktów prawnych implementujących prawo UE po 2004 r i poszukuje przyczyn opóźnień, w szczególności poddając analizie, czy są one powodowane w większym stopniu przez działania władzy wykonawczej, czy ustawodawczej. Z naszych ustaleń wynika, że o ile parlamentarny proces stanowienia prawa przebiega w odniesieniu do ustaw implementacyjnych z reguły szybciej niż w odniesieniu do ustaw zwykłych, o tyle inicjacja tegoż procesu dokonuje się tak późno, że zazwyczaj nie jest już możliwe dokonanie terminowej transpozycji aktu unijnego. W istocie, większość projektów ustaw implementacyjnych wnoszonych jest do Sejmu w momencie, gdy przewidziany dla implementowanej dyrektywy termin transpozycji już upłynął. Wyniki sugerują, że to raczej rząd, a nie parlament jest odpowiedzialny za rosnące opóźnienia, jak również że skuteczność rządu w implementacji prawa UE ulega systematycznemu pogorszeniu (najmniejsze opóźnienia w transpozycji występowały bezpośrednio po akcesji). Szereg aspektów analizowanego zjawiska – jak np. rola konfliktu politycznego w generowaniu opóźnień – wymaga jednak dalszych badań. ; According to the Commission's internal market scorecards, Poland is among the countries having highest compliance deficits in the European Union, in part due to repeated and substantial delays in implementing EU directives. Using a comprehensive database of implementing acts introduced in the Polish parliament since the country's accession in 2004, we conduct a quantitative analysis of the timing of the governmental and parliamentary legislative processes to test whether those delays are introduced by the executive or the legislative branch. We conclude that while implementing legislation is usually enacted into law faster than ordinary legislation, it is introduced too late to permit successful implementation before applicable deadline. Indeed, most of the bills implementing EU directives are already overdue when introduced. These results suggest that the government – rather than the parliament – appears to be responsible for the delays, and that the governmental performance in this respect deteriorates rapidly (delays were smallest immediately after accession). We also find that numerous aspects of the problem – such as the role of political controversies in delaying implementing bills – require further research.