Suchergebnisse

Zbornik "Istorija kao instrument geopolitike" koji je priredio dr Zoran Milošević, ima neospornu vrednost političkog projekta budući da osvetljava principe kreiranja istoriografskog narativa kao instrumenta legitimacije novih država ili nacija, nastalih u smeru stvaranja sintetičkih nacija koje su bile plod širih geopolitičkih interesa. Cilj ovog rada je da pokaže kako putem fragmentacije teritorijalnog suvereniteta slovenskih država i autonomnih težnji nacionalno nedefinisanih etniciteta u okviru širih geopolitičkih interesa, uz svesrdnu podršku kako regionalnih tako i globalnih sila, dolazi do redizajniranja postojećih etničkih identiteta i stvaranja novih nacionalnih identiteta kao geopolitičkog projekta velikih sila utemeljenog na razaranju jezičko-kulturnog jedinstva i versko-nacionalnoj konverziji država meta. U tom smislu, predstavljeno delo jeste svedočanstvo i slika današnjeg vremena u kome se svaki pojedinac suočava sa mehanizmima dehumanizacije, denacionalizacije i sveukupnog preformatiranja istorijskih činjenica o kulturnom identitetu slovenskih naroda.

Baveći se pitanjem (pre)oblikovanja kulturno-političkog identiteta Srbije i Kine, u prvom delu rada objavljenom u prethodnom broju časopisa analizirani su različiti aspekti krize koronavirusa i odbrambeni mehanizmi Kine u susretu sa pandemijom. Na osnovu pretpostavke o međuzavisnosti i globalne povezanosti između država koje su direktno povezane sa aktuelnim krizama, u ovom delu rada akcenat je stavljen na proučavanje kako unutrašnje tako i spoljne politike Srbije u odnosu na uticaj i implikacije koje je pomenuta kriza izazvala u državi. Istovremeno, na osnovu holističkog pristupa i sagledavanja odgovora Srbije na posledice krize, analizirana je strategija odbrane protiv pandemije od prvog pa do trećeg talasa, ali i politička kultura Srbije kao jedan od ključnih faktora u izgradnji strateško-političkih praksi neophodnih u procesu prilagođavanja kriznim situacijama i očuvanju nacionalne bezbednosti.

COVID-19 je suočio sve nacije sa mnoštvom situacija i problemima koji imaju ne samo kratkotrajne, već i dugotrajne implikacije na pitanja vezana za političko-ekonomski, ali i kulturni identitet zemalja zahvaćenih pandemijom. Suočen sa konstantnim izazovima krize izazvane koronavirusom, svet je postao neizvesno mesto u kome su jedino izvesne promene. Na osnovama pretpostavke o međuzavisnosti koje su posledica globalne povezanosti, a koje su direktno povezane sa aktuelnim krizama, u radu se analiziraju brojne kontroverze u vezi sa geopolitičkim preoblikovanjem kulturno-političkog identiteta Srbije i Kine. Cilj rada je da se ovom pitanju pristupi holistički, odnosno po principu cirkularne uzročnosti, tako da se svaka kriza sagleda i kao pretnja i kao prilika za tumačenje savremenih pitanja nacionalne bezbednosti i socijalne psihologije u procesu prilagođavanja i izgradnje strategije otpornosti kako Srbije tako i Kine. Ipak, zbog preopširnosti teme, odgovori Srbije na aktuelnu krizu biće predstavljeni u drugom delu rada koji će biti naknadno objavljen.

U radu se najpre prezentuje uvodni teorijski i metodološki predložak katoličkog srpstva kroz istoriju. U radu je prikazano šta o svom etno-jezičkom identitetu kažu dubrovački i drugi Srbi katolici. Poseban aspekt rada čini prikaz Pokreta Srba katolika u Dubrovniku i njihov politički i nacionalni angažman od osamdesetih godina 19. veka pa do početka Prvog svetskog rata. Posebno je upečatljiva njihova nacionalna i kulturna delatnost kroz brojna kulturna, umetnička, književna i druga udruženja, zaključno sa najvišom nacionalnom kulturnom institucijom – Maticom srpskom u Dubrovniku. U radu je predstavljen i kraći pregled Srba katolika u Bosni i Hercegovini i Slavoniji, kroz prizmu kulturne, političke i nacionalne delatnosti njihovih najznačajnijih književnika, kulturnih i javnih delatnika. Najzad prikazan je proces gašenja katoličkog srpstva i njihovog pretvaranja u Hrvate, kojim je otpočeo proces političkog katoličanstva – stvaranja hrvatstva na katoličkim osnovama, što je postala doktrina Prvog hrvatskog katoličkog sastanka 1900. godine, koji je organizovan pod pokroviteljstvom pape Lava XIII, zatim nastavljen u periodu prve i druge Jugoslavije, sve do sloma zajedničke jugoslovenske države. Ovaj proces prikaz je na primeru novije i savremene istorije Dubrovnika.

Cilj ovog rada je sagledavanje mogućnosti kritičke analize diskursa da u skladu sa njenim polazištima, analitičkim metodama i teorijskim konceptima ponudi adekvatan tretman političkih problema, odnosno tumačenja političkih diskursa. S tim ciljem najpre smo prikazali glavna shvatanja i koncepte CDA, potom ih prikazali u kontekstu njihovog funkcionisanja spram distinktivnih odlika političkog diskursa.