Suchergebnisse

Przedmiotem mojego zainteresowania jest specyficzny kontekst trwającej wojny rosyjsko-ukraińskiej – jej potencjalny związek z rywalizacją o dziedzictwo Rusi Kijowskiej. Tezą, która wybrzmiewa w prezentowanych tekście jest to, że konflikt ten ujawnił również istotne aporie współczesnej rosyjskiej tożsamości narodowej. Poprzez metaforycznie rozumiane posadowienie rosyjskości na kijowskim fundamencie i w związku z brakiem wypracowanego alternatywnego jej wariantu, idea rosyjska znalazła się w pułapce: nie mogąc istnieć bez Ukrainy może przestać istnieć w ogóle lub musi przeistoczyć się w zupełnie nową formę. Tłem dla przedstawionych myśli jest ogólny rys historyczny dotyczący przede wszystkim okresu po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r. W warstwie analitycznej odwołuję się do kilku wybranych tekstów i wypowiedzi ważnych ideologów rosyjskich – od Aleksandra Sołżenicyna, poprzez Aleksandra Dugina, po Władymira Putina.

Postmemory and Substitute Witnesses in Contemporary Descriptions of the So-Called Polish-Ukrainian Conflict During the World War II
This article presents the general problem of the postmemorial character of parts of contemporary historiography. An illustration of this issue is the preliminary analysis of descriptions of Polish‑Ukrainian relations during World War II. The analysis is based on tropes derived from genocide studies. Several research hypotheses were formulated on this basis. They require further verification. This is, among others, the question of introducing the concept of 'social postmemory'and showing its relation to historical policy. Promising seems to the perception of the connection between post‑memory, discursiveness, and eristic. The issue of intergenerational dialogue on the past and memory has also emerged in thebackground of deliberations. In the article, an ethno‑historical variant of practicing history has also been criticized in an indirect way.