Suchergebnisse

Planowanie przestrzenne obszarów morskich jest stosunkowo młodym procesem mającym swoje korzenie w zarządzaniu działalnością człowieka na obszarach cennych ekologicznie. W regionie Morza Bałtyckiego proces ten jest postrzegany jako narzędzie wspierające podejmowanie decyzji, ukazujące preferencje społeczne dotyczące obszarów morskich, minimalizujących konflikty z nich wynikające, przestrzennie i czasowo alokujące działalność człowieka, tak aby osiągać cele ekologiczne, gospodarcze i społeczne ustalone w ramach procesu politycznego. Niezależnie od definicji, jako podstawę prawidłowego procesu określa się dostęp do dobrej jakości informacji oraz rzetelną analizę uwarunkowań środowiskowych, gospodarczych i prawnych obszaru morskiego jak i przyległych obszarów lądowych. Doświadczenia zdobyte w Polsce w ramach opracowywania pilotażowych projektów planów morskich i Studium Uwarunkowań Zagospodarowania Przestrzennego Polskich Obszarów Morskich pozwalają na wyciągnięcie pewnych wniosków dotyczących potrzeby badań. Artykuł opisuje luki informacyjne hamujące morskie planowanie przestrzenne i oraz dynamikę ich zmian w ostatnich latach.

Abstract
The purpose of the paper is to present the potentialities of current non-invasive methods for bottom surveys, including cartometric presentation of its relief and structure in both marine and inland reservoirs. The paper presents examples of results obtained in the Maritime Institute in Gdańsk during surveys carried out at the bottom of seas, lakes and rivers with the use of the same apparatus: primarily, a multibeam echosounder (MBES) to obtain a digital terrain model (DTM); a side-scan sonar (SSS) to obtain a general image of the nature of the bottom (its "roughness"); and seismic profiling (sub-bottom profiler, sediment echo sounder [SES]) to recognise the structure of the bottom. The obtained results constitute a necessary basis for carrying out further specialist surveys (non-invasive or invasive) when needed. Current bottom survey options that use MBES, SSS and SES may be treated as subaqueous equivalents of the subaerial potentialities of a land surface survey using LiDaR and GPR (Ground Penetration Radar).

This paper examines the concept of maritime multi-use as a territorial/SPATIAL governance instrument for the enhancement of sustainable development in five EU sea basins. Multi-use (MU) is expected to enhance the productivity of blue economy sectors, as well as deliver additional socio-economic benefits related to the environmental and social dimensions of sustainable development. The paper provides a definition of maritime multi-use and identifies the multi-uses with the highest potential in EU sea basins. In each sea basin, multi-use plays a different role as concerns sustainable development. For the Eastern Baltic Sea, the Mediterranean Sea and the Black Sea, the MU focus should remain on the environmental pillar of sustainable development. In the North Sea, North Atlantic and Western Baltic Sea, addressing social sustainability seems a key precondition for success of MU in enhancement of sustainable spatial development at sea. Moreover, it has been suggested to introduce MU key global strategies such as SDGs or Macroregional strategies and action plans and to supplement maritime spatial planning with sectoral incentives and educational efforts as key vehicles supporting MU. The paper concludes by identifying aspects which, in order to inform maritime spatial planning and maritime governance regarding a more conscious application of the aforementioned concept, require further investigation. Key tasks are related to: more profound evaluation of performance of policies supporting MUs, researching the impact of MU on societal goals and on the MU costs and benefits, including external ones, and finally identifying the impact of MU on the development of various sectors and regions on land.