Suchergebnisse

Pojęcie autonomii w nauczaniu języków obcych jest jednym z najbardziej intrygujących zagadnień w metodologii nauczania oraz z pewnością jednym z najtrudniejszych wyzwań dla szkolnictwa polskiego. Specjaliści zgodnie podkreślają, że autonomię należy postrzegać w sposób kompleksowy, uwzględniając jej poszczególne elementy składowe, takie jak motywacja, poczucie własnej wartości czy samodzielność, zwracając także uwagę na szereg powiązań z różnorodnymi formami rozwijania autonomii, w tym kształcenie indywidualne i zespołowe, wykorzystywanie autentycznych materiałów, doradztwo językowe czy negocjowany program nauczania. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest poszerzenie wiedzy na temat autonomicznego procesu nauki języka obcego, ze szczególnym uwzględnieniem podejścia do nauki i nauczania języka angielskiego w klasach maturalnych. Przedmiotem rozważań jest ustalenie, czy polscy maturzyści wykazują cechy uczniów autonomicznych, następnie określenie, w jakim stopniu lekcje języka angielskiego w ostatnich klasach szkół średnich prowadzone są zgodnie z promowaną zasadą autonomii ucznia, i wreszcie ustalenie, czy uczniowie i nauczyciele wykorzystują potencjał autonomicznego uczenia się i nauczania, czy też ich priorytetem jest jedynie przygotowanie do zbliżającego się egzaminu. Wyniki badania dowodzą, że chociaż większość uczniów klas maturalnych posiada cechy autonomicznego ucznia, tzn. ma rozwinięte strategie metapoznawcze i poznawcze oraz jest świadoma swoich mocnych i słabych stron, to jednak w zdecydowanej większości przypadków rozwój autonomii napotyka na wiele przeszkód wynikających z niechęci lub braku świadomości samych nauczycieli oraz ograniczeń instytucjonalnych, takich jak programy nauczania czy wymogi egzaminacyjne.

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to provide a comprehensive examination of the role of soft skills among academics in the context of the evolving higher-education landscape.
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: We use a scoping review of existing literature to discuss the importance of soft skills in academia. Through critical analysis and synthesis, we identify patterns and gaps in current knowledge and develop five theoretically informed lessons to improve practice and theory.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: A unique theoretical blending of five theories (resource-based, dynamic capabilities, cultural learning, implicit leadership, and human capital) forms the conceptual framework we used to arrive at our conclusions.
RESEARCH RESULTS: Our first conclusion emphasizes that soft skills are essential for a competitive advantage in the performative culture of neoliberal academies. Second, we emphasize that updating soft skills is crucial in order to respond to the changing higher-education environment. Third, going beyond the universal view of academia as a sharply hierarchical industry, we demonstrate how building relationships with stakeholders is necessary for academic skill development. Our fourth lesson explores the implications of different evaluators' perceptions of soft skills, highlighting the need for recognition of their value. The ultimate lesson highlights the need to invest in the skills of academics.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: We consolidate existing theoretical approaches and overcome theoretical fragmentation to arrive at a comprehensive and theoretically grounded set of lessons for those interested in developing and utilizing soft skills among academics in the unique context of the ever-changing higher-education environment. We challenge the norms of neoliberal academia and call for the development of realistic policies and procedures that promote a respectful, collaborative, and sustainable higher-education environment.