Suchergebnisse

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie głównych argumentów antyfederalistycznych przeciwko Konstytucji Stanów Zjednoczonych.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Antyfederalizm był ruchem politycznym końca XVIII wieku, który sprzeciwiał się utworzeniu silniejszego rządu federalnego Stanów Zjednoczonych i który później sprzeciwił się ratyfikacji Konstytucji z 1787 roku. W tym artykule zadano następujące pytania: Dlaczego antyfederaliści sprzeciwiali się Konstytucji Stanów Zjednoczonych? ­Dlaczego nowy rząd był zbyt silny? Dlaczego silniejszy rząd zagrażał suwerenności i wolności stanów, społeczności lokalnych lub jednostek?
PROCES WYWODU: Dokonano krytycznej analizy tekstu Konstytucji Stanów Zjednoczonych, dokumentów federalistów i antyfederalistów oraz najważniejszych argumentów w wielkiej debacie konstytucyjnej.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Krytyka Konstytucji Stanów Zjednoczonych przez antyfederalistów wynikała z obaw przed skonsolidowanym rządem federalnym. Jej główne elementy po ratyfikacji stały się narzędziem obrony praw stanów i zasad federalizmu zdefiniowanych podczas debat w Filadelfii i na konwencjach stanowych.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Opracowanie pozwala na sformułowanie wniosku, że federaliści stworzyli Konstytucję USA, ale antyfederaliści od początku ją przejęli. To napięcie między federalistami i antyfederalistami trwa w całej historii Stanów Zjednoczonych aż do dnia dzisiejszego.

TWO AMERICAN CONSERVATIVE REPUBLICANISMS: THE INTELLECTUAL ORIGINS OF THE AMERICAN CONSERVATIVE RIGHT
During the founding period of the United States, the ideological foundations of American political discourse were formed. The constitutional debate and the first years of the young republic showed the fundamental differences between the Founding Fathers. Their different conceptions of the Union and its essence created different currents within American republicanism. In the article, the author analyzes two conservative republicanisms that arose in the North and South of the United States. In his opinion, the northern republicanism of Hamilton, Ames, Adams and Marshall, emphasizing the negative side of human nature, had to appeal to power, which alone can tame particularisms and unite the efforts of all in one direction. Southerners, on the other hand, took as the starting point of their argument the organic nature and primordiality of the basic social structures that determine the scope of power, primarily federal.

CEL BADAWCZY: Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy myśl polityczna Johna Adamsa sytuuje go w nurcie konserwatywnym, liberalnym czy republikańskim.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem analizowanym w artykule jest omówienie zasadniczych elementów refleksji politycznej Johna Adamsa, takich jak inspiracje intelektualne drugiego prezydenta Stanów Zjednoczonych, jego koncepcja natury ludzkiej, analiza struktury społeczeństwa politycznego oraz mechaniki ustrojowej. Przedstawione są one z punktu widzenia unikalnego amerykańskiego doświadczenia społecznego i politycznego.
PROCES WYWODU: Analiza naukowa polega na refleksji nad kluczowymi elementami filozofii społecznej i politycznej Johna Adamsa z punktu widzenia konserwatyzmu, liberalizmu oraz republikanizmu. Pozwala to na stwierdzenie, że fundamentalne kategorie definiujące w Europie te trzy style politycznego myślenia nie mogą być wprost zastosowane do warunków amerykańskich.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Artykuł dowodzi, że mimo zasadniczych różnic pomiędzy amerykańską i europejską tradycją polityczną myśl Johna Adamsa nie ma charakteru konserwatywnego, lecz znacznie bliżej jej do neoromańskiego republikanizmu oraz klasycznej tradycji preliberalnej i liberalnej.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł pokazuje, że badanie kategorii politycznych zawsze musi być dokonywane w kontekście określonej tradycji politycznej, społecznej oraz doświadczenia politycznego.

John Caldwell Calhoun was an American statesman and political theorist from South Carolina who defended the interest of the Union southern states. Calhoun was one of staunch spokesmen of slavery, but in this article the author presents his constitutional and political thought. After the introduction of the Tariff of Abominations Calhoun became one of the most important actors in the nullification crisis and a defender of states' rights, limited federal government and the right to nullify. Referring to the ideas of the Founding Fathers, Calhoun considered the Union as a union of sovereign states and he opposed the strengthening of the federal government. He rejected numerical democracy and advocated the introduction of a constitutional reform protecting minority from the tyranny of majority. He proposed the concept of a concurent majority, which took into account various interests and, consequently, defended the agricultural South from the industrial domination of the North. His reflections and warnings heavily influenced the South's secession and the outbreak of the Civil War.

The reign of the Hanoverian dynasty was a period of stability and prosperity in Great Britain, until the 1770s. The perfect symbiosis between the Whig oligarchy and the Crown was the cause of exceptional political stability. During this period, however, there were also neither major constitutional disorders nor sophisticated systematic analyses. According to the author, the most important attempt to describe British political mechanics is the political reflection of David Hume. David Hume, the most eminent British philosopher of the 18th century, is the author of an original and penetrating analysis of British political institutions. Arguing without regard to party sympathies, he broke down Whig and Tory conceptions of political systems, and instead proposed a dynamic vision of Great Britain's political system, from its past as a barbarian monarchy, through a civilised monarchy, to a mixed modern monarchy. He sees this evolution as a dialectical struggle between power and liberty, the two most important forces that govern political systems. This article presents an attempt to reconstruct Hume's coherent constitutional theory based on historical, political, and philosophical aspects of his argument. According to the author, all three perspectives form a coherent argument that makes Hume one of the classics of English constitutionalism. The author develops these ideas on the basis of a detailed analysis of Hume's works, starting with the History of England.

Sir John Fortescue uważany jest za jednego z klasyków angielskiego konstytucjonalizmu. W powszechnej opinii jego myśl dała początek monarchii mieszanej oraz rozwojowi angielskiej koncepcji rządów parlamentarnych. Sądy te jednak pomijają istotny feudalny kontekst refleksji Fortescue. Dlatego też autor niniejszego tekstu stara się wykazać, że jego koncepcja monarchii bliższa jest monarchii absolutnej niż konstytucyjnej. Odwołując się do Pisma Świętego, Tomasza z Akwinu, Idziego Rzymianina i angielskiej tradycji prawnej, Fortescue tworzy koncepcję, w której król podlega prawu i równocześnie stoi ponad nim. Jego koncepcja dominium regale et politicum, łącząc poszanowanie praw poddanych z królewską prerogatywą, jest równocześnie opisem angielskiej praktyki konstytucyjnej okresu Lancasterów.

Jeremy Bentham and the Tiddlywinks Player Rules, That Is About That Not Every Liberal Is Liberal Jeremy Bentham is one of the most important Anglo‑Saxon political thinkers, jurists, social reformers and founders of utilitarianism. He also deserves a prominent position in the history of democratic ideas. Bentham not only perceived popular rule as a vehicle for the materialisation of his vision of utilitarian society, but he also gave us a detailed picture of the basic institutions of that form of democracy. In this article the Author suggests that Benthamiam political concept is not liberal but radical and also rooted in continental radical philosophy of French Enlightenment. By rejecting classical liberal ideas such as natural rights, law of nature, social contract and limited government he opened the door for the democratic tyranny of mediocrity justified by the victory of equality over liberty.

James I Stuart's theory of the divine right of kings
The author presents King James I Stuart's theory of the divine right of kings as the modification of Bodin's concept of the sovereignty. According to King James, a monarch is subjected to no earthly authority, as he derives his right to rule directly from the will of God. The king is thus not a subject to the will of his people, the aristocracy, or any other estate of the realm, including the Church. This doctrine implies that any attempt to depose a king or to restrict his power is contrary to the will of God and may constitute treason. The author argues, that the theory of the divine right of kings is rooted in the medieval idea that God had bestowed earthly power to the king, just as He had given spiritual power and authority to the Church, centering on a pope and in this way in protestant kingdoms may justifies the king's absolute authority in both political and spiritual matters. The author points out that it is contrary to Bodin's theory of sovereignty and he argues that King James' general statements of divine right should not be read as claims about specific royal powers in any particular kingdom. Unlike the theorists of absolutism, King James thus believed the king to be bound to exercise his authority through defined constitutional channels. Such a requirement went beyond that expected of the absolute monarch, who was to rule well if he were to avoid the charge of tyranny. Finally the author argues, that King James' theory of power is the attempt of the restoration of Christian uniformity and of the re‑Christianization of Bodin's concept of the sovereignty.

Sir John Fortescue, Chancellor of King Henry VI is the first writer to analyse the political system of England by referring to English political practice. Long before Montesquieu, he noticed the relationship between the political system and the social conditions of his country. Explaining the nature of the English constitution and law, he compare it with the political and legal devices of other countries. That is why he contrasts the systems based on Roman law with English common law. In the article, the author argues that the basis of the Fortescue's reflection is the rejection of Roman law, because he defends the English political tradition against the continental concept of sovereignty.

Myśl polityczna reformacji i kontrreformacji po rozpadzie Christianitas po raz kolej-ny postawiła pytania o zakres posłuszeństwa i możliwość czynnego oporu wobec tyranii. Spośród ojców doktryny uzasadniającej sprzeciw wobec władzy należy wskazać przede wszystkim Johna Knoxa, uważanego za jednego z założycieli szkockiej reformacji. Ten prominentny kaznodzieja i teolog jest także, obok George'a Buchanana i Samuela Rutherforda, jednym z klasyków anglosa-skiej koncepcji prawa oporu.W artykule autor dowodzi, że Knox, wychodząc od stanowiska nakazującego obowiązek po-słuchu wobec monarchy i dopuszczającego jedynie bierny opór, ostatecznie odchodzi od umiarko-wanego stanowiska Jana Kalwina i Heinricha Bullingera. Jego argumentacja, pod wpływem wyda-rzeń politycznych w Szkocji i Anglii oraz radykalnych koncepcji pisarzy kalwińskich, zmierza do uzasadnienia powszechnej rewolucji, a nawet królobójstwa. Ewolucja jego poglądów zdaniem au-tora spowodowana była zmianami sytuacji politycznej i religijnej w Szkocji i Anglii. Rządy katolic-kich królowych — Marii de Guise, Marii Tudor i Marii Stuart — spowodowały radykalizację jego politycznych poglądów, których sensem było bezlitosne zwalczanie herezji i bałwochwalstwa oraz obrona prawdziwej wiary. Jego koncepcje miały zdaniem autora wielki wpływ na angielskich pu-rytanów — to między innymi jemu angielski purytanizm zawdzięczał swą radykalizację. To Knox był również w dużym stopniu odpowiedzialny za postawę szkockich prezbiterian podczas rewolucji purytańskiej, a jego myśl była istotną inspiracją najbardziej radykalnych koncepcji tego okresu.W artykule autor zastosował metodę kontekstowej analizy dzieł i wypowiedzi Knoxa, stosując klucz chronologiczny. Pozwoliło mu to na wykazanie ścisłej korelacji między poglądami Knoxa na prawo oporu a zapotrzebowaniem bieżącej debaty politycznej. Autor dochodzi ostatecznie do wniosku, że to właśnie okoliczności polityczne, a nie poglądy teologiczne uczyniły z Knoxa mo-narchomachę.

FROM THE CONTRACT OF GOVERNMENT TO RELIGIOUS INTOLERANCE. SAMUEL RUHTERFORD AND CONTRACTARIAN JUSTIFICATION OF RELIGIOUS PERSECUTIONSSamuel Rutherford 1600?–1661 was a Scottish Presbyterian minister whose political writings form a part of the controversial literature written during the English Civil War period in the mid-seventeenth century. Most of his political writing was done while he sat as a Scottish commissioner in the Westminster Assembly of Divines. His major political book, Lex, Rex was burned by order of the Restoration Government in 1660, and Rutherford was cited on a charge of treason as its author. In his opinion, in order to form a government men contract with one or more men among themselves, giving to them the authority of rulership. The ruler is under contract to rule according to the higher law for the welfare of all people. Rulership is a trust from the people and is never given without reservation. If the ruler misuses his trust, the people have the right and duty to resist him in order to preserve themselves within the higher law. Knowledge of the higher law comes through reason but reason is fallible. However, God has graciously provided the infallible Scripture as a guide to reason. Rutherford believes there is only one true interpretation of Scripture and that God has given to the Church primary authority in interpretation. In this article, the Author argues that Rutherford's doctrine of exclusive truth leads him to an uncompromising position of religious intolerance.

The permitted wars of ancient Israel as described in the Old Testament The Author reconstructs the notion of the so‑called permitted war conducted by ancient Israel and described in the Old Testament. He argues that it differs considerably from the idea of holly war (YHWH war) presented at the time of the Israel conquest of the Promised Land. To prove that, he refers to the principles of permitted war stated in the Book of Deuteronomy. They included the beginning of war, the role of the priests, the duty of military service, the rules of besieging cities, and the treatment of conquered population. Moreover, he compares these principles with the war practices of other ancient nations in the Near East. As the case study, he considers the Maccabean Wars which constituted the only historically verified example of ancient Israeli military efforts. He claims that it was them that were conducted according the rules prescribed for permitted wars. At the same time, they exhibited some religious elements to be found later on in the holly wars of medieval Christianity.

The article discusses the roots of revolutionary totalitarianism in the thought of Edmund Burke, who is considered to be the founder of Anglo-Saxon conservatism. The author of Reflections on the Revolution in France insightfully outlined the totalitarian implications of the French Revolution at its initial stage. According to the authors, Burke accurately diagnosed the most important elements of the future totalitarian state, affecting not only institutions, but also the overall social relations and the interplay between the authority and the individual. His reflections on revolutionary ideas and revolutionary practice make him a prophet of future totalitarian regimes, which operated according to the paradigm he diagnosed. Although Burke's theses seem commonly known, a closer analysis shows not only the depth of the inquiry into the French revolution, but also the universality of the argument applicable to other similar social upheavals, a topic the authors of the text would like to present together in a separate form.

Engelbert Dollfuß is commonly considered to be a representative of Austrofascism, and therefore is presented as akin to Hitler and Mussolini. In this article, the authors rebut this erroneous and harmful opinion. The analysis of the political thought and activity of the Austrian chancellor through his leading idea — the relationship between nation and state, and the corporate socioeconomic system — proves that his position differed fundamentally from the Nazi and fascist models. The authors argue that Dollfuß's doctrine was rooted in Catholic social teachings and a Christian worldview. The chancellor's anti-democratic actions were justified by the threat posed to Austria by the Third Reich.