Suchergebnisse

The aim of this study was to investigate whether optimism, self-compassion, altruism, and gratitude act as mediators in the relationship between cognitive distortions and emerging adults' forgiveness of themselves, others, and situations. The sample consisted of 488 university students in their emerging adulthood, comprising 66.20% females and 33.80% males, ranging in age from 18 to 32 years ( M = 20.32, SD = 2.43). The data were collected using a demographic information form and six self-report scales. In addition to descriptive statistics, Pearson Correlation Coefficient and Bootstrap Analysis were used to analyze the data. The results indicated that optimism, self-compassion, altruism, and gratitude significantly mediated the relationship between cognitive distortions and forgiveness of self ( b = −.109, %95 BCA CI [−.133 to −.086]), others ( b = −.096, %95 BCA CI [−.117 to −.076]), and situations ( b = −.099, %95 BCA CI [−.117 to −.082]). Self-compassion ( K2 = −.14) was found to be the strongest mediator in the self-forgiveness model, followed by altruism ( K2 = −.19) in the forgiveness of others model, and optimism ( K2 = −.27) in the forgiveness of situations model. The study highlights the potential use of positive psychology concepts such as optimism, self-compassion, altruism, and gratitude to reduce the negative effect of cognitive distortions on emerging adults' forgiveness and to enhance their forgiveness skills.

Bu araştırmanın amacı, mesleki tükenmişliğin sağlık çalışanlarının yaşam doyumu üzerindeki etkisinde psikolojik sağlamlığın ve umudun aracı rolünün incelenmesidir. Bu doğrultuda değişkenler arasındaki ilişkinin belirlenmesi için ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Pandemi koşullarından dolayı araştırma grubu, uygun örnekleme yöntemi ile oluşturulmuştur. Araştırmacılar tarafından hazırlanan online form, çeşitli sosyal medya platformlarında paylaşılarak, Türkiye'deki devlet ve özel hastanelerde görev yapmakta olan 381 sağlık çalışanına ulaşılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 36.76'dır. Araştırmada veriler, demografik bilgi formu ve kendini değerlendirmeye yönelik dört farklı ölçek kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde, betimsel istatistiklerin yanında değişkenler arasındaki ilişkinin saptanması için Pearson Korelasyon Katsayısı ve Örtük Değişkenli Aracılı Yapısal Model kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre mesleki tükenmişliğin sağlık çalışanlarının yaşam doyumu üzerindeki etkisinde psikolojik sağlamlığın ve umudun kısmi aracılık rolünün istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmektedir.

UNESCO, 2030 eğitim hedeflerine ulaşmak için dünyanın 69 milyon yeni öğretmen istihdam etmesi gerektiğini belirtiyor ancak yapılan araştırmalar mevcut öğretmenlerin %80'inin mesleği bırakmayı düşündüğünü göstermektedir. Öğretmen olmak için başlangıçtaki motivasyona rağmen, ne yazık ki eğitim alma aşamasında ve öğretmenlik mesleğine başlanan ilk yıllarda önemli bir yıpranma söz konusudur. Küresel olarak, öğretmenlerin diğer mesleklere kıyasla en yüksek işle ilgili stres ve tükenmişliğe sahip oldukları bilinmektedir. Ancak etkililiklerini gösteren ve devamlı artan kanıtlara rağmen hem yerli hem de yurt dışı alanyazınında pozitif psikoloji müdahaleleri, öğretmenlerin çalışma ortamlarında nadiren uygulanmış ve incelenmiştir. Öğretmenlerin, rollerinin getirdiği artan stres faktörlerini yönetebilmek için daha etkili ve işlevsel yollara ihtiyaçları olduğu açıktır. Ne yazık ki öğretmenlerin psikolojik kapasitesini geliştirmeye odaklanan herhangi bir profesyonel müdahale, stratejik olan bir tüm okul iyi oluş planının parçası olmak yerine, bir lüks veya eklenti olarak görülmektedir. Buradan hareketle bu çalışmanın temel çıkış noktası, öğretmenlerin iyi oluş, psikolojik sağlamlık ve öz-yeterliklerine yönelik tehditlerin ortaya konulması, PERMA yaklaşımı temel alınarak okullarda öğretmenlerin iyi oluşlarını desteklemek için çeşitli müdahalelerin önerilmesi ve ulusal düzeyde yaygınlaştırılmasına dikkat çekilmesidir. Pozitif psikoloji araştırmalarından aldığı destek sayesinde bu çalışma, öğretmenlerin okullarında yaşadıkları aşırı strese ve tükenmişliğe karşı tampon yapmak adına kendilerine yönelik koruyucu faktörleri geliştirmeyi öğrenebilecekleri bazı müdahale örnekleri sunmaktadır.

Bu araştırmanın temel amacı, beliren ve orta yetişkinlik döneminde bulunan bireylerin minnettarlık ile ilgili görüşlerinin belirlenmesi ve bu iki grubun görüşleri arasındaki benzerliklerin ve farklılıkların ortaya konulmasıdır. Araştırmada, nitel araştırma desenlerinden olgubilim yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışma 2019-2020 yılları arasında Türkiye'nin değişik bölgelerinde yaşayan, farklı yaşlarda, mesleklerde ve öğrenim düzeylerinde yer alan; 20 beliren (18-25 yaş arası) ve 20 orta yetişkinlik (26-45 yaş arası) döneminde bulunan 40 katılımcı ile yürütülmüştür. Bu araştırmanın katılımcıları amaçlı örnekleme yöntemleri içerisinde yer alan tabakalı amaçsal örnekleme yöntemine göre seçilmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla online olarak yapılan görüşmeler ile toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre beliren ve orta yetişkinlik döneminde bulunan bireylerin; minnettarlığın tanımı, minnettarlık hissedilen durumlar, minnettarlığın ifade edilmesi, minnettarlığın davranışsal ve duygusal karşılığı, sosyal yaşama katkısı ve önündeki engellere dair yaklaşımlarının büyük oranda benzer olduğu anlaşılmıştır. Ancak az da olsa bu iki grubun minnettarlığa bakış açılarının birbirlerinden ayrıldığı noktalar göze çarpmaktadır. Araştırmadan elde edilen bu bulgular, alanyazın ışığında tartışılmış ve sonuçlarla ilgili öneriler geliştirilmiştir.