Suchergebnisse

Political Science; European Union - Het doel van deze studie is een overzicht te geven van de standpunten van de politieke partijen aangaande Europese politiek. De serie WRR-webpublicaties omvat studies die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.

Local democracy has increasingly faced problems such as declining voter turnout and decreasing trust in political parties. Certain forms of participatory democracy have been introduced to address political disengagement. Often these efforts do not deliver the envisaged results, as they exacerbate existing inequalities by attracting only certain groups of citizens. This paper takes a close look at representation to find out if and how it can strengthen local democracy. Non-electoral representation, as manifested by representative claims based on non-electoral grounds, such as identity and expertise, made by local councillors, as well as non-elected individuals and organisations, might serve to mitigate democratic problems. We empirically study manifestations of electoral and non-electoral representation and their interactions. We conclude that non-electoral representation can strengthen local democracy, but its relationship with electoral representation can also be problematic. We make suggestions as to how these problems might be overcome in an effort to strengthen the local representative system.

In many countries patient involvement is high on the healthcare policy agenda, which includes patient representation in collective decision-making. Patient organizations are generally considered to be important representatives of patients. Other actors also claim to represent patients in decision-making, such as politicians, healthcare professionals and client advisory councils. In this paper we take a broad view of patient representation, examining all the actors claiming to represent patients in the Dutch debate on the decentralization of care. We conclude that variety in forms of representation could help do justice to the variety of patient preferences. In addition we conclude that in order to ensure the democratic quality of patient representation, actors making representative claims have to reflect on how their claims relate to each other and how they can ensure authorization and accountability in the representative relationship with those they claim to represent.

In many countries patient involvement is high on the healthcare policy agenda, which includes patient representation in collective decision-making. Patient organizations are generally considered to be important representatives of patients. Other actors also claim to represent patients in decision-making, such as politicians, healthcare professionals and client advisory councils. In this paper we take a broad view of patient representation, examinin

Local democracy has increasingly faced problems such as declining voter turnout and decreasing trust in political parties. Certain forms of participatory democracy have been introduced to address political disengagement. Often these efforts do not deliver the envisaged results, as they exacerbate existing inequalities by attracting only certain groups of citizens. This paper takes a close look at representation to find out if and how it can strengthen local democracy. Non-electoral representation, as manifested by representative claims based on non-electoral grounds, such as identity and expertise, made by local councillors, as well as non-elected individuals and organisations, might serve to mitigate democratic problems. We empirically study manifestations of electoral and non-electoral representation and their interactions. We conclude that non-electoral representation can strengthen local democracy, but its relationship with electoral representation can also be problematic. We make suggestions as to how these problems mi

De vaak sombere analyses van democratische vertegenwoordiging op lokaal niveau zijn veelal gericht op problemen met partijen en verkiezingen. Directe participatie is geen goed alternatief, omdat alleen maar bepaalde, politiek toch vaak al actieve mensen daarvan gebruikmaken. Met het begrip 'vertegenwoordigingsclaim' laten we in twee kwalitatieve gevalstudies van de decentralisaties in het sociale domein echter zien dat er ook andere vertegenwoordigers dan gekozen politici zijn. Deze (zelf)benoemde, niet-gekozen vertegenwoordigers kunnen opkomen voor kwetsbare groepen die zich weinig politiek laten horen. Daarnaast toont ons onderzoek dat gekozen vertegenwoordig

Wat dit hoofdstuk laat zien: • Voor veel inwoners is het werk van raadsleden goeddeels onbekend. Bijna de helft van de inwoners is desondanks min of meer tevreden over de raad als volksvertegenwoordiging. Inwoners stellen ook meer vertrouwen in hun gemeenteraad dan in de Tweede Kamer en het Europees Parlement. • Op nogal wat onderdelen is de tevredenheid met de raad als volksvertegenwoordiging in kleine gemeenten iets hoger is dan in grotere. • Voor het oordeel van inwoners over de vertegenwoordigende rol van de raad(sleden) is vooral het functioneren van de raadsleden als democratische procesbewaker van belang. • Bijna een derde van de inwoners geeft aan dat - naast raadsleden – er ook niet-gekozen personen en organisaties (zoals dorpsraden en huisartsen) zijn die opkomen voor hun belangen. De tevredenheid over deze niet-gekozen vertegenwoordigers is opvallend hoog. Opmerkelijk is ook dat via deze niet-gekozen vertegenwoordigers de belangen van lager opgeleiden en vrouwen goed worden vertegenwoordigd. • Inwoners hechten belang aan een adequate autorisatie en verantwoording van deze niet-gekozen vertegenwoordigers, maar daarvoor zijn volgens hen naast verkiezingen ook andere mogelijkheden beschikbaar (bijvoorbeeld het verbeteren van de communicatie met de achterban).