INTERRITUALNOST KAO PRAKTIČNI OKVIR MEĐURELIGIJSKOG ISKUSTVA I DIJALOGA
In: Srpska politička misao: Serbian political thought, Heft Specijal 3/2022, S. 57-66
Rituali nisu samo performativna sredstva demarkacije između verskih zajednica; oni su i prilike za uspostavljanje mostova i međureligijskih odnosa i susreta između njihovih pripadnika. Tu onda istraživač stupa i na manje poznati teren interritualnosti, odnosno društveni prostor i odnos u kojem se susreću pripadnici različitih religijskih tradicija i denominacija, uključujući i sekularno opredeljene učesnike u ritualu. Interritualnost je pojam koji je tek od nedavno ušao u upotrebu u oblasti religiologije, a posebno studija međureligijskog dijaloga. Taj koncept, međutim, tek treba da ispolji svoju eksplorativnu funkciju u oblastima kao što su mirovne studije, pedagogija, psihologija, sociologija religije, studije rituala i druge nauke i discipline. U ovom radu se on uvodi kao jedan sasvim nov, ali značajan aspekt u razmatranju vidova međureligijskih i interkonfesionalnih dijaloga na planu (van)institucionalnog susretanja religioznih pojedinaca koji praktikuju obrede s mešovitim učešćem, kao što je, na primer, hodočašće. U zaključku rada se izražava nada da bi nekakva nova, ekumenska teologija interritualnosti mogla proizići iz razgovora praktikujućih vernika i njihovih tumačenja vlastite, ali i one druge, nekada strane tradicije, s kojom se ostvaruje svojevrsna kohabitacija tokom učešća u zajedničkom ritualnom procesu.