Suchergebnisse

Mekân üzerinde kontrol kurma ve mekânı diğer mekânlardan ayırma girişimleri, yönetimsel/siyasal örgütlenmelerin temel ve kurucu niteliklerindendir. Yönetimsel/siyasal örgütlenmeler, şu veyahut bu şekilde belli bir coğrafi alan üzerinde kontrol tesis ederekkompartımanlaştırılmış mekânlar oluşturmaya çalışırlar ve böylece mekânsal olarak birbirlerinden ayrışırlar. Etkileşimler de bu mekânsal ayrışmalar çerçevesinde tanzim edilir. Bu durum, bir yönetimsel/siyasal örgütlenme olan ve belli bir mekânı dolduran Avrupa Birliği için de geçerlidir. Birlik, etkin olduğu mekân üzerinde kontrol tesis ederek bu mekânı diğer mekânlardan ayırmaya çalışmaktadır ve bu ayrım teritoryal bir niteliğe sahiptir. Çalışmanın temel amacı, Avrupa Birliği'nin katı bir teritoryal düşünsel geliştirdiğini ortaya koymaktır. Birlik, şekillenmekte olan teritoryal uyum politikası ve mekânsal gelişim perspektifi kapsamında tek bir mekân geliştirmeye ve dış çevreyle hiyerarşik bir etkileşim çerçevesinde bu mekânı dış sınırları yoluyla diğer mekânlardan ayırmaya çalışmaktadır. Bu şekilde içerisi ile dışarısı ayrıştırılmaktadır ve oluşturulmaya çalışılan mekânsal kompartıman, Birlik ile dışarısı arasındaki etkileşimleri yönlendirmektedir.

Am Beispiel der Türkei, die starke Tendenzen zu einem autoritären Regime aufweist, lässt sich aufzeigen, dass Innen- und Außenpolitik untrennbar miteinander verbunden sind. Inwieweit ist die türkische Außenpolitik unter Erdoğan bestimmt durch Notwendigkeiten innenpolitischer Machterhaltung? Interne Machtkonsolidierung ist für die AKP-Regierung erforderlich, um Stabilität im Inland und Legitimität in der Bevölkerung zu erreichen. Dabei spielt in autoritären Systemen die Verquickung von Macht und materiellem Wohlstand sowie der politischen Freiheit eine besondere Rolle, bedeutet ein Machtverlust doch den gleichzeitigen Verlust der anderen. Diese Verquickung zeigt sich am Beispiel der Türkei insbesondere dann, wenn die Macht der Führungsspitze in Frage gestellt wird.

Bu çalışma, Avrupa Birliği'nin (AB) teritoryal yapısını, münhasıran teritoryalitenin siyasal boyutu kapsamında analiz etmektedir. AB'nin teritoryal niteliği, ağırlıklı olarak modern ile post-modern veya post-nasyonel şeklinde tek bir kavram altında birleştirilebilecek yaklaşımlar ve bunların teritoryal sonuçları açısından ele alınmaktadır. Bu kapsamda yapılmış olan çalışmalar da genellikle AB'nin ya zayıf bir teritoryal ya da teritoryal olmayan bir örgütlenme olduğu sonucuna ulaşmaktadır. Hâlbuki bir siyasal örgütlenme olan, belli bir mekânsal uzantı üzerinde etkinlik kuran ve kamusal nitelikte düzen üreten AB, bünyesinde barındırdığı yönetişim düzeyleriyle, mekânsal bir kontrol stratejisi olan ve farklı yoğunlukta uygulanabilen teritoryalitenin bazı temel unsurlarını bünyesinde barındırmaktadır. Bu bakımdan AB, teritoryal olmayan bir siyasal örgütlenme modeli olarak değerlendirilmemelidir. Sahip olduğu yasal kapasite ve araçlar çerçevesinde AB, özerk bir teritoryal işleyiş oluşturmakta ve çok düzeyli bir yapı içerisinde, başta üye devletler olmak üzere alt düzeydeki aktörlerle işbirliği yaparak etkileşimlerin düzenlendiği yönetimsel bir alan ortaya çıkarmaktadır. Bu şekilde uluslarüstü düzeyde teritoryal bir sınırlandırılmışlık tanzim edilmektedir.