Suchergebnisse

One of the consequences of Charter 77 by the mid-1980s was the emergence of protostructures of a 'parallel society'. Diverse models and forms of a parallel society also came into existence in other countries of the 'socialist community'. This mainly refers to Poland, where this society created a politicized structure, which later promoted the emergence of the counterelite. In Hungary, the parallel society was formed under the strong influence of the pro-reform faction of the ruling party. In Czechoslovakia the 'parallel society' operated under the strong influence of state structures. It was forced to distance itself from political issues. Nevertheless, the structures of the 'parallel society' and its 'nonpolitical policy' turned out to provide a significant system of ideas and an organizational initiative. It was capable of transforming the society which was stagnant in the final years of the policy of normalization. It also promoted the future emergence of democratic structures. ; One of the consequences of Charter 77 by the mid-1980s was the emergence of protostructures of a 'parallel society'. Diverse models and forms of a parallel society also came into existence in other countries of the 'socialist community'. This mainly refers to Poland, where this society created a politicized structure, which later promoted the emergence of the counterelite. In Hungary, the parallel society was formed under the strong influence of the pro-reform faction of the ruling party. In Czechoslovakia the 'parallel society' operated under the strong influence of state structures. It was forced to distance itself from political issues. Nevertheless, the structures of the 'parallel society' and its 'nonpolitical policy' turned out to provide a significant system of ideas and an organizational initiative. It was capable of transforming the society which was stagnant in the final years of the policy of normalization. It also promoted the future emergence of democratic structures.

Jednym z wyników działalności Karty 77 do połowy lat 80. było utworzenie w kraju protostruktur "równoległego społeczeństwa". Oczywiście, również w innych krajach "wspólnoty socjalistycznej" powstawały jego rozmaite modele i formy. Przede wszystkim dotyczy to Polski, gdzie społeczeństwo takie kreowało upolitycznioną strukturę, która następnie sprzyjała tworzeniu kontrelity. Na Węgrzech formowało się ono pod mocnym wp³ywem inicjatyw reformistycznie nastawionej frakcji partii rządzącej. Natomiast w Czechosłowacji, "równoległe społeczeństwo" działało pod silnym naciskiem struktur państwowych. Zmuszone była ono do dystansowania się od kwestii politycznych. Tym niemniej, struktury "równoległego społeczeństwa" oraz prowadzona przez nie "niepolityczna polityka" okazała się ważnym systemem ideowym oraz inicjatyw¹ organizacyjn¹. By³a ona zdolna do zapewnienia transformacji społeczeństwa pozostającego w stagnacji ostatnich lat polityki normalizacji. Sprzyjała również pojawieniu się w przyszłości struktur demokratycznych. ; One of the consequences of Charter 77 by the mid-1980s was the emergence of protostructures of a 'parallel society'. Diverse models and forms of a parallel society also came into existence in other countries of the 'socialist community'. This mainly refers to Poland, where this society created a politicized structure, which later pro- moted the emergence of the counterelite. In Hungary, the parallel society was formed under the strong influence of the pro-reform faction of the ruling party. In Czechoslovakia the 'parallel society' operated under the strong influence of state structures. It was forced to distance itself from political issues. Nevertheless, the structures of the 'parallel society' and its 'nonpolitical policy' turned out to provide a significant system of ideas and an organizational initiative. It was capable of transforming the society which was stagnant in the final years of the policy of normalization. It also promoted the future emergence of democratic structures.

The subject of the considerations is the Czechoslovak "Velvet Revolution" and in particular its influence on the decomposition of Czechoslovak statehood. In the very title, the adjective "velvet" does not relate to the "revolution" but to a (civilized) "divorce" of the Czechs from the Slovaks. The influence the opposition exerted on the establishment of two separate states is assessed as the events of the "Velvet Revolution" were supposed to solve one of the most acute problems of the 75-year-old organism. Since the "Prague Spring" of 1968 and "socialism with a human face" there have existed realistic proposals on how to normalize the coexistence of the Czechs and theSlovaks within a single state – the "Spring" was to bring the elements of market economy and independence as well as to redefine the issues of a federation state. The events of the last 25 years in Czechoslovakia are analyzed from this perspective: the activity of the Communist Party of Czechoslovakia prior to the invasion of the Warsaw Pact forces, maintenance of "Charter 77", later (Czechoslovak) Democratic Initiative and the Club for Socialist Reconstruction (as well as the Civic Forum) until the collapse of 1993, which was opposed by both Havel and Czarnogursky until the very end. ; The subject of the considerations is the Czechoslovak "Velvet Revolution" and in particular its influence on the decomposition of Czechoslovak statehood. In the very title, the adjective "velvet" does not relate to the "revolution" but to a (civilized) "divorce" of the Czechs from the Slovaks. The influence the opposition exerted on the establishment of two separate states is assessed as the events of the "Velvet Revolution" were supposed to solve one of the most acute problems of the 75-year-old organism. Since the "Prague Spring" of 1968 and "socialism with a human face" there have existed realistic proposals on how to normalize the coexistence of the Czechs and the Slovaks within a single state – the "Spring" was to bring the elements of market economy and independence as well as to redefine the issues of a federation state. The events of the last 25 years in Czechoslovakia are analyzed from this perspective: the activity of the Communist Party of Czechoslovakia prior to the invasion of the Warsaw Pact forces, maintenance of "Charter 77", later (Czechoslovak) Democratic Initiative and the Club for Socialist Reconstruction (as well as the Civic Forum) until the collapse of 1993, which was opposed by both Havel and Czarnogursky until the very end.

The paper refers to Russian and foreign archival documents, which became the basis for the analysis of relationships between the "party-and state authorities" and opposition in the Czech Republic in the late 80s of 20th century. State authorities with conservative bias demanded that the "normalization" regime be stricter whereas "pragmatists" were contemplating a dialogue with the opposition. After the events of November 17 for a very long time also the followers of "non-political politics" in the opposition considered a dialogue with the pragmatic faction of the state authorities whereas the radical wing representatives were calling for immediate free elections and establishment of democratic institutions of power. However, it was the upward movement, beginning with the student demonstration of November 17, 1989 and ending with mass demonstrations which gathered as many as 700,000 people in Prague in the end of November, that gave momentum to historic transformation in the Czech Republic as it came up with its own hierarchy of historical priorities different from that of numerous government and opposition circles. These activists who were able to adjust their former standpoint to social expectations enjoyed public support. ; W artykule, na bazie rosyjskich i zagranicznych archiwalnych dokumentów poddane zostały analizie relacje między "partyjno-państwowym kierownictwem" i opozycją w Czechosłowacji w końcu lat 80-tych. Konserwatywnie nastawieni przedstawiciele władz domagali się zaostrzenia reżymu "normalizacji", natomiast "pragmatycy" brali pod uwagę dialog z opozycją. W opozycji zwolennicy "niepolitycznej polityki" też – do czasu wydarzeñ z 17 listopada, a także jeszcze długo po nich – brali pod uwagę dialog z nurtem pragmatycznym kierownictwa państwowego, natomiast zwolennicy radykalnego skrzydła domagali się natychmiastowego przeprowadzenia wolnych wyborów i formowania demokratycznych organów władzy. Ale właśnie ruch oddolny – począwszy od demonstracji studenckiej z 17 listopada 1989 roku i kończąc masowymi demonstracjami, gromadzącymi w Pradze w drugiej połowie listopada nawet po siedemset tysięcy uczestników nadawało w Czechosłowacji tempo przemianom historycznym, inaczej akcentując historyczne priorytety, niż to zakładały różne środowiska zarówno rządowe, jak i opozycyjne. Powodzeniem cieszyli się ci działacze, którzy, umieli skorygować swoje poprzednie stanowisko zgodnie ze społecznymi oczekiwaniami.

The paper refers to Russian and foreign archival documents, which became the basis for the analysis of relationships between the "party-and state authorities" and opposition in the Czech Republic in the late 80s of 20 th century. State authorities with conservative bias demanded that the "normalization" regime be stricter whereas "pragmatists" were contemplating a dialogue with the opposition. After the events of November 17 for a very long time also the followers of "non-political politics" in the opposition considered a dialogue with the pragmatic faction of the state authorities whereas the radical wing representatives were calling for immediate free elections and establishment of democratic institutions of power. However, it was the upward movement, beginning with the student demonstration of November 17, 1989 and ending with mass demonstrations which gathered as many as 700,000 people in Prague in the end of November, that gave momentum to historic transformation in the Czech Republic as it came up with its own hierarchy of historical priorities different from that of numerous government and opposition circles. These activists who were able to adjust their former standpoint to social expectations enjoyed public support. ; W artykule, na bazie rosyjskich i zagranicznych archiwalnych dokumentów poddane zostały analizie relacje między "partyjno-państwowym kierownictwem" i opozycją w Czechosłowacji w końcu lat 80-tych. Konserwatywnie nastawieni przedstawiciele władz domagali się zaostrzenia reżymu "normalizacji", natomiast "pragmatycy" brali pod uwagę dialog z opozycją. W opozycji zwolennicy "niepolitycznej polityki" też – do czasu wydarzeñ z 17 listopada, a także jeszcze długo po nich – brali pod uwagę dialog z nurtem pragmatycznym kierownictwa państwowego, natomiast zwolennicy radykalnego skrzydła domagali się natychmiastowego przeprowadzenia wolnych wyborów i formowania demokratycznych organów władzy. Ale właśnie ruch oddolny – począwszy od demonstracji studenckiej z 17 listopada 1989 roku i kończąc masowymi demonstracjami, gromadzącymi w Pradze w drugiej połowie listopada nawet po siedemset tysięcy uczestników nadawało w Czechosłowacji tempo przemianom historycznym, inaczej akcentując historyczne priorytety, niż to zakładały różne środowiska zarówno rządowe, jak i opozycyjne. Powodzeniem cieszyli się ci działacze, którzy, umieli skorygowaæ swoje poprzednie stanowisko zgodnie ze społecznymi oczekiwaniami.

Internal identity of a region is a factor that promotes political stability.Western Europe is a particular example here. The significance of regions, which is clearly emphasised in Europe, may become a prerequisite for their mutual assimilation. This causes numerous problems but also contributes to increased interdependence between nations and regions. The potential of regional identity may be treated as a factor that reduces the consequences of the revival of national or nationalistic tendencies on the one hand, and those of intensified globalisation on the other. Adecade of contradictory experience in the formation of regional identity in Central Europe confirms this hypothesis. The emergence of clear regional structures as well the reinforcement of a new regional identity of Central European countries in politics and then in economics may diminish the level of various hazards ranging from political ones to environmental. ; Tożsamość wewnątrz regionalna jest czynnikiem sprzyjającym stabilności. Szczególnie znaczący jest tutaj przykład Europy Zachodniej.Wyraźnie zarysowana pozycja regionów w Europie może służyć jako przesłanka do ich wzajemnego upodabniania się, co powoduje wiele problemów, ale zarazem zwiększa współzależność nie tylko między państwami, ale i między regionami. W takim przypadku procesy globalizacji nie musza mieć charakteru "bezadresowgo". Potencjał regionalnej tozsamości można traktować jako fenomen, który redukuje skutki odrodzenia narodowych i nacjonalistycznych tendencji z jednej strony oraz intensyfikacji globalizacji – z drugiej. Dziesięcioletnie i skrajnie sprzeczne doświadczenia formowania regionalnych tożsamości w Centralnej Europie potwierdzają słuszność tej hipotezy. Krystalizacja regionalnych struktur i umocnienie nowej regionalnej identyczności państw Europy Centralnej – najpierw w polityce, a potem i w ekonomii – może obniżyć poziom różnorakich niebezpieczeństw, zaczynajac od politycznych, a kończąc na ekologicznych.

Internal identity of a region is a factor that promotes political stability. Western Europe is a particular example here. The significance of regions, which is clearly emphasised in Europe, may become a prerequisite for their mutual assimilation. This causes numerous problems but also contributes to increased interdependence between nations and regions. The potential of regional identity may be treated as a factor that reduces the consequences of the revival of national or nationalistic tendencies on the one hand, and those of intensified globalisation on the other. A decade of contradictory experience in the formation of regional identity in Central Europe confirms this hypothesis. The emergence of clear regional structures as well the reinforcement of a new regiona identity of Central European countries in politics and then in economics may diminish the level of various hazards ranging from political ones to environmental. ; Tożsamość wewnątrzregionalna jest czynnikiem sprzyjającym stabilności. Szczególnie znaczący jest tutaj przykład Europy Zachodniej. Wyraźnie zarysowana pozycja regionów w Europie może słuzyć jako przesłanka do ich wzajemnego upodabniania się, co powoduje wiele problemów, ale zarazem zwiększa współzależność nie tylko między państwami, ale i między regionami. W takim przypadku procesy globalizacji nie muszą mieć charakteru "bezadresowgo". Potencjał regionalnej tożsamości można traktować jako fenomen, który redukuje skutki odrodzenia narodowych i nacjonalistycznych tendencji z jednej strony oraz intensyfikacji globalizacji – z drugiej. Dziesięcioletnie i skrajnie sprzeczne doświadczenia formowania regionalnych tożsamości w Centralnej Europie potwierdzaj¹ s³usznoœæ tej hipotezy. Krystalizacja regionalnych struktur i umocnienie nowej regionalnej identycznoœci pañstw Europy Centralnej – najpierw w polityce, a potem i w ekonomii – mo¿e obni¿yæ poziom ró¿norakich nie - bezpieczeñstw, zaczynaj¹c od politycznych, a koñcz¹c na ekologicznych.