Suchergebnisse

W artykule sformułowano argumenty przeciwko nieograniczonej kompetencji Prezesa TK do wyznaczenia sędziów odo składu orzekającego. Kompetencja Prezesa powinna być interpretowana w sposób zawężający zgodnie z językowym brzmieniem przepisów ustawowych. Wykonując swoją kompetencję, Prezes TK musi bowiem przestrzegać zasady legalizm, niezawisłości wewnętrznej sędziów TK oraz zasady sprawności funkcjonowania samego TK. Krytykując praktykę Prezesa TK po 2016 r., w artykule sformułowano pogląd o względnej niezmienności składu orzekające TK. Zmiana może nastąpić bowiem tylko w okolicznościach wprost wskazanych w ustawie. Artykuł analizuje ponadto wypadki nadużycia kompetencji przez Prezesa TK oraz teoretyczne i dogmatyczne konsekwencje tego nadużycia. Obowiązujące przepisy nie przewidują żadnych środków prawnych przeciwdziałania tego rodzaju nadużyciom. Czynności Prezesa TK mogą być rozważane jako nieważne z teoretycznoprawnego punktu widzenia. Niemniej jednak wniosku takiego nie sposób sformułować na gruncie dogmatyki konstytucyjnej. Artykuł wyjaśnia ten dualizm i jego konsekwencje dla wyroków TK wydanych w składach wadliwie obsadzonych przez Prezesa TK. Preferowaną przez autora drogą sankcjonowania naruszeń dokonanych przez Prezesa TK, jest odpowiedzialność odszkodowawcza przewidziana w art. 77 ust. 1 Konstytucji.

Odwołując się do stuletniej historii "Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego" oraz ponadsiedemdziesięcioletniej tradycji "Państwa i Prawa", dwóch najbardziej prestiżowych czasopism prawniczych w Polsce, autorzy rozważają pojęcie misji czasopisma naukowego i jej znaczenie w demokratycznym społeczeństwie. Rozważania te osadzone zostały w szczególnym kontekście: rewolucji konstytucyjnych, w trakcie których utrwalone interpretacje konstytucyjne są kwestionowane, a przepisy konstytucyjne – naruszane. Tłem rozważań autorów są zmiany polskiego prawa i praktyki z lat 2015–2020 o znaczeniu konstytucyjnym. Ten okolicznościowy artykuł szkicuje odpowiedź na pytanie, jak czasopisma prawnicze powinny reagować na sytuację "wymazywania" konstytucji (by użyć obrazowej metafory Mirosława Wyrzykowskiego). Aby odpowiedzieć na to pytanie, autorzy odwołują się kolejno do koncepcji: rewolucji konstytucyjnej, kryzysu konstytucyjnego, oraz adaptują pojęcie anomii konstytucyjnej. Artykuł ma w istotnej mierze charakter deskryptywny oraz interpretacyjny, choć jego części mogą służyć dalszym rozważaniom normatywnym.

The judgment in A.K. and others v. Sad Najwyższy was eagerly awaited as another red line for the EU rule of law. It provided a test for assessing the independence of national courts in their capacity as EU courts. In contrast to a bold stance by the Advocate General, the ECJ demonstrated sensible self-restraint. It did not prescribe ready-made institutional solutions aimed at securing judicial independence. It thus avoided the risk of a judge-made harmonization of domestic judicial organization based on scant and indeterminate Treaty provisions on the matter. Under the ECJ's test, the referring court was to weigh and compare the relevance of legal and factual circumstances that enhance or impair the public appearance of independence of the brand new Supreme Court Disciplinary Chamber. At the same time, the ECJ shouldered the referring court with a difficult task to make a discretionary assessment of the anti-constitutional legislation altering the judicial organization in Poland – the task that the Supreme Court's extended formation subsequently delegated to the rank-and-file judges of lower courts.

The judgment in A.K. and others v. Sad Najwyższy was eagerly awaited as another red line for the EU rule of law. It provided a test for assessing the independence of national courts in their capacity as EU courts. In contrast to a bold stance by the Advocate General, the ECJ demonstrated sensible self-restraint. It did not prescribe ready-made institutional solutions aimed at securing judicial independence. It thus avoided the risk of a judge-made harmonization of domestic judicial organization based on scant and indeterminate Treaty provisions on the matter. Under the ECJ's test, the referring court was to weigh and compare the relevance of legal and factual circumstances that enhance or impair the public appearance of independence of the brand new Supreme Court Disciplinary Chamber. At the same time, the ECJ shouldered the referring court with a difficult task to make a discretionary assessment of the anti-constitutional legislation altering the judicial organization in Poland – the task that the Supreme Court's extended formation subsequently delegated to the rank-and-file judges of lower courts.