Micro- and Macroprudential Policy – Potential Areas of Conflicts and Methods to Minimize Them ; Mikro- i makroostrożnościowa polityka nadzorcza względem sektora bankowego – potencjalne obszary konfliktów i sposoby ich minimalizacji
The consequences of last crisis on financial market is the promotion of the macroprudential policy as new approach in regulatory policy on the financial sector. The main ideas of goal, tasks and instruments of macroprudential policy were presented in the article. They were confronted with the goal, tasks and instruments of microprudential supervisory policy. This comparison indicates the existence of general goal of macroprudential policy but there are also some problems concerning the detailed tasks of this policy. This result causes the further problem with identification of many instruments which should be belong to the marcoprudential policy only. Lack of detailed tasks of macroprudential policy and similar instruments used by micro- and macroprudential policy may generate some tension in supervisory policy and diminish the safety of financial sector and the trust its clients. We recommend to implement the new supervisory policy on step by step basis, collecting all the time the necessary experience and to take the decision later if the institutional separation of macroprudential policy is really reasonable or it is better to divide the tasks of this policy between microprudential policy and central bank activity. ; Jednym z głównych wniosków wyciągniętych z doświadczeń ostatniego kryzysu na rynkach finansowych na świecie był postulat wprowadzenia polityki makroostrożnościowej. W artykule pzedstawiono najważniejsze cele, zaadania i instrumenty tej polityki oraz skonfrontowano je z dotychczasową polityką mikroostrożnościową. Brak szczegółówego określenia zadań polityki makroostrożnościowej i podobieństwo wielu potencjalnych jej instrumentów do narzędzi polityki mikroostrożnościowej może prowadzić do potencjalnych konfliktów w zakresie stosowania obu polityk. Pojawienie się takich konfliktów może prowadzić do obniżenia bezpieczeństwa sektora finansowego i zaufania jego klientów. Dostrzegając te zagrożenia, rekomendujemy stopniowe wdrażanie nowej polityki, gromadzenie niezbędnych doświadczeń w tym zakresie i odsunięcie w czasie decyzji o ewentualnym instytucjonalnym wyodrębnieniu polityki makroostrożnościowej zamiast jej podziału między kompetencje polityki mikroostrożnościowej i zadania banku centralnego.