Suchergebnisse

In-depth study of the Suriname plantations in the 18th and 19th centuries. Based on archival research in England, Suriname, and the Netherlands, this book focuses on the idea that there existed a precarious balance between super exploitation and survival on the coffee, sugar, and cotton plantations. - Plantages en slaven vormden meer dan twee eeuwen de kern van de Surinaamse maatschappij. Surinaams contrast biedt op basis van een bijna tienjarig onderzoek van Nederlands, Surinaams en Engels archiefmateriaal over enkele honderden plantages de meest uitvoerige en diepgaande studie over deze tweeëenheid.

De studie schetst een levendig en gedetailleerd beeld van de Surinaamse samenleving in de achttiende en negentiende eeuw. Aangetoond wordt dat er meerdere plantagesectoren waren- koffie, suiker en katoen—die structureel van elkaar verschilden en ieder een geheel eigen geschiedenis hebben gekend. Ook wordt uitvoerig stilgestaan bij de strijd tegen het water die het leven op de meeste Surinaamse plantages verzwaarde.

Voor het grootste deel van de Surinaamse bevolking was de plantage behalve werk- ook woonplaats. Daarom wordt niet alleen de arbeid, maar ook de leefwereld van de plantagebewoners beschreven. Dat daarbij de meeste aandacht uitgaat naar de levenswijze en bestaansstrijd van de slaven ligt voor de hand: zij vormden nu eenmaal de overgrote meerderheid van de bevolking en waren van generatie op generatie gebonden aan de plantages.

Surinaams contrast toont voorts aan dat de Surinaamse samenleving voortdurend in beweging was en veranderde. Roofbouw en overleven kenmerkten, in wankel evenwicht, de Surinaamse plantagemaatschappij. In hoeverre Suriname in dit en in andere opzichten afweek van het algemene Caraïbische patroon wordt duidelijk uit de vele vergelijkingen die worden gemaakt met andere plantagekoloniën in de regio.

The historical image of Suriname – and maybe of colonies in general – is dominated by stereotypes, as well as by assumptions which are far too facile. That at least is the impression left after comparing a variety of primary sources on Suriname with the historiography of this colony. One small example will suffice. Almost every time slavery is introduced in literature on the history of Suriname, emphasis is placed on the fact that it was one of the hardest or cruellest slave systems in the entire Americas. The implication is that Suriname slavery is invariably considered to have been a system which remained static for more than two centuries. Something it certainly was not. Moreover, it shows that not one of the authors has ever troubled to take a look at the available demographic sources. Had they done so, they would have noticed there are no indications that Suriname deviated in this respect from the average Caribbean pattern.

Centuries of intense and involuntary migrations deeply impacted the development of the creolised cultures on the Dutch Caribbean islands of Aruba, Bonaire, and Curaçao. This volume describes various forms of cultural heritage produced on these islands over time and whether these heritages are part of their 'national' identifications. What forms of heritage express the idea of a shared "we" (nation-building) and what images are presented to the outside world (nation-branding)? What cultural heritage is shared between the islands and what are some real or perceived differences? In this book, examples of cultural heritage on these three islands ranging from sports to questions of reparations, from museums to digital humanities, from archaeology to music, from language and literature to tourism, and from visual art to diaspora policies are compared to developments elsewhere in the Caribbean.