Suchergebnisse

Piet Mondriaan (1872-1944) was een complexe man. Aan de ene kant eenzelvig en streng in de leer, aan de andere kant dol op dansen en uitgaan. Een man van doordachte en verheven ideeën over de kunst. Iemand die van zijn kunstopvattingen een levensvisie maakte. De man van rood, geel en blauw. Maar ook de man van enkele bijzondere, sferische vrouwenportretten, van verbroken verlovingen en 'eindeloze kussen'. Mondriaan trouwde nooit, maar sloot vriendschap met talloze mooie, intelligente, kunstzinnige en ambitieuze vrouwen in Amsterdam, Parijs, Londen en New York. Kunstenaressen zoals Jacoba van Heemskerck, Marlow Moss en Charmion von Wiegand, en verzamelaars als Sophie Lissitzky-Küppers, Ida Bienert en Peggy Guggenheim. Zij boden hem niet alleen vriendschap, maar zijn ook van invloed geweest op de carrière van de schilder. Ze promootten zijn werk, (ver)kochten het en zochten geschikte connecties om zijn afzetgebied uit te breiden. Dit boek werpt een nieuw licht op de vrouwen in het leven van Mondriaan en toont hoe vrouwelijke kunstenaressen en verzamelaars de ontwikkeling van zijn werk, de verspreiding en verkoop ervan en zijn positie in de kunstwereld beïnvloed hebben. Aangetoond wordt hoe de veranderende positie van de vrouw in de kunst een gunstige invloed had op Mondriaans carrière

Zusammenfassung: Er bestaan verschillende biografieën over Erich Ludendorff. Ze hebben gemeenschappelijk dat ze stoppen bij het jaar 1918, het einde van de Eerste Wereldoorlog. Dit is onterecht. Ludendorff ontwikkelde zich gedurende de piek van zijn lange carrière, tussen 1915 en grofweg 1925, tot de sterkste man op 'rechts'. Dus ook de jaren na de oorlog waren van groot belang. Hij was niet alleen een belangrijke veldheer die met Paul von Hindenburg het opperbevel voerde dat Duitsland militair de facto leidde na het ontslag van generaal Von Falkenhayn, maar hij was ook de belangrijkste intrigant tegen de Republiek van Weimar na de Eerste Wereldoorlog. Hij werkte direct samen met de moordenaars van Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, hij stond dicht bij de moordenaars op Walter Rathenau, hij was voorman in twee staatsgreeppogingen, de Kapp-putsch en de Feldherrnhalleputsch en hij pacteerde bijna opnieuw, ditmaal tegen Hitler, in 1935. Ludendorff was tevens uitgever en verspreider van smaadschriften van ongekende felheid, zoals de Protocollen van de wijzen van Sion, waarmee hij het humus schiep waaruit de holocaust kon ontstaan en bovendien was hij een ongekende complotdenker. Hij onderhandelde al in de beruchte Wannseevila met de Duitse regering 17 jaar voordat daar tot de 'Endlösung' besloten werd, en in zijn huis werd de fataalste vriendschap van de 20ste eeuw gesloten: die tussen Heinrich Himmler en Auschwitz-commandant Rudolf Höss. Koppelen we daar zijn rol aan bij de communistische revolutie en de geblindeerde trein waarmee Lenin vanuit Zwitserland naar St. Petersburg reisde, dan is het beeld van deze man al heel wat veelzijdiger dan alleen de veldheer zoals de geschiedenis hem kent. Dr. Perry Pierik verdiepte zich lange tijd in het leven van deze omstreden man, wiens invloed nog nauwelijks begrepen wordt. Hitler dook niet uit het niets op in 1933. De zogenaamde 'missing years' van de 'Führer' waren in werkelijkheid het dictaat van Erich Ludendorff. Pierik schreef en redigeerde talloze boeken over de Eerste- en Tweede Wereldoorlog.

Jacques van Marken (1845-1906) besloot zich als negentienjarige corpsstudent ?nuttig te maken voor de maatschappij?. Hij richtte de Nederlandse Gist & Spiritusfabriek (het huidige DSM) en Calvé op en creëerde voorzieningen voor zijn arbeiders, die pas zeventig jaar later gemeengoed zouden worden, waaronder pensioenopbouw, ziektekostenverzekering en een ondernemingsraad. 0Samen met zijn echtgenote Agneta woonde hij in zijn fabriekskolonie in Delft. Daarnaast had hij ook een gezin in Rotterdam. Ondanks een zware morfineverslaving bleef zijn maatschappelijk engagement onverwoestbaar, met de verzoening van arbeid en kapitaal als ideaal. Jan van der Mast schetst een fascinerend tijdsbeeld en laat zien hoe wij schatplichtig zijn aan Jacques van Marken