Suchergebnisse

Bu çalışma; uluslararası ilişkilerde çevre gündemi, çevre bilincinin gelişimi ve çevre rejimlerinin başarısını tartışmakta ve büyük oranda durum tespit edici bir analiz sunmaktadır. Bu bağlamda çalışma üç bölümden oluşmaktadır: Birinci bölümde, uluslararası ilişkilerin çevresel gündemi ele alınmaktadır. "Çevre" sepeti içine atılan güvenlikten biyoçeşitliliğe kadar birçok alt başlığın çevresel gündemin gelişmesine katkıda bulunduğu değerlendirilmektedir. İkinci bölümde, çevresel bilincin gelişimi bağlamında 1972 Stockholm ile başlayan ve 2015 Paris İklim Anlaşması'na kadar olan süreçte çevreyi korumaya yönelik uluslararası girişimler/sözleşmeler tartışılmaktadır. Üçüncü bölümde ise, uluslararası ilişkilerin önemli bir sorunu/konusu haline gelen çevreye ilişkin uluslararası rejimlerin başarısı değerlendirilmektedir. Bu bağlamda, bazı konularda başarılı şekilde kurulan ve işleyen rejimlerin çevre konusunda aynı şekilde kurulamamış olduğu görülmektedir. Bu başarısızlıktaki en büyük etmen ise çevreyi en çok kirleten veya çevreye en fazla zararı veren aktörlerin korumaya dönük düzenlemelere taraf olsa bile aynı zamanda sorumluluk almaktan kaçan temel aktörler olmasıdır. Çevresel/doğal kaynaklara sahip olma ve onları aşırı kullanarak çevreye zarar verme noktasında aktörlerin aynı kapasitede olmaması da rejimlerin başarısını etkilemektedir. Karşılıklı bağımlılığın oranı da bu anlamda önemlidir. Karşılıklı bağımlılığın çok derin olduğu çevre konusunda da kolektif eylemlerde sorumluluktan kaçma davranışının zararları fazlası ile gözlenmektedir. Bu çalışmanın uluslararası ilişkilerde çevresel gündemin inşası, çevre bilincinin gelişimi ve uluslararası çevre rejiminin birlikte değerlendirilerek özellikle Türkçe literatüre katkı sağlaması umulmaktadır ; This study argues the environmental agenda, the development of environmental awareness, and the success of environmental regimes in international relations. In this context, the study consists of three parts. In the first chapter, the environmental agenda of international relations is discussed. It is evaluated that many sub-topics from environmental security to biodiversity contribute to the development of environmental agenda. In the second chapter, international initiatives/conventions for environmental protection are discussed in the context of the development of environmental awareness, in the process from Stockholm in 1972 and up to the Paris Climate Agreement in 2015. In the third chapter, the success of the international regimes related to the environment, which has become an important issue of international relations, is evaluated. In this respect, it appears that in some cases regimes have been successfully established and functioned but in issue of environment have not been established in the same way. The biggest factor in this failure is that the actors who the most polluter the environment, or the ones that cause the most damage to the environment, are the main actors to escape from taking responsibility at the same time, even if they are shareholders to the protective regulations. The fact that actors are also not at the same capacity at the point of having environmental/natural resources and overusing them, is affecting the success of the regimes. It is observed harms of buck-passing behaviors in collective actions in issue of environment in which interdependence is so profound. It is hoped that this study will provide significant contributions to Turkish literature

Avrupa Senedi ile telaffuz edilmeye baslayan Avrupa Birligi içinde ortak bir dıs politika gelistirme iradesi, 1990'lı yıllarda hem uluslararası sistemde hem de Avrupa Birligi sisteminde ortaya çıkan yeni olgular temelinde hızlanarak, Maastricht Antlasması'nın imzalanmasının ardından Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikasının olusturulmasının kabul edilmesiyle, somut bir görünüm kazanmıstır. Avrupa Birligi, Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikası'nın dogal bir uzantısı olarak, Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikasının gelistirilmesini de burada kabul etmislerdir. Bu dogrultuda, çalısmalar hızlandırılmıs, Amsterdam ve Nice Antlasmaları ile AGSP'na iliskin sistemin gerekli araç ve yeteneklere kavusturulması saglanmaya çalısılmıstır. Bu süreç devam ederken Avrupa Birligi içerisinde, Türkiye'nin 1987'de tam üyelik basvurusuyla yeni bir görünüme kavusan iliskiler, 1990'lı ve 2000'li yıllarda ortaya çıkan gelismeler ısıgında Avrupa Birligi'nin Genisleme Politikası, ODGP ve AGSP ile de baglantılı hale gelmistir. Son dönemde Türkiye ve Avrupa Birligi arasındaki iliskileri etkileyen en önemli konulardan birisi olan AGSP, kültür ve kimlik açılımları da içermektedir. Türkiye'nin gelistirilmeye çalısılan AGSP'na olan yaklasımı, kaygıları ve bu politikaya getirecegi açılımlar, hem uluslararası etkenler hem bölgesel dinamikler hem de tarafların dıs politik çıkarları ve güvenlik algılamaları dogrultusunda islenecektir. Ulusüstü bir deger dagıtım sistemi olarak, siyasal bütünlesme sürecini tamamlama yolundaki Avrupa Birligi'nin, ortak yarar temelinde, ortak degerler ve normlar dogrultusunda gelistirmeye çalıstıgı AGSP'nın, bölgesel ve küresel etkileri ile Türkiye'nin buradaki konumu, kamuoyu destegi, siyasi irade ve dıs politika gelismeleri ele alınarak incelenecektir. ; Development of a common foreign and security policy in the EU, was emphasized with the Single European Act in1986. Process of development a common foreign policy accelerated in 1990's. In this era, some radical changes occurred in international system, such as declining Soviet power and communist system, existing new independent states, transformation process of Central European countries. The EU, as a supranational system and as a global actor, affected from all these developments and started improving its strategic interests and security aims. With signing Maastricht Treaty, Europeans began to work on design a Common Foreign and Security Policy (CFSP) and also, they took responsibilities of creating a credible European Security and Defense Policy (ESDP). ESDP is being created as a dimension of the Union's Common Foreign and Security Policy. Relevant with these developments, the EU began strengthening its identity and own statue at global and regional level. Arrangements of Amsterdam and Nice Treaties are known as important developments because of aiming to provide assets and capabilities which are necessary to development a credible Foreign and Security policy in the EU. The EU is eager to be part of the picture whenever security problems arise in Europe. Since the Turkish full membership application to the EC in 1987, relations between two parties gained a new phase. Turkey and the European Union relations were affected by European Union Enlargement Policy, CFSP and ESDP. These there policy areas of the EU have strong cultural roots and identity dimensions. So, the Turkish concerns and opinions according to integration, enlargement process of EU and its position according to ESDP were examined in the basis of international effects, regional dynamics, political interests and security perceptions.

Yüksek Lisans Tezi ; Dünya kaynaklarının sanıldığı gibi sınırsız olmaması, giderek tükenme noktasına yaklaşması, çevre sorunlarının insan sağlığı ve ekosistemi tehdit etmesi başta hükümetleri, sivil toplum kuruluşları ve tüketicileri harekete geçirmiştir. Uluslararası alanda birçok ülke çevre sorunlarına çözüm aramak için işbirliği yoluna gitmiş ve ortak politikalar belirlemiştir. Bugünün ihtiyaçları karşılanırken bunun gelecek nesillerin ihtiyaçlarının, tehlikeye atılmadan yapılması için (Sürdürülebilir gelişme) anlayışının da önem kazanması ile gözler özellikle üretim yapan işletme faaliyetlerine çevrilmiştir. Gerek yasal baskılar gerek tüketici ve sivil toplum kuruluşlarının baskıları işletmeleri çevreyi dikkate almaya ve çevreye zarar vermeyecek faaliyetlerde bulunmaya itmiştir. Yeşil hareket olarak adlandırılan çevreyi koruma bilincinin toplumun büyük kesiminde desteklenmesi, işletmelerin de bu hareketi benimseyip çevreye en az zarar verecek uygulamaları geliştirmelerine neden olmuştur. Yeşil pazarlama işletmeleri ürünlerinin fiyat, dağıtım ve tutundurma faaliyetlerinde yeşil politikaları benimsemelerine sebep olmuştur. Bu çalışmada küresel çevre sorunları ve işletmeleri yeşil pazarlama stratejilerini uygulamalarına iten nedenler ele alınmış, çevre stratejileri ve yeşil pazarlama uygulamalarının düzeyi incelenerek sonuçlar istatistiksel ve betimsel olarak değerlendirilmiştir. ; As it's supposed that the sources of earth aren't limitless and coming to an end, also threatening of the environmental problems to the human health and ecosystem put the governments, civil social organizations and consumers in action. In order to find a solution many countries collaborate and determine common policies in international area. While supplying todays demands which should be done by not endangering the needs of next generations, people has paid attention to the activities of the enterprises after the concept sustainable development has become important . Both legal influences and influences of consumers and civil social organizations force the enterprises to consider the environment and not to damage it. Environmental protection consciousness which is called green movement has been supported by the great part of society that enterprises has adopted this view and has caused to develop the least destructive applications for the environment. Green marketing has caused the enterprises to espouse the green policies in price, distribution and promotion . In this research global environmental problems and the reasons which cause the enterprises to apply the green marketing strategies are going to discussed, the level of environmental strategies and green marketing applications are going to analyzed. The results are going to analyzed by using descriptive statistics.

Türkiye'de demokrasinin bütün kurum ve alt yapılarıyla birlikte yerleşmiş olduğunu söylemek güçtür. Demokratik kurum ve yapıların oluşmasında yasal çerçevenin önemli ölçüde tamamlanmış olmasına rağmen, demokrasinin pekişmesinin önünde siyasal kültüründen kaynaklanan toplumsal engeller söz konusudur. Güçlü bir demokrasiye sahip olunması ve demokratik kurumların kurulabilmesi için ilk ve en önemli gereklilik uygun bir siyasal kültürün varlığıdır. Elitler ve kitlelerce demokratik değerlerin içselleştirilmesi, siyasal kültürle doğrudan ilgilidir. Siyasal kültür birden ortaya çıkmadığı gibi kısa sürede değişime veya dönüşüme de uğramaz. Türk demokrasisi, siyasal kültüründeki eksiklikler nedeniyle kurumsallaşıp gelişmemektedir. Türkiye'de demokrasinin gelişebilmesi bir siyasal kültür ortamına ihtiyaç vardır. Siyasal kültür ortamı; toplumsal hoşgörü, karşılıklı güven, bireysel özgürlükler, adalet ve eşitlik, ortak hedefe yönelik olarak birlikte hareket etme ve siyasal etkinlik duygusu unsurlarından oluşmalıdır. Türkiye'de kültürel ve toplumsal boyutta demokrasinin pekişmesinin önünde güven, hoşgörü eksikliği, siyasal seçkincilik duygusu zayıf bir sivil toplumun varlığı gibi engeller, bu çalışmanın temel düşüncesini oluşturmaktadır. ; It is difficult to say the Turkish democracy located along with all institutions and infrastructures of democracy. Although the legal framework in the formation of institutions and structures of democracy had substantially completed, there are social barriers due to political culture in front of the compaction of democracy. The first and the most important necessity of having a strong democracy and establishment of democratic institutions is the existance pf a prooer democratic culture. İnternelization of a democratic culture by the elites and the masses is directly related to political culture. Political culture cannot change or get transformed abruptly as it has not come into being all of a sudden. The Turkish democracy can not develop and institutionalize because of deficencies of Turkish political culture. There is a political culture environment for development of Turkish democracy. The political culture environment ought to consists the constituent of social tolerance, mutual trust, individual freedom, justice and equality, common movement progress to common goal and the sensation of political activity. The main purpose of this study is to determine the barriers of compaction of Turkish democracy on the social and culturel basis. These barriers are lack of the tolarence and confidence, political pre-eminence sensation and the existence of not strong a civil society.

Soğuk Savaş sonrası dönemde Transatlantik İttifak sarsıcı bir dönüşüm geçirmiştir. Ortak Sovyet tehdidinin olmadığı dönemde, Soğuk Savaş'ın kazanan tarafı olan Batı Bloğu içerisinde bir takım ayrılıklar su yüzüne çıkmaya başlamıştır. Her iki aktörün de dış politika öncelikleri değişime uğramıştır. Temel önceliği herhangi bir güç veya güç bloğunun kendisine rakip haline gelmesini engellemek olan ABD, tek kutuplu sistemi devam ettirmeye çalışmaktadır. Uygar güç olarak AB ise refah, demokrasi, insan hakları, çevre gibi konuları dış politika öncelikleri haline getirmiştir. AB ayrıca siyasal bütünleşme sürecine ağırlık vermiş, ortak dış ve güvenlik politikasının oluşumu konusunda ilerlemeler kaydetmiştir. Doksanlı yıllarda ortaya çıkan Transatlantik ittifakın yeni dayanak noktaları ve her iki aktörün dış politikalarında oluşan farklı yönelimler, çalışmada analiz edilmektedir. ; Transatlantic Alliance has undergone an unsettling transformation in the post-war period. In the period when there was no common Soviet threat, a number of factions have come to emerge within the Western Bloc, which was the winner of the Cold War. The foreign policy priorities of both actors have undergone changes. The U.S.A., whose main priority is to prevent any power or power bloc from becoming a rival to itself is trying to maintain the unipolar system. As a civilized power, the EU, on the other hand, has made the matters such as prosperity, democracy, human rights and environment its foreign policy priorities. Also, the EU has concentrated on the political integration process, and has made advancements on the formation of common foreign and security policy. The new mainstays of Transatlantic Alliance and the different tendencies developing in the foreign policies of both actors are analyzed in this study.

Yüksek Lisans Tezi ; Bu çalışmada; Kyoto Protokolünün Avrupa Birliği tarafından imzalanmasının ardından çevreye zarar vermeyen enerji kaynaklarına yönelen ve bu doğrultuda çevreye en az zarar veren fosil yakıt olan doğal gaz tüketiminde meydana gelen artışla beraber Avrupa Birliğinin en büyük doğal gaz tedarikçisi Rusya'ya aşırı bağımlığının nasıl bir enerji güvenliği ile karşı karşıya olduğu incelenmektedir. Konunun genel çerçevesini çizmek adına birinci bölümde enerji tüketiminin tarihsel süreç içinde nasıl arttığına, genel olarak enerjinin hayatımızdaki yeri ve doğal gaz dışında kalan enerji çeşitleri üzerinde kısaca durulmakta; doğal gaz ayrıntılı bir şekilde tarihsel süreci ve özellikleri ile birlikte irdelenmekte; enerjinin ekonomik ve politik boyutu ele alınmakta ve enerji güvenliğinin ne anlama geldiği konusunda görüşlere yer verilmektedir. Bu bağlamda, Kyoto Protokolünün imzalanmasına giden süreç tarihsel bağlamda incelenmekte; tarihsel süreç incelenirken enerji-çevre bağlamında meydana gelen gelişmeler ele alınmaktadır. İkinci bölümde, Avrupa Birliği'nin enerji kaynaklarının kısıtlı oluşuna vurgu yapılıp; enerji konusunda dışa bağımlı olan Avrupa Birliği'nin uygulamaya çalıştığı enerji politikasının tarihsel gelişimi ve temel unsurları hakkında bilgiler yer almaktadır. Bu perspektifte doğal gazı Avrupa Birliği enerji güvenliğinde ki yeri irdelenmiştir. Üçüncü bölümde, Rusya'nın enerji politikasında petrol yerine doğal gazın öne çıkarılması irdelenmekte olup, bu Rus doğal gazının en önemli alıcısı olan Avrupa Birliği ile enerji çerçevesinde ekonomik ilişkilere ve doğal gaz özelinde gelişen ilişkiler üzerinde durulmaktadır. Dördüncü bölüm de ise, doğal gaz özelinde Avrupa Birliği-Rusya ilişkilerinde Türkiye'nin konumu üzerinde durulacaktır. ; In this study; it has been analyzed how Russia demands to use natural gas as a tool for international relations after the collapse of Soviet Russia and after the compromise of Kyoto Protocol that Europe directs its interest to environment- friendly energy sources. As favorable source natural gas, this is less harmful to green, made EU more dependent to Russia and how EU energy security would be influenced from this partnership. For the common perspective of matter; firstly, how energy consumption rose within historical process, the importance of natural gas in life and shortly assessment of substitute; the features and history of natural gas have been considered, the economical and political sides of energy were explicated and the views about the meaning of energy security have been placed in this work. Within this framework, the process followed to be signed Kyoto protocol has been discussed, while it has been analyzing, developments in energy and environment was considered. In second chapter, the scarce energy sources of EU were highlighted. Then how energy dependent Union has followed its energy policies and basic principles were argued out. Within this concept, the significance of natural gas was discussed in EU energy security. In third chapter, it was examined that why Russia made natural gas as primary energy source instead of oil and how their relations would proceed with EU, mainly in natural gas, in its economic dimension. Lastly in chapter forth, it has been discussed, in the concept of natural gas, Turkey's role over EU and Russia relations.

Toplumların hayatlarının her alanını etkileyen küreselleşmenin pek tabii çevre üzerinde de etkisi olacaktır. Çevreyle ilgili sorunların ve buna bağlı olarak çevresel duyarlılığın giderek daha fazla artması ile ülkelerin çevresel performanslarını ölçme ve değerlendirmeleri son yıllarda daha çok önem kazanmıştır. Bu bağlamda küreselleşmenin ülkelerin çevresel performanslarına etkisini belirlemeye yönelik yapılan bu çalışmada, ekonomik, sosyal ve politik küreselleşme boyutlarından oluşan ve İsviçre Ekonomi Enstitüsü tarafından yayınlanan KOF Küreselleşme Endeksi ile yine ülkelerin çevresel performansını çok yönlü ölçmeye imkân tanıyan ve Yale Çevre Hukuku ve Politikası Merkezi tarafından yayınlanan Çevresel Performans Endeksinden (ÇPE) yararlanılmıştır. Gayri safi yurt içi hasılanın kontrol değişkeni olarak dâhil edildiği bu çalışmada üç değişkenin de ortak olarak verilerinin bulunduğu 174 ülkenin verileri ile analizler yapılmıştır. Model, yapısal eşitlik modeli (YEM) vasıtasıyla çoklu regresyon analizi kullanılarak test edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre küreselleşmenin sosyal ve politik boyutlarının çevresel performansa pozitif yönde etki yaptıkları görülmüştür. Ekonomik küreselleşmenin ise çevresel performans üzerindeki etkisi anlamlı değildir. Bununla birlikte GSYİH, politik küreselleşme ile çevresel performans arasındaki pozitif ilişkiyi güçlendirirken, sosyal küreselleşme ile çevresel performans arasındaki pozitif ilişkiyi zayıflatmaktadır. ; Globalization, which affects every aspect of societies also have an impact on the environment. In recent years, it has become more important for countries to measure and evaluate their environmental performance as environmental problems and consequently environmental awareness increases. In this context, the KOF Globalization Index published by the Swiss Economic Institute, which is composed of economic, social and political globalization dimensions and The Environmental Performance Index (EPI) published by the Yale Environmental Law and Policy Centre, which measures the environmental performance extensively were used to determine the impact of globalization on the environmental performance of countries. In this study, where the gross domestic product was included as a control variable, analyses were made with the data of 174 countries in which all three variables have common data. Multiple regression analysis by employing structural equation modelling (SEM) was used to test the relationships in the model. According to the results of the analysis, social and political dimensions of globalization have positive effects on environmental performance. The impact of economic globalization on environmental performance is not significant. Besides, GDP strengthens the positive relationship between political globalization and environmental performance, while weakening the positive relationship between social globalization and environmental performance.

Danışman: Yavuz Çilliler ; Osmanlı İmparatorluğu son dönemlerinden, günümüz Türkiye Cumhuriyetine kadar uzanan süreçte, Türk Siyasal Hayatını meşgul eden en önemli konulardan birisi, şüphesiz Kıbrıs Sorunu olmuştur. Adada yerleşik Türk ve Rum topluluklarının barış içinde bir arada yaşayabilmesi için garantör devletlerin teminatı ile 1960 yılında kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti, Ortaklıkçı demokratik model mekanizmaları ile donatılmış ve bu mekanizmaların çatışmasız bir ortamı sağlayacağı düşünülmüştür. Ancak, farklı kültürler ve ülkelerde sorunsuz bir siyasal yönetimin sürmesine zemin hazırlayan Ortaklıkçı demokratik model, Kıbrıs'ta kalıcı barışa katkıda bulunamamış, kısa süre içerisinde gelişen anlaşmazlıklar yerini yeni çatışmalara bırakmışlardır. Bu çalışmada "Kıbrıs'ta Türk ve Rum topluluklarının tek bir siyasal çatı altında, Ortaklıkçı demokratik bir model ile barış içinde yaşamaları mümkün müdür?" sorusuna cevap aranmıştır. Bu kapsamda; öncelikle demokrasi kavramı, demokratik yönetim modelleri, Ortaklıkçı demokrasi olgusu ve mekanizmaları teorik olarak incelenerek, örnek uygulamalar gözden geçirilmiştir. Daha sonra Kıbrıs sorunu ve bu soruna yönelik geliştirilen çözüm önerileri tarihsel perspektiften ele alınmıştır. Çözüm önerilerinin başarısızlıkları ve nedenlerinin incelendiği son bölümde, Kıbrıs'a yönelik sürdürülebilir bir Ortaklıkçı demokrasi modeli önerilmiş ve ayrıca, bu çalışmanın tamamlandığı sıralarda yürütülmeye başlanan 2016-2017 müzakerelerine de yer verilmiştir. Çalışma neticesinde; 1960 yılında uygulanmaya başlanan Ortaklıkçı demokratik modelin, etnik gruplar arası izolasyonu, güç dengesini ve işbirliğini sağlayamadığı, Uluslar arası aktörlerin de adadaki barış ortamına olumsuz etkilerinin olduğu değerlendirilmiştir. Bu doğrultuda; anılan yetersizliklerin giderilebildiği, federal yapıya sahip ve gevşek bir birliktelikten, gelecekte istendiği takdirde daha sıkı siyasi birliğe yönelen bir ortak siyasal çatı önerilmiştir. ; From the last period of the Ottoman Empire to the present day Republic of Turkey, one of the most important issues that occupied the Turkish political life has undoubtedly been the Cyprus problem. The Republic of Cyprus, which was established in 1960 with the assurance of guarantor states for the peaceful coexistence of the Turkish and Greek communities in the island, was equipped with the consociational democratic model mechanisms, and these mechanisms were thought to provide a non-conflict environment. However, the consociational democratic model, which sets the stage for a smooth political governance in different cultures and countries, has not contributed to permanent peace in Cyprus and the disputes that have developed in a short time have been replaced by new conflicts. In this study, it was searched for the question "Is it possible for Turkish and Greek Cypriot communities in Cyprus to live in peace under a single political roof through a consociational democratic model?" Within this scope; initially, the concept of democracy, the democratic governance models, the phenomenon of consociational democracy and its mechanisms have been examined theoretically and its example-applications have been reviewed. Then the Cyprus problem and the solution proposed for this problem were discussed from a historical point of view. In the last chapter examining the failures of the solution proposals and its causes, a sustainable consociational democratic model for Cyprus was proposed and the 2016-2017 negotiation started to be carried out prior to the completion of this study was also included. As a result of the study; its concluded that the consociational democratic model, which started to be implemented in 1960, was not able to provide isolation, power balance and co-operation among ethnic groups and that the international actors had negative effects on the peace environment. In this context; a common political system being able to eliminate the mentioned deficiencies, having federal structure and heading from a loose union to a tighter one if desired in the future has been proposed.

Bu çalışmada; `Kürt Sorunu'nun, Türkiye'nin modernleştirilmesi sürecinde benimsenen jakoben vatandaşlık anlayışı ve radikal reform süreci ile bağlantılı olduğu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Kendine özgü tarafları olsa da, Türkiye'nin modernleştirilmesi sürecinin Batı dünyasındaki felsefî ve siyasî düşünceler doğrultusunda şekillenmesi, `Kürt Sorunu'nun ele alınmasında Batılı demokrasilerdeki vatandaşlık anlayışının gelişiminin incelenmesini gerektirmektedir. Bu amaçla, Batı demokrasilerinde benimsenen jakoben vatandaşlık anlayışı, klasik liberal vatandaşlık anlayışı ve son olarak çokkültürlü vatandaşlık anlayışı ele alınmıştır. Etnokültürel problemlerin çözümünde, jakoben vatandaşlık anlayışı ve klasik liberal anlayışın yetersizliği ortaya koyulurken, âdil ve hakkaniyetli çözüm noktasında, farklılıkların eşit değerde tanınıp saygı göreceği çokkültürlü vatandaşlılığın iyi bir alternatif oluşturabileceğine dair argümanlar incelenmiştir. Çokkültürlü vatandaşlık ve grup hakları bağlamında, 1989 sonrasında `Kürt Sorunu'nun çözümü için siyasî partiler ve sivil toplum örgütleri tarafından kamuoyuna sunulan raporlar incelenmiştir. Gerek raporlarda gerekse çokkültürlülük savunucularının söylemlerinde ortaya konulduğu gibi, ulus-devletin homojen ulusal kimlik öngören ortak vatandaşlık anlayışı, günümüzde toplumsal birliği sağlamaktan uzaktır. Toplumsal birlik, soyut bir ortak vatandaşlık anlayışından ziyade ortak din ve kültürel değerlerin paylaşımı ile kültürel kimlik haklarının tanınıp saygı göreceği bir sosyopolitik yapı içerisinde sağlanabilir. Fakat, çokkültürlülük savunucularının ortaya koyduğu gibi, azınlıktaki grupların liberal ilkeleri benimsememesi durumunda özyönetim haklarının tanınması söz konusu olamaz. Bu kapsamda, tüm muhaliflerini şiddet yoluyla baskı altına alan P.K.K. çizgisindeki Kürt siyasî hareketinin özerklik taleplerinin kabul edilemeyeceği, grup haklarının tanınmasını savunan çokkültürcü düşünürler tarafından da ortaya konulmuştur. Özet olarak, bu çalışmada; Batının azınlık problemleriyle mücadeledeki tecrübeleri, çokkültürlülük savunucularının bu tecrübeler ışığında azınlık problemlerine yönelik çözüm önerileri ve 1990'dan itibaren siyasî partiler ve sivil toplum örgütlerinin `Kürt Sorunu'na ilişkin çözüm önerilerini içeren raporları, `Kürt Sorunu'nun çözümüne katkı amacıyla incelenmiştir. ; In this study, it is revealed that, `Kurdish Question? is deeply tied with the adoption of jacobin citizenship approach and of authotratic radical reform process in Turkey. Despite its own pecuilarities, the modernization process in Turkey was shaped by mainstream philosophical and political ideas in Western world. So that, the perception of citizenship in Turkey are needed to be extensively analysed in context of Western politics, when `Kurdish Question? is taken into consideration. In order to realize the roots of `Kurdish Question?; the jacobin citizenship approach, the classical liberal citizenship approach and lastly, the multicultural citizenship approach are thought to be analysed together. Within this scope, the deficiency of both jacobin approach and the classical liberal approach in solving ethnocultural problems are stated expressly. Then, for fair solutions, multicultural citizenship approach is analysed as a good alternative. Thereinafter, some declared reports about the solution of `Kurdish Question?, which are prepared by political parties and non-govermental organizations in Turkey after 1989, are analysed in context of multiculturalism. As it strongly shown that, both in declared reports about `Kurdish Question? and in arguments of multiculturalist thinkers, the imposition of homogeneous national identity by the nation-state is far from bringing the unity of nation. Rather than fictious common citizenship, national unity can be achieved by sharing common cultural values and religion in a sociopolitic environment where citizens get their cultural identity rights and get respect. Recognition of ethnocultural differences on equal basis, rather than opressing them, plays an important role in solving ethnocultural problems. But minority demands for authonomy don?t always provide fair solutions for ethnocultural problems. At that point, the defenders of multiculturalism claim, as long as the minority groups don?t adopt liberal principles, self-government rights can?t be allowed. Within this multicultural context, it is clear that authonomy claims of P.K.K. leading Kurdish nationalist movement, which opressed the opposition in Kurdish society by violence, can?t be allowed. To sum up; in this study, experiences of Western democracies about ethnocultural problems and multicultural approch?s solutions for these problems and the research reports prepared and declared for `Kurdish Question? in Turkey since 1990?s, are evaluated for the sake of contributing to the solution process.

Anahtar Kelimeler: Sigortacılık,Sigorta Şirketeleri, Dağıtım Kanalı, Sigorta Acenteleri, Güç, Etki, Faktör Analizi, Regresyon,ÖZETGüç olgusu, sosyal ilişkiler içerisinde karşılıklı etkileşimin olduğu her yer ve zamanda etkisini göstermektedir. Gerek sosyal ve insani ortamlarda gerekse örgüt yapısının oluştuğu kurum ve kuruluşlarda, hep bir arada bulunmak durumunda olan bireyler veya kuruluşlar arasındaki karşılıklı ilişkiden doğan, birinin diğerine olan bağımlılığı, güç olgusunun temelini oluşturmaktadır. Güç, belki de insanoğlunun en yaygın sosyal olgusudur. İnsan hayatında son derece önemli bir yere sahip olan Güç konusu, günümüzde ekonomik faaliyetlerini sürdüren şirketler ve bu şirketelerin tedarikçisi konumunda olan dağıtım kanalları arasında da önemli yer tutmaktadır. Bu çalışma, ekonomik büyüme içindeki payını her yıl arttıran ve gelişmekte olan Sigortacılık sektöründe faaliyet gösteren Sigorta Şirketleri ile sektörün en büyük dağıtım kanalı olan Sigorta Acenteleri arasındaki güç ilişkisinin boyutlarını belirlemek; Sigorta Şirketlerinin sahip olduğu stratejik güç kaynaklarını tanımlamak ve bu güç kaynaklarının acenteler üzerindeki etkisini tahmin etmek adına Türkiye genelinde faaliyet gösteren 637 acentenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Bu acentelere, güç algısını ve gücün etkisini belirten bir ölçek demografik sorular ile birlikte uygulanarak, güç kaynakları ile anlamlı korelasyonlar bulunmuş ve Güç - Etki modeli tahmin edilmiştir. Ayrıca güç algısının, acentelerin demografik yapılarına göre (faaliyet süresi, çalıştırılan personel sayısı, eğitim düzeyi, çalışılan sigorta şirketi sayısı.) farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.Keywords: Insurance, Insurance Companies, Distribution Channel, Insurance Agencies, Power, Influence, Factor Analysis, Regression, ABSTRACTA case of mutual interaction in the social relations of power that shows the effect of each place and time. Social and human environments and organizations formed the structure of institutions and organizations, making together the mutual relationship between individuals or organizations arising from reliance on the one party to the other, form the basis of the phenomenon of Power. Power has been the most common social mankind, perhaps. Is extremely important in a person's life as an issue of continuing economic activities nowadays, Power companies and the supplier of this company among the important place which distribution channels.In this study, economic growth increases every year, and its share in developing the insurance sector with the largest distribution channel of insurance companies with insurance agents to determine the size of the power relationship between; Insurance companies and define the strategic power resources have the power to predict the impact on the resources of agencies on behalf of Turkey, which operates across the 637 was carried out with the participation of the agencies. These agents, the effect of the perception of power and power combined with a scale that indicates the demographic questions, found significant correlations with power supplies and power-impact model has been estimated. Also according to the demographic structure of the perception of power, Agency (period of activity, the number of staff employed, education level, number of insurance company worked.) shows the differences are explored.

Düşmanın belli, tehditlerin oldukça açık, verilebilecek uygun karşılığın tahmin edilebildiği Soğuk Savaş döneminin ardından iyice ivme kazanan küreselleşmenin de etkisiyle uluslararası alanda ortaya çıkan belirsizlikler, güvenlik algısında bir dizi değişimi zorunlu kılmıştır. Yaşanan değişim süreci ile birlikte güvenlik kavramının anlaşılabilir, güvenilebilir ve devamlılık arz eden bir tarifini yapmak ya da herkesin üzerinde anlaşabileceği sınırlarını ve çerçevesini ortaya koymak gittikçe zorlaşmıştır. Zira ilk olarak kimin güvenliği sorusuna verilen yanıt salt alışılan ve otomatik hale gelen ulus devlet yerine, başta bireyin, devlet-üstü ya da devlet-altı başka toplulukların da olduğu sujeler kümelenmesine doğru evrilmiştir. Yine ne tür tehditler sorusunun yanıtı tek başına askeri nitelikli olma, sınır ötesinden kaynaklanma klasik konumundan çıkmış, kaynağı, zamanı ve şekli önceden tahmin edilmesi güç, hatta neredeyse imkânsız, yeni mücadele alanının neredeyse bütün dünya olarak ortaya çıktığı, asimetrik ve çok boyutlu bir konuma yükselmiştir. Yeni güvenlik anlayışı ile birlikte; uluslararası terörizm, organize suç örgütleri, siber terör, saldırma amacı güden devletler, konvansiyonel ve kitle imha silahlarının yaygınlaşması gibi tehditler, ulusal fiziki varlığa yönelmiş tehditler arasına girmiştir. Ulusal veya küresel ekonomiye ya da finans piyasalarına saldırılar, refaha, çevreye, sağlığa yönelen tecavüzler ile göçler ve mülteci hareketleri de ulusal çıkarları zedeleyen tehditler olarak öne çıkmıştır. Yine evrensel demokratik değerlere, insan hak ve hürriyetlerine saldırılar ortak değerlere yönelen tehditler olarak sıralanmışlardır. ; The uncertainty that had followed the demise of the Cold War, at which time the enemy was apparent, threats were obvious and the appropriate response to those threats could easily be determined, as well as the acceleration of globalisation led to a series of changes in how the notion of security should be conceived. As a consequence, it has increasingly become difficult to come up with a definition of security that is easily understood, reliable and long-lasting. Nor could the boundaries and contours of the concept be established in mutual terms. Since the question of whose security could no longer be answered with a traditional and automatic response, that was the nation-state and individuals as well as non-state actors needed to be taken into account. Again, threats have been evolving from their classic status of being cross-border in origin and military in form into one whose source, timing and form could no longer be easily predicted while the frontiers of the new battle-lines appeared to be the entire world. As the concept of security acquired new meaning, international terrorism, organized crime groups, cyber terror, states with hostile intents, proliferation of conventional weapons and weapons of mass-destruction have been reformed into physical threats. Assaults towards national economies, international economic order or financial markets, aggressions committed against wealth, health and the environment, migratory and asylum movements have begun to form the new threats to national interest. Yet again offences committed against universal democratic values, human rights and freedoms have been lined up as threats to common values.

Küresel çevre yönetiminin en önemli aracı haline gelen çok taraflı çevre anlaşmaları, uluslararası işbirliği yoluyla küresel çevre sorunlarına ortak çözümler üretilmesini mümkün kılan yasal düzenlemelerdir. Günümüzde hemen hemen tüm sorun alanlarına ilişkin olarak hazırlanmış olan çok taraflı çevre anlaşmaları, hem bu sorunların çözümüne yönelik politika oluşma, hem de sorunun çözümüne hukuki açıdan bağlayıcı yasal bir dayanak sağlama açısından önemli bir işlev üstlenmektedir. Ayrıca söz konusu anlaşmalar taraf devletlere ulusal çevre politikalarının hazırlanması ve uygulanması konusunda da bir rehber oluşturmaktadır.Küresel çevre yönetiminde son derece önemli bir yere sahip olmalarına rağmen, bu anlaşmaların uygulanmasında karşılaşılan problemler çevre anlaşmalarının başarısını önemli ölçüde etkilemekte ve bu anlaşmaların nihai amacı olan küresel çevre sorunlarının çözümüne olan katkısını tartışılır kılmaktadır. Anlaşmaların uygulanmasını belirleyen önemli faktörlerden biri ise ilgili anlaşmanın yapısıdır. Bu bağlamda çalışmada çok taraflı çevre anlaşmalarının uygulanabilir bir niteliğe sahip olup olmadığı tartışılmaktadır. Bu tartışma çerçevesinde öncellikle çok taraflı çevre anlaşmalarının temel özellikleri dikkate alınarak genel bir değerlendirme yapılmaktadır. Daha sonra ise Tehlikeli Atıkların Sınır Ötesi Hareketi ve Bertarafının Kontrolüne İlişkin Basel Sözleşmesi incelenmektedir. Basel Sözleşmesi'nin hem içeriği, hem de hukuki niteliği dikkate alınarak Sözleşme'ye ilişkin uyum sorunları belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise Türkiye'nin çok taraflı çevre anlaşmalarına ve Basel Sözleşmesi'ne uyumu değerlendirilmeye çalışılmıştır. ; Multilateral environmental agreements which have become the most important tool for the global environmental governance are the legislative arrangements those enable the production of common solutions to the global environmental problems via international cooperations. At the present day, there exist many multilateral environmental agreements in order to deal with almost all problem areas associated with the international environment. These agreements are important since they provide a legally binding basis for the solution of the environmental issues.Although they have a profoundly important place in global environmental governance, the obstacles encountered in the implementation of the environmental agreements affect the accomplishment of those agreements. The issues related with the implementation of the agreements may arise both from the characteristics of the agreement and the inadequate efforts performed by the states. However, both lack of control and enforcement mechanisms included by the agreements display that the implementation of these agreements are left to the good faith of the parties. In the study, it is argued whether the Multilateral Environmental Agreements are applicable in character or not. Within this framework of discussion, First, a general evaluation will be made while taking the basic characteristics of multilateral environmental agreements into account. Than, The Basel Convention on The Control of Transboundary Movements of Hazardous Wastes and Their Disposal is analysed. Accordingly, both on the basic of the content and the legal quality of the Basel Convention, the problem encountered by the parties in the implementation process will be determined. Last part of the study includes evaluation of Turkey's compliance with the multilateral environmental agreements and the Basel Convention.

Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Enerji Politikası, Türkiye, Uyum, Enerji Koridoru. ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ ENERJİ POLİTİKASI VE TÜRKİYE Ülkelerin ekonomik ve sosyal kalkınmaları için en temel gereksinimlerinden biri enerjidir. Enerji arzının güvenliğini sağlamak, çevreye en az zarar vererek enerjiyi en etkin biçimde kullanmak ve enerji kaynaklarına hiçbir engel olmadan sorunsuz şekilde ulaşmak günümüz enerji anlayışının temelinin oluşturmaktadır.Fosil yakıtlar ve de bunların içerisinde petrol ve doğalgaza olan bağımlılık tüm gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeleri etkilemektedir. Avrupa Birliği de bu çerçevede bir ortak enerji politikası oluşturmaya çalışmıştır. Avrupa Birliği'nin enerji politikasının gelişim süreci ilk etapta analiz edilmiş daha sonra da enerji politikasının amaçları ve amaçlar doğrultusunda istenen hedefler üzerinde durulmuştur. bir sonraki bölümde ise Türkiye'nin enerji politikası ele alınarak Avrupa Birliği'ne entegrasyon sürecinde enerji politikasına uyumundaki yaptıkları ve yapacakları ele alınmıştır.Çalışmanın en önemli odak noktası ise Türkiye'nin soğuk savaş dönemi sonrası oluşan yeni dönemde üstlenmeye kalktığı enerji koridoru kimliği ile Avrupa Birliği'nin oluşturmaya çalıştığı ortak enerji politikasının etkin olarak işlemesindeki rolü üzerinde durulmuştur. Çalışmanın ortaya koyduğu veriler ve sonuçlar ışığında Türkiye enerji ihraç eden ülkelerle, enerji talebi olan ithalatçı gelişmiş ülkeler arasında transit bir köprü görevini üstlenmiş ve de Avrupa Birliği enerji politikasının verimli olarak işlemesinde çok önemli bir role ve konuma sahip olduğu görülmektedir. Bu veriler ışığında Türkiye'nin üyeliğinin önemini hem birlik hem de ülkemiz açsısından bir kez daha gün ışığına çıkmıştır. Key Words: European Union, Energy Policy, Turkey, Compromise, Energy Corridor ABSTRACT THE ENERGY POLICY OF THE EUROPEAN UNION AND TURKEYOne of the basic requirements for economic and social developments of countries is the energy. Some tasks such as securing energy supply, the most efficient use of energy aiming at the least damage to the environment and reaching energy sources without any obstacle constitutes the basics of today's understanding of energy.Dependency on fossil fuels and particularly oil and natural gas as parts of fossil fuels, affect all developed and developing countries. As well, the European Union tried to establish a common energy policy in this regard. In this paper, first, the development period of European Union's energy policy is going to be analyzed. Second, purposes and goals of this policy are going to be touched upon. Third, we are going to analyze Turkish energy policy and what it has done / is going to do in the process of its integration to European Union, to compromise energy policies.The most important focuses of the paper are Turkey's recent attempt to become an energy corridor in the post-Cold War era, and its role in efficient implementations of the energy policy which is tried to be established by the European Union. When it is reviewed in the light of datas and analyzes in the paper, Turkey would seem to undertake a duty like a bridge between energy exporting countries and developed energy importing countries which have huge energy demands. Furthermore, Turkey seems to have a fundamental role and position in functioning energy policy of the European Union efficiently. Thus, the importance of Turkey's membership to the European Union for both our country and the union is revealed again.

Bu çalışma, Türkiye'nin dış ilişkilerde sosyal, kültürel ve ekonomik kalkınma modellemesini yaygınlaştırarak uluslararası konjonktürde etkililiği'ni artırma hedeflerinde temel amacın ne oranda gerçekleştiğini incelemeye yönelik planlanmıştır. Türkiye'nin daha barışçıl dünya düzeninin inşasında ve korunmasında uluslararası aktör olarak etkililiği'nin ölçümlenmesi amaçlanmıştır. 1980'ler sonrası yeni dünya düzeni arayışlarında, salt bölgesel değil küresel karar verici olma potansiyelini uluslararası ilişkiler aracılığıyla sürekli artırma hedeflerinde Türkiye'nin bu amaçla yürütmekte olduğu çalışmaların son dönemlerde daha da ön plana alınmaya başlandığı görülmektedir. Bilindiği üzere, bugün artık küreselleşme sürecinin aktörlerinden biri olabilmek demokrasi kültürüne sahip olmayı gerekli koşul saymaktadır. Küresel sürecin beraberinde getirdiği yeni demokrasi anlayışı da devletlerarası işbirliğini ve temel özgürlüklere saygıyı esas almaktadır. Hatta küreselleşme sürecinde ekonomik ve siyasal ilişkileri demokrasi ve insan haklarından bağımsız ele almak mümkün olamamaktadır. Dolayısıyla, ekonomik ve siyasal istikrarın ve gelişimin en önemli dayanağını oluşturan demokrasi, küreselleşmenin de en güvenilir altyapısını hazırlamaktadır. Türkiye de, küresel politikalarla istikrarlı bir şekilde demokratik yükselişte etkililiğini artırma gayreti içindedir. Bu ivmenin genel anlamda daha da yükselebilmesi için gereksinim duyulan bilimsel verilere daha sistemli ulaşabilmek adına bu çalışmaya girişilmiştir. Kamu diplomasisine yönelik model oluşturma gayesi taşımaktadır. Metodolojik sınırlama gereği, ülkenin yatırımlarından ve tarihsel bağlarından ötürü Orta Asya'da Kırgızistan özelinde sistematize edilmiştir. Dolayısıyla, bu alanda sistematik bir çalışma olarak büyük önem taşımaktadır. Bu bağlamda, Kırgızistan'da Türkiye algısı nasıl oluşmuştur, ne şekilde inşa edilmiştir sorgulamasına niceliksel istatistiki veriler aracılığıyla ulaşılmaya çalışılmıştır. Genel anlamda, Türkiye ile ilgili olumlu algılamalara ilişkin bulgulara erişilmiş olunmasına rağmen, düzeyin Türkiye'nin Kırgızistan'a yönelik kalkınma yardımları ve yürüttüğü kamu diplomasisi dolayımında olması gereken yükseklikte olmadığı da tespit edilmiş, sonuçtaki öneriler de bu duruma yönelik oluşturulmuştur. ; A state's international communication activity has played a very important role in strengthening its image and respect for the world public opinion. Regardless of the basic goal of a nation, the prestige of the nation, its strong recognition in other words, is sometimes the most important factor for the success of its foreign policy. For this reason, respect in politics for a rational foreign policy is indispensable. In our time when power struggle has come out of a struggle with traditional methods such as pressure and military force and has become a much wider struggle of people, prestige has become a very important weapon. There is no doubt that the main purpose of political and cultural promotion in the international arena is to support the external politics that are motivated. For this reason, it is necessary to treat general and long-term promotion politics as a whole of planned actions to improve the reputation of a country and to improve its overall appearance in the world. When we approach to the subject from the point of view of Turkey, it is important to emphasize that since the establishment of the Republic of Turkey, such activities are carried out within a "peaceful" foreign policy. From the standpoint of foreign policy, Turkey has struggled to be in the breakthroughs that can always be regarded as a political equilibrium, especially in its region. The international system is restructured by communication and information movements. In this sense, public diplomacy has become one of the indispensable elements of international strategic communication management because of the importance of agenda-affecting ability. That is why today, almost every developed and developing state has a goal of progress, the state places great importance on acting towards active public diplomacy in order to create a 'positive image' for them in the eyes of foreign public circles. Diplomacy is the knowledge and art of managing relations between states and these relations meticulously. In its broadest sense, it can be defined as the whole of the independent states, that is, the relations between the basic units of the international system and the methods used. Diplomacy is aimed at meeting the opponents, finding their own ideas and proposals, or finding a common solution. Prior to World War II, diplomacy aimed at states that were the sovereign actors of the purely international system. After World War II, emergence of international organizations and civil society organizations as new actors of international relations and emerging communication technologies seem to have changed traditional diplomacy. The possibilities and opportunities obtained by the production, collection, sorting and distribution of the information by a great deal of breadth, ease and speed have also started to be used in the field of diplomacy. This innovation in communication technologies has brought the issue of not only the states but also the peoples of the states to be subject to diplomatic activities. This changing diplomatic environment brings together the concept of 'soft power'. Joseph Nye's soft power, which was further expanded in 2004 by the Soft Power book published in 1990 with the Bound to Lead book and the literary book, is the attainment of the wishes of a nation in world politics, by observing the countries that admire its values, exemplify it, care for its prosperity and opportunities. It is important not only to force others to change using military threats or economic sanctions, but to create agendas in world politics and to attract them as well. Soft power is to make sure others want the results you want and is to attract people instead of pushing them away. Therefore, soft power is the ability to attract others, to win their hearts and minds. Public diplomacy is also one of the most important elements of fine power today, when international politics is in a pragmatic course towards the soft power from hard power. Public diplomacy has to be seen as the sum of the programs that will support the diffusion of cultural and national values. Besides public diplomacy heals the image in foreign countries. In this study is planned to investigate the main purpose of Turkey in the aim of increasing the effectiveness in international conjuncture by expanding social, cultural and economic development model in foreign relations. It is aimed to measure Turkey's effectiveness as an international actor in the construction and protection of a more peaceful world order. Turkey is aiming to continually increase its potential to become a global decision-maker, not just a regional, in the quest for new world order after the 1980s, through international relations. It is seen that the studies that are being carried out for this purpose have begun to be taken more prominently in recent periods. As it is known, today it is necessary to have a democracy culture to become one of the actors of the globalization process. The new understanding of democracy brought about by the global process is based on respect for interstate cooperation and fundamental freedoms. Even in the process of globalization, economic and political relations can not be handled independently of democracy and human rights. Therefore, democracy, which constitutes the most important basis of economic and political stability and development, is also preparing the most reliable infrastructure of globalization. Turkey is also striving to increase its effectiveness with a stable democratic rise through global policies. This work has been undertaken in order to achieve a more systematic approach to the scientific data needed to increase this rate in general terms. It aims to create a model for public diplomacy. Because of the methodological limitations, it was systematized in Central Asia for Kyrgyzstan, due to the investments and historical ties of the country. Therefore, this field is of great importance as a systematic study. In this context, it has been tried to reach the question of how the perception of Turkey has been formed and how it has been constructed in Kyrgyzstan through quantitative statistical data. In general, it has been found that despite the fact that positive perceptions related to Turkey have been reached, Turkey has not been at the height required for development aid for Kyrgyzstan and the public diplomacy it conducted, and the resulting proposals are aimed at this situation.