Suchergebnisse

Makedonya Sosyalist Cumhuriyeti, Yugoslavya'nın dağılma sürecine girmesiyle 1991'de Makedonya Cumhuriyeti adıyla bağımsızlığını ilan etmiştir. Ancak Yunanistan, güvenlik ve kimlik temelli olarak, Makedonya'nın ismi başta olmak üzere, bayrağında ve banknotlarından kullandığı semboller ile anayasasındaki bazı maddeleri gerekçe göstererek tepki göstermiştir. Bu tepkinin bir yansıması olarak hem Üsküp'ü uluslararası arenadan izole etmeye çalışmış hem de ekonomik ambargolar uygulamıştır. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Avrupa Birliği (AB)'nin araya girmesiyle iki taraf arasında 1995'te imzalanan Geçici Uzlaşı ile bayrak, banknot ve anayasa konusu çözüme kavuşturulduysa da isim meselesi Birleşmiş Milletler (BM) gözetiminde ileri bir tarihe ertelenmiştir. Bu çalışma BM'nin isim sorununa yaklaşımını Johan Galtung'un çatışma çözümleme yönteminden faydalanılarak incelemeyi amaçlamaktadır. Bu hedefle Galtung'un transcend yöntemi kapsamında BM'nin arabulucu olarak görevlendirdiği Mattew Nimetz'in sürece katkısı tartışılmaktadır. Galtung'a göre bir sorunun çözülmesi o sorunun pozitif bir şekilde aşılması anlamına gelmektedir. Buna göre bulunan çözümün, pozitif bir aşma ifade edebilmesi için taraflar arasındaki hem ilgili sorunu çözebilmeli hem de onlara yeni gerçekler yaratabilmelidir. Nimetz'in inşa ettiği ve Atina ile Üsküp arasında 2018'de imzalanan Prespa Antlaşması her ne kadar taraflara yeni gerçekler yaratmış olsa da isim sorununun çözümü noktasında pozitif bir aşmayı ifade etmektedir. ; The Socialist Republic of Macedonia declared its independence in 1991 with the name of the Republic of Macedonia after Yugoslavia began the process of dissolution. However, on the basis of security and identity, Greece reacted by citing Macedonia's name, the symbols it used on its flag and banknotes, as well as some articles in its constitution as a reason. As a reflection of this reaction, it tried to isolate Skopje from the international arena and applied economic embargoes. Although the issue of flag, banknote and constitution was resolved with the Provisional Agreement signed between the two parties in 1995 with the intervention of the United States (USA) and the European Union (EU), the name issue was postponed to a later date under the supervision of the United Nations (UN). This study aims to examine the UN's approach to the name issue by using Johan Galtung's conflict resolution method. With this goal, the contribution of Mattew Nimetz, who was appointed by the UN as a mediator within the scope of Galtung's transcend method, is discussed. According to Galtung, solving a problem means overcoming that problem in a positive way. Accordingly, in order to express a positive transcendence, the solution should be able to both solve the relevant problem and create new facts for them. Although the Prespa Agreement, which was built by Nimetz and signed between Athens and Skopje in 2018, created new realities for the parties, it expresses a positive surpass in the solution of the name problem

Soğuk Savaş sonrasında Afrika'da demokratik normların gelişmesine ilişkin önemli ilerlemeler sağlanmasına rağmen; kıtadaki silahlı çatışmalar günümüze kadar süregeldi. Son yirmi yıl içinde birçok Afrika ülkesinde uyuşmazlık nedenleri ulusal güç, ideoloji, otonomi, ayrılık, toprak/bölge, doğal kaynaklar ve diğer nedenler olarak kategorize edilebilecek şiddetli çatışmalar yaşandı. Afrika Birliği Örgütü, Afrika'nın entegrasyon sürecinde 1963'de kuruldu ve 2002'deki dönüşüm sonrasında anılan örgüt yerini Afrika Birliği'ne bıraktı. Her iki kuruluşun barış ve güvenliğin sağlanmasına yönelik yapılanmaları ve yaklaşımları farklılık göstermektedir. Afrika Birliği Örgütü'nün öncelikli hedefleri; "Afrikalı" kimliğin güçlendirilmesi, kıtada sömürge yönetimi altındaki ülkelerin özgürlüklerini elde etmelerinin sağlanması ve Afrika'nın entegrasyonu olarak belirlendi. Afrika Birliği ise, önceki baskın prensip kıtadaki devletlere "müdahale yok" yerine, Kurucu Yasa'da belirtilen koşullarla uyumlu olarak müdahaleye olanak veren "ilgisizlik yok" prensibini kabul etti. Barış ve güvenliğin sağlanmasına yönelik çabaların sonucunda oluşturulan Afrika Barış ve Güvenlik Mimarisi, 2002'den itibaren fonksiyonel hale geldi. Afrika Birliği, kıtadaki bölgesel ekonomik topluluklardan güvenlik alanında yararlanarak; bunların Mimariye entegre edilmesini amaçlamaktadır. Bu çalışmada Afrika'nın entegrasyon sürecinde barış ve güvenliğin sağlanmasına yönelik çabalar, kıtada görülen silahlı çatışmalar ve örnek olay bağlamında Darfur krizi analiz edilmekte; kolektif savunma ve güvenlik anlayışıyla oluşturulan Afrika Barış ve Güvenlik Mimarisinin kapasitesi yorumlanarak yetersizliğinin giderilmesine yönelik çözümler önerilmektedir. ; Although important progress regarding development of democratic norms has been maintained in Africa after Cold War, armed conflicts on the Continent have been held until nowadays. Violent armed conflicts, dispute reasons of which are categorized such as national power, ideology, autonomous, secession, territory, natural resources and others have been witnessed in most of African countries in the last twenty years. In the integration process of Africa, the Organization of African Unity (OAU) was established in 1963 and after transformation in 2002 the aforementioned organization left its place to African Union (AU). Structures and approaches of both organizations towards maintaining peace and security show diversities. The primary objectives of OAU were defined such as strengthening of African identity, acquiring independence of countries, which were under colonial administration and integrating Africa. In regards to AU, instead of former dominant principle "non intervention" to the countries on the Continent, AU adopted "non interference" principle, which provides intervention possibility in line with mentioned conditions in the Constitutive Act. African Peace and Security Architecture (APSA), which was constituted as a result of seeking efforts towards maintaining peace and security, has become functional since 2002. AU aims to integrate Regional Economic Communities (RECs) on the Continent into APSA by making use of RECs in the field of security. In this study, efforts towards ensuring peace and security in the process of African integration; armed conflicts on the Continent and Darfur crisis, as a case study, are analyzed; capacity of APSA, which was established with the understanding of collective defense and security approach, is commentated and solutions to overcome its insufficiency recommended.

BM örgütünün en temel görevi; uluslararası barış ve güvenliği sağlamak ve korumaktır. Bu görevi doğrultusunda, uluslararası güvenliği tehdit eden durumlarda çeşitli yöntemlerle soruna müdahale etmektedir. BM barış gücü misyonları, BM'nin çatışma çözümü yöntemleri arasında önemli bir yere sahiptir. BM Güvenlik Konseyi'nce görevlendirilen barış gücü misyonları, çatışan taraflar arasında konuşlandırılan çok taraflı güçlerdir. Fakat her çatışma alanında faaliyetleri ve sorunun çözümüne etkileri aynı olmamaktadır. Bu çalışmanın amacı; BM barış gücü misyonlarının uluslararası çatışmaların çözümündeki rolünü araştırmaktır. Çalışmada, BM barış güçlerinin uluslararası çatışmaların çözümündeki rolü, üç örnek olay çerçevesinde incelenmiştir. UNFICYP, UNIIMOG ve UNSMIS örneklerinin karşılaştırılarak BM barış gücü misyonlarının hangi durumlarda daha etkin olduğu açıklanmıştır. Çalışmada varılan sonuç ise bir barış gücü misyonunun başarısını etkileyen en önemli unsurların, uluslararası toplumun ve çatışan tarafların desteğine sahip olmasıdır. Nitekim UNIIMOG, uluslararası toplumun ve çatışan tarafların ortak barış isteği ile oluşturulmuş, bahsi geçen diğer örneklere kıyasla daha başarılı olmuştur. ; The principal duty of the UN is to ensure and protect international peace. In accordance with this duty, in cases where international peace is threatened, it intervenes in the problem adopting various methods. UN peacekeeping missions have an important place among the conflict resolution methods of the UN. Peacekeeping missions assigned by the UN Security Council are multilateral forces deployed between conflicting parties. However, their activities and level of efficacy for the resolution of the problem vary in each conflict. The objective of this study is to investigate the role of UN peacekeeping missions in the resolution of international conflicts. In the study, the role of UN peacekeeping forces in the resolution of international conflicts are examined within the framework of three case studies. Comparing the cases of UNFICYP, UNIIMOG and UNSMIS, it is explored in what situations UN peacekeeping missions are more effective. The study concludes that the most important factor that affects the success of a peacekeeping mission is the support of the international community and the conflicting parties. Indeed, UNIIMOG was created as a result of the common desire of the international community and the conflicting parties for peace, thus became more successful compared to the other two cases.

Çocukların, dünya üzerinde devam eden çatışmalardan etkilenmeleri ve silahlı gruplar tarafından devşirilerek kullanılmaları, uluslararası toplumun en acil sorunlarındandır. Yaklaşık 60 yıldan fazladır devam eden Kolombiya İç Savaşı örneğinde de milyonlarca çocuk çatışmaların kurbanı olmuş ve silahlı aktörler tarafından kullanılmıştır ve kullanılmaya devam etmektedir. Bu çalışma, Kolombiya'daki çatışmanın muhtemel seyri, çatışmanın çözümü ve barışın tesisi için odaklanılması gereken en önemli hususlarından biri olan çocuk savaşçılar sorununa dair bir analiz sunmaktadır. Bu doğrultuda, çalışma, çocuk savaşçılar kavramı ve ilgili yaklaşımları ele almaktadır. Daha sonra, çalışmada, Kolombiya İç Savaşı'nda çözüm süreci ve barış tesisi girişimlerinde çocuk savaşçılar sorununa yönelik değerlendirmelerde bulunulmaktadır. Bu bağlamda, çalışma, Kolombiya örneğinin birçok eksiklik ve başarısızlığa rağmen bugün gelinen noktada çatışmanın sonlandırılması, savaşta kullanılan ve silah bırakan çocukların toplumla yeniden bütünleştirilmesi için birçok fırsat barındırdığını ve dünyaya örnek teşkil edecek uygulamalar sunduğunu savunmaktadır.

Türkiye, II. Dünya Savaşının sonucunda ortaya çıkan demokratikleşme sürecinin etkisi ve tek parti iktidarının uygulamaları sonucunda oluşan iç etkenler dolayı 1946 yılında çok partili hayata geçmiştir. Çok partili hayat geçiş ile birlikte kurulan ilk partilerden birisi CHP'nin uygulamalarından rahatsız olan muhalif grubun oluşturduğu Demokrat Partidir. 1950 yılında iktidara gelen Demokrat Parti 1960 yılına kadar 10 yıl iktidarda kalmış, bu dönemde ülkeyi ekonomik anlamda dışa açarken, siyasi anlamda bazı hatalı uygulamalara neden olmuştur. Bu uygulamalarından birisi Kırşehir'in ilçe yapılma meselesidir. Kırşehir'in ilçe yapılmasındaki önemli unsurlardan birisi Cumhuriyetçi Millet Partisi Genel Başkanı Kırşehir Milletvekili Osman Bölükbaşı'nın sert muhalefetidir. 1946'da Demokrat Partide siyasete başlayan Kırşehirli Osman Bölükbaşı, DP ile uyuşmadığı için 1 yıl sonra bu partiden ayrılarak Millet Partisi'nin kurulmasında aktif görev almıştır. 1950 yılında Kırşehir Milletvekili seçilen Bölükbaşı, 1954'de Millet Partisi'nin kapatılmasıyla arkadaşları ile beraber Cumhuriyetçi Millet Partisi kurmuştur. 1954 yılında yapılan seçimlerde Demokrat Parti Türkiye genelinde büyük bir başarıya imza atarken Kırşehir'de hiçbir milletvekili çıkaramamış, Kırşehir'deki 5 milletvekilinin tamamı da Osman Bölükbaşı'nın partisi Cumhuriyetçi Millet Partisi'nden çıkmıştır. DP'nin Kırşehir'deki bu mağlubiyeti ve Osman Bölükbaşının sert muhalefeti Kırşehir'in ilçe olması konusunda etkili olmuş, 1954 yılında mecliste yapılan uzun tartışmalar sonucunda Kırşehir ilçe yapılmıştır. 1957 yılına kadar ilçe olarak kalan Kırşehir bu üç yıllık süre içinde gelişmesi yavaşlamış, yüzölçümü olarak küçülmüş, daha önce kendisine bağlı olan Kozaklı ve Hacıbektaş ilçelerini kaybetmiştir. Bu uygulama ile ilk kez bir il iktidar tarafından ilçe haline getirilmiştir. ; Owing to the trend of democratization that emerged after the Second World War and to the domestic factors, which were created by the policies of the single party government, Turkey started its own experience of a multi-party democracy in 1946. One of the first parties established during this transition was the Democratic Party that was made up of an opposition group within the CHP, which had a critical stance regarding the policies of the said party. Democratic Party assumed power in 1950 election and remained as the government until 1960. During this period, while trying to open the land to the outer world in an economic sense, this party was also responsible for some political blunders. One of these mistakes was the demoting of a once-prefecture Kırşehir to the status of township. One of the reasons underlying this decision was the tough opposition by the chairman of the Republicanist Nation Party Osman Bölükbaşı, who happened to be the elected MP from the said city. Bölükbaşı, who embarked on his political career in the ranks of the Democratic Party in 1946, left the party one year later and took an active role in the establishment of the Nation Party. He was elected as MP in 1950 and following the closure of the Nation Party in 1954 established the Republicanist Nation Party with his compatriots. In the general elections held in 1954, DP enjoyed huge success almost in all electoral districts, except in Kırşehir, where Osman Bölükbaşı and his friends secured 5 MP positions in the parliament. The defeat of the DP in Kırşehir electoral district along with the ensuing opposition from Osman Bölükbaşı paved the way for the decision to declare the city as township in the parliament after long deliberations in the parliament. Kırşehir was doomed to remain as a town until 1957. This inferior status not only caused the development of the city to slow down, but also caused the loss of two towns; it used to have before the mentioned decision, Kozaklı and Hacıbektaş. This was the first case in which a city was demoted to the status of a town

Bu çalışmada, bir uluslararası uyuşmazlık çözüm yöntemi olan ve aynı zamanda BM Şartı'nın "Uyuşmazlıkların Barışçıl Yollarla Çözülmesi" başlığını taşıyan 6. bölümünün 33. maddesinde anlatım bulan çözüm yöntemlerinden de biri olan arabuluculuk, Bosna-Hersek ve Dağlık Karabağ vakaları çerçevesinde ele alınmıştır. Çalışmanın ana amacı, söz konusu vakaları karşılaştırmak suretiyle uluslararası arabuluculuğun başarısına etki eden koşullar ve etkenler üzerine test edilmeye açık bir takım hipotezlere ulaşmaktır. Veri toplama tekniği bağlamında çalışma, ulaşılabilen ilgili ya da uzman kişilerle röportaj ve diğer her türlü ikincil veriye dayanmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde temel olarak arabuluculuk kurumu detaylı bir biçimde betimlenmiş, ikinci bölümde Bosna-Hersek Krizi hakkında bilgi verilmiş ve söz konusu krizde arabuluculuk süreci incelenmiş, üçüncü bölümde ise yine ilk olarak Dağlık Karabağ sorunu hakkında bilgi verilmiş ve ardından bu sorunda arabuluculuk girişimleri irdelenerek başarılarına ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuştur. Ulaşılan sonuçlara göre, daha önce benimsenen kriterler ışığımda, Bosna-Hersek krizinde uluslararası arabuluculuk faaliyetleri başarılı olarak değerlendirilirken, Dağlık Karabağ sorununda arabuluculuk süreci genel anlamda başarısız olarak değerlendirilmiştir. Bu bulgu temelinde uluslararası arabuluculuğun başarısına etki eden temel bazı faktörler üzerine bir takım tespit ve önerilerde bulunulmuştur. ; In this study, mediation, which is an international dispute resolution method and also one of the resolution methods expressed in the 33rd article of the 6th chapter of the UN Charter, titled "Peaceful Resolution of Disputes", is discussed within the framework of the Bosnia-Herzegovina and Nagorno-Karabakh cases. The study's primary purpose is to reach a set of hypotheses that are open to testing on the conditions and factors that affect the success of international mediation by comparing the cases in question. As for data collection technique, the study relied on interviews with ...

Dünyanın kanıtlanmış en büyük ham petrol rezervine sahip Venezuela'da, petrol gelirleri, tarih boyunca ülkenin hem ekonomik hem de siyasi gelişmelerinde önemli rol oynamıştır. 1958 yılında Punto Fijo Paktını imzalayan ülke elitleri, seçimleri kimin kazandığına bakmaksızın, petrol gelirlerini kendi aralarında paylaşmışlar, böylece ülkede petrol gelirlerinin paylaşılamaması üzerine ortaya çıkabilecek olası çatışmaların önüne geçmişlerdir. Ancak 1998 yılında Hugo Chavez'in ülke başkanı olarak seçilmesi bu 40 yıllık dönemi sona erdirmiştir. Hugo Chavez, ülkedeki petrolü kamulaştırmak suretiyle petrol gelirlerini Punto Fijo elitlerinden almıştır; böylece Venezuela'da 1998 yılında başlayan ve halen devam eden politik çatışma ortaya çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı, Venezuela'da uzun yıllardır devam eden devlet-içi çatışmalar üzerine vaka çalışması metodunu kullanarak kapsamlı bir analiz yapmaktır. Söz konusu çatışmaların faktörleri üzerine literatürdeki baskın görüş çatışmanın toplumsal kutuplaşmaları içeren sosyal bir çatışma olduğu görüşüdür. Bu çalışmada ise çatışmanın sosyal değil, çevresel faktörleri (petrol gelirleri) içeren politik bir çatışma olduğu sonucuna varılmıştır. ; Venezuela has the world's largest proven crude oil reserves. Oil revenues has played an important role in both economic and political development of the country. The country's elite, who signed the Punto Fijo pact in 1958, shared the oil revenues among themselves, regardless of who won the elections, thus avoiding possible conflicts that could arise as a result of the oil revenues not being shared in the country. However, the election of Hugo Chávez as the country's president in 1998 ended the 40-year period. By expropriating the oil in the country, Hugo Chávez took the oil revenues from the hands of the Punto Fijo elites, thus the political conflict in Venezuela has started in 1998 and to today it still continues. The aim of this work is to conduct a comprehensive analysis of long-standing intra-state conflicts in Venezuela by adopting case study methodology. The dominant opinion in the literature claims that the ongoing Venezuelan conflict has social factors like social polarization, ergo it is a social conflict. However, according to the results of this analysis, the conflict in the country is political and has different political and environmental factors like oil revenues.

Bu tez Karacadağ Türkmen aşiretinin sosyo-kültürel yaşamı doğrultusunda arabuluculuk ve arabuluculukta dinin etkisini ortaya koyma amacıyla hazırlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Şanlıurfa'nın Siverek ilçesine bağlı Karacadağ bölgesinde yer alan ve 58 köyden oluşan Karacadağ Türkmen Aşireti ele alınmaktadır. İki bölümden oluşan bu tezin birinci bölümünde aşiret, aksakallı (Risıpi) ve arabuluculuk kavramları üzerinde durulmakta ve Karacadağ ile Karacadağ Türkmen aşireti (Türkan, Tırkan Aşireti) hakkında genel bilgilere yer verilmektedir. Bunun yanı sıra araştırmanın amacına, kapsamına ve veri toplama tekniklerine bu bölümde yer verilmektedir. Tezin ikinci bölümünde ise arabuluculuk gerektiren sosyal sorunlar ve örnek olaylar yer almaktadır. İkinci bölümde arabuluculuk gerektiren sosyal sorunlar yedi başlık altında toplanmış olup, bu sosyal sorunlar yaşanan örnek olaylarla desteklenerek değerlendirilmektedir. Çalışmanın konusuyla ilgili yazılı kaynaklar çok sınırlı olması sebebiyle genel olarak sözlü kaynaklara başvurulmuştur. Karacadağ Türkmen Aşireti arabulucuları araştırmamıza önemli ölçüde kaynaklık etmiştir. Öncelikle bir ön hazırlık olarak aşiret içinde bilinen arabulucuların katıldığı sohbetlere katılım gerçekleştirilmiştir. Ardından ve ilerleyen süreçlerde aşirette arabuluculukta etkin olan arabulucularla (örneğin Hacı Hasan Kaya ve Hacı Abdülkerim İrim) yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bölgede konuşulan dilin Kürtçe/Kurmançca olması, görüşmelerin çoğunun Kürtçe olarak icra edilmesini beraberinde getirmiştir ve görüşmelerde ses kaydı da kullanılmıştır. Bu ses kayıtları tekrar incelendikten sonra Türkçe çevirisiyle yazıya geçirilmiştir. Aksakallılar arabuluculuğun işlevselliği adına önem taşırken aşiret içinde ve aşiretler arasında saygınlık kazanan şeyhler ve din adamları da bu işlevselliğin önemli bir parçası konumundadırlar. Bu doğrultuda arabuluculukta dinin etkisi bu sistemin işlevselliğinde büyük bir etkendir. Bu çalışmada bunlar dikkate alınarak şeyhlerin ve diğer din adamların hem katıldığı hem de katılmadığı örnek olaylar ele alınıp arabuluculuk ve arabuluculukta dinin etkisi ortaya konulacaktır. Anahtar Kelimeler: Karacadağ, Türkmen, Aşiret, Arabuluculuk, Anlaşmazlık, Aksakallı(Risıpi) ; This thesis has been prepared in order to reveal the effect of religion in mediation and mediation in the direction of socio-cultural life of Karacadağ Turkmen tribe. In accordance with this purpose, Karacadağ Turkmen Tribe, consisting of 58 villages and located in the Karacadağ district of Şanlıurfa's Siverek district, was dealt with. This thesis consists of two parts. In the first chapter, the concepts of tribe, whitebearded (Risıpi) and mediation are emphasized and general information about karacadağ and Karacadağ Türkmen tribe (Türkan, Tırkan Aşireti) is mentioned. At the same time, the purpose, scope and data collection techniques of the research were included in this section. In the second part of the thesis, social problems and case examples that require mediation are included. In this section, social problems that require mediation are collected under seven headings and these social problems are supported by case studies. Most of the oral sources have been referred to in the light of the fact that the written sources about this work are very limited. The Karacadağ Türkmen tribe has been an important source of the research. First of all, as a preliminary preparation, participation in the conversations attended by known mediators in the tribe took place and in later stages structured interviews were carried out with mediators (eg Hacı Hasan Kaya and Hacı Abdülkerim İrim) who were active in tribal mediation. Since the language spoken in the region is Kurdish / Kurmanchi, most of the interviews were made in Kurdish and audio recordings were used in the talks. After reviewing these sound recordings, they were transcribed in Turkish. While the whitebearded are important to the functioning of the mediator, the sheikhs and clerics, who are respected in the tribe and among the tribes, are also an important part of this function. In this direction, the effect of religion on mediation is a great influence on the functionality of this system. In this study, these are taken into consideration and the different case studies on which the sheikhs and other religious men participated and disagreed were discussed and the effect of religion on mediation and mediation is revealed. Key words: Karacadağ, Türkmen, Tribe, Mediation, Conflict, Whitebearded (Risıpi)

Ethnic conflict; Kurds; Turkey

ÖZET: Tarihi süreç ele alındığında Türkiye ve Yunanistan, Kıbrıs sorunu başta olmak üzere Ege Denizi'nin getirdiği anlaşmazlıklar ve azınlık hakları dolayısıyla birçok kez karşı karşıya gelmişlerdir. Nitekim iki ülke de, anlaşmazları ortadan kaldırma konusunda getirdikleri çözümleri farklı hukuki belgelere dayandırmışlar. Bunun yanı sıra Türkiye meseleleri ikili ilişkiler çerçevesinde çözmeyi isterken Yunanistan bu sorunları uluslararası platformlara taşımayı tercih etmiştir. İki ülke arasındaki sorunlara bağlı olarak artış gösteren sert politikalar uluslararası konjonktürdeki gelişmeler doğrultusunda bazı zamanlarda yerini yumuşamaya bırakmıştır. Bu çalışmada öncelikli olarak Türkiye ve Yunanistan arasındaki sorunların tarihsel arka planı incelenmiş, ardından ikili sorunlara değinilmiştir. İkili sorunlar açısından yumuşamaya olanak veren ve Helsinki Zirvesi ile Türkiye- AB ilişkilerinde 1999 yılı temel yıl olarak alınmış ve o yıla ait gelişmeler irdelenmiştir. Buna bağlı olarak bu çalışmada Türk- Yunan sorunu ele alınarak, Türkiye'nin Avrupa Birliği ile ilişkilerinde Yunanistan faktörünün ne derece etki ettiğine değinilecek, Avrupa Birliği'nin bu kapsamda Türkiye'ye olan tutumu Komisyon, Parlamento ve Konsey raporlarıyla incelenecektir. --- ABSTRACT During the historical process, Turkey and Greece have faced off against one another various times, regarding the conflicts stemming from the Aegean Sea, minority rights, and especially Cyprus issue. Both countries have grounded the solutions they offer in order for the conflicts to be resolved on different legal documents. In addition, Turkey has desired to solve these problems within the framework of bilateral relationships while Greece has opted for dealing with them by means of international platforms. In line with the progress observed in the international conjuncture, the harsh policies that tend to increase depending on the problems between the two countries have, at times, given way to moderation. In this study, the historical background of the problems between Turkey and Greece, and bilateral problems have been examined. With regards to bilateral problems, the year 1999, which paved the way to moderation, has been considered the basis year, and the progress observed in that year have been addressed. Correspondingly, in this study, Turkish-Greek issue is to be handled in order to refer to the possible effect of Greece on Turkey's relationship with the European Union, and in this scope, the Union's attitude towards Turkey is to be investigated by means of European Commission, European Parliament, and Council of the European Unionreports.