Suchergebnisse

Media Studies; Culture - Het medialandschap is voortdurend in beweging. Vertrouwde indelingen als die in verschillende infrastructuren en in verschillende media als pers, televisie en radio verliezen meer hun betekenis voor zowel de gebruiker als het beleid. Klassieke instituties als het ochtend- en avondblad en de publieke omroep verkeren in zwaar weer als gevolg van explosief toegenomen aanbod, de soms moordende concurrentie en een steeds vluchtiger publiek dat veel oude loyaliteiten heeft laten varen. Internationalisering, commercialisering en digitalisering zijn slechts een paar van de kernontwikkelingen die de toekomst van het medialandschap bepalen. Deze dynamiek is het gevolg van technologische, economische en sociaal-culturele ontwikkelingen. Maar ook van het mediabeleid en -recht dat reageert op de ontwikkelingen en ze probeert bij te sturen.

In deze verkenning, die gelijktijdig met het WRR-rapport Focus op functies: uitdagingen voor een toekomstbestendig mediabeleid is gepubliceerd, analyseren verschillende auteurs van de WRR en het CPB de dominante economische, sociaal-culturele, technologische en juridische ontwikkelingen die voor de toekomst van het medialandschap van belang zijn.

Political Science; Society & Culture; Media Studies - Twee onderwerpen staan centraal in deze studie. In eerste plaats is dat de huidige zware inhoudelijke koppeling van cultuurbeleid en mediabeleid en de vraag of die voor de toekomst houdbaar en gewenst is. Verder komen aan de orde de zin, noodzaak en urgentie van kwaliteitsbeleid van de overheid voor het mediaterrein zelf, gegeven door vooral de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen. Tot slot wil deze studie een nadere specificatie geven van de algemene beleidsredenering uit het WRR-rapport, maar dan nu toegespitst op de relatie tussen de cultuurbeleid en mediabeleid. De serie WRR-webpublicaties omvat studies die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.

Culture and history; Literature (Belles lettres) and rhetoric; Culture and institutions - Terwijl de gothic novel floreerde in de Engelse, Amerikaanse, Duitse en Franse literatuur, lijkt de Nederlandse literatuur zich tot diep in de twintigste eeuw te hebben onthouden van dit omstreden genre. Weliswaar verschenen er de nodige vertalingen, maar producten van eigen bodem lijken nagenoeg non-existent. In deze inleidende studie wordt de stelling verdedigd dat deze situatie verandert tijdens de jaren vijftig van de vorige eeuw. Aanvankelijk eigenen vooral Willem Frederik Hermans en Gerard van het Reve zich literaire strategieën en motieven uit de gotieke traditie toe, later volgen onder andere Hella Haasse, Helga Ruebsamen, Renate Dorrestein, Vonne van der Meer, Frans Kellendonk, Thomas Rosenboom en Herman Franke. De Nederlandse literatuur maakt in dit opzicht deel uit van een omvangrijke internationale trend.

In this essay, Berteke Waaldijk outlines the early development of gender studies in Utrecht through the course 'Between Margin and Centre, Women in Culture and Society'. The course lent itself perfectly to an interdisciplinary approach and addressed many interrelated themes, such as gender, colonialism, racism and a politics of location. The course was also an example of close collaboration between Berteke Waaldijk and Rosemarie Buikema, whose ideas and academic careers influenced each other.

During the French Revolution almost all monasteries and abbeys were suppressed and their possessions seized. Yet after the French Revolution many religious institutes were very successful in re-establishing themselves, sometimes accumulating large patrimonies, against the background of often hostile political forces.This book deals with the question of how the religious orders and congregations rebuilt their patrimony, a necessary prerequisite for the growth of the number of religious, educational and charitable services.The authors discuss the (real or supposed) wealth, the financial structur

Studie naar (dwaal)wegen en ontsporingen van Duitsland en zijn weg naar de democratie vanaf het Keizerrijk (1871) tot en met de hereniging in 1990.

Le suprême hommage studies the handling of dying, burial and commemoration of royal and political elites in Belgium in the 19th and first half of the 20th century. This innovative historical research takes place at the interface of cultural history and political history. The reader not only gains insight into the impact of social class, status and religion on funerary culture, but also into the influence of media culture on the perception of death, mourning and memory. Within a selection of 170 cases, the author discusses in words and images the mediatised deaths and no less than imposing funerals of Belgium's first kings and queens and their families. The evolving practices surrounding the deaths of (former) heads of government, (former) presidents of parliament and mayors of major cities are also discussed in detail. Finally, the genesis of Belgium's most famous urban (park) cemeteries, and the funerary heritage in these cities of death, is also brought to life through the analysis of eye-catching funeral monuments. This book is a richly illustrated survey work on the social, political and cultural dimensions of the death of high-ranking figures in 19th- and 20th-century Belgian society.

In het geschiedenisonderwijs in Vlaanderen wordt nog al te vaak een eurocentrisch perspectief gehanteerd. Dit eurocentrisch denken stelt voorop dat de belangrijkste ontwikkelingen in de wereldgeschiedenis te vinden zijn in de evolutie van de Europese en Westerse wereld, en gebruikt het Westen als maatstaf om andere beschavingen te beoordelen. De eurocentrische blik is het resultaat van de polariserende wig die vanaf het begin van de Europese koloniale expansie werd gedreven tussen the West and the rest. Een eurocentrisch denkkader is uiterst problematisch. Het belemmert een genuanceerde historiografische blik om vanuit verschillende perspectieven historisch te denken. Daarnaast dreigt ook de onwetendheid over andere culturen de vorming van een superioriteitsgevoel over de eigen geschiedenis te bevorderen. Dit derde volume in de reeks 'Historisch denken' presenteert inhoudelijk-didactische alternatieven en toont hoe eurocentrisme kan worden overstegen. Case studies over Chinees-Westerse en Belgisch-Congolese geschiedenis maken dit concreet

In the 15th and 16th century a special institute developed in Flanders and Brabant: the chamber of rhetoric. Regular citizens started theater and lyricks, in small closed groups and in public. This study gives an overview of 227 chambers of rhetoric, the rhetorical culture in the Southern Netherlands and gives a fresh new look on the cultural history of the Netherlands. - In de vijftiende en zestiende eeuw ontwikkelde zich in Vlaanderen en Brabant een bijzondere instituut: de rederijkerskamer. Gewone stedelingen legden zich in gildenverband toe op toneel en lyriek, zowel in besloten kring als publiekelijk, naar aanleiding van allerlei feestelijkheden. In deze studie wordt, vertrekkend van een repertorium van 227 rederijkerskamers, de rederijkerscultuur in de Zuidelijke Nederlanden in kaart gebracht. Het uitvoerige bronnenmateriaal biedt nieuwe, vaak verrassende inzichten in het ontstaan van de rederijkerscultuur, de sociale achtergrond van de rederijkers, de verhouding van de rederijkerskamers tot stad en vorst, de betrokkenheid in de Reformatie en de Opstand en, tenslotte, de veranderende functie in de zeventiende eeuw. Dit leidt ook tot een verfrissende kijk op de cultuurgeschiedenis van de Nederlanden. De auteur komt tot de conclusie dat zich in de Zuidelijke Nederlanden een bijzonder dynamische stedelijke cultuur vormde waarbinnen de basis werd gelegd voor het 'mirakel' van de Gouden Eeuw.

This book contains a unique new selection of his most important essays from the extensive oeuvre of the Dutch historian Johan Huizinga. These essays and studies have been chosen on the basis of the different subject matter that Huizinga was involved in; ranging from the Middle Ages, Renaissance, Modern History and Cultural History in general. These selections are introduced and illuminated by Prof. dr. Willem Otterspeer who is also Huizinga's biographer. Johan Huizinga was born in Groningen, in 1872. He studied Dutch and Oriental language and literature at the University of Groningen (1891 - 1895) and comparative linguistic at the University of Leipzig (1895-1896). In 1915, he was appointed professor of general history at the Leiden University. His most famous works include The Autumn of the Middle Ages (1919), which dealt with life, ideas, art, and behaviors of the upper classes of Burgundy in the 14th and 15th centuries, Erasmus (1924), a biography of the famous Dutch Renaissance scholar, and Homo Ludens (1938), focusing on the element of play in human culture. - De hand van Huizinga bevat een nieuwe selectie van de belangrijkste essays uit het omvangrijke oeuvre van de wereldberoemde Nederlandse historicus Johan Huizinga. Deze essays en studies zijn geselecteerd op basis van de diverse disciplines waarmee Huizinga zich bezighield - van de Middeleeuwen tot de Renaissance en van de moderne tot de algemene culturele geschiedenis. Deze selectie wordt geïntroduceerd en toegelicht door Huizinga-biograaf Willem Otterspeer. Johan Huizinga werd in 1872 in Groningen geboren. Tot zijn bekendste werken behoren Herfsttij der Middeleeuwen (1919), Erasmus (1924) en Homo Ludens (1938). De hand van Huizinga wordt gepubliceerd als onderdeel van "http://www.oapen.org/">OAPEN. "http://www.oapen.org/">OAPEN is een Open Access project voor het publiceren van monografieën in de geesteswetenschappen en sociale wetenschappen. De Open Access-beweging heeft zich snel ontwikkeld bij de publicaties van tijdschriften op het gebied van de natuurwetenschappen. Het consortium "http://www.oapen.org/">OAPEN bestaat op dit moment uit zes universitaire academische uitgevers, zij geloven dat de tijd rijp is dat de mogelijkheden van Open Access ook voor de geesteswetenschappen en de sociale wetenschappen volledig benut kunnen worden.

The hereafter following is abstract of the discourse held by Prof. dr. ir. C. L. Temminck Groll in honour of the jubilee 1899-1989 of the KNOB on September 23th 1989. The KNOB (Royal Antiquarian Society of the Netherlands) exists 90 years. A respectable age after human standards. Although a society depends on human devotion it does not know age limitations. This is an excellent moment to reflect upon our centenary. Then, in 1999, we will have to present an extremely good manifest for the coming millennium! We have been spoiled very much during the past 90 years. Which of the founders would have expected so many people professionally involved at the protection of monuments? Which of them could have estimated the money available to realize restoration activities? Still, despite of all we obtained, we are rightly concerned about our country and especially that part of the world beyond our borders. These concerns are formulated by the National Geographic Society which hereby stated: 'Can we save this fragile earth?' This society aims at the earth herself as well as at human achievements. Co-operation between the protection of nature and the protection of monuments certainly is sensible and could be one of our future actions. How much nature, how much culture is not already 'dead'! Wren's St. Benet in London f.e. seems saved, but surrounded by flowing thoroughfares the church misses every relation with the original urban structure. Thus in fact the monument has not been saved. At Liège, Belgium, 20th century traffic and concrete buildings overran the medieval Place St. Lambert. And what about the European countryside? How much harmonious farmer's land has not been industrialized yet? Old structures disappear everywhere. Instead of the newly made our Society had to study more and more the continuous changes of the already extant. As to our foreign activities, we can distinguish three angles of incidence. First of all: what can we learn from other countries? Our founder mr. dr. J.C. Overvoorde already realized the importance of study of the way monuments are protected in different European countries. ICOMOS at present is the platform to discuss organizational and substantial aspects. Second: stock-taking of Dutch cultural influences to other regions in Europe, which subject used to attract more attention than it does now. At last: Dutch influences beyond European borders. Like our founder in 1910-11 studied Hindu-Buddhistic antiquaries and the monuments of the Dutch East-Indian Company our Foundation Social History of the Dutch Oversea studies these treasures now. One of her working-groups tries to solve Indonesian problems with respect to the protection of monuments and started stocktaking of especially younger architecture and town-planning. Still, a lot remains to be done on this field in the 'West'! Borders fade. But with the introduction of new fields of work we may not forget the old. Not the older monuments, since we are occupied with the young, not the Dutch, being directed at the whole world. After the question of what we study, the question rises how. Our purpose always was protection. Unlike nature culture cannot renew herself: we have to 'maintain'. And then mankind also is a piece of nature with continuous new desires to which the extant has been adapted. 'Maintain' as well as 'adapt to' means: to change. We can let nature change the made - how beautifully weathered the ruins are! - but we can also preserve the weathering - until now. Replacement of weathered material by new in the shape of colour it used to have is another possibility. Also opinions about this sort of alterations are constantly changing. Thus a platform like the KNOB at national level or ICOMOS at international level will always be needed. That's why: an extremely good manifesto in 10 years. One that states that we are occupied with changing instead of static affairs. Alterations must be directed professionally in a careful and modest way. For the real is infinitely more valuable than the copy.