Suchergebnisse

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Uluslararası ilişkilerde temel aktörlerin davranışlarını açıklamak için birçok teori geliştirilmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde bu aktörlerin davranışlarını açıklamada kültürel unsurlara giderek daha fazla önem verilmiştir. Bu doğrultuda güvenlik çalışmalarında önemli bir yere sahip olan stratejik kültür devletlerin dış politika tercihlerini ve karar alma süreçlerini şekillendiren kültürel unsurları, kimliği, norm ve mitlerin oluşumunu ve etkilerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, İran'ın devrim sonrası dönemde sergilediği güvenlik ve dış politika yaklaşımını stratejik kültür bağlamında ele almakta ve İran'ın stratejik kültürünün dış politikaya yansımasını incelemektedir. Dünya siyasetinde gerek söylemleri gerek eylemleri ile sıkça tartışma konusu olan İran'ın davranışları Alastair I. Johnston'un kavramsallaştırdığı stratejik kültür çerçevesinde analiz edilmektedir. Buna göre çalışmada başlıca araştırma sorular şunlardır: a) İran İslam Cumhuriyeti'nin kurulduğu günden bu yana tutarlı bir stratejik kültürü var mıdır? Evet ise, bu stratejik kültürün temel özellikleri nelerdir? b) İran'ın stratejik kültürü dış politika kararlarını ve davranışlarını etkilemekte midir? c)Evet ise, İran'ın stratejik kültürünün dış politika davranışı üzerindeki etkisi hangi örnek olay veya eylemlere yansımaktadır? Alaistair Johnston'un kavramsallaştırmasında stratejik kültür devletleri başlıca üç kategoride değerlendirmektedir; uzlaşmacı, savunmacı ve saldırgan. Yukarıdaki sorular ve bulgular ışığında bu çalışma İran'ın temelde savunmacı bir devlet olduğunu ileri sürmektedir. İran'ın savunmacı bir anlayışı benimsemesinin temelinde etrafının sürekli düşmanlarla çevrili olduğu algısı vardır. İranlı karar alıcıların zihinsel arka planında yatan bu düşünce dış politika seçeneklerini daraltmış ve güvenlik eksenli bir tutum sergilenmesi sonucunu beraberinde getirmiştir. Bu stratejik düşüncenin doğal sonucu olarak İran'ın dış politikada alanı daralmış ve bu alanda en belirgin araç olarak caydırıcılık stratejisi yer almıştır. Stratejik kültürün operasyonel kısmını oluşturan bölümde ise İran'ın stratejik kültürünün davranış üzerindeki etkisi İran-Irak Savaşı üzerinde test edilmektedir. ; Several theories have been developed to explain the behavior of key actors in international relations. Especially in the post-Cold War period, cultural elements are given more importance in explaining the behaviors of these actors. In this direction, the strategic culture, which has an important place in security studies, aims to reveal the cultural elements, identity, formation and effects of the norms and myths that shape the foreign policy preferences and decision-making processes of the states. This study examines Iran's security and foreign policy approach in the post-revolutionary era in the context of strategic culture and investigates the reflection of Iran's strategic culture on foreign policy. The behavior of Iran, which is a subject of frequent debates in world politics with its rhetoric and actions, is analyzed within the framework of strategic culture that Alastair I. Johnston conceptualizes. Accordingly, the main research questions in the study are: a) Does the Islamic Republic of Iran have a consistent strategic culture since its inception? If yes, what are the main characteristics of this strategic culture? b) Does Iran's strategic culture influence foreign policy decisions and behaviors of Iran? c) If yes, In which case events or actions does Iran's strategic culture influence its foreign policy behavior? In the conceptualization of Alaistair Johnston, strategic culture evaluates states in three main categories; accommodationist, defensive and offensive. In the light of the above questions and findings, this study suggests that Iran is essentially a defensive state. On the basis of Iran adopting a defensive understanding, there is a perception that its environment is constantly surrounded by enemies. This idea, which lies in the mental background of Iranian decision makers, narrowed its foreign policy options and the result of a security-oriented attitude has brought along. As a natural consequence of this strategic thinking, Iran's foreign policy has narrowed and a deterrence strategy has been the most prominent tool in this field. In the section that constitutes the operational part of the strategic culture, the influence of Iran's strategic culture on behavior is tested on the Iran-Iraq War.

Siyasal kültür, bireyin veya toplumun, siyasal düşünce ve davranışlarını belirleyen siyasal yapı, gelenek veeğilimler toplamıdır. En basit ifadeyle kültürün siyasal yönüdür. Siyasal kültürün oluşmasında bireylerin, siyasalsistem karşısındaki inanç, tutum ve faaliyetlerinin rolü bulunmaktadır. Siyasal kültür, farklı yöntem veçalışmalarla açıklanabilir bir kavramdır. Bu çalışmaların başında bir bölge üzerinde, alan araştırmasıyapılarak sonuçların değerlendirilmesi gelmektedir. Ancak bu çalışmada, siyasal kültürün bir sonucu olarakkabul edilen seçim sonuçları üzerinden siyasal kültür analizi yapılmaktadır. Çalışma, 1991-2015 yıllarıarasındaki genel seçim sonuçlarını, Yozgat-Bayburt örneği üzerinden karşılaştırma yaparak ortaya koymaktadır.Çalışmanın amacı, siyasal kültürün nihai sonucu olarak değerlendirilen seçim sonuçları üzerinden o ilin siyasalkültürünü anlamlandırmaktır. Seçim sonuçlarının değerlendirilmesi şeklinde bir yöntem belirlenen çalışmada,sonuçtan sebebe doğru bir yaklaşım ön plana çıkarılmıştır. Kısacası siyasal kültürün sonucu olarak seçmentercihleri, başlı başına çalışmanın merkezine alınmış ve tümdengelim biçiminde sonuçlar üzerinden siyasalkültür çıkarımı yapılmıştır. "İki ilin siyasal kültürü de muhafazakar-milliyetçi temelde benzerdir" hipotezi,çalışma sonucunda doğrulanmış ve sonuç olarak iki ilin siyasal kültürüne yönelik benzerlik ve farklılıklarıbelirlenmiştir. ; Political culture is the sum of the political structure, traditions and tendencies that determine the individual's orsociety's political thought and behavior. In its simplest terms, the culture is the political direction. In theformation of political cultures are the role of individuals, their beliefs, attitudes and actions in relation to thepolitical system. Each region's political culture emerges as a factor that determines voter preferences andtherefore election results. Political culture is a concept that can be explained by different methods and studies.At the beginning of these studies, must to survey is carried out on an area to evaluate the results. However, inthis study, it is carried out political culture analysis on the results of elections which are accepted as a result ofpolitical culture. The results of the general elections between 1991 and 2015 are presented in the study by beingmake a comparison with the example of Yozgat-Bayburt. The aim of the study is to make sense of the politicalculture of the province through the election results evaluated as the final result of political culture. In the study,which is a method of evaluating the election results, an approach towards the cause has been highlighted.Briefly, as a result of the political culture, the voter preferences were taken to the center of the study and thepolitical culture was deduced from the deductive results. The hypothesis that "the political culture of the twoprovinces is similar on a conservative-nationalist basis" accepted as a result of the study and as a resultdetermined the similarities and differences for the political culture of the two provinces.

ÖZETİSTANBUL VE ST. PETERSBURG'UN YÖNETİM YAPISI ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR İNCELEMETürkiye ve Rusya arasında, komşuluk ilişkilerine dayanan başta siyasi, tarihi, kültürel, ekonomik, sosyolojik ve daha birçok sahadaki yakınlıktan söz etmek mümkündür. Türkiye ve Rusya arasındaki ilişkilere katkı sağlaması noktasında, akademik araştırmaların ne kadar büyük bir öneme haiz olduğu herkesçe malumdur. Özellikle şehir, şehircilik, şehir yönetimi vb. konulardaki karşılaştırmalı çalışmaların yetersizliği bu incelemenin yapılmasına zemin oluşturmuştur. Bu bağlamda, "İstanbul ve St. Petersburg'un Yönetim Yapısı Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme" başlıklı bu çalışmada, iki farklı merkezi yönetim kültüründen gelen İstanbul ve St. Petersburg şehirlerinin metropoliten şehir yönetimi ve şehircilik anlamındaki yönetim yapılarının rolü karşılaştırılmalı bir bakış açısıyla ele alınmıştır. Beş bölümden oluşan çalışmada, her iki şehir arasındaki benzerlik ve farklılıklar ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ayrıca, İstanbul ve St. Petersburg şehirlerinin yönetim yapılarının doğru bir şekilde karşılaştırılması noktasında, New York, São Paulo, Londra, Kahire ve Tokyo şehirlerinin yönetim yapısı da çalışmaya konu edinilmiştir. Çalışmada ayrıca, konu hakkında yazılan kitap, bilimsel çalışma, makale, kanun, yönetmelik, belediyelerin resmi internet siteleri ve kişisel değerlendirmelerden istifade edilmiştir. ABSTRACTA COMPARATIVE STUDY ON THE ADMINISTRATIVE STRUCTURE OF ISTANBUL AND ST. PETERSBURG It is possible to mention about chiefly the political, historical, cultural, economical, sociological closeness and in many more fields which are based on the neighboring relationships between Russia and Turkey. It is known by everyone how important the academic studies are in terms of contributing to the relationships between Turkey and Russia. In particular, the insufficiency of the comparative studies such as city, city government, urbanization etc. has established a foundation to the investigation of these kind of studies. In this scope, with in this study that is called "A Comparative Study On The Administrative Structure Of Istanbul and St. Petersburg" coming from two different central governing cultures, the role of the administrative structures of those cities have been examined in terms of the metropolitan city governing and urbanization. The similarities and differences have been put forward in this study consisting of five parts. On top of that, New York, São Paulo, London, Cairo and Tokyo cities administrative structures have also been included in the study to be able to the correct comparison of the administrative structures of Istanbul and St. Petersburg. Moreover, in this study, lots of books, scientific researches, articles, laws, instructions, some municipalities official web-sites and personal evaluations have been utilized related to the topic.

Heyet‐i Temsiliye'nin kurulma fikri, Haziran 1919'da yayımlanan Amasya Genelgesi ile ortaya çıkmıştır. Millî Mücadele'nin gerekçesi ve yönteminin belirlendiği bu genelgede yer alan: "milletin içinde bulunduğu durum ve şartların gereğini yerine getirmek ve haklarını gür sesle cihana duyurmak için her türlü baskı ve kontrolden uzak millî bir heyetin varlığı zaruridir" maddesi doğrudan Heyet‐i Temsiliye'nin kurulmasına yönelik bir çağrıdır. Heyet‐i Temsiliye bir siyasi teşekkül olarak Erzurum'da doğmuş daha sonra tüm yurdu kapsayan bir anlayışla varlığını devam ettirmiştir. Bu çalışmada Heyet‐i Temsiliye'nin siyasi kültür içerisindeki yeri, önemi ve faaliyetleri hakkında incelemeler yer alacaktır. Heyet‐i Temsiliye, bugün demokrasi anlayışımızın doğuşunda ve Cumhuriyet fikrinin beyinlerde yer etmesinde büyük bir öneme sahiptir. Zira daha Osmanlı Devleti yıkılmadan önce kurulan Heyet‐i Temsiliye çoğunluk esası içerisinde hareket etmiş ve alınan kararlarda demokrasi kültürüne sadık kalınacağına dair teminat vermiştir. Son tahlilde Heyet‐i Temsiliye, milletin temsilcisi konumunda, devlet teşkilatının özünü oluşturan kuruluşları yapılandırmak ve bu konsensüs içerisinde TBMM'nin açılmasını hazırlamak gibi önemli çalışmalar yapmış, Cumhuriyet kültürünün önemli bir mihenk taşı olarak tarihte yer etmiştir. ; The idea regarding the foundation of the Representative Committee was issued in Amasya Circular in June 1919. This circular coversthe reasons stating the requirements of the Independence War and its methods. The following item of this circular is directly about the foundation of The Repre‐ sentative Committee: "the existence of a national delegation away from all kinds of oppression and control, isessential to fulfill the current state of the nation and the necessity of the conditions and to announce their rights in a strong voice". The Representative Committeeemerged in Erzurum as a political organization and continued its existence with a mentality including the whole homeland. The position and importance of the Representative Committee in the political culture and its activi‐ ties are stated in this study. The Representative Committee is highly important for the emergence of today's democracy perception and penetrating the Republican idea to the minds. The Representati‐ ve Committee, founded beforethe collapse of the Ottoman Empire, kept on its activities based on the majority rule and declared its loyalty to the cultural democracy while making decisions As a result, the Representative Committee, as an agent of a nation, configured the institutionsthat build up the origin of the state organization and carried out therequired studies forthe establish‐ ment of the Great National Parliament of Turkey and placed as an important milestone of the Republican culture in the history.

Bu çalışma, siyaset psikolojisinin inceleme alanı olan "siyaset ve duygular" konusunda Türkçe eser eksikliği göz önünde bulundurularak hazırlanmıştır. Yaşamın her anını etkileyen duyguların, insanların siyasal davranışları üzerinde fark yaratmadığını düşünmek mümkün değildir. Bu düşünce çerçevesinde olumlu ve olumsuz duyguların siyasal davranışa ve siyasal davranışın en çok üzerinde durulan konularından biri olan siyasal katılım üzerinde yarattığı fark araştırılmıştır. Öncelikle siyasal katılım, toplumlarda etkili olan farklı siyasal kültürler ve siyaset ile ilişkisini irdelediğimiz duygular açıklanmıştır. Bu noktada öne çıkan duygular mutluluk, güven, umut ile öfke, korku ve nefret olmuştur. Duygular seçilirken, yapılan yabancı çalışmalar ve ülkemizde siyasal alanda etkisinin yoğun olduğu düşünülen duyguların bir sentezi yapılmıştır. Kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemine göre düzenlenmiş anket yoluyla elde edilen veriler yorumlanmıştır. Çalışmanın siyaset bilimine ve özellikle siyaset – duygu ilişkisine katkı yapması beklenmektedir. Veri dağılımı geniş bir alan araştırması yapılması halinde, ileride yapılacak olan çalışmalar siyaset – duygu ilişkisine dair daha kapsamlı yorumlar ortaya koyabilir. ; This study was prepared considering the lack of Turkish work on "politics and emotions", which is the field of study of political psychology. It is not possible to think that emotions that affect every moment of life do not make a difference on people's political behaviour. Within the framework of this thought, the difference that positive and negative emotions make on political behaviours and political participation, which is one of the most emphasized issues of political behaviours, has been investigated. First of all, political participation, different political cultures that are influential in societies and the emotions that we examine in relation to politics are explained. Emotions that came to the fore at this point were happiness, trust, hope, anger, fear, and hatred. While choosing the emotions, a synthesis of the foreign studies and the emotions that are thought to have an intense effect on the political field in our country have been made. The data obtained through the questionnaire arranged according to the easily accessible sampling method were interpreted. This study is expected to contribute to political science and especially the relationship between politics and emotions. In the case of a large field study of data distribution, future studies may reveal more comprehensive interpretations of the relationship between politics and emotions.

ÖZET Osmanlı devletinden Cumhuriyete modernleşme çabaları asker sivil bürokrasinin önderliğinde gerçekleşmiştir. Osmanlı Devletinin son dönemlerinde Batı kültürünün etkisinde kalan bürokrasi yine Batı standartlarında bir modernizm anlayışına duyduğu güvenle devleti ve toplumu çağdaşlaştırmak istemiştir. Bu süreç tavandan tabana doğru bir modernleşme şeklinde gerçekleşmiştir. İç ve dış şartların değişmesiyle toplumun kendisinin de bir aktör olarak sivrilmesi, yukarıdan modernleştirme sürecini aşağıdan modernleşme sürecine doğru yaklaştırmıştır. Bu anlamda, yüzyıllar süren edilgenlikten aktif bir özne olma yolunda ilerleyen toplum sisteme yeni aktörlerin dahil olmasını sağlamıştır. Bu sürecinde yine modernleşme eğilimlerinin içinde gerçekleştiği söylenebilir. Bu yeni aktörlerinden birisi olan Ak Parti diğer aktörlerinde seslerini yönetime taşımak için bir dizi çalışma yapmıştır. Bu çalışmalardan biri olan Alevi Çalıştayları, Alevi toplumunun sorunlarını ortaya koymak ve neler yapılabileceğini görmek açısından önemlidir. Alevi Çalıştayları bir taraftan örgütlü güç olarak hareket eden toplumsal grupların gücünü göstermesi bakımından diğer taratan örgütlü toplumsal grupların yeni Türkiye'nin oluşmasına yapacağı katkıyı görmek açısından önemlidir. ABSTRACT Efforts of modernization from Ottoman Empire to Republic were realized under the leadership of military-civil bureaucracy. In the last period of Ottoman Empire, bureaucracy,which was under the influence of Empire culture, had confidence in western modernismand wanted to adopt society and state to a condemporary country.This process took place as modernism from bottom up. The society becoming one ofthe main actors as aresult of the inner and outer conditions chamging lead to upper modernism process come closer to the bottom modernism process. By this means, the society, which is moving towards a more active role from a passiveness which had lasted for hundreds of years, allowed room for new actors tobe included in the system. It can be said again that this process also developed within a modernisim tendency. 'Justice and Development Party' which is one of these new actors did a series of studies in order to make the other actors heard by the government. Alevi workshops, one of these studies, are significant in terms of revealing the problems of Alevi society and seeing what could be done to handle these problems. Alevi workshops are also significant in terms of representing the power of social groups that act as organized power on one hand and displaying the contribution of these organized social groups to formation of new Turkey on the other hand.

ÖZETİnsanlar için iletişim olmazsa olmaz, doğal, kaçınılmaz bir olgudur. İletişim kurarız çünkü çevremizle ilişkiye girmek , bilmek , anlamak isteriz. İletişim toplumsal bir gereksinimdir. Gerek sosyal hayatta gerek siyasette . eğitimde , kültürde , teknolojide bir araç görevi görür. Fikir verir , eğitir , bilgilendirir , yönlendirir , denetler, öğretir , endişeleri azaltır, anlaşma sağlar.Birinci bölümde araştırma iletişim kavramı ile başlamıştır , siyasal iletişimin ardından iktidar/siyasal iktidar , siyasal sistem tanımlamalarıyla devam etmektedir.İkinci bölümde araştırmanın asıl konusu olan lobicilik ve ABD' deki uygulamaları ve Türkiye' deki tarihsel gelişimi, teknik ve yöntemleri ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Lobici nedir , özellikleri nelerdir açıklanmıştır. Üçüncü bölüm araştırmanın ana konusunu lobiciliğin ABD' deki doğuşunu ve tarihsel gelişimini ele almıştır. Türk Lobisinin çalışmaları , ABD' deki etkinliği, artıları eksileri, tüm uygulamaları ile incelenmiştir. ABSTRACTCommunication is essential for people to , natural, inevitable phenomenon. We communicates with people because we want to learn , to understand , to speak. Commımication is a social need. It is an assistant in the social life and in politics . in education , in culture and also in technology. It advise and create an new idea , educates, informs. directs, supervises, teaches, reduces concerns, provides agreement.In the fırst chapter began with the concept of communication, political communication. and then the power / political power, political system. the ir defınition remains.In the second part which is the subject matter of the research and lobbying in the United States practices in Turkey and its historical development. techniques and methods . What is a lobbying and lobbiyst ? What are their features? These issues are discussed.The third part is the main subject of study of lobbying in the United States dealt with the emergence and historical development. Turkish Lobby studies in the United States efficacy. its positive and negative positions , with ali of the applications examined.

Profesör Joseph Nye, modern devletlerin rekabetçi serbest piyasada daha alakalı olması için doğal ve benzersiz varlıklarını kullanarak uluslararası arenada ilgi çekici olmalarını ve ikna etmelerini nasıl kullanabileceğini açıklamak için 1990'da "yumuşak güç" terimini kullandı. Yumuşak Güç, yine de, yeni bir güç yüzü olan özünde, nispeten yeni ve soyut bir kavramdır. Bu yeni güç durumundan tam olarak yararlanmak için, Ülke Markalama disiplini geliştirilmiştir, Ülkelerin çekiciliğinin gücünü tam olarak toplamak ve dünyaya en basit ve açık yoldan sunmak. Ülkelerin bu yeni disipline yaklaşma şekli ülkeden ülkeye değişmektedir. Bu nedenle, bu tez iki ülkenin bir örneğini aldı - Kolombiya ve Türkiye- Her iki ülkenin stratejilerinin zaman içindeki gelişimini analiz etmek ve alınan farklı yaklaşımları açıkça görmek için çok farklı geçmişlere, kültürlere ve tarihsel sorunlara sahip ülkeler. Bunu yapmak için, bu araştırma projesi, Ülke Markalaşmasını disiplinlerarası bir çalışma alanı olarak anlamak için Kamu Diplomasi teorisi, kamu yönetimi ve Uluslararası ilişkiler teorilerini temel almıştır, ve eğer ülke markalaması iyi uygulanırsa, yeni bir propaganda yüzü olmadığını gösterin. ; The professor Joseph Nye coined the term "soft power" in 1990 to explain how modern states can use their attractiveness and persuasion to become relevant on the international arena using their natural and unique assets to highlight on the competitive free market. Soft Power is a relatively new and abstract concept, nonetheless, on its core its new face of power. To fully take advantage of this new face of power the discipline of Country Branding has been developed, to fully harvest the power of attraction of the countries and presented to the world the most simple and clear way. The way countries approach to this new discipline vary from country to country. This thesis has taken a sample of two countries – Colombia and Turkey- Countries with very different background, cultures, and historical problems, in order to analyze the development of both countries strategies over time and clearly see the different approaches that have been taken. To do so, this research project has taken foot on Public Diplomacy theory, public administration, and International relations theories in order to understand Country Branding as an interdisciplinary field of studies, and show that if its well implemented is not a new face of propaganda.

Yakın gelecekte, ülke gündemini fazlasıyla meşgul edeceği değerlendirilen Doğu Akdeniz bölgesinin incelendiği bu çalışmanın amacı, Doğu Akdeniz'in öneminin ve Türkiye için stratejik değerinin ortaya konarak, gelecek için bölgeye ilişkin öneriler üretilmesine yardımcı olmaktır.Doğu Akdeniz, Avrasya coğrafyası üzerinde Avrupa Birliği (AB)'den başlayıp, Çin'de sona eren ekonomik güçler arasındaki karşılıklı ticari hatların yoğunlaştığı coğrafyada, önemli bir yer işgal etmektedir.Uygarlık tarihinin beşiği ve tarih boyunca stratejik öneminin ise hiç azalmadığı bir bölge olan Doğu Akdeniz bölgesindeki gelişmelerin belirleyici unsurlarını ise Orta Doğu ve Hazar-Kafkasya bölgesi enerji kaynaklarının dağıtımı ve kullanıcılara ulaşımı, Avrasya içinde yer alan ikinci ipek ticaret yolu ile Orta Doğu ve Kuzey Afrika ülkeleri arasında kurulması hedeflenen serbest ticaret alanı, ekonomik işbirliği ve bölge ülkelerinin su talebi ile bunun karşılanması oluşturmaktadır.Türkiye; AB, Rusya, Kafkasya ve Orta Doğu ülkeleri ile komşuluğu, bu ülkelerle tarihten gelen bir kültür etkileşimi, Doğu Akdeniz'de en uzun sahil şeridine sahip olan ülke sıfatı, bölgede çıkarları bulunan ABD ile olan ittifak ilişkileri, Basra Körfezi ve Hazar Havzası gibi enerji hammaddelerinin Avrupa'ya naklinde oynadığı roller nedeniyle en önemli belirleyici ülkelerden biridir. ; The aim of this project, which studies in the Eastern Mediterranean Region being appreciated as it will keep busy the national agenda in the near future, is to help create strategies in the region, by putting forward the legal status of the Eastern Mediterranean, her importance and significance for the Republic of Turkey.Eastern Mediterranean, being in a critic geography, plays an important role in the Euroasia region that places from European Union (EU) to China, where economic powers trade relations get intense.The characteristic elements of the happenings in the Eastern Mediterranean region, which has been the cradle of the civilisations and has never lost its strategic importance so far, is made up of the distribution of the Middle East and Caspian- Caucasian region?s energy sources, the second silk road which takes place in Eurasia, and free trade zone and economic cooperation to be established between Middle Eastern and North African countries and meeting the water demands of the region.Turkey is one of the most significant and effective countries due to its good neighbour policy and historical culture interaction with Russia, the Caucasia and the Middle East countries, its aspect of having the longest coastline in the Eastern Mediterranean, allied relations with USA having interests in the region and the role it has been playing in transportation of energy raw materials of the Persian Gulf and the Caspian District to Europe.

Ülke imajı, devletler açısından büyük önem taşımaktadır. Devletler, ülkelerinin dünyada daha çok tanınması ve ülke imajlarının olumlu olması için çalışmalar yapmaktadır. Ülke imajları olumlu olan ülkeler uluslararası alanda söz sahibi olabilmekte, ayrıca önemli kazanımlar elde etmektedirler. Devletlerin ülke imajı çalışmalarında, Joseph Nye tarafından ortaya konan bir kavram olan yumuşak güç unsurlarından faydalandıkları görülmektedir. Bu unsurların başında da eğitim, spor ve televizyon gelmektedir. Uluslararası alanda ve kendi bölgesinde bir güç olmayı hedefleyen Türkiye'de bu yumuşak güç unsurlarını etkili olarak kullanmaya başlamıştır. Türkiye, eğitim alanına yaptığı yatırımlar ve geliştirdikleri eğitim programlarıyla eğitim alanında bir cazibe merkezi olmayı sürdürmeyi hedeflemektedir. Bu yönde önemli çalışmalar gerçekleştirmektedir. İnsanların tutum ve algılarını etkileyen bir diğer unsur olan televizyon yapımlarının da ülke imajında etkili bir rol oynadığı görülmektedir. Türk dizilerinin dünya da göstermiş olduğu başarı grafiği ve birçok ülkede izlenmesi, Türkiye'nin tanıtımında ve imajında önemli rol alabileceğini göstermektedir. Çalışmada hedef kitleye aktarılmak için kullanılan yumuşak güç değerlerine bütüncül olarak bakılmış ve bu gücün Türk dış politikasına destekleyici katkısı, aynı zamanda diğer ülke halklarında oluşturduğu algı incelenmiştir. Önce diplomasi kavramı, kültür diplomasisi ve araçları incelenmiş, sonra yumuşak güç uygulamalarının Türkiye'nin imajına somut etkileri belirtilmiştir. Kitle iletişim araçlarının toplumların kültürünü aktarmada ve ülke algısı oluşturmada etkili bir araç olduğu görülmektedir. Nitekim çalışmada da vurgulandığı gibi Türk dizilerini izleyenlerin Türk kültürü hakkında bilgi sahibi olduğu, kendi kültürel değerleri ile arasında karşılaştırma yaptığı açıkça ifade edilmektedir. Türk dizilerinin yüksek oranda izleniyor oluşu Türkiye ve Türkler hakkında daha olumlu düşüncelerin oluşmasına katkı sağlamaktadır. Dört bölümden oluşan bu çalışmada karma araştırma yöntemi kullanılmış, bilimsel makaleler, raporlar, yapılan anket sorularına verilen cevaplar incelenmiş, değerlendirilmiştir. ; Country image is of great importance for states. States are working to make their countries more known in the world and to have a positive country image. Countries with positive country images can have a say in the international arena, and also gain significant gains. It is seen that states benefit from soft power elements, a concept introduced by Joseph Nye, in their country image studies. The most important the beginning of these elements are education, sports and television. Aiming to be a power in the international arena and in its own region, Turkey has started to use these soft power elements effectively. Turkey aims to continue to be a center of attraction in the field of education with its investments in the field of education and the training programs it has developed. It carries out important work in this direction. It is seen that television productions, which are another factor affecting people's attitudes and perceptions, also play an effective role in the image of the country. The success graph of Turkish TV series in the world and the fact that they are watched in many countries show that they can play an important role in the promotion and image of Turkey. In the study, the soft power values used to be transferred to the target audience were looked at holistically and the supportive contribution of this power to the Turkish foreign policy, as well as the perception it created in the peoples of other countries were examined. First, the concept of diplomacy, cultural diplomacy and its tools were examined, then the concrete effects of soft power practices on Turkey's image were stated. It is seen that mass media is an effective tool in conveying the culture of societies and creating a perception of country. As a matter of fact, as emphasized in the study, it is clearly stated that those who watch Turkish TV series have knowledge about Turkish culture and make comparisons with their own cultural values. The fact that Turkish TV series are watched at a high rate contributes to the formation of more positive thoughts about Turkey and Turks. In this study, which consists of four parts, mixed research method was used, scientific articles, reports, answers given to the survey questions were examined and evaluated.

Girişimcilerin yaşadığı zorluk ve çözüm önerilerine bakmanın öncesinde, KOBİ'lere ve gelişimlerine dair iç ve dış etkenlerle ilgili literatür taramasının yapıldığı bu çalışmada, öncelikli olarak Türkiye, Avrupa Birliği Ülkeleri ve Asya Ülkeleri'ndeki KOBİ tanımlarına değinilmiş, hem ulusal hem de uluslararası alanda ekonomi ve kalkınma düzeyinde KOBİ önemine dikkat çekilmiş, ikinci bölümde ise, avantaj ve dezavantajları değerlendirilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümü itibariyle, Avrupa Birliği'nde KOBİ gelişimi incelenerek, Birlik'te KOBİ'lere dair yapılmış çalışmalar kategorize edilmiş, uygulamaların amaçları ve uygulanabilirliği açıklanmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümü Türkiye eksenli olarak, ülkemizde uygulanan plan ve politikaların KOBİ yapı ve kültürüne ne gibi katkılar sağladığı, bu gelişimin rakamsal olarak karşımıza ne gibi sonuçlar çıkardığı, KOBİ'ler alanında çalışmalar yapan kurum ve kuruluşların plan ve programlarının etkinliği ifade edilmeye çalışılmıştır. Beşinci ve son bölümde ise, KOBİ'lerin yaşadıkları temel sorunların kaynakları incelenmiş, tüm sorunların temelinde finansal yetersizliklerin olduğuna ve bu doğrultuda uygulanabilecek çözüm önerilerinin yine kamu ve özel sektör koordinasyonundaki teşvikler ile KOBİ'lerin yapısal düzenlemelerine bağlı olduğunun altı çizilmiştir. Çalışmada tüm bunlar ışığında, KOBİ'lerin geçmişten günümüze tarihsel süreçleri, gelişimleri ve yapıları doğrultusunda temelden ve sonradan oluşmuş olan tüm oluşum, sorun ve bunlara dair çözüm önerileri ortaya konmaya çalışılmıştır. ; Before looking at the difficulties and solutions to access to financial resources, one of the biggest problems of entrepreneurs, in this study where SMEs and developing internal and external factors are present and related literature review is done, primarily Turkey, European Union countries and Asian countries have been given information about the SME definition, the importance of SMEs at national and international level in the economy and development level is emphasized and in the second part advantages and disadvantages are evaluated. In addition, as part of the third part of the study, the SME development in the European Union was examined and the studies on SMEs in the Union were categorized and the aims and applicability of the applications were explained. The fourth part of the study as Turkey axis, the country has implemented plans and policies that make contributions as what the SME structure and culture, the development of numerical he drew conclusions as to what we face, the effectiveness of the organizations and institutions which work in the SME space plans and programs have been attempted to be expressed. In the fifth and the last part, the sources of the main problems that SMEs have experienced are examined and it is underlined that financial deficiencies are the basis of all problems and the solution proposals that can be applied in this direction depend on the incentives under the coordination of public and private sector and the structural arrangements of SMEs.

Bu çalışmanın konusu Türk Yükseköğretim sisteminde yer alan ve Ankara, İstanbul, İzmir, Konya ve Antalya illerinde bulunan devlet ve vakıf üniversitelerinin sosyal sorumluluk uygulamalarında kavramsal bilgi ve örneklerini inceleyerek meşruiyet kazanma yöntemlerinin ve devamında kurumsal sosyal sorumluluk (KSS) kavramının meşruiyete katkısının incelenmesidir. Kurumsal bakış açısı ile birçok kez ele alınan farklı örgüt yapıları araştırmacılar tarafından çalışmalara konu edilmiştir. Kurumsal kurama göre bir örgüt içerisinde yer aldığı çevresel koşullara göre bir müddet sonra rakiplerine benzeşmekte bunun sonucu olarak da ortak uygulamalara gitmektedirler. Son yıllarda, örgütler müşterilerinin gözünde sadece kar amacı güden yapılar olmadıklarını göstermek için yardım kampanyaları, çeşitli ahlaki ve sosyal sorumluluk kampanyalarının içerisinde yer almaktadır. Bu durumda KSS kavramının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Örgütler açısından önem arz eden böyle bir kavramın kurum tarafından ne derecede önemsendiğini ve KSS çalışmalarının önemini ortaya koymak için çalışmamızın konusu KSS olarak belirlenmiştir. Üniversitelerin meşruiyet kazanmak için yaptıkları KSS çalışmaları ve uygulamaları inceleyerek birbirlerinden ne yönde ve ne şekilde farklılaştıklarını ortaya koymayı hedefleyen bu çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Araştırmanın ilk bölümünde kurumsal alt yapı incelenmiş kuramsal kuramın ortaya çıkışı, etik olgusu, meşruiyet kavramı gibi kavramlar ele alınmıştır. Araştırmanın ikinci bölümünde Türkiye'de Yüksek Öğretim kurumlarının tarihçesi ve gelişimi ele alınmıştır. Araştırmanın üçüncü bölümünde bu araştırma için çalışma kapsamında ele alınan yükseköğretim kurumlarının KSS uygulamalarının kategorize edilirken Birleşmiş Milletler Küresel İlkeler Sözleşmesinde yer alan ve maddelerin karması yapılarak bir sınıflandırma aracı oluşturulduğundan bahsedilmiştir. Her bir üniversitenin uyguladığı KSS çalışmalarını bir standarda oturtabilmek ve bir şablon uygulayabilmek adına Birleşmiş Milletlerin Küresel Sözleşmesinden yararlanılmıştır. Sözleşmede yer alan on madde ile Türkiye'nin içerisinde bulduğu yapısal durum bir araya getirilerek 4 ana başlık oluşturulmuştur. Bu ana başlıkların altında yer alan alt kategoriler ile üniversitelerin yayınlamış oldukları raporlarda kaç kaç farklı defa bahsetme sıklığına bakılarak değerlendirmeler yapılmıştır.Çalışmanın son bölümünde ise üniversitelerin KSS faaliyetleri kapsamında yaptıkları çalışmalar ve uygulamalar nitel araştırma yöntemi ile ele alınmıştır. Nitel araştırmanın evreni 29 üniversiteden oluşmaktadır. Belirlenen üniversiteler arasından İstanbul'da bulunan Koç Üniversitesi ve Kültür Üniversitesi, İzmir'de bulunan Yaşar Üniversitesi ve Ege Üniversitesi'nin raporlarına web sayfalarından ulaşılmamıştır. Resmi makamlardan mail yoluyla talep edilmesine rağmen geri dönüş alınamadığı için bahsedilen dört üniversite araştırma kapsamı dışında bırakılmıştır ve çalışmanın kısıtını oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemi 25 üniversiteden oluşmaktadır. Son olarak üniversitelerin KSS uygulamalarında en çok toplumsal sorumluluk kategorisine yer vererek benzeştikleri görülmüştür. Etik konusu ise üniversitelerin uygulamalarında en az yer verdikleri konu olarak görülmüştür. Literatür araştırmalarında üniversitelerin KSS uygulamalarının benzerliğine ilişkin kapsamlı bir çalışmanın varlığına rastlanmamıştır. Bu açıdan tez çalışmasının literatüre katkı sağlayabileceği ve özgün bir çalışma olduğu düşünülmektedir. The subject of this study is to examine the conceptual knowledge and examples of the social responsibility practices of state and foundation universities in Ankara, İstanbul, İzmir, Konya and Antalya which are included in the Turkish Higher Education System and to gain legitimacy and the legitimacy contribution of the concept of corporate social responsibility. Different organizational issues, which have been discussed many times with institutional point of view, have been studied by researchers. According to the institutional set-up, according to the environmental conditions in an organization, after a while, they resemble their competitors and as a result they go to common practices. In recent years, charities campaigns have been part of a variety of moral and social responsibility campaigns to show that organizations are not merely profit-making structures in the eyes of their customers. This led to the emergence of the concept of CSR. The issue of working to put forward the importance of such an important concept in terms of organizations and to show the importance of CSR studies has been determined as CSR. This study is aimed at revealing how the universities differ from each other in terms of CSR studies and practices that they have made in order to gain legitimacy. In the first part of the research, the concepts such as the emergence of theoretical theory, institutional infrastructure, ethics, and the concept of legitimacy are discussed. In the second part of the research, history and development of institutions of higher education in Turkey are discussed. In the third part of the research, it was mentioned that the classification of CSR applications of the higher education institutions covered in the study for this research was made a classification tool by making the replications of the materials in the United Nations Global Compact. It has benefited from the United Nations Global Compact in order to put CSR studies that each university has implemented into a standard and apply a template. The ten articles contained in the convention and the structural situation found in Turkey were put together and four main headings were formed.The subcategories under these headings and the reports published by the universities were evaluated by how many times they mentioned the frequency of mentioning. In the last part of the study, the studies and applications of the universities in the scope of the CSR activities were dealt with by qualitative research method. The universe of qualitative research consists of 29 universities. Koç University and Culture University in Istanbul, Yaşar University in Izmir and Ege University's reports in the selected universities are not accessible from the web pages. The four universities mentioned were excluded from the scope of the research because they could not receive a return even though they were requested by mail from the official authorities and they created the limitation of working. The sample of the study consists of 25 universities. Finally, it has been seen that universities are most similar to CSR applications in terms of social responsibility category. Ethics has been seen as the least common practice among universities.Literature surveys did not reveal the existence of a comprehensive study of the similarities of CSR practices of universities. In this respect, it is thought that the study of thesis is a unique work which can contribute to the literature.

Bu çalışmada, demokrasinin işleyişinde yargının rolü ve meşruiyeti tartışılmaktadır. Demokrasinin tarihi her ne kadar iki bin beş yüz yıl öncesine dayanıyorsa da, demokrasinin neyi ifade ettiği hususu bugün dahi tartışmalıdır. Bu durum, demokrasi üzerine yapılacak çalışmaların her dönemde güncel bir ihtiyaca cevap vereceği anlamına gelmektedir. İşte günümüzdeki demokrasi tartışmalarına güncellik katan en önemli unsur, demokrasi ve yargı ilişkisi olmaktadır. Özellikle İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, yargının demokrasilerdeki rolü değişime uğramıştır. Bu dönemle birlikte, siyasi iktidarları sınırlama ihtiyacına cevap verebilecek en uygun çözümün, yargı yoluyla denetim olduğu fikri kabul görmeye başlamıştır. Böylece Anayasa Mahkemeleri aracılığıyla, yargıya siyasi rolün biçildiği bir döneme girilmiş olmaktadır. Demokrasi-yargı ilişkisini incelemeye değer kılan tek unsur elbette Anayasa Mahkemelerinin varlığı değildir. Yargıda yaşanan bütün sorunların bir şekilde demokratik sisteme zarar verdiği söylenebilir. Aynı şekilde, sağlıklı işleyen bir yargı düzeninin varlığı da, demokrasinin sağlıklı biçimde işlemesi için zorunlu olmaktadır. Bu durum, yargıya ilişkin kurumsal düzenlemelerin ve uygulamadan kaynaklanan sorunların incelenmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu incelemeler ışığında, demokrasilerde yaşanan yargı kaynaklı sorunların önüne geçilmesi mümkün olabilir. Öte yandan, yargı kaynaklı sorunların gerçekten yargı kaynaklı olup-olmadığının anlaşılması için de yargının geniş biçimde incelenmesi gerekmektedir. Çünkü yargı kaynaklı olduğu düşünülen bazı sorunların aslında, siyasi iktidarlardan veya ilgili ülkedeki siyasi kültürden kaynaklanması söz konusu olmaktadır. ; This study discusses the role and legitimism of jurisdiction in democracy. Although the history of democracy dates back to as early as two thousand five hundred years ago, it is not understood fully even today. This means that studies on democracy are to respond to a current need. Thereby the most significant component that makes democracy discussions up-to-date is the relation between democracy and jurisdiction. Especially after the World War II, the role of jurisdiction in democracies has changed. With the beginning of this period, the contemplation that the most appropriate way to meet the need to limit political powers is to use jurisdiction has become popular. Therefore, an era in which jurisdiction is casted a political role via Constitutional Courts has began. The existence of Constitutional Courts is not the only factor that makes the relation between democracy-jurisdiction worthy of studying. It can be argued that all problems in jurisdiction somehow give harm to proper operation of democracy. Similarly, a robust jurisdiction entails a sound democracy. This case entails the examination of the problems resulting from institutional regulations and applications in jurisdiction. In the light of these examinations, it can be possible to prevent jurisdiction related problems in democracy. On the other hand, jurisdiction is to be examined comprehensively so as to decide whether problems are really jurisdiction related or not because it is possible that some problems which are considered to be jurisdiction related can stem from political power or the political culture in the country.

Türkiye'de 2000'li yıllardan sonra gelişen gençlik hareketleri ve artan genç nüfusun etkisiyle gençlere çeşitli roller atfedilmiştir. Siyasi partilerin ve sivil toplum hareketlerinin ideolojik düşünce yapılarına göre gençlik politikaları da farklılaşmıştır. Merkez ve yerel yönetimler arasında değişen güç ilişkileri, yerel yönetimlerin genel olarak kültür özel olarak da gençlik politikaları alanında faaliyet üretmeye başlamalarına neden olmuştur. Bu bağlamda gençlik, yerel yönetimler açısından önemli bir hedef kitlesi hâline gelmiştir.Bu çalışmada, iktidar ve ana muhalefet partilerinin merkez ve yerel düzeyde gençlik politikaları karşılaştırmalı olarak ele alınmış ve gençlik tahayyülleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu çalışma, Pendik ve Kartal belediyelerinin gençlik politikalarından yola çıkarak gençliğe yönelik politikaları şekillendiren aktör, kurum ve süreçlere odaklanmıştır. AK Parti, 2013 yılına kadar gençliğe dönük politikalarında genellikle hizmet odaklı ve gençlerin gündelik hayatla ilgili taleplerini karşılamaya yönelik strateji izlerken 2013, gençliğe yönelik kültürel ve ideolojik projelerini öne çıkarmıştır. Bu bağlamda, AK Parti tarafından yönetilen belediyeler, partinin yerel teşkilatları, merkezî hükûmetin yerel kurumları ve çeşitli STK'larla birlikte gençliğe yönelik ciddi bir mobilizasyon başlatmıştır. Aynı şekilde CHP'nin de gençlik politikalarını 2013vsonrası revize ettiği ve kendi ideolojisi çerçevesinde gençliği yeniden inşa etmeye yönelik önlemler aldığı görülmektedir.Yerel düzeydeki süreci etkileyen aktörler ile birebir mülakatlara ve konuyla ilgili gerek merkezî gerek yerel yönetimlerce üretilen dokümanlara, istatistiklere dayanan bu çalışmada, yerel yönetimlerin gençliğe dönük politikaları farklı siyasi partilerce yönetilen belediyeler bağlamında karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Bu çalışma aynı zamanda gençlik alanındaki, merkezî ve yerel yönetimler, siyasi partilerin yerel teşkilatları ve STK gibi aktörler arasındaki koordinasyon ve ilişkiye odaklanarak yerel yönetimler ve gençlik çalışmaları alanlrındaki literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır. --- In Turkey, youth has been designated with different roles, especially in light of the emergence of youth movements since the 2000s, accompanied by the increasing youth population. Youth policies have been also differentiated in accordance with the ideologies of political parties and non-govermental organizations. The changing power relations between central government and local governments have enabled local governments to generate activities focusing on culture in general and youth policies in particular. Within this context, youth has become an important social group targeted by local governments.In this thesis, the youth policies of the ruling and the main oppositional party have been comparatively examined to reveal their imaginations of youth. The study has focused on the actors, institutions and processes that are involved in the shaping of policies specifically targeting youth, by analyzing youth policies of Pendik and Kartal municipalities. Until 2013, AK Party, in enacting its policies targeting youth, followed a strategy, which was generally a service-based with the aim of meeting the youth's demands in everyday life; however, after 2013, it has begun to highlight more culturally and ideologically motivated projects for youth. Within this context, a seriousviimobilization targeting youth has been initiated, along with the municipalities governed by the AK Party, the party's local organizations, local institutions of central government and various non-governmental organizations. Similarly, it has been observed that CHP also revised its youth policies after 2013 and took measures to reconstruct the youth in accordance with its own ideological framework.Based on interviews with the actors involved in the process at the local level, and documents and statistical data produced by central and local authorities, this thesis has examined local governments' youth policies by comparing the youth policies of municipalities run by different political parties. Focusing on the coordination and relationship in the realm of youth among various actors including central and local governments, political parties' local organizations and civil society organizations, this thesis has contributed to the existing literature on local governments and youth studies in Turkey.

Türkiye ve Amerika arasındaki iliskiler 1960?larda solcu yazarlar tarafından sorgulanmaya baslamıstır. Bu elestirilerin baslamasında Türk Amerikan iliskilerinde yasanan olumsuzluklar kadar olusan yeni politik kültürün de etkisi olmustur. 1961 Anayasasının getirdigi kısmi özgürlükler sayesinde, Türkiye?nin iç siyasi hayatında yeni bir dönemi açılırken, Türk dıs politikası da sorgulanmaya baslamıstır. Bu elestirilerin baslamasında olusan yeni politik kültürün yanında Türk-Amerikan iliskilerinde yasanan olumsuzlukların da payı olmustur. Sol basında yapılan tartısmalar, genelde Türkiye?nin dıs politikası özelde Türkiye- Amerikan iliskileri konusuna farklı bir bakıs açısı getirmistir. Öyle ki, 10 yıl öncesinde Türkiye-Amerikan iliskilerinin bilinmeyen bir çok yönü açıklıga kavusmus ve geleneksel Türk dıs politikası tartısmaya açılmıstır. Bu dönemde sol akımların gelismesi, Türkiye-Amerika ilisiklerinin sorgulanmasının baslatırken, bu tartısmalar sol grupların iç politikada seslerini daha fazla duyurmalarını saglamıstır. Çünkü sol basında ele alınan konulardan bir çogu Kıbrıs meselesi?nde oldugu gibi Türk halkının milli hassasiyetinin en yogun oldugu konulardı. Bu gruplar Türkiye?nin Amerika?dan baglarını koparmadıkça hiçbir ulusal davasında basarılı olamayacagını savunmuslardır. Solcu yazarlara göre, ikili anlasmalar ve askeri, ekonomik yardımlar Türkiye?nin dıs politikasında hareket özgürlügünü engelliyordu. Askeri üsler ise, Türkiye?yi beklenmedik bir savasın içine sokma tehlikesini tasıyordu. Solcu yazarlar yazılarında, Türk hükümetlerini bu tehlikelere karsı uyarmıslardır. Asırı sol yazarların incelemelerinde Sovyetler Birligi, ABD?ye alternatif olarak görülürken, ılımlı sol yazarlar, Atatürkçü dıs politika yani bütün devletlerle esit mesafede iliskiler kurulması üzerinde yogunlasmıslardır. ; The beginning of very serious critical analysis in various aspects on relations between Turkey and the US was initiated in 1960?s. Thanks to freedoms which 1961 Constitution brought about, a new chapter in Turkish domestic political life has begun and in parallel of this development, Turkish foreign policy has been scrutinized carefully. In this respect, it could be argued that Turkish leftist writers and intellectuals have begun to analyze Turkish stance and her foreign policy regarding the US critically in this period. In the early stage of critically analyzing Turkish-American relations, some negative developments and relatively newly experienced political culture in this relationship had also played very substantial role in the beginning of discussion. The discussion made by the leftist media has led to different point of view on Turkish foreign policy in general and also Turkish-American relations in particular. In such that the some dimensions of Turkish-American relations, which has not been known publicly in that time, have been noticed and in this respect traditional Turkish foreign policy has been debated. In this period, while the development of left currents has initiated the critically study of Turkish-American relations, the discussions on Turkish-American relations has led to greater voice and role by left groups in domestic politics. Because many of the topics such as Cypriot issue, discussed by the left media were top sensitive issues in which Turkish people followed closely. The leftist groups claimed that Turkey could not be successful in any of her national matters as long as she would break off her relations with the U.S. According to leftist writers, mutual agreements and military, economic assistances have hindered Turkey?s freedom of action in her foreign policy. On the other hand American military bases have potentially risked Turkey to take part in any unexpected war. Therefore, leftist writers had warned Turkish government this potential threat in their columns. While ultra leftist writers have had considered SSCB as an alternative power against the U.S in their studies, moderate leftist writers focused on Kemalist foreign policy, which required equal distance to all countries.