Suchergebnisse

Political Science; Public Administration - De serie 'Werkdocumenten' omvat stukken die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen en die op aanvraag door de raad beschikbaar worden gesteld. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.

This article examines the effects and implications of the new media for cultural communication. Drawing on an already large literature in the field of sociology and 'medium theory', it is argued that the computer media revolution affects all stages of cultural communication, (acquisition, manipulation, storage, distribution) and all types of media (text, images, moving images, sound). The specific characteristics of new media and their cultural effects are analysed via a historically informed comparison between traditional media (printing press, photography, etc.) and new computerised media. It tums out that a lot of the commonly held characteristics of new media can already be found in traditional media. One can however distinguish some general tendencies of a culture undergoing computerisation, such as increasing possibilities for modulation and transformation of data, the variability of new media objects and a tendency towards de-centralisation. From a sociological point of view however, the most important tendency is the 'individualisation' of mass communication, The new media create a segmented, differentiated audience that, although massive in terms of numbers, is no longer a mass audience in terms of simultaneity and uniformity of the messages it receives. Because computers can intervene actively on the contents they diffuse and present them at any point in time in the format corresponding to the interests and needs of the individual user.

Er waart een popvirus door het land. Steeds meer sferen in de samenleving lijken gepopulariseerd te worden. Religie vindt een nieuwe weg op de videowebsite GodTube.com; debatten over islam en integratie worden voor een breed en jong publiek gebracht in televisieseries als Dunya en Desie; HEMA-posters en videoclips rukken op in kunstmusea. Soms gebeurt deze popularisering van bovenaf, door museumdirecteuren of televisiemakers; soms ook komt het van onderaf, als internetgebruikers bijvoorbeeld zelf op een politieke discussie reageren op YouTube.Maar wat betekent deze popularisering eigenlijk? Wo

Political Science; Society & Culture; Media Studies - Twee onderwerpen staan centraal in deze studie. In eerste plaats is dat de huidige zware inhoudelijke koppeling van cultuurbeleid en mediabeleid en de vraag of die voor de toekomst houdbaar en gewenst is. Verder komen aan de orde de zin, noodzaak en urgentie van kwaliteitsbeleid van de overheid voor het mediaterrein zelf, gegeven door vooral de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen. Tot slot wil deze studie een nadere specificatie geven van de algemene beleidsredenering uit het WRR-rapport, maar dan nu toegespitst op de relatie tussen de cultuurbeleid en mediabeleid. De serie WRR-webpublicaties omvat studies die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.

H. te Velde, Stijlen van leiderschap. Persoon en politiek van Thorbecke tot Den Uyl Jac Bosmans, The political culture between political history and the history of civilizationIn principle, the author agrees with Te Velde's choice of Thorbecke, Kuyper, Colijn, Drees and Den Uyl as examples of styles of policy-making which, with the benefit of hindsight, seem to be an apt expression of the political spirit of their days, though he does place a few question marks against the choice of Colijn and Drees. In addition, he advocates the establishment of a mutually beneficial co-operative relationship between tfiose political historians who focus in particular on investigating the cultural aspects of politics and those who are more interested in examining the actual results. He argues that this kind of co-operation is necessary in order to withstand the tendency of many cultural historians to claim almost the entire past as the focus of their research, a claim which leaves no room for political history as a separate field of study. This review is part of the discussion forum 'Stijlen van leiderschap' (H. te Velde).