Suchergebnisse

Kurumsallaşmamış ekonomilerde genellikle denetim takdirlerinde sonuç farklılıklarının esastan farklılığı, denetimsel yargı çatışmalarını beraberinde getirdiği bir gerçekliktir. O halde bu tür ekonomi ve bunun kurumlarında denetim bir esasın maddi gerekçesi midir? Yoksa standartlara uygunluğun maddi beyanımıdır? Muhasebe uygulamaları uygunluk gerekçesi ile farklılaştırılmasına karşın, uygunluk kendi başına bir gerekçe olmayıp, gerekçeden yoksun öznel sonucun ifadesidir. Denetim takdirlerinde de uygunluğun uygunluğu, doğruluğu ifade etmeyip doğruluğun asgari ölçüsüdür. Bunun yanında bütünlüğün doğruluğu ile eşdeğer de değildir. Uygunluğun uygunluğu ile doğruluğun bütünlüğü arasındaki fark, gerçekte beklenti boşluğu olarak ifade edilen doğruluk boşluğudur. Bu anlamda yönetim beyanlarının muhasebe standartlarına uygunluğu beyanı üzerinden, denetçinin yönetim beyanlarının doğruluğunun doğruluğu beyanı bir mecazdır. Bu çalışmada nesnel muhasebe kavram, ilke ve standartlarının genel kabul görmesine karşın, subjektif kişimsel uygunluk gerekçeleriyle farklılaştırmaların teorik gerekçesi aranmıştır. Buna göre denetim takdirlerinde kişimsel denetimin nedeni, hukuk sistemlerinin etkin olmaması ile yapılan işlemlerin doğruluk üzerinden yapılmayıp, uygunluk üzerinden yapılmasıdır. Çünkü hukuk sistemi gelişmemiş ülkelerde doğruluğun azami ölçüsü yasaya uygunluk olup, buna paralel olarak denetimin takdirlerinde ise doğruluğun azami ölçüsü standartlara uygunluk kabul edilebilmektedir. Oysa doğruluk olmadan standartlara ve/veya yasaya uygunluk, doğruluğun asgari ölçüsü olup, tamlık azami ölçüdür. ; İt is fact that audit differences conflict among institutions and Countries. İs core of audit substance over form or form over substance? Not suitable for living a full life likethe same things, with appropriate controls are not equivalent in audit. if All countries were a single country on earth, in a world where the current eligibility criteria, relating to the same place and time accounting / auditing practices would also differ from each other. Although different conformity with accounting practices that reason, "compliance" is not a reason in itself, is a statement of the grounds of lack of results. Appreciate the convenience of the compliance audit, the minimum degree of accuracy is not stated accuracy. Besides, the accuracy of this cohesion is not the equivalent. Compliance with the correctness of the integrity of the compliance difference between the actual accuracy of the expectations gap is expressed as a space. In this sense, compliance with accounting standards, statements of management's declaration on the management of the accuracy of the correct statement is a metaphor. Objective of this study, although accounting concepts, principles and standards generally accepted, for reasons different updates subjective cultural appropriateness of the theoretical justifications were sought. Accordingly, the reason for the low quality of supervision discretion, the absence of effective legal systems, to not make transactions over the accuracy, compliance is made over. Because the legal system in underdeveloped countries, accuracy and legality of the maximum size of the control of the accuracy of recognition is the maximum size eligibility standards. Yet, Standards and / or legality is not the maximum size of accurate. Unlike measure is the minimum of accuracy

Topluma sunulacak kamu mal ve hizmetleri kamu bütçeleri aracılığıyla sunulmaktadır. Bütçeler temel olarak hazırlanma, onaylanma, uygulanma ve değerlendirme-denetim aşamalarından oluşmaktadır. Bütçe aşamaları üzerinde siyasal karar alma sürecinde yer alan aktörler etkili olmaktadır. Şöyle ki söz konusu aktörler bütçelerin bileşimlerini ve büyüklüklerini etkileyebilmektedirler. Bu aktörlerden birisi olan iktidardaki politikacıların seçimleri kazanmak için kamu bütçelerini olağan amaçları dışında kullanmaları bütçe rakamlarında devresel dalgalanmalara yol açmakta, literatürde bu durum politik konjonktür dalgalanmaları teorilerinden biri olan politik bütçe döngüleri teorisi ile açıklanmaktadır. Bu tez çalışmasının ana konusu politik bütçe döngüleri teorisi olmakla birlikte çalışmada teoriye Türkiye ve seçilmiş ülkeler açısından yaklaşılmıştır. Türk siyasi tarihindeki ilk demokratik seçim olarak kabul edilen 1950 yılından sonraki seçim yılları baz alınarak bütçe rakamlarının Türkiye açısından incelendiği kısımda politik bütçe döngülerine çoğunlukla 1951-1999 döneminde rastlandığı görülmüştür. Çalışmanın ampirik kısmında ise Türkiye dahil olmak üzere gelişmiş ve gelişmekte olan toplam 21 ülkeye ait veriler 19962015 dönemi için ekonometrik modeller kurularak incelenmiştir. Bu kısımda ilgili literatürde kullanıldığı üzere dinamik panel veri analizi yöntemlerinden sistem GMM (Genelleştirilmiş Momentler Metodu-Generalized Methods of Moments) yöntemi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonuçları politik bütçe döngülerinin daha çok gelişmekte olan ülkelerde görüldüklerini göstermiştir. Analiz sonuçlarında politik bütçe döngülerinin seçim tarihleri, demokratikleşme düzeyi ve farklı hükümet sistemlerinden etkilenmedikleri de tespit edilmiştir. Böylece politik bütçe döngülerinin incelenen diğer unsurlardan ziyade ülkelerin gelişmişlik düzeylerine bağlı olarak ortaya çıktıkları sonucuna varılmıştır. ; Public goods and services which offered to the public are provided through public budgets. The budgets basically consist of preparation, approval, implementation and evaluation-audit phases. The actors involved in the political decision-making process on the budget stages are influential. Namely the actors can influence the composition and size of the budget. One of these actors, the ruling politicians use the public budget outside of their usual aims to win elections cause cyclical fluctuations in the budget figures which is explained in the literature by the theory of political budget cycles that one of the theories of political conjuncture fluctuations. The main topic of this thesis is the theory of political budget cycles, and has been approached to the theoryfrom the perspective of Turkey and selected countries. The budgetary figures were examined for Turkey based on the election years after 1950, which is considered as the first democratic election in Turkish political history and were seen political budget cycles mostly in 1951-1999 period. In the empirical part of the study, data on 21 developed and developing countries including Turkey were examined by establishing econometric models for the period 1996-2015. In this section, the system GMM (Generalized Methods of Moments) method is used as the dynamic panel data analysis methods as used in the related literature. The results of the analysis showed that the political budget cycles were mostly seen in developing countries. The results of the analysis also show that political budget cycles are not affected by election dates, level of democracy and different government systems. Thus, concluded that the political budget cycles emerge depending on the development levels of the countries as against other examined elements.

Bu çalışmada, Türkiye ekonomisinin sanayi döngüleri, Avrupa Birliği (AB), Fransa, Almanya, Birleşik Krallık ve Hırvatistan gibi ülkelerle karşılaştırılmıştır. Daha sonrasında ise Türkiye'nin hem Avrupa Birliğinde euro kullanan 19 ülke ile hem de şu andaki 28 üye ülkenin sanayi döngüleriyle eş entegrasyonunun tespiti için bir model geliştirilmiştir. Bu modelde Türkiye'nin sanayi üretim endeksi bağımlı değişken, AB ülke grupları (AB 19 ve AB 28) için sanayi üretim endeksleri açıklayıcı değişeken olarak kullanılmış, Türkiye'deki faiz oranları ve Euro döviz kurları da modele kontrol değişkeni olarak eklenmiştir. Döngüler arasında ilişkinin var olması, ekonomik olarak bölgelerin uzun vadede uyumlu olduğunu göstermektedir. Buna göre bu tezdeki iddiamız; Türkiye'deki sanayi iş döngüsünün Avrupa Birliği'nin sanayi iş döngüleriyle beraber hareket ettiğidir. Bu tezdeki çalışma ile bu anlamda Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki iş döngüsü uyumu analizi sanayi üretim endeksi özelinde yapılacaktır. Bu kapsamda çalışmada yapılacak eşbütünleşme analizleri Türkiye ile Avrupa birliği'nin sanayi üretimi açısından birbirine uzun vadede ne derecede bağlı olduğunu göstermektedir. Çalışmada ortaya çıkan sonuçlar, Türkiye ile Avrupa iş dünyası sanayi üretimleri arasında karşılıklı bir bağlantı olduğunu göstermektedir. Diğer bir ifadeyle, Türkiye ile Avrupa ekonomileri arasında döngüsel bir bağlantı ortaya çıkmaktadır. Ayrıca Fransa, Almanya, Birleşik Krallık ve Hırvatistan özelinde yapılan analizler sonucunda Türkiye'nin sanayi üretim endeksi ile Fransa, Almanya ve Birleşik Krallık'a ait veriler arasında döngüsel bir bağlantı ortaya çıkmaktadır. Ancak Hırvatistan ve Türkiye'nin sanayi üretim endeksleri arasında döngüsel bir bağlantı ortaya çıkmamaktadır. Avrupa Birliği euro kullanan 19 üye ülkenin analizinde de Avrupa Birliği'nin şuan ki 28 üye ülke endeksi ile yapılan analiz sonuçlarında olduğu gibi döngüsel bir bağlantı ortaya çıkmaktadır. Araştırma sonuçları, Türkiye ile Avrupa Birliği'nin sanayi üretimi açısından birbiriyle bağlantılı olduğunu ve bir tarafta olan ekonomik gelişmelerin diğer tarafı etkileyebilme potansiyeline sahip olduğunu ve Türkiyenin AB üyeliğine bu başlıkta hazır olduğunu ortaya koymaktadır. ; In this study, the industry cycle of Turkey's economy was compared with countries such as the European Union, France, Germany, United Kingdom and Croatia. Afterwards, a model was developed to identify co-integration of Turkey with 19 countries using the euro in the European Union and with the industrial cycles of the 28 member states. In this model, the dependent variable was Turkey's industrial production index, industrial production indices were used as explanatory variables for EU country groups (EU 19 and EU 28), and Euro exchange rates and interest rates in Turkey were also included in the model as control variables.The existence of a relationship between the cycles indicates that the regions are economically compatible in the long run. Accordingly, we argue in this thesis that the industrial business cycle in Turkey moves along with the European Union's industrial business cycle. The harmony analysis of business cycle between the European Union and Turkey will be carried out specific to industrial production index within the scope of this study. In this context, cointegration analysis in the study indicates the extent to which Turkey's industrial production is depended to Europe in the long-term. The results of the study show that there is a mutual relation between industrial production of European business and Turkey. In other words, a circular relation emerges between Turkey and the European economy. In addition, as a result of the analyzes conducted in France, Germany, United Kingdom and Croatia, there is a curricular link between Turkey's industrial production index and France, Germany and United Kingdom. However, no curricular relation occurs between industrial production index of Croatia and Turkey. In the analysis of the 19 member states using the euro in the European Union, a curricular relation occurs as in the results of the analysis carried out with the index of the current 28 member states of the European Union. The study results reveal that Turkey is linked with the European Union in terms of industrial production, and economic developments on one side have the potential to affect the other, and Turkey is ready for EU membership in this title.

Kamu Yönetimi disiplinine 1990'lı yıllarla birlikte girmeye başlayan 'yönetişim' kavramı, devlet, piyasa ve sivil toplum aktörlerinin ortak müzakereci anlayışla, birlikte yönetme prensibine dayanmaktadır. Söz konusu kavram kamu politikası alanlarının çoğu için kullanılmış, şeffaf, hesap verilebilir, gönüllülük esasına dayalı bir yönetme anlayışı küreselleşen dünyada hükümetler ve devletler için önemli duruma gelmiştir. Doğal afetler gibi siyasa üretme ve uygulamanın zor olduğu bir konuda da bu kavramın tartışılması gerekli hale gelmiştir. Özellikle Türkiye gibi doğal afetlerden maddi ve manevi birçok zarar gören bir ülkede, doğal afet yönetimi politikalarının başarısızlıkla sonuçlanması, doğal afetlerde klasik yönetim anlayışının sorgulanmasına neden olmuştur. Çalışmanın ana amacı, Türkiye'nin doğal afet yönetimi politikalarını tarihsel bağlamda analiz ederek, doğal afet yönetişimi uygulamalarının neden gelişmediğini aktörler düzeyinde değerlendirmektir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde afet ve doğal afet tanımları ve türleri, afet yönetim döngüsü, doğal afet yönetişimi ve yönetişim kavramlarının kuramsal tartışmaları bulunmaktadır. Çalışmanın ikinci bölümünde Türkiye'nin doğal afet yönetimi politikalarının tarihsel bağlamda kurumlar ve hukuksal düzenlemeler sınıflandırmalarıyla değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümüyse Türkiye'de doğal afet yönetişiminin neden gelişmediğini aşkın/güçlü devlet ve merkeziyetçi afet yönetimi, zayıf sivil toplum, kamu – özel sektör işbirliğinin zayıflığı, yerel yönetişimin gelişmemesi, risk yönetiminin ve sakınım planlamasının devlet ve sivil toplum bağlamında eksikliği başlıkları altında aktörler bağlamında tartışmaktadır. Çalışma sonuç ve değerlendirme bölümüyle son bulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Doğal Afet Yönetişimi, Yönetişim, Afet Yönetim Döngüsü, Sakınım ve Risk Yönetimi, Merkeziyetçi Kamu Yönetimi, Aşkın Devlet, Zayıf Sivil Toplum, Yerel Yönetişim ; The term governance which was applied to Public Administration discipline through the 1990s rely on the principle of management with cooperation of state, civil society and market actors with joint negotiation. Mentioned term has been used in several public policy areas and administration with transparent, accountable, volunteerism ways became an important case for nation states and governments in a globalized world. The discussion of the term 'governance' has become necessary for the case of natural disasters which is one of the most difficult policy areas in policy making and implementation. Especially for the country such as Turkey which had lots of damages in material and spiritual manner by natural disaster, the failure of natural disaster policies caused the questioning of classical administration principle on natural disaster management. The main principle of this study is to analyze of Turkey's natural disaster management policies in historical manner and to evaluate why natural disaster governance implementations did not advance through the actors' level. This study is composed of with three parts. First part consists of definitions and types of disasters, disaster management cycle, theoretical discussions of natural disaster governance and governance terms. The second part gives attention to the evaluation of Turkey's disaster management policy implementations with historical manner through the institutional and legal arrangements. Last part of the study discusses why natural disaster governance has not advanced in Turkey through the titles of transcendental state and centralist disaster management principle, weak civil society, weakness of state-market relations, immaturity of local governance, absence of risk management and mitigation plans of state and civil society with actors' orientation. This study ends with the part of outcomes and general evaluations. Key Words: Natural Disaster Governance, Governance, Disaster Management Cycle, Mitigation and Risk Management, Centralized Administration, Transcendental State, Weak Civil Society, Local Governance

TÜRKİYE'DE POLİTİK KONJONKTÜR DALGALANMALARI KAPSAMINDA SEÇMEN DAVRANIŞLARININ ANALİZİ (1987-2004) Seçmen davranışlarını pek çok politik, ekonomik, sosyolojik ve psikolojik faktörden etkilenmektedir. Seçmen davranışları yeni politik iktisat teorisinin en önemli konularındandır. 1980'li yıllarda seçmenlerin ekonomik motivasyonu ile ilgili bir literatür gelişmeye başlamıştır. Bu literatür seçmenlerin politik iktidarların makroekonomik performanslarına ne şekilde tepki vereceğini analiz etmektedir. Türkiye'de seçmenlerin hangi unsurlar doğrultusunda oy verdiği büyük önem taşımaktadır. Türkiye'de politik iktidarlar partizan olmaktan öte fırsatçı bir yapıya sahiptirler. Farklı ideolojik görüşe sahip olan politik partiler birbirini etkilemektedirler. Bu nedenle tüm politik partiler birbirine benzemektedirler. Seçmenler irrasyonel ve geçmişe dönük oylama yaptıkları için bu politik partilere oy vermeye devam edeceklerdir. Bu anlamda seçmen tercihleri dalgalı bir yapıya sahiptir. Seçmenlerin oylamalarını bu şekilde yapmalarının nedeni bilgilenme maliyetlerinin yüksekliğidir. Ancak yapılan ampirik çalışmalarda seçmenlerin ekonomik motivasyonu ile ilgili güçlü ekonometrik kanıtlara ulaşılamamıştır. Bu anlamda seçmenlerin davranışlarını etkileyen ekonomi dışı pek çok etken vardır. Seçmen davranışları ile ilgili modellere ekonomi dışı etkenlerin dahil edilmesi ile birlikte daha güçlü sonuçlara ulaşılabilecektir.ANALYSIS OF VOTERS' BEHAVIOURS WITHIN THE SCOPE OF THE POLITICAL BUSINESS CYCLE İN TURKEY(1987-2004) The voters' behaviours are affected by numerous political, economical, sociological and psychological factors. The voters' behaviours are one of the most important subjects of the new political economics theory. Literature regarding the subject of voters' economic motivation has begun to evolve in the 1980's. This literature, aims to analyze the voters' responses to the macroeconomic performance of the political incumbent . In Turkey, it is of utmost importance to assess the matters that lead the voters to reach decisions on who to vote for. The politicians initiate policies to manipulate the economy prior to elections thereby causing political business cycle fluctuations. The political governments in Turkey tend to be opportunistic rather than partisan. Political parties with differing ideaologies tend to effect each other. As a result, all political parties are very similar. The voters will continue voting for these political parties because they vote irrationally and with a backward looking voting. Due to these reasons, the voters' choices are fundamentally oscillating. The reason that voters tend to vote this way is because of the high costs involved in informing them. However, empirical studies have not resulted in strong econometric evidence regarding the voters' economic motivation. There are numerous factors that influence the voters' decisions in this respect. Stronger result will be achieved with the inclusion of non-economic factors to the related voter behavior models.

The term co-radicalization refers to intergroup hostilities leading to conflicts through cycles of reciprocal threat. This article explores the concept of co-radicalization in violent and non-violent terms and its potential application particularly in Turkey and broadly in the Middle East, a region characterized by ethnic, cultural and religious diversity, as well as socio-economic disparities. Drawing from the social fragmentations recently observed in Turkey, where scientific research on radicalism and co-radicalization is insufficient, the article offers several subjects of scrutiny, including (1) socio-economic co-radicalization between the native and migrant people in the fringes of the urban spaces, (2) the religious norm carriership led by the state institutions and the rise of "Deism" and atheism in response, and (3) the variety of non-violent radical expressions feeding each other, from music to satire. We conclude that the study of co-radicalization should be distinguished from the reductionist approaches to the concept, which tend to take terrorism and radicalism synonymously; the social scientific goal is to gain a deeper understanding of the complex dynamics behind societal divisions.

Thanks to its geopolitical and strategic location, Anatolia has hosted numerous rich cultures from the prehistoric eras up until today. While the political conflicts and the socio-economic changes that these cultures experienced throughout history caused the end of an era, they also laid the groundwork for the beginning of a new era. As a matter of fact, this cultural cycle can also be seen in the collapse of the Great Hittite Empire in 1190 BC and the Iron Ages that began after the collapse. Blended with numerous cultures from Urartian's in the east, Phrygians and Lydian's in the west, Late Hittite Empires in the southeast to Middle Assyrian Empire and Neo-Assyrian Empire, Iron Age is dated between 1190-330 BC. Pottery findings belonging to the 850-year period, which consists of the Middle and Late Iron Ages, constitute the subject of our study. In this context, 27 pieces of ceramics, most of which were brought to the Museum of Anatolian Civilizations by purchasing from Burdur and Isparta regions and from there to Alanya Museum, were examined. Each ceramic was classified chronologically and typologically within its own period and was attempted to be introduced scientifically by comparing it with similar samples

ÖZETEnerji bireysel düzeyde, devlet düzeyinde ve uluslararası sistemde bütün mal ve hizmetlerin üretiminde gerekli temel bir kaynaktır. Besin ve diğer ürünlerin üretim ve tedarikindeki önemine ek olarak bilgi edinme, iletişim, aydınlanma, ısınma, çalışma ve ulaşım gibi yaşamsal öneme sahip gerekliliklerin devamı için enerjinin aksama olmaksızın sağlanması gereklidir. Enerji kaynakları gerekli ve zararsız şekilde sağlanmadığında, ulusların enerji güvenliği sekteye uğrayıp yaşam standartları da etkileneceğinden enerji konusunda dikkatli bir planlama yapılmalıdır. Bu süreçte fosil yakıtların küresel ısınma ve iklim değişikliği ile dünyada doğa ve yaşam döngüsünde yaratacağı tahribatın önlenmesi ve çevreye zararın düşük olacağı gerekli alternatiflerin oluşturulması için devlet düzeyinde gerekli koşulların sağlanması önemlidir. Çevresel felaketlerin toprak, hava ve su yoluyla diğer ülkelere hızla ulaştığı düşünüldüğünde, bir ülkede enerji güvenliğinin sağlanması coğrafi olarak çok uzak diğer ülkelere etkisi ile de çok önemlidir. Bu nedenle enerjinin sürekli ve güvenli bir şekilde dünyaya, hayata ve çevreye minimum zarar ile kullanılmasını içeren daha geniş bir enerji güvenliği kavramı oluşmaktadır. Bu çalışmada enerji güvenliği fosil ve nükleer enerji kaynakları, yenilenebilir kaynaklar ve kıt bir kaynak olması nedeniyle enerji çevrimi sürecinde su kullanımı ile birlikte gösterilmiştir. Enerji güvenliği kavramı ana politik ekonomi teorileri ve Soğuk Savaş sonrasında tanınmış olan sosyal inşacılık teorisi ışığında incelenmiştir. Bu doğrultuda enerjide yüksek oranda dışa bağımlı olan Türkiye'nin enerji güvenliği sorununun çözümüne yenilenebilir enerji kaynaklarının etkisi belirli kriterler altında sosyal inşacı yaklaşım ile analiz edilmiştir. ABSTRACTEnergy is an essential resource in the production of all goods and services at the individual level, the state level and the international system. In addition to the importance of the production and supply of food and other products it is necessary to maintain energy for continuing the vital requirements such as information, communication, enlightenment, heating, operation and transportation. Energy planning should be done carefully because the nation's energy securities will be interrupted and life standards will be affected if energy resources are not provided in a necessary and harmless way. Within this period it is important to provide necessary conditions at the state level in order to prevent the destruction of the nature and life cycle in the world caused by global warming and climate change due to fossil fuels and to create necessary alternatives that will cause less harm to the environment. When it's thought that environmental disasters are to reach other countries rapidly through land, air and water, the provision of energy security in one country is very important with its impact on other countries. For this reason, there is a wider concept of energy security which involves continuous and safely using energy with minimum harm to the world. In this work, energy security has been demonstrated along with fossil and nuclear energy sources, renewable sources and water use in the energy cycle process due to the fact that it is a scarce resource. The concept of energy security has been examined in the light of the main political economic theories and the social constructivist theory which is well known after the Cold War. In this respect, the effect of renewable energy sources on the energy security issue of Turkey which is highly dependent on energy has been analyzed with social constructivist approach under certain criteria.

Kurtbaş, İhsan; İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü ; Türkiye'de politik değişimi ve yöneten-yönetilen güç-iktidar ilişkilerini açıklamak üzere tek bir parametreden hareket edilecek olsa, kuşkusuz bu, elitlerin döngüsü olurdu. Bu konunun izini süren ilk ve en önemli çalışmalardan biri, Şerif Mardin'in merkez-çevre kuramıdır. Mardin Türk siyasal hayatının bir döneminin; toplumdan soyutlanmış bir merkezin, tepeden inme yönetim tarzı ile halka rağmen halk için kararlar aldığı ve uyguladığı, patronaj ilişkisine dayanan bir anlayış üzerine kurulu olduğunu söylemektedir. Merkez-çevre ilişkisinde halk, seçimler vasıtasıyla siyasi elitleri iktidar yapma gücüne sahipse de, onları muktedir göremiyordu. Halkın belirlediği iktidarla muktedir olanlar arasındaki bu örtüşmezlik, halk nezdinde bir yabancılaşmaya ve temsil edilememe hissine yol açıyordu. Türk siyasal hayatında Doğulu-Batıcı mücadelesine de ışık tutan merkez-çevre kuramı, döneminin sosyal ve siyasal gerçeklerini açıklamada oldukça kullanışlı olsa da; artık güncel siyaset açısından son derece yalınkat ve anakronik kalmaktadır. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel iddiası, Mardin'in kuramındaki, merkez elitlerinin çevreden gelen yoğun ve şiddetli difüzyon etkisine (daha fazla) karşı koyamadığı ve zamanla merkez-çevre arasında bir yer değiştirme şeklinde keskin bir elit dönüşümünün yaşandığı yönündedir. Böylece Türkiye'nin güncel elit yapısı, yeknesak, insicamlı bir yapıya sahip keskin ikili kutuptan; ana omurgasını çevreden gelen muhafazakâr, orta sınıf kökenli, iyi eğitimli, farklı iktisadi-sosyal ve ideolojik kesimlerden elitlerin oluşturduğu bir 'elit koalisyonu'na doğru evrilmiştir. Bir elit koalisyonu olarak 'Yeni Elitler'; önceden iktidarı belirleyen, ancak onu muktedir kılamayan geniş halk kitlesinin, hem iktidar yaptığı hem de muktedir gördüğü tarihsel, sosyolojik ve siyasi bir gerçekliktir. ; If one wants to explain the political change and the relations between the rulers and the ruled in Turkey by a single parameter, that would certainly be the cycle of the elites. One of the primary and most important studies tracing this issue is Şerif Mardin's theory of the center and periphery. Mardin argues that a particular period of Turkish politics is based on a mentality of patronage in which a center isolated from the society takes decisions and acts upon them from above for the people despite the will of the people. Although the people had the power to bring the political elite to the power through the elections within the confines of the center-periphery relationship, in fact they could not render these elite capable of enjoying this power in practice. The discrepancy between the people who are in power and those who are competent to rule in practice caused alienation and a feeling of not being represented among the people. Although the theory of center-periphery which also hightlights the struggle between the Eastern(ist)-Werstern(ist) in Turkish politics was practical in explaining the period during which it was articulated, it is today quite simplistic and anachronic vis-a-vis the contemporary political realities. In this context, the main argument of this study is that the elites of the center could not resist the intense and strong effect of diffusion coming from the periphery and that an elite cycle took place in the form of a 'change of place' among the center and the perihery. Thus the contemporary elite structure evolved from a sharp, uniform and coherent dichotomy of elites to an 'elite coalition' which is mainly comprised of the conservative, middle class origined, well-educated people of different economic, social and ideological backgrounds. The "New Elites" as an elite coalition is such a historical, sociological and political reality that it can be argued that before, the large number of people who used to bring the elites to power but could not render them able for ruling, brought the elites both to power as well as rendered them able for ruling.

Throughout the lifespan, while development is increasing fast day by day in infancy, there is an increasing slowdown in old ages. This is essentially one of the evident features of the life cycle. Individuals with normal development are expected to be physically and mentally at a parallel developmental rate. In cases of developmental delay or superiority in one of the processes, the identification process of the individual begins. Medical diagnosis and educational diagnosis are necessary in the developmental identification and evaluation of individuals. Many variables are evaluated together in identification. Speed is among the common variables studied in both medical and educational diagnostics. While speed provides clinical information based on reaction time in neural transmissions, it provides educational information in assessments based on mental performance. In this study, the studies related to speed are examined in the historical process and the prominent issues in line with the conceptual diversity encountered are emphasized. The literature review was carried out within the framework of the concepts related to speed and it was discussed based on the relevant research. As a result of the reviews, the studies were examined in two historical periods and examined in the context of the process in which they were associated with intelligence. Recent studies have revealed that the concept of processing speed has a wider usage and is close to the concepts of mental speed and cognitive speed. On the basis of studies about speed measurement, implications were presented to researchers in line with the characteristics of speed tests. In this context, it can be argued that this study is important for researchers and practitioners in terms of distinguishing conceptual differences related to measurement of mental performance speed.

Bu çalışma Türkiye örneğinde yerel seçimler bağlamında oy verme davranışlarıile ekonomi politikaları ilişkisi üzerine odaklanmıştır. Bunun için öncelikle politikiş çevrimleri ve makroekonomik başarım endeksleri üzerine olan literatür elealınmıştır. İkinci bölümde ilgili literatürde de öne çıkan ve oy verme davranışıüzerinde etkili olduğu düşünülen enfasyon ve işsizlik oranlarına dayalı olarak,2005-2018 dönemi için 26 alt bölgede "Bölgesel Ekonomik Hoşnutsuzluk Endeksi"(BEHE) değerleri hesaplanmıştır. Böylelikle 2005-2018 yılları arasında bölgeseldüzeyde hoşnutsuzluğun seyri anlaşılmaya çalışılmıştır. Daha sonra BEHEdeğerleri ile yerel seçim sonuçları bir arada değerlendirilerek, iktidar partisininyerel seçimlerde aldığı oy oranındaki değişim ile BEHE'deki değişimler arasındakiolası ilişki incelenmiştir. Nihai olarak 26 alt bölgenin 23'ünde BEHE'dekiiyileşmenin iktidar partisinin oy oranına yansıdığı tespit edilmiştir. Çalışmanınsonuçları, BEHE değerlerinin iktidar partisinin yerel seçimlerdeki oy oranıüzerinde etkili olduğunu düşündürmektedir. Bu tespitten hareketle 2019 yerelseçimlerinde, BEHE verilerinde 2017 ve 2018 yılında görülen çarpıcı yükselişleilişkili olarak iktidar partisinin oy oranının düşeceği öngörülebilir. ; This study has focused on the relation between the voting behavior and theeconomic policies in the context of the local elections in Turkey. For this purpose,firstly it has addressed the literatures on the "Political Business Cycle" and"Macroeconomic Performance Index". In the second part, the "Regional EconomicDiscomfort Index" (REDI) which consists of the regional infation rates andregional unemployment rates have been calculated for 26 regions and 2005-2018 period. In literature these two indicators are considered among the mostsignificant indicators to measure the different discomfort indexes. Using theseindicators the general situations of discontent in these regions have been revealed.After that, the figures of REDI and the results of the local elections interms of the ruling party have ...

Küreselleşme hareketine bağlı olarak yerelleşme hareketi de aynı şekilde hız kazanmaya başlamıştır. Bu sürecin bir sonucu olarak merkeziyetçi yapıların sahip olduğu güç ve imkânların bir kısmı yerel yönetimlere devredilmiştir. Bu yetki ve görev devrinin bir sonucu olarak yerel yönetimlerin kendi mali ve idari sorumlulukları oluşmuştur. Bu çalışmada Tekirdağ Büyük Şehir Belediyesi'nin mali disiplin içerisinde yürütmüş olduğu faaliyetler kapsamında 2014-2018 yılları arası mali bütçe bilançosu analiz edilmiştir. Genel itibariyle Tekirdağ Büyükşehir Belediyesinin gelir ve giderleri karşılıklı olarak incelendiğinde gelirlerin giderleri karşılamadığı görülmektedir. Bunun neticesinde oluşan bütçe açıklarını ise borçlanma ile kapatma yoluna gitmişlerdir. Bu durum Tekirdağ Büyükşehir Belediyesini mali açıdan devamlılığı çok güç olan bir borç yükü altına sokmuştur. Böylece belediye bir borç döngüsü içine girmiş ve borç ödemekte sıkıntıya düşmüştür. ; Due to the globalization movement, the localization movement started to accelerate. As a result of this process, some of the power and facilities owned by centralist structures have been transferred to local governments. As a result of this transfer of powers and duties, local administrations have their own financial and administrative responsibilities. In this study, the financial budget balance between the years 2014-2018 has been analyzed within the scope of the activities carried out in the financial discipline of Tekirdağ Metropolitan Municipality. When the income and expenses of the Tekirdağ Metropolitan Municipality are examined in mutual terms, it is seen that the revenues do not cover the expenses. As a result of this, they started to close the budget deficits by borrowing. This situation has put the Metropolitan Municipality under a financial burden which is very difficult to sustain. Thus, the municipality has entered into a debt cycle and has trouble to pay the debt.

The inter-coup period between 1960 and 1980 is a period full of crises when Turkey witnessed important transformations in political, economic and social areas as well as foreign policy area. Although the Cyprus problem was Turkey's most important agenda in foreign policy area, significant developments occurred also in the Middle East policy, particularly in relations with Arab countries. In the literature on this subject, studies belonging to this period consists generally of the breakdown of developments experienced or the analysis of policies applied by the governments. The aim of this study, however, is to analyze the reflections of Turkey's Middle East policy on the opposition in the said period. Such an analysis is necessary to understand how developments experienced in domestic policy shaped foreign policy in the process of twenty yearsfull of crises and the reflections of foreign policy on domestic political actors with respect to opposition. The reason for this is that the inter-coup period was the period whereby the most speedy government-opposition cycle was experienced due to political instability and that it gives an opportunity to compare between the discourses of the parties in the opposition and their practices in the government. The primary resources to be used in the study will be the records of the Turkish Grand National Assembly (TGNA) belonging to budget discussions. First, the domestic and foreign dynamics shaping Turkey's Middle East policy will be analyzed. Then, the reflections of Turkey's Middle East policy on the opposition will be studied under two main topics: political relations and economic relations with the Middle East countries. The most fundamental results obtained from this study are that the government and the opposition met on common ground with respect to the Middle East policies in this process where a profound political polarization and division were experienced in Turkey and that the struggles and conflicts occurred in domestic policy was not reflected in the samre way to ...