Heyet‐i Temsiliye'nin kurulma fikri, Haziran 1919'da yayımlanan Amasya Genelgesi ile ortaya çıkmıştır. Millî Mücadele'nin gerekçesi ve yönteminin belirlendiği bu genelgede yer alan: "milletin içinde bulunduğu durum ve şartların gereğini yerine getirmek ve haklarını gür sesle cihana duyurmak için her türlü baskı ve kontrolden uzak millî bir heyetin varlığı zaruridir" maddesi doğrudan Heyet‐i Temsiliye'nin kurulmasına yönelik bir çağrıdır. Heyet‐i Temsiliye bir siyasi teşekkül olarak Erzurum'da doğmuş daha sonra tüm yurdu kapsayan bir anlayışla varlığını devam ettirmiştir. Bu çalışmada Heyet‐i Temsiliye'nin siyasi kültür içerisindeki yeri, önemi ve faaliyetleri hakkında incelemeler yer alacaktır. Heyet‐i Temsiliye, bugün demokrasi anlayışımızın doğuşunda ve Cumhuriyet fikrinin beyinlerde yer etmesinde büyük bir öneme sahiptir. Zira daha Osmanlı Devleti yıkılmadan önce kurulan Heyet‐i Temsiliye çoğunluk esası içerisinde hareket etmiş ve alınan kararlarda demokrasi kültürüne sadık kalınacağına dair teminat vermiştir. Son tahlilde Heyet‐i Temsiliye, milletin temsilcisi konumunda, devlet teşkilatının özünü oluşturan kuruluşları yapılandırmak ve bu konsensüs içerisinde TBMM'nin açılmasını hazırlamak gibi önemli çalışmalar yapmış, Cumhuriyet kültürünün önemli bir mihenk taşı olarak tarihte yer etmiştir. ; The idea regarding the foundation of the Representative Committee was issued in Amasya Circular in June 1919. This circular coversthe reasons stating the requirements of the Independence War and its methods. The following item of this circular is directly about the foundation of The Repre‐ sentative Committee: "the existence of a national delegation away from all kinds of oppression and control, isessential to fulfill the current state of the nation and the necessity of the conditions and to announce their rights in a strong voice". The Representative Committeeemerged in Erzurum as a political organization and continued its existence with a mentality including the whole homeland. The position and importance of the Representative Committee in the political culture and its activi‐ ties are stated in this study. The Representative Committee is highly important for the emergence of today's democracy perception and penetrating the Republican idea to the minds. The Representati‐ ve Committee, founded beforethe collapse of the Ottoman Empire, kept on its activities based on the majority rule and declared its loyalty to the cultural democracy while making decisions As a result, the Representative Committee, as an agent of a nation, configured the institutionsthat build up the origin of the state organization and carried out therequired studies forthe establish‐ ment of the Great National Parliament of Turkey and placed as an important milestone of the Republican culture in the history.
Tez No: 656636 ; Yüksek Lisans ; Hükümet sistemleri o ülkedeki siyasi kültür ile etkileşim halindedir. Bu çalışma siyasi kültürümüzün Türkiye'de uygulanmış parlamenter sistem ile 2017 Anayasa değişikliği ile gelen Cumhurbaşkanlığı Sistemine olan etkilerini incelemektedir. Kanun-i Esasi ile Türk siyasi hayatına giren parlamenter sistemin ülkemizde bir asrı aşkın tecrübesi olmuştur. Son 25-30 yılımıza baktığımızda sistem tıkanıklıklarına çözüm yolu olarak başkanlık sistemi birçok kez ileri sürülmüştür. Peki bu tıkanıklığın sebebi parlamenter sistemin siyasi kültürümüze uygun olmaması mıydı? Bu sorulan soruya cevap bulmak için Türkiye'nin siyasi kültürüne ve Türkiye'nin tecrübe ettiği hükümet sistemlerine değinilmiştir. Türk siyasi kültürümüzdeki uzlaşma kültürü, muhalefetin yeri, liderin etkisi, ülkemizdeki parti yapıları Lijphart'ın demokrasi modelleri ayrımı göz önünde bulundurulup hükümet sistemine olan etkileri ortaya konulmaya çalışılmıştır. ; Governmental systems are in interaction with civic culture in country. This study examines the effects of Turkish civic culture on the parliamentary system applied in Turkey and current presidential system, which was commenced being applied subsequent to constitutional amendment in 2017. Over a century Turkish political life experienced the parliamentary system, which was begun to be applied with Kanun-i Esasi. When last 25-30 years were examined presidential system was proposed many times as a solution to system deadlocks. Was the reason for these deadlocks parliamentary system incompatible with its own political culture? In order to respond this question, Turkish civic culture and governmental systems experienced by Turkey were examined. In the light of the Lijphart's democracy models, this study attempted to reveal the impacts of Turkish civic culture, particularly the culture of reconciliation in Turkey, position of opponents, the effect of the political leaders, structures of political parties on the government systems in Turkey.
06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Uluslararası ilişkilerde temel aktörlerin davranışlarını açıklamak için birçok teori geliştirilmiştir. Özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde bu aktörlerin davranışlarını açıklamada kültürel unsurlara giderek daha fazla önem verilmiştir. Bu doğrultuda güvenlik çalışmalarında önemli bir yere sahip olan stratejik kültür devletlerin dış politika tercihlerini ve karar alma süreçlerini şekillendiren kültürel unsurları, kimliği, norm ve mitlerin oluşumunu ve etkilerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, İran'ın devrim sonrası dönemde sergilediği güvenlik ve dış politika yaklaşımını stratejik kültür bağlamında ele almakta ve İran'ın stratejik kültürünün dış politikaya yansımasını incelemektedir. Dünya siyasetinde gerek söylemleri gerek eylemleri ile sıkça tartışma konusu olan İran'ın davranışları Alastair I. Johnston'un kavramsallaştırdığı stratejik kültür çerçevesinde analiz edilmektedir. Buna göre çalışmada başlıca araştırma sorular şunlardır: a) İran İslam Cumhuriyeti'nin kurulduğu günden bu yana tutarlı bir stratejik kültürü var mıdır? Evet ise, bu stratejik kültürün temel özellikleri nelerdir? b) İran'ın stratejik kültürü dış politika kararlarını ve davranışlarını etkilemekte midir? c)Evet ise, İran'ın stratejik kültürünün dış politika davranışı üzerindeki etkisi hangi örnek olay veya eylemlere yansımaktadır? Alaistair Johnston'un kavramsallaştırmasında stratejik kültür devletleri başlıca üç kategoride değerlendirmektedir; uzlaşmacı, savunmacı ve saldırgan. Yukarıdaki sorular ve bulgular ışığında bu çalışma İran'ın temelde savunmacı bir devlet olduğunu ileri sürmektedir. İran'ın savunmacı bir anlayışı benimsemesinin temelinde etrafının sürekli düşmanlarla çevrili olduğu algısı vardır. İranlı karar alıcıların zihinsel arka planında yatan bu düşünce dış politika seçeneklerini daraltmış ve güvenlik eksenli bir tutum sergilenmesi sonucunu beraberinde getirmiştir. Bu stratejik düşüncenin doğal sonucu olarak İran'ın dış politikada alanı daralmış ve bu alanda en belirgin araç olarak caydırıcılık stratejisi yer almıştır. Stratejik kültürün operasyonel kısmını oluşturan bölümde ise İran'ın stratejik kültürünün davranış üzerindeki etkisi İran-Irak Savaşı üzerinde test edilmektedir. ; Several theories have been developed to explain the behavior of key actors in international relations. Especially in the post-Cold War period, cultural elements are given more importance in explaining the behaviors of these actors. In this direction, the strategic culture, which has an important place in security studies, aims to reveal the cultural elements, identity, formation and effects of the norms and myths that shape the foreign policy preferences and decision-making processes of the states. This study examines Iran's security and foreign policy approach in the post-revolutionary era in the context of strategic culture and investigates the reflection of Iran's strategic culture on foreign policy. The behavior of Iran, which is a subject of frequent debates in world politics with its rhetoric and actions, is analyzed within the framework of strategic culture that Alastair I. Johnston conceptualizes. Accordingly, the main research questions in the study are: a) Does the Islamic Republic of Iran have a consistent strategic culture since its inception? If yes, what are the main characteristics of this strategic culture? b) Does Iran's strategic culture influence foreign policy decisions and behaviors of Iran? c) If yes, In which case events or actions does Iran's strategic culture influence its foreign policy behavior? In the conceptualization of Alaistair Johnston, strategic culture evaluates states in three main categories; accommodationist, defensive and offensive. In the light of the above questions and findings, this study suggests that Iran is essentially a defensive state. On the basis of Iran adopting a defensive understanding, there is a perception that its environment is constantly surrounded by enemies. This idea, which lies in the mental background of Iranian decision makers, narrowed its foreign policy options and the result of a security-oriented attitude has brought along. As a natural consequence of this strategic thinking, Iran's foreign policy has narrowed and a deterrence strategy has been the most prominent tool in this field. In the section that constitutes the operational part of the strategic culture, the influence of Iran's strategic culture on behavior is tested on the Iran-Iraq War.
Bu tez çalışmasında çok partili hayata geçişten günümüze Türk seçmeninin parti tercihlerini etkileyen sosyal ve kültürel etkenler üzerinde durulmuştur. Seçmenin genel seçimlerde sergilediği tutum ve oy verirken hangi faktörlerden etkilendiği, bir dizi akademik ve bilimsel araştırmadan yararlanılarak değerlendirilmiştir. Seçmenin tercihlerinde en az sosyal faktörler kadar kültürel faktörlerin de etkili olduğu varsayımıyla siyasi kültür olgusu seçmen tercihleriyle ilişkilendirilmeye çalışılmış ve Türk siyasi kültürünün baskın yönlerine yer verilmiştir. Türk seçmeninin bazı istisnalar dışında tercihinin Demokrat Parti ve onun devamı niteliğinde kabul edebileceğimiz "sağ" partilerden yana olduğundan hareketle, bu tutumun nedenlerine değinilmiştir. "Sol" partilerin de kronikleşen seçim başarısızlıklarının nedenleri ortaya çıkarılmaya çalışılmış ve "sol" un Türkiye'deki mevcut durumunun nedenleriyle ilgili olarak dışsal etkenlerden çok, sol hareketin kendi içindeki eksikliklere, yanlışlıklara değinilmiş ve yorumlar yapılmıştır. ; In this study I focus on the social and cultural effects on the political party preferences of the Turkish electorate from the transition to the multiparty era until today. I review the academic researches regarding the factors that affect the attitudes and the voting behavior of the electorate during the general elections. In order to associate the political culture phenomenon with the preferences of the electorate, I assert the dominant features of the Turkish political culture. I investigate the reasons why for the Turkish electorate attitudes are in favor of the right wing parties that share the same political roots with the Democrat Party. Thereby, I introduce the reasons of the chronical failure of the left wing parties by investigating the flaws in the left wing movement in Turkey.
During their life times, societies have always wanted to symbolize everything that constantly required remembering or being remembered. That kind of desire to symbolize came out as monuments in the course of time. Monuments have always changed and renewed as with the changing world. During this process, it has been one of the most important components to monitor the cultural changes of societies. Time has attributed them the characteristics such as holding the traits of construction period and describing this peculiar time. Along with developing societies, monuments have lost their characteristic as the only single structure and they have been considered as small finds from the past as well as settlements that exist in real life. The tradition of monument together with the concept of time has shown itself in Turks that have roots deep in history. Monuments in Turkish civilizations have exhibited different characteristics in the course of time and changed with social, religious, political and economic developments. Turkish people reflected the characteristics of the term in a regional integrity to make monuments everywhere they went. The Atatürk Monument in Konya in Neo‐Classic Age style appears as the synthesis of monument‐statue approach in the early Republic Years. Therefore, the study of Konya Atatürk Monument is important in terms of shedding light on the monument understanding as well as the architecture of the term. ; Toplumlar, yaşantıları boyunca, sürekli anımsanmak ve anımsatmak gereğini duyduğu her şeyi simgelemek istemişlerdir. Bu simgelemeği isteği, zamanla anıt olarak karşımıza çıkmıştır. Anıtların biçim ve nitelikleri, değişen dünya ile birlikte değişmiş ve yenilenmiştir. Bu süreç içerisinde, toplumların kültür değişikliklerinin izlenebileceği en önemli unsurlardan biri olmuşlardır. Zaman onlara, yapıldıkları dönemin özelliklerini barındırma ve anlatabilme görevini yüklemiştir. Anıt, gelişen toplumsal anlayışla, sadece tek bir yapı olma anlayışının değişmesini sağlamış, geçmişten kalan küçük bir buluntu, yaşam içinde varolan bir yerleşme merkezi olarak da düşünülmeye başlanmıştır. Zaman kavramı ile var olan anıt geleneği, köklü bir tarihe sahip Türklerde de görülmektedir. Türklerde anıt zaman içerisinde farklı biçimler ve özellikler göstermiş, toplumsal, dini, siyasi ve ekonomik gelişmelerle değişmiştir. Türkler gittikleri her yerde dönemlerinin özelliklerini yöresel bir bütünlük içerisinde anıtlaştırmışlardır. Konya Atatürk Anıtı'da, son Osmanlı dönemi Neo‐Klasik anıt anlayışı ile Cumhuriyetin ilk yıllarındaki anıt‐heykel anlayışının bir sentezi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle de Konya Atatürk Anıtı'nın incelenmesi, dönemin mimarisine ve anıt anlayışına ışık tutması açısından önemlidir.
İran İslam Cumhuriyeti, Ortadoğu'da önemli bir bölgesel aktör olup yürüttüğü politikalarla dünya gündeminde kalmaya devam etmektedir. Bütün sınamalara rağmen kırk yılı geride bırakan İslam Cumhuriyeti'nin politikaları, özellikle de dış politika belirleme süreci ve bu sürecin etkenleri, çalışmanın odağını oluşturmaktadır. Bu kapsamda araştırma esnasında sadece dış politika üzerinde durulmamış, İran'ın dış politika belirleme sürecini etkilediğine inanılan tarih, inanç, kültür, sosyal yapı gibi öğeler ile bu öğelerin halk ve yöneticilerde bıraktığı etkiye de değinilmiştir. Aryailerin İran coğrafyasına yerleşmeye başladıkları dönem, araştırmanın başlangıç noktası olarak seçilmiş böylece İran halkı ve yöneticilerinin ulusal kimlik öğeleri incelenmiştir. Bunun yanında dış politikayı doğrudan etkilediğine inanılan İran rejiminin ideolojik yapısı da araştırmaya dâhil edilerek İran İslam Cumhuriyeti'nin dış politikasının temel motivasyonu anlaşılmaya çalışılmıştır. Çalışma kapsamında İran tarihi, İslam Cumhuriyeti'nin sosyal ve siyasal yapısı, yönetimde etkili olan kişi ve gruplar, nihai olarak İslam Cumhuriyeti'nin dış politikasına etki eden unsurlar ile buna bağlı olarak dış politikanın ana amacı incelenmiştir. İnceleme esnasında konu ile ilgili yerli ve yabancı kaynaklar taranmış, sonuç olarak İran İslam Cumhuriyeti'nin dış politikasının rejimin devamını sağlayacak şekilde tasarlandığı sonucuna varılmıştır. ; Islamic Republic of Iran, as a regional power in the Middle East, remains on the international agenda by its policies. The Islamic Republic survived for forty years despite all the tests; its policies, especially the foreign policy making process and, factors affecting it, are the focus of this study. The foreign policy is not the only focus in this context. The items such as history, belief, culture, social structure which are believed to be affecting the foreign policy decision-making process, the public and, the administrators were also mentioned. From this point, the era in which Arian tribes settled in the region was selected as the starting point to understand the national identity factors of Persians and their administrators. Additionally, the ideological background of the regime, which is believed to directly affect the policies of Islamic Republic, added to the study to analyze the main objective of the Iranian foreign policy. Within the scope of the study, the history of Iran, the social and political structure of the Islamic Republic, the affecting factors in the administration and ultimately the main purpose of the policy making process of the State were studied. During the examination, domestic and foreign sources were analyzed. As a result, it was concluded that the foreign policy of the Islamic Republic of Iran is being designed to maintain the survival of the regime.
20. Yüzyılın başlarından itibaren uluslararası başat aktörlerin gündeminde yerini koruyan Irak toprakları, gerek siyasal yönden gerekse ekonomik yönden duyarlı bir mücadele merkezi olmuştur. Ortadoğu ve Irak bölgesinde var olan enerji kaynaklarının kontrolünü sağlamak için, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Batılı devletler egemenliklerini sürdürmek için etnik temelli Kürt politikasını geliştirmişlerdir. Irak coğrafyası; gerek etnik, din, mezhep gerekse kültür açısından farklılık göstermektedir. Irak yönetimi, tarih boyunca bu farklılıkları bir arada istikrarlı bir şekilde tutmaya çalışsa da başarıya ulaşamamıştır. Dolayısıyla tarihsel süreç içerisinde Irak'ta meydana gelen siyasi ve ekonomik gelişmelerin bugünkü federal bir yapı almasına yol açmıştır. Birinci Körfez Savaşı'yla birlikte fiili (de facto) bir yapı olarak ortaya çıkan kuzey Irak bölgesi, İkinci Körfez Savaş'ından sonra bu yapı Kuzey Irak Kürt Bölgesel Yönetimi olarak yasal bir zemine kavuşturulmuştur. Bu tez çalışmamız Irak işgalinden sonra bölgede oluşan boşluk itibariyle Türkiye'nin, IKBY ile geliştirdiği siyasi ve ekonomik ilişkilerine odaklanmaktadır. Üç bölümden oluşan çalışmamız; birinci bölümde Irak'ın coğrafi, etnik, dini, ekonomik, siyasi yapısı ve tarihsel süreci incelenecektir. İkinci bölümde, Irak kuzeyinin coğrafi, etnik, dini, ekonomik, siyasi yapısı ve tarihsel süreç içerisinde Kürtlerin durumu incelenecektir. Üçüncü bölümde ise, 2003 Irak işgalinden sonra Irak'ta yasal bir zemine kavuşan IKBY'nin, dönemsel olarak Türk dış politikasındaki siyasi ve ekonomik konumu incelenecektir. Bu İlişkiler güvenlik eksende başlayıp işbirliği ve yakınlaşma ekseninde devam ederken, IKBY'nin "bağımsızlık referandumu" kararı ile yeniden bozulan ilişkiler incelenecektir. ; The soils of Iraq which have always been on the agenda of main international actors since the beginning of the 20th century are always a delicate battle field from political and economic perspectives. After the World War I, the western states developed an ethnic based Kurdish policy in order to control the energy resources in Iraq and maintain their power on the ground. The geography of Iraq ethnical, religious, sectarian and cultural differences. Although the Iraqi government tried hard to keep these differences together consistently through the history, however, it did not accomplished achievement with this regard. Therefore, the political and economic developments which came into being in the historical process in Iraq led to the way to its federal structure of today. The Northern Iraq Region which was created de facto as a result of the first Gulf War became Kurdish Regional Government of Iraq (KRGI), which had a legal ground, after the Second Gulf War. This thesis study focuses on the political and economic relations which Turkey developed with Kurdish Regional Government of Iraq as a result of the vacuum created as a consequence of the invasion of Iraq. This study consists of three chapters. The first chapter handles the geographical, ethnical, religious, economic, political structure of Iraq and its historical process. The second chapter handles geographical, ethnical, religious, economic, political structure Northern Iraq and the situation of Kurds in the historical process. The third chapter handles the political and economic position of Iraqi KRGI, which had a legal ground in Iraq- after Iraq was invaded in 2003- in Turkish foreign policy. These relations which began with security and continued with the parties' coming close together but spoiled with the KRGI's decision for "independence referendum" are handled.
ÖZETBu çalışmada Türkiye'nin gündeminde ekonomik, politik, sosyal ve kültürel boyutlarıyla önemli bir yer tutan AB ile olan ilişkiler tarihsel gelişimi kapsamında incelenerek, Türkiye'nin AB'ne üyeliğinin, Avrupa Parlamentosu kararları örnek olaylarıyla irdelenmesi ve Atatürk Türkiye'si idari yöntemler açısından analizi yapılmıştır. Atatürk'ün dış politika uygulamalarının, kültür ve çağdaşlık anlayışı temelindeki yaklaşımlarının belirli bir sistem, hedef ve prensipler çerçevesinde oluşturulduğunu tespit ettikten sonra, bunların günümüz koşullarıyla ne ölçüde uygulanabileceğini analiz edebilmemiz için, Avrupa'da bir birlik oluşturma fikrinin ve bugünkü AB'nin tarihi, felsefi ve siyasi temelleri çerçevesinde Avrupalılarla Türklerin ilişkileri analiz edildi. Bu değerlendirmelerin ışığında AB'nin kurumsal yapılanmasında son yıllarda önemi gittikçe artan AP'nin rolü ve Türkiye'ye yönelik politikaları ve kararları irdelendi. AB ve Atatürkçülük, çağdaşlaşma ve emperyalizm kavramları ekseninde değerlendirildi.Bugün yaşanan tartışmalardan da anlaşılacağı üzere, Atatürk'ün Türk milleti ve vatanı için çağdaşlaşma bağlamında hala tam olarak neyi amaçladığı, kullandığı yöntemler, hedefleri, ilkeleri anlaşılamadığından veya maskelenerek yorumlanmak istendiğinden Türkiye-AB ilişkileri de farklı boyutlarda ve zeminlerde dolaşmaktadır. Çalışma beş ana bölümden oluşmaktadır. Konumuz açısından, Osmanlı modernleşmesi analiz edildikten sonra birinci bölümde Atatürk Dönemi Dış Politika ve çağdaşlaşma ana hatlarıyla kavramlar zemininde değerlendirildi. İkinci bölümde Türkiye-AB ilişkileri; Avrupa kavramının sınırları, AB fikrinin tarihi, siyasi, kültürel ve felsefi temellerine ilaveten resmi söylemde doğuşu ve gelişimi irdelendikten sonra tarihi perspektif içinde değerlendirildi. Üçüncü bölümde AB'nin kurumsal yapılanması ve bunun içinde son yıllarda öne çıkan ve Türkiye için, yaygın olarak iddia edilenin aksine, artık kararlarının tavsiye niteliğinden öte anlamları olan Avrupa Parlamentosu'nun artan yetkileri, federalizm ve demokrasi açığı kavramlarıyla incelendi. Dördüncü bölümde AP'nin Türkiye'nin ulusal çıkarları ve milli bütünlüğüne yönelik aldığı kararlar, belgeler üzerinden analiz edildikten sonra, AB taraftarlığı ve Atatürkçülük ana başlığıyla beşinci bölümde emperyalizm, çağdaşlaşma kavramları çerçevesinde Türkiye-AB ilişkilerine Atatürkçü bakış açısıyla ele alınıp, Atatürk'ün idari yöntemlerinden sapmalar analiz edidi. Son olarak, bazı sonuçlar ve gelecek için öneriler verildi. Bu tez hazırlanırken kullanılan başlıca yöntemler ise; betimleyici yöntem, karşılaştırmalı method, söylem analizi ve örnek çalışmasıdır.ABSTRACTIn this study, the relations with the European Union (EU), which take an important "place on Turkey's agenda with their political, social and cultural aspects, have been examined with respect to the historical progress. Turkey's candidacy for the EU membership has been investigated in light of the cases with European Parliament resolutions, and analyzed in terms of Ataturk Turkey's state administration methods. Having determined the fact that Ataturk's foreign policy practices and his civilization- and modernity-based approaches have been developed within a framework of particular system, objective and principles, in order to be able to examine to what degree those particular elements can be practiced in current circumstances, the Europeans-Turks relations have been analyzed with regard to the idea of forming a union in Europe, and historical, philosophical and political foundations of the present EU. In light of these evaluations, the role of the European Parliament which has recently been becoming increasingly important on the EU's institutional structuring, and its (i.e., EP) policies and decisions towards Turkey have been considered. The EU and Ataturk's Political Doctrine have been evaluated in the context of modernization and imperialism concepts. As it can be understood from the present discussions that what exactly Ataturk meant by the modernization of the Turkish nation and homeland, the methods he used, his objectives and his principles are still not clearly understood or wanted to be interpreted through the way of masking, the Turkey-EU relationships are, therefore, floating around in different dimensions and arenas.This work is mainly compesed of five parts. After analysed Ottoman modernization process, in first part of this study, the Ataturk's Term Foreign Policy and modernization have been considered in essence and on conceptual basis. In the second part, after having analyzed the birth and the development of the EU in political arena in addition to having analyzed the boundaries of the concept of Europe and the history and the political, cultural and philosophical foundations of the idea of EU, the Turkey-EU relations have been evaluated from historical perspective. In the third part, the institutional structure of the EU, and as involved in this structure, the increasing jurisdictions of the EP, the decisions of whom for Turkey now mean, as recently become prominent in contrast to the common claims, beyond the meaning of 'recommendation', have been analyzed with the concepts of federalism and democratic deficit. After the EP resolutions that are made towards Turkey's national interests and integrity have been analyzed with documents in the forth part, in the fifth part under the main topic of "EU Advocacy and Ataturk's Political Doctrine" the deviations from Ataturk's state administration methods have been analyzed within the framework of the concepts of imperialism and modernization, with addressing the Turkey-EU relations from the Ataturkist point of view. Lastly, I give some future perspectives and conclusions within the context of the thesis. Discourse analysis, case study, descriptive and comparative methods are utilized throughout this thesis.
