Suchergebnisse

Bu çalışmanın amacı genel olarak Avrupa'da artan popülizmi ve özel olarak da Macaristan ve Polonya'daki popülist hükümetleri incelemektir. Birinci bölümde popülizmin kavramsal analizi yapılmıştır. Bu bağlamda literatürde yer alan farklı popülizm tanımları ve popülizme dair farklı görüşler ortaya konulmuştur. İkinci bölümde ilk olarak Avrupa'da artan popülizme değinilerek, Avrupa'daki sol popülist siyasi partiler ile sağ popülist siyasi partiler ele alınmıştır. Daha sonra Fidesz öncesi Macar siyasetinin durumu incelenmiş ve böylece Fidesz'in iktidara geliş süreci analiz edilmiştir. Fidesz dönemi gerçekleşen siyasi, iktisadi, hukuki ve sosyal gelişmeler ifade edilmiştir. Bunun akabinde PiS iktidarı ve Polonya'daki dönüşüm değerlendirilmiştir. PiS'in ilk iş olarak Polonya tarihini yeniden yorumlama ve yeniden yazmaya yeltendiği görülmektedir. PiS iktidarının takip ettiği popülist politikaların yanı sıra Katolik Kilisesi ile ilişkilerine de değinilmiştir. Berlin Duvarı'nın yıkılmasıyla Batı sistemiyle bütünleşen ve tercihini kapitalizm ve liberal demokrasiden yana kullanan Macaristan ile Polonya'nın halkın beklentilerine cevap verememesi neticesinde Fidesz ve PiS gibi popülist partilerin bunu kendi lehlerini kullandıkları saptanmıştır. Her iki ülkedeki demokratik standartlarda ve hukukun üstünlüğünde bazı aşınmalar gerçekleşmektedir. Ana akım siyasi partiler inisiyatif almadıkları takdirde bu trendin devam edeceği öngörülebilir. Anahtar Kelimeler: Popülizm, İdeolojinin Ölümü, Avrupa'da Popülizm, Macaristan, Polonya ; The aim of this study is to examine the increasing populism within Europe in general and the populist governments in Hungary and Poland in particular. In the first part, conceptual analysis of populism is realized. At that juncture, different descriptions of populism within the literature and distinct views regarding populism are revealed. In the second part, the leftist political parties and rightist political parties are evaluated by touching on the subject of the increasing populism in Europe. Afterwards the Hungarian politics before Fidesz are examined and in doing so, the process of Fidesz's coming to power are analyzed. Political, economic, legal and social developments during Fidesz era are explained. After that, the PiS government and the transformation in Poland are examined. It is observed that PiS tried to reinterpret and rewrite the Polish history. PiS's relations along with Catholic Church are examined as well as its populist policies. It is determined that populist political parties such as Fidesz and PiS utilized the fact that both Hungary and Poland could not respond expectations of their citizens despite they preferred capitalism and liberal democracy by integrating into the Western system after the collapse of the Berlin Wall. Some corrosion happened in the both countries in terms of democratic standards and the rule of law. It can be foreseen that this trend will continue unless the mainstream political parties take initiative. Keywords: Populism, Death of Ideology, Populism in Europe, Hungary, Poland

Tahakküm ilişkisi, bir mülke sahip olma arzusu ve o mülk içinde bulunan canlıların hakimiyetini kısıtlama anlamlarına gelmektedir. Toplumsal alanın her anında türcü ideolojiyle karşılaşan hayvanlar, tahakküm ilişkisinin en çok sömürüye maruz bırakılanlarıdır. Bu tahakküm ilişkisi, sanat türlerinden biri olan video sanatında da kendine yer bulmuştur. Çalışmanın amacı, insan merkezci anlayışın hayvan türüne yönelik oluşturduğu tahakküm ilişkisini, video sanatı bağlamında ele alabilmektir. Bu doğrultuda öncelikle, tahakküm kavramı ve insan-hayvan ikiliğindeki tahakküm ilişkisi ele alınacaktır. Tahakkümün sanat alanındaki görünürlüğü açıklanarak, eleştirel söylem analiziyle video sanatı örnekleri üzerinde durulacaktır. Örneklem olarak; Shot Dog, Death of a Chicken, Felt is the Past Tense of Feel, A Little Death, Dogs That Chat Touch Each Other ve Don't Trust Me adlı video çalışmaları seçilmiştir. Ortaya koyulan video çalışmalarının insan merkezci bakış açısıyla oluşturulduğu ve bu çalışmalarda hayvanların yaşamlarına yönelik kararların sanatçılar tarafından verildiği görülmüştür. Dolayısıyla hayvan türünün nesnelere dönüştürülmesi, insan-hayvan ikiliğindeki tahakküm ilişkisini açığa çıkarmaktadır.

Existentialism, which is a 20th century movement, does not consider the individual as a mere thinking entity; defines it as an entity who acts, feels, and can show the responsibility of taking his own choices with his free will. The individual who has the courage to make a choice with her free will and realizes herself in line with her actions has become the subject of research by existential thinkers. Although existentialism, researching of the individual the first emerged as a philosophical movement, it later showed its effect in the fields of social sciences such as psychology. Existential understanding, which has been influential in many research areas, has tried to understand and make sense of the individual in the process of "being me".
In this article, the person who can take the responsibility of gaining self is discussed. The study is limited within the framework of the common concepts and phenomena of the philosophical and psychology existential movement. The concepts and facts of the research were examined with the phenomenological approach method. In the study, the elements of the process of being me are which the individual's freedom, anxiety to be self, being hopeful in the face of the uncertainty of the future, being aware of having a limited life, and being involved in the process of being me by making choices. Within the scope of this study, the elements of the process of being me are evaluated by associating them with religion. The following conclusions were reached in the research: Not every individual is active in the process of being a self; some individuals involve the process of being me by making choices despite their experiences of anxiety, despair, and death; while some others do not have the courage to be me in the face of anxiety, hopelessness and death.

Yüksek Lisans Tezi ; Balkanların en küçük ve en yoksul, aynı zamanda da stratejik konumu itibariyle önemli ülkelerinden biri olan Arnavutluk, kendine has yapısı ve Soğuk Savaş döneminin izole edilmiş ülkesi olması sebebiyle dikkat çekmektedir. Enver Hoca'nın 1944 yılından 1985 yılına kadar süren uzun iktidar dönemi boyunca izlediği sosyalist politikalar ve baskıcı rejim ülkede demokrasinin gelişmesine engel olmuştur. Yugoslavya, Sovyetler Birliği ve Çin ile sürdürdüğü ikili ilişkiler sınırlı kalmış, bu devletlerle bozulan ilişkiler sonucunda Arnavutluk, Enver Hoca'nın ölümüne kadar emperyalizm ve revizyonizmle mücadelede kendisini dünyadan izole etmiştir. 1990'dan sonra Doğu Avrupa'da komünizmin çökmesi ile Arnavutluk'un dış politikası değişim göstermiştir. Ülke çok partili yaşama geçmiş ve demokratikleşme sürecinde kapılarını dış dünyaya açmış, özellikle de Batıyla iyi ilişkiler kurmaya çalışmıştır. Bu çalışma ile Enver Hoca iktidarına kadar olan tarihsel süreç, Enver Hoca dönemi ve ölümünden sonra Arnavutluk'un iç ve dış politikasındaki gelişmeler ve aynı zamanda iki farklı rejimin ülkedeki siyasi, ekonomik ve sosyal durum üzerindeki etkisi ele alınmıştır. ; Abstract ; Albania, which is one of the smallest and poorest and at the same time one of the most important countries in the Balkans considering its strategic location, attracts attention because of its specific structure and being the isolated country during the Cold War period. Socialist policies and repressive regime Enver Hoxha applied throughout his long-term rule between 1944 and 1985 hindered development of democracy in the country. Bilateral relations with Yugoslavia, Soviet Union and China remained limited and as a result of deteriorated relations with these states, Albania isolated itself from the world until Enver Hoxha's death in the struggle with imperialism and revisionism. After 1990, Albania's foreign policy changed due to the collapse of communism in Eastern Europe. The country experienced transition to the multi-party system, opened its doors to the outside world throughout the democratization process and tried to establish close relations especially with the West. In this study, historical process till Enver Hoxha's rule, the developments in Albania's domestic and foreign policy during Enver Hoxha and after his death and effects of two different regimes on political, economic and social situation of the country have been discussed.

1979 yılında İran'da yaşanan devrim sadece asırlardır süren monarşi geleneğini değil, İran'ın iç ve dış politikasını da kökten değiştirmiştir. Şah zamanında ABD ve İsrail'in bölgedeki en önemli müttefiklerinden biri olan İran, devrimden sonra bu iki ülkenin hasmı haline gelmiştir. Aslında devrimin seyrine baktığımızda bunun İslam Devrimi'nden çok Şah yönetimine karşı yürütülen topyekün bir muhalefet hareketi olduğu görülmektedir. Zira devrime destek veren gruplara bakıldığında liberallerden ılımlı İslamcılara, komünistlerden radikal İslamcı kanada kadar birbirlerinden çok farklı birçok grubu bir arada görmekteyiz. Devrimden sonra Humeyni'nin yeteneğinin de etkisiyle radikal İslamcı kanat yönetimi ele geçirmiştir. Devrim sonrası İran dış politikasına yön veren faktörler ?tam bağımsızlık?, ?batı karşıtlığı? ile ?rejimin güvenliği ve ihracı? olmuştur. Kurulan yeni rejimin diğer Müslüman ülkelere de ihraç edilme çabası bölge ülkelerinde tedirginliğe sebep olmuş, bu yüzden de İran yalnızlığa itilmiştir. ABD ise bölge ülkeleri üzerindeki İran korkusunu canlı tutarak bu coğrafyada birçok üs elde etmiştir. Humeyni döneminde uluslararası alanda yalnızlığa itilen İran, Irak ile yapılan savaşta da bunun sıkıntısını fazlasıyla çekmiştir. Humeyni'nin ölümünden sonra Rafsancani ve ardından Hatemi'nin cumhurbaşkanlığı dönemlerinde İran dışa açılma hususunda daha istekli politikalar izlemiştir. Bilhassa Hatemi dönemindeki gelişmeler nedeniyle Humeyniciliğin bitmeye başladığı yorumları bile yapılmıştır. Ancak Hatemi'den sonra cumhurbaşkanlığına seçilen Ahmedinecad'ın sert söylemleri ve uzlaşmaz üslubu nedeniyle İran'da aslında pek bir şeyin değişmediği ortaya çıkmaktadır. ; The Iranian revolution in 1979 did not only collapse the ancient tradition of monarchy but it also produced profound change in domestic and foreign policy of Iran. Iran, which was, a prominent ally of the USA and Israel during Shah Dynasty, has become deeply antagonistic following the revolution. When we look at the course of the revolution, it can be considered a massive opposition to Shah dynasty rather than an Islamic revolution since the supporters of the revolution include many different circles ranging from liberals to moderate Islamists or from communists to radical Islamists. After the revolution, Islamic circles seized the power due to the Ayatollah Khomeini's charisma and ability After the revolution, the principles of the Iranian foreign policy have become `independence?, `anti-westernism? and `safeguarding and export of the regime?. Due to the efforts of exportation of the newly founded regime to other Islamic countries, Iran has been isolated while USA has gained many bases in countries in the region by keeping the fear of Iran alive. Iran, which was isolated during the Khomeini period, suffered from this isolation during its war with Iraq. After Khomeini?s death, Rafsanjani and Khatami successively followed foreign policies of expanding relations with the world. Especially during the Khatami period, there were even comments about death of Khomeinism. However, the harsh comments and irreconcilable attitudes of Ahmadinejad, the current president of Iran elected after Khatami have showed that very little has changed in Iran.

Social and economic conflicts bring along irregular migrations, which are risky and dangerous and lead to humanitarian movements on a global scale. Irregular migration movements increasingly have become a problem of identity, belonging and recognition, and bring with new areas of discussion. Irregular migration, which goes beyond being a phenomenon that nation states can control alone, is perceived as a security threat, especially by European countries, and restrictions are increased with revised migration policies. The blockage of legal routes increases the demand for illegal methods and makes migrant smuggling more apparent. On the other hand, the Mediterranean, which is used as a migration route to reach Europe, has almost become identified with the bodies washed ashore. The number of recorded deaths of migrants in the Mediterranean reveals that the phenomenon of migration is a matter of right to life beyond the political, economic, and social interests of the nation states and accelerated the discussion of the problem on different platforms. Based on this, the film Terraferma, which is about irregular migration over the Mediterranean, was examined as a research subject and analyzed using the dramaturgical analysis technique. The film has been thematically interpreted on the basis of the plot, main idea, assumption, conflicts and characters. Policies such as the fact that global inequalities put pressure on the developed countries with irregular migration on one hand, and the situation of ignoring the phenomenon of irregular migration with strict migration on the other have been evaluated together.

Danışman: Fatma Zeynep Özkurt. ; Son yıllarda Orta Doğu'da özellikle Suriye'de (Türkiye sınırı bölgelerinde) faaliyette olan terör örgütü DAEŞ'in ortaya çıkış süreci, gelir kaynakları ve sürdürdüğü ideolojik düşünceler ışığında hareket kabiliyeti incelenmiştir. Türkiye'nin DAEŞ ile mücadele politikalarına da yer verilen bu çalışmada; siyasi, hukuki, sosyal ekonomik ve askeri politikalar ile Fırat Kalkanı Operasyonu'na da ayrıca değinilmiştir. ; The concept of terror is among the events individuals, countries and individuals do not want. In recent years, ideological terrorist organizations have increased their activities according to this situation. In order to prove your observations made and carried out in the Middle East by the DAEŞ, it is seen that many people, society and the country are disturbed, and the deaths and the migrations between the countries also increase. First, the emergence of the DAEŞ, its aims, ideologies, personnel and income sources are examined because of the risk created by DAEŞ. Struggle with terror The operation of Euphrates Kalkan under the political, legal, military and especially military policies of Turkey against EEŞ has been examined separately. In the study, the safe zones that can be created against the terrorist organizations operating in the region close to the border of Turkey are also legally mentioned and it is mentioned that Turkey views these regions in the operations, reaction to the terrorist corridor at the border line and the provision of border security. Moreover, politics has been studied and applied to politics, solution proposals and struggle strategies, which have been examined and addressed since politics is important for the fight against terrorism.

History comes across as a product of the effort to create social memory, written or verbal. It is based on information and documents and avoids emotional biases. Music, on the other hand, is a multifaceted phenomenon and its aim to entertain shapes it. On one hand, it interprets emotions, and on the other hand it bears the social, cultural and historical codes of the society to which it belongs. For this reason, it is possible to discover specific details of historical events in the kilams/songs of dengbêjs, important exponents of the Kurdish music of orality. This study focuses on unveiling traces of historical events in the songs of the dengbêjs, in context of the relationship between history and music. Information and documents dealing with the Kozanoğlu events in kilam/songs are compared. A good example of the importance of the dengbêjs in Kurdish history is taken from when in the 19th century, the Ottoman state established a military unit called Fırka-i Islahiye as a part of its policy of asserting its full dominance in rural areas, and also to carry out compulsory resettlement policies. In order to support the operation, the Kurdish chief Sürmeli Memed Pasha set out, taking with him under his auspices Evdale Zeynikê, a dengbej singer. However, the Kurdish troops reaching Kozan were defeated due to the climatic conditions and the cholera epidemic. Witnessing all the events, Evdale Zeynikê sang kilam/songs for every stop on the route and on the death of the Pasha. Throughout this account, which is based in Kurdish culture and immured with a strong dengbêj tradition, it is possible to find details of Kurdish history in the kilams/songs of the dengbêjs.

The Ottoman-Egyptian administration in Sudan received a serious blow from the Mahdist rebellion initiated by Muhammad Ahmad in 1881. After the British invasion of Egypt in 1882, the increasing British influence in the country through Egypt also made a reinforcing effect on the Mahdi movement. Declaring his Mahdiship and associating the salvation of Sudan and the Islamic world with his own struggle, Muhammad Ahmad won many of the battles he fought, increasing his popularity day by day. The rebellion, which essentially began as a reaction against some administrative practices in Sudan, eventually turned into a resistance against British imperialism. The Ottoman State followed the Mahdi movement closely, but did not want to get directly involved in the events in Sudan. Although Sultan Abdulhamid II was worried that the movement would cross the Red Sea and reach the Hejaz, he did not accept the British proposals to organize a joint operation in Sudan through Suakin. He thought that such an intervention in Sudan would be inappropriate and would harm the caliphate. According to him, in order to solve the Mahdi problem, first of all, England needed to leave Egypt. However, the attempts of the Sublime Porte in this direction did not yield any results, and Sudan moved further and further away from the Ottoman Empire with each passing day. The Mahdists won significant victories against the Egyptian-British soldiers, but the state founded by Mohammed Ahmad did not last long and was destroyed by the British after a while. Drawing on Turkish, Arabic, English sources and Ottoman archival documents, this essay analysed and assessed the course of the Mahdi movement in Sudan until the death of Muhammad Ahmad in 1885, the attitude of the Ottoman Empire towards the Mahdi rebellion, and Britain's intervention in the regional events.

Bu tezde 983-1085 yılları arasında el-Cezîre (Yukarı Mezopotamya) bölgesinde hüküm sürmüş olan Kürt Mervânî hanedanının en uzun süre tahtta kalmış hükümdarı Nasrüddevle Ahmed b. Mervân'nın (401/1010-453/1061) hayatı, kişiliği, hükümet teşkilatı, yönetim anlayışı iç ve dış siyaseti ele alınmıştır. Çalışma, giriş ve beş bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde araştırmanın başlıca kaynakları değerlendirilmiş, Mervânîlerin Nasrüddevle'den önceki ve sonraki tarihine kısaca yer verilmiştir. Birinci bölümde Nasrüddevle'nin kimliği, ailesi, çocukluğu, gençliği, hükümdarlığa geçişi, şahsiyeti ve vefatı üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde Mervânî ülkesi tanıtılmış, dini durum ve etnik yapı ele alınmış, devleti oluşturan kurumlar anlatılmış, bu kurumlarda görev alanların kısa biyografilerine yer verilmiştir. Üçüncü bölümde Nasrüddevle döneminde Mervânîlerde ekonomik durum ve imar faaliyetleri anlatılmıştır. Mervânî ülkesindeki bilim, kültür ve sanat faaliyetleri dördüncü bölümde konu edilmiştir. Beşinci ve son bölümde ise Nasrüddevle'nin dış siyaseti ele alınmıştır. ; In this thesis, the life, personality, governmental organization, internal and foreign policy and administrative approaches of the longest-ruled ruler of the Marwanid Kurdish dynasty, Nasr al-Dawla Ahmad ibn Marwan who ruled Al-Jazira (Upper Mesopotamia) region between the years 983-1085, are discussed. The study consists of five sections. In the introduction, the main sources of the research are evaluated and the chronicle of the history before and after Nasr al-Dawla is given briefly. In the first chapter, the identity, family, childhood, youth, as-cending to throne, personality and death of Nasr al-Dawla are emphasized. In the se-cond chapter, the Marwanid country was introduced, the religious conditions and eth-nic compositions are discussed, the institutions that form the state are explained, and the short biographies of those who served in these institutions are included. In the third chapter, the economic situation and development activities of ...

Sultan Alâeddin Keykubad, yaklaşık on sekiz sene süren saltanatı boyunca her alanda istikrarlı bir politika takip etmiştir. Dış politikada da akılcı, uzlaşmacı ve ileri görüşlü bir siyaset izleyen Alâeddin Keykubad, bu sayede Türkiye Selçuklu Devleti'ni siyasi, ticari ve kültürel bir güç haline getirmeyi başarmıştır. Alâeddin Keykubad, ülkesinin bağımsız bir şekilde mevcudiyetini devam ettirebilmesi için Anadolu'dan geçen uluslararası ticaret yollarının gelirinden maksimum seviyede pay almak istemiş, dış siyasetini de bu temel üzerine oturtmuştur. Nitekim, tahta çıktıktan hemen sonra Avrupa ülkelerine karşı Venedik Dukalığına bazı ticari ayrıcalıklar veren bir anlaşma imzalamış; bu anlaşmadan kısa bir süre sonra da ilk seferini önemli bir liman şehri olan Alâiye üzerine düzenlemiştir. Alâeddin Keykubad, komşu devletlerle olan münasebetlerinde gereksiz risklerden kaçınmış ve otoritesini sarsacak düzeyde olmadıkça anlaşmazlıkları barış yolu ile çözmüştür. Zira, Moğollara, Eyyubilere ve Celâleddin Harezmşah'a karşı izlediği bu siyaset sayesinde, hem ülkesini olası bir yıkımdan korumuş, hem de herhangi bir istila hareketine karşı zaman kazanıp, önlemlerini almıştır. Ancak, son bağımsız Türkiye Selçuklu Devleti hükümdarı Alâeddin Keykubad'ın ölümünden sonra, onun izlediği başarılı siyaset halefleri tarafından devam ettirilemeyince, Türkiye Selçuklu Devleti Moğolların hâkimiyetine girmiştir. ; Sultan Alaeddin Keykubad has followed a stable policy in all areas throughout his eighteen year reign. In foreign policy, rational, conciliatory and forward-thinking policy followed Alaeddin Keykubad, the Seljuk Empire in Turkey whereby the political, commercial and cultural succeeded in bringing into force. Alâeddin Keykubad wanted to get the maximum share of the international trade routes passing through Anatolia in order to maintain his country's independent existence and he built his foreign policy on this basis. As a matter of fact, he immediately signed an agreement including some commercial privileges against the European countries, with the Duchy of Venice ; shortly after this agreement , he organized his first voyage to the Alâiye,which was an important port city. Alaeddin Keykubad avoided unnecessary risks in his relations with neighboring states and resolved disputes peacefully, unless he was at a level to shake up his authority. Because of this policy which he followed against the Mongols, Ayyubids and Jalaleddin Harezmshah, not only he protected his country from possible destruction but also gained time and measures against any invasion movement. However, Alaeddin Keykubat's death last independent ruler of Turkey Seljuk State, by successfully continued by his successors follow politics, Turkey Seljuk State has entered of the the Mongol domination.

YÖK Tez No: 604029 ; Enerji güvenliği, tüketici ülkelerin, makul fiyatlardan, farklı kaynaklardan ve sürdürülebilir bir şekilde arz güvenliklerinin sağlanması olarak tanımlanmaktadır. Jeopolitik istikrarsızlıklar, doğal afetler, terörizm veya yatırım eksikliği gibi nedenler bir ülkenin enerji güvenliği boyutunda sorun yaşamasına neden olabilmektedir. Bu nedenle, devletler enerji arz güvenliklerini sağlamak için farklı stratejiler geliştirmektedirler. Enerji güvenliği, özellikle hidrokarbon kaynakları bakımından zengin olan Ortadoğu için oldukça önemli bir kavram olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada, Ortadoğu'nun en önemli ülkelerinden biri olan İran'ın Soğuk Savaş sonrası dış politikası enerji güvenliği bağlamında ele alınacaktır. Soğuk Savaş'ın bitmesiyle iki kutuplu sistemin sona ermesi, Humeyni'nin vefatı ve ABD'nin Irak müdahalesi gibi küresel etkileri olan olayların meydana gelmesi, İran dış politikasında önemli değişikliklere neden olmuştur. İran'ın coğrafi konumu ve zengin yeraltı kaynakları, bu olaylardan sonra enerji güvenliğinin dış politikada daha önemli bir faktör olarak yer almasına neden olmuştur. Özellikle İran'ın nükleer enerji çalışmaları, uluslararası gündemi ve İran dış politikasını meşgul eden en önemli konulardan biri olmuştur. Soğuk Savaş sonrası şekillenen yeni uluslararası sistemde enerji güvenliği, İran dış politikası açısından her geçen gün daha fazla önem kazanan bir parametre haline gelmiştir. Enerji güvenliğinin, İran'ın dış politikası açısından stratejik önemini koruyacağı tahmin edilmektedir. ; Energy security is defined as the supply security of consumer countries at reasonable prices, from different sources and in a sustainable manner. Reasons such as geopolitical instability, natural disasters, terrorism or lack of investment can cause a problem in terms of a country's energy security. For this reason, governments are developing different strategies to ensure energy supply security. Energy security is a very important concept especially for the Middle East which is rich in hydrocarbon resources. In this study, post-Cold War foreign policy of Iran, which is one of the most important countries in the Middle East, will be discussed within the context of energy security. The end of the bipolar system with the end of the Cold War, the death of Khomeini and the occurrence of internationally influential events, such as the US intervention in Iraq, caused significant changes in Iranian foreign policy. Iran's geographical location and rich resources have made energy security a more important factor in foreign policy after these developments. Particularly, Iran's nuclear energy efforts have been one of the most important issues that preoccupied the international agenda and Iranian foreign policy. Energy security has become an increasingly important parameter for Iranian foreign policy in the new international system shaped after the Cold War. Energy security is expected to maintain its strategic importance in terms of Iran's foreign policy.

İlk olarak Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı tarafından 1999 yılında yayınlanan eserde önem kazanan küresel kamu malları, fayda ve zararlarının (suç, terörizm, hastalık gibi) sınırları ülkelere, bölgelere, zengin ya da yoksul nüfus gruplarına hatta nesillere kadar yayılan kamu mallarıdır. Barış ve güvenlik de bir küresel kamu olarak kabul edilir ve barış ve güvenliği destekleyici tüm faaliyetler bu mala katkıda bulunur. 20. yüzyılda yaşanan savaşlar, milyonlarca insanın ölümüne neden olurken, bu savaşların uluslararası topluma mülteci maliyeti, doğrudan ekonomik ve fırsat maliyetleri, askeri maliyetler, istikrarsızlığın yarattığı maliyetler ve uluslararası barış operasyonlarının maliyetleri gibi dışsal maliyetleri de ortaya çıkmıştır. Yerel ve ulusal düzeyde kamu malının sunumu vergileme, düzenleme hatta üretimi sağlamaya zorlama otoritesine sahip devletçe organize edilirken küresel düzeyde böyle bir kurum ya da güç, bir başka deyişle bir "dünya devleti" bulunmamaktadır. Bu nedenle küresel kamu mallarının ve küresel barış ve güvenliğin yeterli sunumu, etkin çalışan bir uluslararası işbirliğine, uluslararası örgütlere, uluslararası vergilemeye ve resmi kalkınma yardımlarına bağlıdır. Kalkınma ve küresel kamu mallarının sağlanması ise birbirine bağlı süreçlerdir. Resmi Kalkınma Yardımları (ODA-Official Development Assistance), küresel kamu mallarının, dolayısıyla küresel barış ve güvenliğin finansmanı ve sunumu için mevcut politikalardan biridir. ; Global public goods achieved prominence with the United Nations Development Programme's publication in 1999. Global public goods are public goods with benefits or costs (crime, terrorism and disease) that extend across countries and regions, across rich and poor population groups, an even across generations. Peace and security is itself conceived of as a global public good and the activities to support peace and security are defined as contributing to this good. During the 20th century wars, 110 million deaths and the costs of to the international community are including refugee costs, direct economic and alternative costs, military costs, instability costs, and of international peace operations. At the local and national level the provision of public goods is typically organized by the state, with authority to tax, regulate and even coerce to ensure such provision. At the global level there is no institution (there is no "world government") with equivalent powers. Adequate provision of global public goods and global peace and security depends on adequate provision of effective international cooperation (international cooperation may be a small part of the total effort—but it is often crucial), international taxation and development aid activities. Development and the provision of global public goods are joint processes. ODA is also policies available to address global public goods and global peace and security financing and provision.

Cumhuriyetimiz bugüne kadar belli baslı dönemlerden geçmistir. Atatürk döneminde dıs politika öncelikleri Lozan Antlasmasının genç Türk devletine sagladıgı yeni uluslararası kimlik ve hakların uygulanarak pekismesi, dıs iliskilerin gelistirilip çesitlendirilmesi, uluslararası çok taraflı siyasi faaliyetlere katılım, iktisadi hayatımızın ve silahlı kuvvetlerimizin modernlestirilmesini hedefleyen çalısmalar seklinde özetlenebilir. Atatürk'ün vefatı üzerine Cumhurbaskanı olan smet nönü, devleti otoriter ve duruma hakim bir sekilde yönetmis, Akdeniz'de Mussolini tehlikesi karsısında ve çok yakınlasmıs olan II. Dünya Savası öncesi ngiltere ve Fransa'yla dayanısmaya dogru bir dıs politika çizgisine yönelmistir. nönü'nün dikkatli ve ihtiyatlı tutumu Türkiye'yi savasın dısında tutmus ve altı yıla yakın süren ve özellikle Avrupa ve Asya için felaketli bu dönemde Türkiye, hem batılı müttefiklerin kendisini savasa sürükleme taleplerini savusturmus, Almanya ile çatısma durumuna girmemis ve SSCB ile iliskilerde zorluklar yasanmasına mahal vermemistir. 1950 Mayıs'ındaki seçimlerde yirmi yedi yıldır süren tek parti iktidarı sona ermis ve Demokrat Parti'nin on yıl sürecek iktidarı baslamıstır.Bu dönemde Cumhurbaskanı Celal Bayar ve Basbakan Adnan Menderes Hükümetleri'nin dıs politikası batı dünyası ile iliskilerin sıkılastırılması, güvenligimiz için NATO'ya girmek, dıs yardımlardan azami istifade ile yetersiz ve köhnelesmis altyapıyı güçlendirecek yatırımları ve iktisadi kalkınmayı saglamak seklinde özetlenebilir. 27 Mayıs 1960 Askeri darbesi ile Demokrat Parti iktidardan uzaklastırılmıs ve bir süre askeri bir yönetim iktidarda kalmıstır. Bu dönemde Türkiye uluslararası taahhütlerini sürdürmeye devam etmistir. 1961'de yeniden çok partili siyasi hayata geçilmistir. Kıbrıs sorunu artık Türkiye'nin dıs politikasında devamlı bas köseye oturmus ve dıs iliskilerini hayli etkilemeye baslamıstır. Özetle; Türkiyemiz jeostratejik konumu, jeopolitik önemi ve milli hedefleri ile çevresindeki kritik olaylara büyük bir duyarlılık içinde, problemlerle dolu dıs iliskilerinde büyük gayretler ve gelismelerle Atatürk'ün yolunda azimle devam etmektedir. ; Türkiye has been passed through many important eras. In Atatürk's era, political priorities are strengthen the national identity and rights, which were taken in Loussane Treaty, improving international relatioans,take part in multinational activities, improving financial status and strengthen the army . After Atatürk's death, nönü became president. He ruled the state very strictly and tough. With the threat of Mussolini and inevitable II. World War he built close relations with England and France. With nönü's cautious international relations Türkiye avoided the II. World War, avoided the attempts to drag Türkiye to War by Allies, avoided the conflict with Germany and SSCB for six disastrous years for all Asia and Europe. In 1950's elections 27-year-single-ruling party era ended and began the 10 year era of Domocrat Party. President Celal Bayar and Vice President Adnan Menderes built close relations with western powers, took part in NATO, took international helps to modernize the country, modernized the old infrastructure and developed economy of the country. After military coup in 1960 military power, Democrat Party was abstained from ruling the country so the military power ruled the country for a while. In this period Türkiye announced that he will stick to international promises though. 1961 the country transform to multi-party democratic elections again. Cyprus became a main issue of our international relations from now on and effected our international relations severely. Türkiye with its geopolitik and geostrategic position, will keep its promises heading to Atatürk's path beware of critical issues, full of problems in international relations and events around him.

Türkiye-Suriye İlişkileri 1998 sonrasında olumlu bir hava yakalamıştır. Bu bağlamda 1998 yılında iki ülkeyi karşı karşıya getiren krizi ?barışı getiren savaş tehdidi? olarak adlandırmak mümkündür. Bununla birlikte iki ülke arasında yakınlaşmayı hızlandıran iki olay, 2000 yılında Hafız Esad'ın vefat etmesi ve yerine oğlu Beşar Esad'ın devlet başkanı olması ve Kasım 2002 genel seçimlerinde AK Parti'nin tek başına iktidar olmasına yetecek bir sonuç almasıdır.Babasının ölümünden sonra iktidara gelen Beşar Esad, Suriye halkına reformlar vaat etmiş, 2001 yılında Şam Baharı olarak adlandırılan başarısız bir reform girişiminden sonra bu vaatler hızını yitirmiştir. Türkiye ise AK Parti iktidarı ile birlikte dış politikasında daha öncesine göre farklı bir çizgi izlemeye başlamış, stratejik derinlik konsepti çerçevesinde Türkiye'yi bölgede ?merkez ülke? yapma amacı izlemiştir. Bu bağlamda Ortadoğu ülkeleri ile ilişkilerini geliştirmeye çalışan Türkiye'deki yeni yönetimin Ortadoğu politikasının en öncelikli başlıkları arasında Suriye ile ilişkilerin geliştirilmesi yer almıştır.2004 yılında karşılıklı ziyaretlerle hız kazanan ilişkiler ilk olarak imzalanan serbest ticaret antlaşmaları, protokoller, turizm antlaşmaları, ortak baraj yapımı antlaşmaları ile ekonomik temel üzerine şekillendirilmiştir. 2003 yılında Irak'ın işgali ve de facto bölünmesi karşısında ortak tavır takınan iki ülke 2009 yılında da İsrail'in Gazze'de gerçekleştirdiği operasyon sonrasında da İsrail'e karşı olmuştur. Bu bağlamda 2003'ten bu yana bölgede aynı güvenlik endişelerine sahip olan Türkiye ve Suriye arasındaki ilişkiler 2009 yılında imzalanan Yüksek Düzeyli Stratejik İşbirliği Antlaşması ile ve yine aynı yıl yapılan Suriye-Türkiye ortak askeri tatbikatı ile yeni bir boyut kazanmıştır.Bugün için ise Suriye'de yaşanan gelişmeler Türkiye tarafından kaygı verici olarak değerlendirilmektedir ve yakından izlenmektedir. Söz konusu protestoların ne derece başarılı olacağı ya da ülkede rejim değişikliğine neden olup olmayacağı şimdiden kestirilemese de iki ülke ilişkilerini etkileyeceği bir gerçektir. Bu çalışma kapsamında bir yandan Suriye ve Türkiye arasındaki ilişkiler incelenmiş diğer yandan da bugün Suriye'de yaşananlara ışık tutacak tarihi, toplumsal, ekonomik, kültürel yapı üzerinde durulmuştur. ; Relations between Turkey and Syria created a positive atmosphere after 1998.In this regard, it is possible to name the crisis bringing two countries against each other as ? war threat causing peace? .However, there are two incidents accelerating convergence between two countries; death of Hafez al-Assad in 2000 and his successor Bashar al-Assad becoming the head of state and Justice and Development Party?s (AKP) coming to power alone as a result of November 2002 general elections.Coming into power, Bashar al-Assad promised Syrian public the reforms and after unfortunate attempt of a reform called ?Spring of Damascus? in 2001 such promises lost their significance. In Turkey, AK party power started to follow a different course in foreign affairs and adopted a purpose to make Turkey ?a central state? under strategic profoundness concept .In this sense among the most important matters of the new government in Turkey trying to develop relations with the Middle was development of the relations with Syria.The relations gained speed upon reciprocal visits in 2004 were structured on economic Fundamentals such as free trade agreements, protocols, tourism agreements, joint construction of dams. Two countries adopting a particular attitude towards the invasion of Iraq in 2003 and de facto division of the state became against Israel following operations carried out by Israel in Gaza in 2009.In this sense, the relations between Turkey and Syria both having the same concerns of security since 2003, acquired a new dimension upon execution of High Level Strategic Cooperation Agreement in 2009 and Joint Military Operation of Turkey and Syria held in the same year.Nowadays, developments in Syria are reviewed as worrisome by Turkey and monitored closely. To what extend the said protests will become successful or whether they will cause a change in regime in the country cannot be estimated at the moment. However, it is certain that they will influence the relations between the countries. In this study, relations between Turkey and Syria are examined on one side, and historical, economic and cultural structure to provide an insight fort he incidents happening in Syria today on the other side.