Suchergebnisse

Savunma harcamaları tüm ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de oldukça önemli bir yere sahiptir bütçeden önemli bir pay almaktadır. Türkiye soğuk savaş yıllarında Sovyetler Birliği'nin yayılmacı politikasına karşı 1952 yılında NATO'ya üye olmuştur. Türkiye NATO güvenlik şemsiyesine katılmakla savunma harcamalarını daha da artırmadan yüksek bir güvenlik düzeyine ulaşmıştır.Küreselleşme ile birlikte bölgesel entegrasyonlar da hız kazanmış çeşitli ittifak arayışları ortaya çıkmıştır. Bu entegrasyonu en iyi uygulayan Avrupa olmuştur.AB kendi güvenlik politikasını kurma yolunda, Türkiye ise AB'ye üyelik süreci içindedir. Türkiye'nin savunma ihtiyacını gerektiren nedenler gerek AB, gerekse NATO ülkelerinden farklılık arz etmektedir. Türkiye'nin tehdit algılaması daha farklıdır. Çünkü Türkiye dünyanın en istikrarsız bölgesinde bulunmaktadır. Ortadoğu, Balkanlar ve Kafkaslar dünyadaki en önemli kriz bölgeleridir.Avrupa'nın NATO dışında bir güvenlik sistemi oluşturması ciddi bir savunma gideri anlamına gelmektedir. Avrupa'nın bugünkü güvenlik yapısıyla üye devletler, soğuk savaşın sona ermesi ve hâlen devam eden NATO güvenlik şemsiyesine rağmen savunma harcamalarını azaltamamışlardır.AB AGSP'yi NATO'dan daha yüksek bir güvenlik düzeyine çıkaramadığından, bugüne kadar olan Türkiye'nin AB sürecinin Türk savunma harcamalarına önemli bir etkisinin olmadığı söylenebilir. Ayrıca AB'de savunma harcamaları incelendiğinde, özellikle AB'ye üye ülkelerin üyelikten önceki ve sonraki savunma harcamaları düzeyinin korunduğu görülmektedir.Bugünün güvenlik ortamında; Türkiye özellikle bölgesindeki istikrarsızlık ortamının barış ortamına bırakılmadığı ve komşu ülkelerin savunma harcamalarının azalmadığı sürece kedini güvende hissedemeyecektir. Bütün bunlara değişen yeni tehdit algılamasında da tanımlanan ve dış desteğe de sahip terör sorunu eklenince Türkiye'nin caydırıcılığı yüksek bir silahlı kuvvetler bulundurmaya, dolayısıyla savunma harcamalarını mevcut düzeyde tutmaya devam edeceği değerlendirilmektedir. ; Defense Spending has, as in almost all countries, an important place in our country and gets a huge portion of the budget. Turkey became a member of NATO in 1952 against hostile policies of the Soviet Union. By joining the security umbrella of NATO, Turkey has assured a high level of security without having to further increase her defense spending.By globalization, regional integratins and search for various alliances have quickly become the trend. The best example of this integration is Europe.Europe is on its way to establishing her own security policy, whereas Turkey is in the process of membership to the European Union (EU).The reasons for Turkey?s defense spending differ from those of both EU and NATO countries threat perception of Turkey is much more different, because Turkey is located in the most instable region of the world. The Middle East, Balkans and the Caucasus are the most important crises regions in the world.To establish a security system apart from NATO means a serious defense expenditure for Europe. Despite the end of the cold War and the currently available NATO defense umbrella, EU member countries have been unable to reduce defense spending due to Europe?s current security structure.Because the EU has been unable to bring Eropean Security and Defense Policy to a higher security level than that of NATO, it is right to state that Turkey?s EU process has has not had an important influence on Turkish defence spending. Furthermore, when defense spending in EU is examined, it is clear that level of defense spending of EU countries before and after becoming members of the EU has not changed.In today?s security environment; Turkey will not feel safe unless the neighboring countries reduce their defense spending and the instable situation in the region becomes one of peace. If the externally supported and funded terror problem defined in the new threat perception is added to all of these, Turkey is forced to maintain a highly deterrent armed forces and thus to maintain her defense spending in its current level.

Türkiye, güvenilir bir NATO müttefiki olarak, Soğuk Savaş süresince Avrupa güvenliğine büyük katkı yapmıştır. Türkiye'nin aynı katkıyı AB üyesi olması durumunda da yapacağı bir gerçektir. AB'nin Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası (AGSP) Soğuk Savaş sonrası koşulların yarattığı yeni güvenlik ve savunma parametrelerine göre şekillenmektedir. Şekillenme de Türkiye'nin bir müttefik olarak katkısı olabilir. Türkiye AB içinde geliştirilen AGSP'nın ve AB Lizbon antlaşmasının 2009 yılında onaylanması ile birlikte AB Ortak Güvenlik ve Savunma Politikasının gelişimini desteklemiştir. Aynı zamanda NATO, Türkiye ile AB arasındaki stratejik işbirliğini desteklemektedir. Dünya'daki güvenlik ile ilgili olaylar, AB ile Türkiye'nin güvenlik ve savunma alanındaki stratejik ortaklığının daha da derinleşmesini zorunlu kılmaktadır. ; Turkey, as a reliable NATO ally, made a great contribution to the security of Europe during the Cold War. It is a truth that Turkey will make the same contribution in case it is accepted to the EU. The EU's Europe Security and Defense Policy (ESDP) has been shaped in relation to the new security and defense parameters which aroused after the Cold War. Turkey can have an impact on the new policy as an ally. Turkey has backed up the development of the EU Common Security and Defense Policy with the approval of ESDP created in the EU and the EU Lisbon Treaty in 2009. Meanwhile, NATO supports a strategic cooperation between Turkey and the EU. The problems about security on earth make it an imperative for Turkey and the EU to improve their strategic cooperation on security and defense areas.

06.03.2018 tarih ve 30352 sayılı Resmi gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Tarihin ilk çağlarından beri devletler, ülkelerinin bekası ve gelecek nesillere ekonomik ve sosyal açıdan daha gelişmiş ve güvenli bir yurt bırakabilmek için emek harcamışlardır. Ülkenin kalıcılığı söz konusuyken bütçeden ayrılamayacak oran olmamakla beraber devlet bütçesi de sınırsız kaynaklardan oluşmamaktadır. Devletler bu kısıtlı kaynakları ülkenin ekonomik refahını artıracak, devleti de iç ve dış tehditlere karşı kırılgan bir hale sokmayacak optimal bir düzeyde pay etmelidir. Bu ihtiyaç sınırlı kaynakların bütçeden tahsisinde makroekonomik göstergelerin etkilerini dikkate almayı gerektirmektedir. Bu amaçla Türkiye'de savunma harcamalarının büyüme, enflasyon ve cari işlemler dengesine etkileri 1960-2017 dönemi için ARDL sınır testi ile analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre cari dönemde savunma harcamalarında meydana gelen %1'lik bir artış büyümeyi 0.071 düzeyinde artırırken bu oran savunma harcamalarının birinci gecikmeli döneminde 0.072 düzeyinde azaltmaktadır ve sonuçlar istatistiki olarak anlamlıdır. Savunma harcamalarında meydana gelebilecek %1'lik bir artışın enflasyonu %1.29 artırıcı bir etkisi vardır. Cari işlemler dengesi ve savunma harcamaları arasında hem gecikmeli dönemde hem cari dönemde negatif bir ilişki bulunmaktadır. Fakat bu ters yönlü ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildir. ; Since the early ages of history, states have worked to ensure the survival of their country and to leave a more developed and safe country to the future generations both economically and socially. While there is no ratio that cannot be separated from the budget while the permanence of the country is in question, the state budget does not consist of unlimited resources also. States should allocate these limited resources at an optimal level that will increase the economic welfare of the country and not make the state vulnerable to internal and external threats. This need requires consideration of the effects of macroeconomic indicators in the allocation of limited resources from the budget. For this purpose, the growth of defense spending in Turkey, inflation and current account deficit were analyzed by ARDL bounds testing for effects on the balance period 1960-2017. According to the results of the analysis, a 1% increase in defense expenditures in the current period increased growth by 0.071, while this ratio decreased by 0.072 in the first lag period of defense expenditures and the results are statistically significant. a 1% increase in defense spending has an effect of increasing inflation by 1.29%. There is a negative relationship between the current account balance and defense expenditures both in the delayed period and in the current period. However, this inverse relationship is not statistically significant.

Savunma harcamaları ile ilgili bugüne kadar birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmanın temel amacı özgürlüklerin ve kurumsal faktörlerin savunma harcamaları üzerindeki etkisini incelemektir. Özgürlük göstergeleri; güçlendirme hakları endeksi, toplanma ve örgütlenme özgürlüğü, konuşma özgürlüğü, seçimde öz tayin, din özgürlüğü, işçi hakları, kadının ekonomik hakları, kadının siyasi hakları, kadının sosyal hakları, yargının bağımsızlığı on farklı değişken çalışmaya dahil edilmiştir. Kurumsal faktör göstergesi olarak dokuz farklı değişken kullanılmıştır. Bu değişkenler; ifade özgürlüğü ve hesap verebilirlik, siyasi istikrar ve şiddetin yokluğu, devlet etkinliği, idari kalite, hukukun üstünlüğü, yolsuzluğun kontrolü, hukuk ve politikaya askeri müdahale, toplumsal cinsiyet eşitsizliği, hukuk sistemi ve mülkiyet hakları şeklinde çalışmaya dahil edilmiştir. Bu çalışmada özgürlüklerin ve kurumsal faktörlerin savunma harcamaları üzerindeki etkisi 1990-2017 yılları arasında 151 ülke için çalışma yapılmış olup ampirik olarak dengesiz panel veri setinden yararlanılmıştır.Kurumsal faktörler ile savunma harcamaları arasında negatif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır.Ancak kurumsal faktör değişkeni olan yolsuzluğun kontrolü ve savunma harcamaları arasında pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu sonucu tespit edilmiştir.Özgürlükler ile savunma harcamaları arasındaki ilişki tüm değişkenler için negatif ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu ve tüm sonuçların beklenti ile paralel olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ; There have been many studies on defense expenditures until today. The fundamental objective of this study is to analyze the impact of freedom and institutional factorson defense expenditures. Freedom indicators; the empowerment rights index, freedom of assembly and association, freedom of speech, self-determination in elections, freedom of religion, workers' rights, women's economic rights, women's political rights, women's social rights and independence of the judiciary have been included in the study. Nine different variables have been used as indicator of institutional factor. These variables which are voice and accountability, political stability and absence of violence/terrorism, government effectiveness, regulatory quality, rule of law, control of corruption, military intervention in law and politics, gender ınequality, legal system and property rights. In this study, the effects of freedoms and institutional factors on defense expenditures were studied for 151 countries between 1990 and 2017, and empirically unbalanced panel data set has been used. It was concluded that there is a negative and statistically significant relationshipbetween institutional factors and defense expenditures. Nevertheless, it was determined that there is a positive and statistically significant relationshipbetween the control of corruption and defense expenditures, which is a variable of institutional factor. It has been attained that there is a negative and statistically significant relationship for all variables and that all results are in line with expectations.

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de uluslararası sistem açısından çok önemli bir jeopolitiğe sahip olan Afganistan, bu jeopolitik konumun dezavantajını başat güç olamayan tüm devletler gibi yaşamıştır. Afganistan, birçok defa yabancı güçlerin işgaline uğramış ve küresel güçlerin mücadelesinde savunma hattı olmuştur. Afganistan Büyük Oyun çerçevesinde İngiltere-Rusya rekabeti nedeniyle İngiltere tarafından işgale uğramıştır. Daha sonra ise Yeni Büyük Oyun kapsamında bölgede etkin olmak isteyen ABD Kalıcı Özgürlük Operasyonu olarak adlandırılan müdahaleyi gerçekleştirmiştir. ABD, 11 Eylül'den sonra gerçekleşen müdahaleyi meşru müdafaa hakkına dayandırmıştır. Ancak bu müdahale meşru müdafaa hakkı açısından sorunlar içermektedir. ; Afghanistan which has a big geopolitics importance in terms of international system nowadays as it was in the past has experienced the disadvantage of this geopolitics position like other countries which could not be a dominant power. Afghanistan was occupied many times by external powers and became a line of defense during the clash of global powers. Afghanistan was occupied by England because of the rivalry between Russia and England in the framework of the Great Game. Later, within in the scope of the New Great Game, USA wanted to be effective in the region and realized intervention which is called as Operation Enduring Freedom. USA based the intervention occurred after September 11 on its self-defense right

DergiPark: 326171 ; trakyasobed ; Different approaches and findings are encountered in the literature both in the theoretic field and the results of the empirical studies regarding the effects of the defense expenditures which is a branch of public expenditures on the basic macroeconomic indicators. In this study, the causality relationship between the defense expenditures and GDP, employment and import indicators are reviewed in Turkey where both internal and the external security has an important significance because of the geo-strategic location. In this context, while the bilateral causality is encountered between the defense expenditures and the employment in the study made where first Granger causality test is conducted; as the result of the analysis carried out to causality with the Toda-Yamamoto approach the causality relation is determined from the employment to the defense expenditures and from the defense expenditures to the ; Kamu harcamalarının bir kolu olan savunma harcamalarının temel makro ekonomik göstergeler üzerindeki etkileri hakkında literatürde gerek teorik alanda gerekse ampirik çalışmaların sonuçlarında farklı yaklaşım ve bulgulara rastlanmaktadır. Bu çalışmada; jeostratejik konumu sebebiyle hem iç hem dış güvenliğin büyük bir öneme sahip olduğu Türkiye'de, savunma harcamalarının GSYH, istihdam ve ithalat göstergeleri ile arasındaki nedensellik ilişkisi incelenmiştir. Bu kapsamda, önce Granger nedensellik testi yapılan çalışmada savunma harcamaları ile istihdam arasında karşılıklı nedenselliğe rastlanırken; nedenselliğe Toda-Yamamoto yaklaşımı ile yapılan analiz sonucunda ise istihdamdan savunma harcamalarına ve savunma harcamalarından GSYH'ye doğru nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir

İkinci dünya savaşından sonra dünyaya yön veren Avrupa çok yıpranmış ve bu savaşlardan güçlenerek çıkan Sovyet tehdidi karşısında güçsüz kalmışlardır. Avrupalılar Sovyet tehdidine karşı askeri ortaklıklarla karşı koymaya çalışsalar da ekonomilerinin iyi olmaması nedeniyle bunu başaramamışlardır. Sovyetler Birliği tehdidinin mutlaka önlenmesi gerektiğini düşünen Avrupalılar dünya savaşlarının diğer galibi olan ABD ile yakın bir iş bilirliği yaparak NATO'yu kurmuşlardır. Soğuk Savaş boyunca dünyadaki güvenlik, ABD'nin liderliğini yaptığı NATO ve Sovyetlerin öncülüğünü yaptığı Varşova Paktı askeri örgütleri tarafından yönlendirilmiştir. Ancak Berlin duvarının yıkılması ve Soğuk Savaşın sona ermesiyle Varşova Paktı dağılmış, NATO ise değişen ve gelişen uluslararası güvenlik ortamına göre stratejik konseptlerini sürekli yenileyerek günümüze kadar gelmeyi başarabilmiştir. Bu kapsamda NATO, Soğuk Savaş süresince Sovyet tehdidine karşı Kuzey Atlantik ve Avrupa bölgesini kolektif bir şekilde savunmayı misyon edinmiştir. Soğuk Savaş sonrasında ise kolektif savunmanın yanında çatışmaların önlenmesi, kriz yönetimi ve işbirliğine dayalı güvenlik misyonlarını üstlenerek görev alanlarını genişletmiştir. NATO hâlihazırda kullandığı stratejik konseptini 2010 yılında yapılan Lizbon Zirvesi ile yenilemiş ve bu konseptte füze savunma sisteminin konuşlandırılması benimseyerek kolektif savunma anlayışının temeline resmi olarak yerleştirmiştir. Bu çerçevede NATO, İran'ın balistik tehdidine karşı hem Avrupa bölgesini hem de harekât alanındaki kuvvetlerini korumaya yönelik balistik füze savunma sistemi kurmaya çalışmakta ve bu konuda başarılı gelişmeler kaydetmektedir. ; After the Second World War, the world-leading European states were very worn and they remained powerless in the face of the Soviet threat that the war strengthened. Europeans tried to fight against Soviet threat military by way of military partnerships but failed because of poor economic resources they have. Europeans, who thought that Soviet threat should have been absolutely prevented, established NATO with US. They closely cooperated with this country as another ally and winner of the World War II. During the Cold War, global security issues were generally handled by both NATO, which was dominated by US military power, and Warsaw Pact which was pioneered by USSR. However, after the end of Warsaw Pact and by implication end of cold war, NATO was alone and unrivaled. It was able to survive with continuous renewing of strategic concepts according to the changing and evolving international security environment. In this context, before the end of the cold war NATO's mission was mainly collective defense of North Atlantic and Europe region against the Soviet threat. But, after the end of cold war, allied countries' collective defense mission was expanded with other missions like conflict prevention, crisis management and cooperative security initiatives with Non-NATO Nations. NATO renewed its valid strategic concept in 2010 at the Lisbon Summit and it has placed officially 'the deployment of the missile defense system' issue at the center of collective defense concept. In this context, NATO is trying to build a ballistic missile defense system to protect both Europe region and deployed forces in theatre against Iran's ballistic missiles and it has accomplished a lot as of today.

Türkiye ile Amerika Birleşik Devletleri (ABD) arasındaki askeri ilişkilerin çerçevesini oluşturan Savunma ve Ekonomik İşbirliği Andlaşması (SEİA) 29 Mart 1980 tarihinde imzalanmıştır. SEİA ile Türkiye-ABD arasındaki askeri ilişkilerin sınırı, savunma desteğinden, savunma sanayi iş birliğine ve Türkiye'de ABD askeri unsurlarının konuşlanacağı tesislerin hukuki statüsüne kadar geniş bir yelpazede belirlenmiştir. İki bölümden oluşan bu çalışmanın Birinci Bölümünde, SEİA'nın daha iyi anlaşılması amacıyla Türkiye- ABD ilişkileri incelenmiştir. İkinci Bölümde ise SEİA ve SEİA'nın eki olan tamamlayıcı anlaşmalar, SEİA'nın bağlantılı olduğu diğer anlaşmalar ve ilgili Türk mevzuatı ile birlikte incelenmiş ve yorumlanmıştır. Ayrıca İkinci Bölümde, Türkiye-ABD ilişkilerinde önemli bir yer tutan SEİA'nın değişen konjonktür bağlamında güncelliği değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın gerek SEİA'yı uygulayan her iki taraf devlet yetkililerine gerekse de SEİA bağlamında Türkiye-ABD ilişkilerine yeni bir bakış açısı getireceği değerlendirilmektedir. Anahtar Kelimeler; Türkiye Cumhuriyeti, Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Savunma ve Ekonomik İşbirliği Andlaşması (SEİA) ; The Defense and Economic Cooperation Agreement (DECA), which constitutes the framework of military relations between Turkey and the United States of America (USA), was signed on March 29, 1980. The scope of military relations between Turkey and USA has been determined by DECA and ranges from defense support to defense industry cooperation to the legal status of the facilities in Turkey where US military elements are deployed. In the first chapter of the study, Turkey-US relations were examined in order to better understand DECA. In the second chapter, DECA and the complementary agreements annexed to DECA are examined and interpreted together with other agreements related to DECA and the relevant Turkish legislation. Second chapter also examines up-to-dateness of DECA, which has an important place in Turkey-US relations, is evaluated within the context of the changing conjuncture. It is evaluated that this study will bring a new perspective both to the officials of both parties implementing DECA and to Turkey-USA relations in the context of DECA. Keywords; Republic of Turkey, United States of America (USA), Defense and Economic Cooperation Agreement (DECA)

Sanayi Devrimi ertesinde buhar gücünden faydanalanan teknolojiler deniz ve kara ulaşımında devletlerin menzillerini ve coğrafi vizyonlarını devrimsel bir biçimde değiştirdi. Geleceğe yönelik yapılan bu değişimler sadece tek bir alanda gerçekleşmedi. Askeri teknolojilerdeki hızlı gelişmenin eşliğinde devletler imkanları dahilinde güçlerini sınırlarının çok ötesine taşıma yeteneğine sahip olduklarında, coğrafyayı siyasal ve stratejik olarak yeniden yorumlamaya başladılar. Özellikle 19. Yüzyılın sonunda bu yorumlar emperyal jeopolitiğin yükselişini temsil etti.
1815'ten sonra Avrupa'nın büyük güçleri arasında başat statüsünü pekiştiren Rusya, 19. yüzyılın devamında üç emperyal coğrafyada aktive oldu. Bu coğrafyalar Avrupa, Balkanlar-Osmanlı İmparatorluğu ve Asya olarak belirginleştiler. Çarlığın bu üç coğrafyada izlediği stratejiler savunma ile yayılma arasında değişiklik gösterdi.
Rus Çarlığının üç emperyal coğrafyadaki aktivasyonu, karar alıcıları çevreleyen entelektüel alanda da jeopolitik düşüncelerin canlanmasını sağladı. Rus kültürel ve tarihsel birikimlerinden de beslenen bu düşünceler Rus Çarlığının emperyal politiğini oluşturdu.
Bu makalenin amacı Rus Çarlığının 19. Yüzyıldaki stratejisi çerçevesinde Çarlık Rusya'sının jeopolitik düşüncesini analiz ederek tanıtmaktır.

Türkiye, NATO'nun Avro-Atlantik bölgesindeki üyelerini ortaklarını korumaya yönelik bir balistik füze savunma sistemi geliştirmeye ve yerleştirmeye odaklı yeni stratejik konsept içinde yer almayı 2010 yılında onayladı. Türkiye'nin balistik füze savunma sistemi içinde yer almayı kabul etmesi, gelecekte Türkiye'nin NATO güvenlik kalkanı içinde yer alması ile ilgili belirsizliği ortadan kaldırmış oldu. Dış politikada, bölgesel ve uluslararası ilişkiler açısından son on yılda ısrarcı bir şekilde bağımsız bir yol izlenmesi amaçlansa da, bu birliktelik Türkiye için NATO'nun önemini sergilemektedir. BMD sistemlerinin kabul edilmesi Türkiye için, bu projeden hoşnutsuz olma adına kendileri açısından geçerli sebepleri bulunan İran ve Rusya ile olan ilişkileri bakımından bazı önemli riskler oluşturmaktadır. Muhtemel sonuçlarına rağmen, Orta Doğuda ve komşu ülkelerde süregelen konjonktürle ilişkili olarak, Türkiye bir adım daha ileri atmış ve önceden Avrupa'nın bazı bölgeleri için düşünülen fakat daha sonra sağladığı ilave zaman avantajı sebebiyle ön plana çıkan Türkiye'nin güneydoğu bölgesinde bir radar kurulmasına onay vermiştir. Bu tez, Türkiye'nin balistik füze savunma sistemine dahil olmasının Türkiye için uzun vadede ortaya çıkaracağı etkileri incelemektedir. NATO'nun caydırıcılık duruşunda belirgin bir kayma gerçekleştirerek füze savunma sistemi konuşlandırması ve bu projede Türkiye'nin aldığı kilit rol, her iki tarafın da birbirisi için ne kadar önem arz ettiğini bir kez daha göstermektedir. Bu konudaki araştırma kapsamında, ilk bölüm nükleer caydırıcılık, ikinci bölüm NATO'nun caydırıcılığına Soğuk Savaş döneminden başlayarak bir tarihsel bakış, üçüncü bölüm NATO füze savunma sistemi, son bölüm ise balistik füze savunma sisteminde Türkiye'nin rolü, karlılaşabileceği zorluklar ve gelecek süreçler bakımından incelemektedir. ; Turkey has endorsed the new strategic concept of NATO in 2010 which focuses on deployment and development of ballistic missile defence (BMD) shield for the members and allies of NATO in Euro-Atlantic region. Turkey's endorsement of BMD system mainly removed the clouds of uncertainty around the future of the country within the security shield of NATO. Although its foreign policy has been attributed by the persistent pursuit of sovereignty in terms of international and regional relationships during the previous decade, however this endorsement can be taken as the continuing significance of NATO membership for Turkey. Approval of BMD systems created some significant risks for Turkey related with Russia and Iran that both countries have relevant grounds to discontent with BMD system. Despite the consequences, ongoing conjuncture linking to the Middle East and neighbouring countries forced Turkey to even one step further by approving to host an early warning radar site in Turkey's South Eastern part which enables the required timing compared to the previously considered locations in the Europe. This thesis examines the effects of Turkey's endorsement of NATO's ballistic missile defence system in the long run. The major shift in NATO's deterrence posture by deploying missile defence system and the key role of Turkey in this system one more time exhibited the significance of Turkey and NATO for each other respectively. In order to research this issue, this study investigates the concept of nuclear deterrence in the first chapter; examines the deterrence of NATO from an historical perspective through the cold war in the second chapter; evaluates the ballistic missile system of NATO in the third chapter and finally analyzes ballistic missile system in terms of the role, challenges and the future path for Turkey.

YÖK Tez No: 656441 ; Güvenlik kavramı insanın yaratılışından beri hayatını devam ettirebilmesi için en büyük ihtiyaçlarından biri olmuştur. Bu güvenlik arayışı ve ihtiyacı devletlerin kendilerini savunma mecburiyetini beraberinde getirmiştir. Dünya savaşları, Soğuk savaş, ülkeler arası kutuplaşma, güç kavgaları, zengin olma isteği, egemenlik anlayışı vb. sebepler dünya genelini etkileyen bir hale gelmiştir. Dünya üzerinde netlik ortamının daima sürmesi çok iyimser bir yaklaşım olacaktır. Uluslararası çıkar ilişkileri sürdüğü sürece belirsizlik artacak, bu belirsizliğin arttırdığı karmaşşık ülkelerin kendilerini koruma ve egemenliklerini elinde tutma arzusunu tetikleyecek, vatandaşlarını koruma isteği iyice arttıracak ve karşı konulamaz bir talep haline gelecektir. Bu durumlar doğal olarak ekonomik birimler üzerine de yansımıştır çünkü savunma harcamalarını egemenliğin bedeli olarak düşünmek mümkündür. Ülke üzerindeki karmaşa ortamı arttıkça doğal olarak savunmaya ihtiyaç artmakta ve bu ihtiyaç beraberinde savunma alanına daha fazla kaynak aktarmayı gerektirmektedir. Çünkü savunma harcamaları kamu harcamalarından savunma hizmetleri adına ayrılan kısımdır. Bununla birlikte savunmaya ayrılan pay ülkenin içinde bulunduğu tehdit arttıkça artmaktadır. Benoit'ten beri savunmaya ayrılan kaynağın ekonomiyi ne yönlü etkilediği üzerinde çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmaların sürekli tazelenmesinin nedenleri arasında tarih boyunca devletlerce savunmaya pay ayrılmış olması ve bu paydan hiçbir devletin vazgeçememiş olması yatmaktadır. Önemli olan bu savunma payını optimum düzeyde tutmaktır. Çünkü savunma harcamalarına çok kaynak ayırmak doğru bir savunma planının olmadığını göstermektedir. Doğru bir plan ve gerekli düzeyde savunma harcamaları planlaması ekonomik büyümeyi en iyi düzeyde etkileyecektir. Ülkelerin savunma harcamalarını yaparken onları etkileyen birden çok faktör vardır. Genel bir çerçevede bakıldığında gelişmiş ülkelerin daha faza savunma harcaması yaptığı görülmektedir. Bu çalışma, Augment Dickey Fuller testi, ADF Birim Kök testi, Johansen Eş bütünleşme Testi, Varyans ayrıştırma analizi, Housman testi, Panel veri analizi kullanılarak; seçili ülkelerde askeri harcamalar, cari denge ve silah ithracatının ekonomik büyüme üzerindeki etkisini incelemiştir. Çalışmada öncelikle 1965-2015 yılları arasındaki dönemde Türkiye incelenmiştir. Türkiyenin ekonomik büyümesindeki uzun dönemli faktörler tespit edilmeye çalışılmıştır. Daha sonra Fransa, İngiltere, Almanya, İtalya ve Kanada gibi ülkeler de ilave edilerek araştırma genişletilmiştir. Tüm bu ülkeler arasında ampirik bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada seçilecek tarih aralığı verinin bulunabilme özelliğine göre seçilmiştir. ; Security has been one of the biggest needs of human beings to survive since their creation. This search and need for security brought with it the obligation of states to defend themselves. World wars, cold war, polarization between countries, power struggles, desire to get rich, understanding of sovereignty, etc. have become affecting the world. It would be a very optimistic approach if we think economic stability could be stable.As long as international relations of interest persist, uncertainty will increase, the complexity that this uncertainty increases will trigger the desire of countries to protect themselves and hold their sovereignty. As long as international relations of interest persist, uncertainty will increase, the complexity that this uncertainty increases will trigger the desire of countries to protect themselves and hold their sovereignty.This complexity will also increase the desire of countries protect their citizens.This desire will become an irresistible demand. These situations naturally reflected on economic units, because it is possible to consider defense expenditures as the price of sovereignty. As the chaos in the country increases, the need for defense naturally increases, and this necessity necessitates the transfer of more resources to the defense field because defense expenditures are the part allocated from public expenditures for defense services. However, the share allocated to defense increases as the threat to the country increases. Since Benoit, studies have been carried out on how the resource allocated to industry affects the economy. One of the reasons for the constant renewal of these studies is that throughout history, states have allocated a share of defense and that no state has given up this share. The important thing is to keep this defense margin at an optimum level, because allocating too much resources to defense expenditures shows that there is no correct defense plan. A correct plan and planning of the required level of defense expenditures will affect the economic growth at the best level. There are multiple factors that affect countries when they make their defense spending. From a general perspective, it is seen that developed countries spend more on defense. This study investigated the effects of military spending, current account balance and arms exports on economic growth in selected countries using Augment Dickey Fuller test, ADF Unit Root test, Johansen Cointegration test, Variance decomposition analysis, Housman test, Panel data analysis. The study primarily examined Turkey's 1965-2015 year. Turkey's economic growth in the long-term factors have been determined. Later, the research was extended by adding some countries such as France, Britain, Germany, Italy, Canada. An empirical research has been conducted across all these countries. The date range to be selected in the research was selected according to the availability of data.

Turkey has been member of NATO for more than six decades. Turkey's contributions to NATO's collective defense have evolved in quantity and quality in step with changes in the ends and means of security. In terms of its contributions to the alliance, two elements of continued stand out. The first one is Turkey's location. Its proximity to zones of risks and threats in NATO's assessments has turned Turkey into an asset. The other element is Turkey's ability to raise and maintain a large army at a relatively low cost. This has been considered Turkey's "competitive edge" in NATO. Its real estate value and its large army constituted the two main pillars of Turkey's contribution to NATO during the Cold War. Turkey has shifted its emphasis away from quantity to quality to meet NATO's evolving requirements for post-Cold War out-of-area collective security missions. Nevetheless, Turkey's real estate value has come a full circle for the alliance with Ankara's decision to host an radar site as part of NATO's Anti-Ballistic Missile Defense System.

Bu çalışma ile Fransa ve Almanya'nın Avrupa Birliği (AB)'nin Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası (OGSP)'na yaklaşımları ulusal ve kurumsal çerçevede analiz edilmeye çalışılacaktır. OGSP'nin giderek kurumsallaşan yapısı ve bahsi geçen devletlerin ulusal beklentileri göz önünde bulundurularak bu çalışma için işlevselcilik, yeni-işlevselcilik, hükümetlerarasıcılık ve yeni-kurumsalcılık teorilerinden faydalanılmıştır. Detaylı ve doğru analizler gerçekleştirebilmek için bahsi geçen iki devletin White Paper'ları, istatistiksel verileri ve AB doküman ve raporları gibi birincil kaynaklar, think tank kuruluşlarının yaptığı analizler, yayınladığı yıllık değerlendirmeler ve belgeler, ayrıca alanında uzman kişilerce yayımlanan kitaplar ve makaleler kullanılmıştır. Tez dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde metodoloji ve ampirik-teorik çerçeveye yer verilmiş, ikinci bölümde Ortak Dış ve Güvenli Politikası (ODGP)'nın Maastricht Antlaşması'na kadar süreçteki tarihsel gelişimi açıklanmıştır. Üçüncü bölüm de ise günümüze kadar gelen süre içinde OGSP'nin kurumsal ve operasyonel dönüşümü analiz edilmiş ve son bölümde Fransa ve Almanya'nın OGSP'ye ulusal ve kurumsal yaklaşımları değerlendirilmiştir. Çalışmada savunulan temel görüş ise tarihsel anlamda OGSP'ye karşı oldukça farklı yaklaşımlara sahip olan bu iki devletin 2016 sonrasında daha harmonize hareket etmeye çalıştıklarıdır. ; With this study, the approaches of France and Germany to the European Union (EU)'s Common Security and Defence Policy (CSDP) will be analysed on a national and institutional basis. The theories of functionalism, neo-functionalism, intergovernmentalism and neo-institutionalism have been used for this study, taking the increasingly institutionalized structure of the CSDP and the national expectations of the mentioned states into account. In order to carry out detailed and accurate analyses, primary sources such as the White Papers, statistical data and EU documents, and reports of the two states mentioned, analyses made by Think Tank organizations, ...