The article is dedicated to the connection of parliamentarism and democracy. It examines the private relationships of these categories. The article analyzes the critical theory of parliamentarism by K. Schmitt. The history of the evolution of parliamentarism testifies to a series of victories and failures of this institution, which gave rise to a mass of its forms and varieties. In the end, it is concluded that parliamentarism has similar features with democracy and is considered to be a sign of the development of democracy. Respect the rights and freedoms of citizens, as well as the high level of development of civil society. To overcome the difficulties of the development of parliamentarism, it is necessary to take consistent measures to reform this institution ; Պառլամենտարիզմի և ժողովրդավարության կապին նվիրված հոդվածում վերլուծված է Կ. Շմիտտի պառլամենտարիզմի քննադատական տեսությունը: Պառլամենտարիզմի էվոլյուցիայի պատմությունը վկայում է այս ինստիտուտի մի շարք հաղթանակների և պարտությունների մասին, որոնք հիմք են տվել դրա բազմաթիվ ձևերի և տեսակների: Եզրակացվում է, որ պառլամենտարիզմը ժողովրդավարության զարգացման, մարդու և քաղաքացու իրավունքների և ազատությունների հարգանքի նշան է և խոսում է քաղաքացիական հասարակության զարգացման բարձր մակարդակի մասին: Պառլամենտարիզմի զարգացման դժվարությունները հաղթահարելու համար անհրաժեշտ է հետևողական միջոցներ ձեռնարկել այս ինստիտուտը բարեփոխելու համար: ; В статье, посвящённой связи парламентаризма с демократией, проанализирована критическая теория парламентаризма К. Шмитта. История эволюции парламентаризма свидетелсьтвует о череде побед и поражений данного института, породившей массу его форм и разновидностей. Делается вывод, что парламентаризм является признаком развитости демократии, уважения прав и свобод человека и гражданина и говорит о высоком уровне развития гражданского общества. Чтобы преодолеть трудности развития парламентаризма, необходимо принять последовательные меры по реформированию этого института.
زمینه و هدف: آموزش علاوه بر این‌که یکی از مصادیق مهم حقوق بشر است، ابزاری مهم برای تحقق سایر مصادیق حقوق بشر نیز به شمار می‌رود. تضمین و اجرای حق آموزش مقدمه تضمین و اجرای سایر مصادیق حقوق بشر می‌باشد. حق بر آموزش ابتدعاً در قامت یک اصل کلی و منعطف که فاقد تعهدات حقوقی مشخص و الزام‌آور بود، در قالب اعلامیه جهانی حقوق بشر پذیرفته شد. به علت تفاوت‌های بنیادینی که در نظام‌های حقوقی ـ سیاسی دولت‌ها وجود داشت، توسعه و تقویت حق مزبور به نظام‌های حقوقی منطقه‌ای و داخلی سپرده شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه با روش تحلیلی ـ توصیفی، ابتدا مفهوم شهروندی و اهمیت آموزش بحث و بررسی خواهد شد. پس از مشخص‌شدن وضعیت متغیر مزبور، اهداف فرآیند آموزشی و مفهوم «حق بر آموزش» برای تبیین دقیق‌تر چارچوب کلی مسأله اصلی پژوهش حاضر و سپس آموزش دموکراسی، تسامح و تساهل به عنوان معیار اصلی برای ترویج شهروندی دموکراتیک مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته‌ها: در چارچوب حق بر توانمندسازی، آموزش سازکاری است که با استفاده از آن، افراد می‌توانند ابزارهای لازم را برای مشارکت کامل در جوامع به دست آورند. آموزش نقش بسیار مهمی را در توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر، ترویج حقوق بشر و دموکراسی، فراهم کردن زمینه‌های لازم برای توسعه پایدار و. ایفا می‌کند، در نتیجه آموزش به عنوان یکی از بهترین سرمایه‌گذاری‌های مادی و معنوی محسوب می‌شود که یک دولت می‌تواند در راستای توسعه، پیشرفت و رفاه شهروندان خود، انجام دهد. نتیجه‌گیری: تحولات حق بر آموزش و اجرا و تضمین آن در چارچوب دکترین شهروندی دموکراتیک و در نتیجه، ارتباط آن با توسعه و تقویت مفهوم حکومت قانون و عناصر تشکیل‌دهنده آن، در فرآیند تربیت شهروندان پایبند به دموکراسی و ایجاد یک نظام حقوقی ـ سیاسی که اصلی‌ترین و کارآمدترین ضمانت اجرای آن فشار واقعی افکار عمومی و مطالبه‌گری عموم مردم خواهد بود، نقش اساسی ایفا کند. ; Background and Aim: Education is not only one of the important examples of human rights but also an important tool for the realization of other examples of human rights. The guarantee and enforcement of this right is a prelude to the guarantee and enforcement of other instances of human rights. The right to education was initially recognized as a general and flexible principle that had no clear and binding legal obligations under the Universal Declaration of Human Rights. Due to the fundamental differences that existed in the legal-political systems of governments, the development and strengthening of this right was entrusted to regional and domestic legal systems. Materials and Methods: In this study with analytical-descriptive method, first the concept of citizenship and the importance of education will be discussed. After determining the status of this variable, the objectives of the educational process and the concept of "right to education" will be considered to explain more precisely the general framework of the main issue of the present study. In the third step, the teaching of democracy, tolerance and tolerance as the main criteria for promoting democratic citizenship will be discussed. Ethical Considerations: In order to organize this research, while observing the authenticity of the texts, honesty and fidelity have been observed. Findings: Within the framework of the right to empowerment, education is a mechanism by which individuals can acquire the tools necessary for full participation in society. Education plays a very important role in empowering the vulnerable, promoting human rights and democracy, providing the necessary conditions for sustainable development, and so on. As a result, education is considered as one of the best materials and spiritual investments that a government can make for the development, progress and welfare of its citizens. Conclusion: Developments in the right to education and implementation and its guarantee within the framework of the doctrine of democratic citizenship and, consequently, its relationship with the development and strengthening of the concept of rule of law and its constituent elements can in the process of educating citizens committed to democracy and creating a legal-political system. The main and most effective guarantee of its implementation will be the real pressure of public opinion and public demand, to play a key role. Please cite this article as: Rostami S, Soleymanzadeh T. A Rethinking of the Concept of Right to Education in the Light of Democratic Citizenship. Bioethics Journal, Special Issue on Bioethics and Citizenship Rights 2020; 173-186.
Conspiracy theories have a reasonably bad connotation. It is believed, that the epistemological deficiency of conspiracy theories spoils the adequate perception of social-political reality. However, in democratic societies, the epistemological deficiency of any theory couldn't be considered a sufficient ethical argument for rebutting the spread of such theories, as in that case it would be obligatory to prevent the spread of the other epistemologically deficient theories (such as religious theories etc.). At the same time, it is mostly accepted, that the spread of political conspiracy theories threatens democratic societies, as they decrease the overall level of trust between the members of the society, the trust in government and state institutions. Thus, a reasonable argument is needed for the prevention the spread of political conspiracy theories. The article suggests, that mainly the ethical unacceptability of political conspiracy theories and their threats to the democratic tenets of the organization of society could be a reasonable argument for rebutting conspiracy theories. Thus, mostly the ethical deficiency of political conspiracy theories gives a "moral right" to the state and the society for the elaboration and actualization of the prevention policy of their spread. ; Դավադրապաշտական տեսությունները ակադեմիական միջավայրում արդարացիորեն բացասական համբավ ունեն։ Տարածված տեսակետի համաձայն՝ դավադրապաշտական տեսությունների իմացաբանական թերարժեքությունը աղճատում է սոցիալ-քաղաքական իրականության ադեկվատ պատկերացումը։ Սակայն, իմացաբանական թերարժեքությունը ժողովրդավարական հասարակություններում չի կարող լինել բարոյագիտական տեսանկյունից լինել բավարար փաստարկ նման տեսությունների տարածումը կանխարգելելու համար, քանի որ այդ դեպքում անհրաժեշտ կլիներ կանխել նաև իմացաբանական տեսանկյունից այլ թերարժեք տեսությունների տարածումը (ինչպես օրինակ՝ կրոնական և այլ ուսմունքները)։ Միևնույն ժամանակ տարածված է այն տեսակետը, ըստ որի՝ քաղաքական դավադրապաշտական տեսությունների տարածումը սպառնում է ժողովրդավարական հասարակություններին, քանի ...
