Treść opracowania w głównej mierze została ukierunkowana na określeniu społecznych oraz edukacyjnych uwarunkowań zastosowania kształcenia na odległość. Część pierwsza artykułu stanowi retrospekcja historyczna kształcenia zdalnego z wyróżnieniem najważniejszych wydarzeń rewolucjonizujących wspomnianą formę ksztacenia. W dalszej części opracowania przedstawiono współczesne odniesienie do edukacji zdalnej z punktu widzenia dydaktyki szkoły wyższej. Ostatni punkt stanowi przegląd platform e-learningowych wykorzystywanych współcześnie w edukacji.
Wśród różnych czynników wpływających na proces ustanawiania agendy można umieścić także wpływ rosnącej liczby i wzrastającej jakości otwartych zasobów edukacyjnych. Samodzielne uczenie się przy użyciu narzędzi nauczania na odległość odgrywa coraz większą rolę w uramowieniu odbioru głównych kwestii przedstawianych w sferze publicznej poprzez pośrednictwo mediów i instytucji publicznych. Jednym z efektów ubocznych szerszego stosowania nauczania na odległość we współczesnych państwach jest wpływ, jaki ma ono na zmniejszenie negatywnych efektów wykluczenia społecznego. W artykule tym przedstawiony zostanie mechanizm tego zjawiska widziany z perspektywy drugiego poziomu teorii agenda setting.
W tym artykule przedstawiono wyniki projektu badawczego. Autor przeanalizował 115 tekstów o szkole i edukacji opublikowanych w pięciu tygodnikach opiniotwórczych ("Polityka", "Newsweek", "Wprost", "Gość Niedzielny", "Przegląd") w latach 2009-2010. Analiza ta pokazuje, jakie instrumenty językowe budują dyskurs edukacyjny w polskiej prasie. Autor skoncentrował się na dwóch rodzajach metafor, z których korzystają dziennikarze prasowi: metafora bitewna i metafora rynkowa. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego dziennikarze używają tych metafor i piszą o szkole w ten sposób.
Cel badań: Celem badania było dostrzeżenie oraz opisanie funkcji, które mogą być pełnione przez sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem muzyki) i kulturę popularną w procesie nauczania oraz wychowania ucznia na każdym etapie edukacji polonistycznej. W badaniu zwrócono uwagę na korzyści, jakie niesie wprowadzanie elementów artystycznych do konspektu lekcji języka polskiego. Dostrzeżono także zalety postawy proartystycznej nauczyciela-polonisty i wszelkich przejawów jego ekspresji.
Metoda: Aby zrealizować cel badania przeprowadzono eksperyment na lekcji języka polskiego, obserwację nieuczestniczącą młodzieży w komunikacji miejskiej, środowisku szkolnym i rodzinnym oraz zastosowano analizę filologiczną utworów literackich, takich jak: cykl o Harrym Potterze J. K. Rowling, trylogii Igrzyska Śmierci Suzanne Collins czy Makbeta Williama Shakespeare'a. Wszystkie te metody posłużyły jako części składowe hermeneutycznej metodologii – starano się opisać problem od ogółu do szczegółu. Ponadto odwołano się do różnych problemów nauczania opisanych w książce Wychowanie przez sztukę (Warszawa, 1965), podjęto próbę polemizowania z nimi oraz uzupełniono je o nowsze spostrzeżenia badaczy oraz koncepcje psychologii poznania według J. Piageta, L.S. Wygotskiego, J. Brunera i tezy formułowane przez Wincentego Okonia.
Wyniki: W procesie kształcenia ważną rolę pełnią – obok przedstawianych treści nauczania, wartości, przyswajania partii materiału gramatycznego, itd. – prywatne zainteresowania nauczyciela, które mogą wzbogacić każdą, nawet najnudniejszą, lekcję. Pasje pomagają niekiedy zwrócić uwagę uczniów na sposób analizy i interpretacji dzieła, formułowania myśli oraz postawę wobec tekstu. Zdają się być także katalizatorem odkrywania metod pogłębiających wiedzę, a więc nauczania. Dzięki nim nauczyciel zobligowany jest do udoskonalania metod nauczania oraz dostosowywania ich do potrzeb uczniów. Podstawowe pytanie, które nas zainteresowało brzmi: jaki wpływ ma wprowadzanie różnego typu sztuk i elementów kultury popularnej na proces edukacji oraz jak funkcjonalnie wykorzystywać przedstawione elementy na lekcjach języka polskiego? Pytamy również, co dzieje się z przedstawionym materiałem (czy jego wartość ulega modyfikacjom, czy pojawiają się nowe konteksty, itd.). Czy wprowadzanie sztuk ma wpływ (i jeśli tak, to jaki) na rozumienie tematu przez ucznia? Czy taki zabieg warunkuje też efektowniejszą umiejętność zapamiętywania oraz uczenia się?
Wnioski: Otwartość na odkrywanie nowych metod dydaktycznych, łączenie treści powinno towarzyszyć nauczycielom-polonistom. Wykorzystywanie elementów kultury popularnej i różnych sztuk na zajęciach wprowadza atmosferę przyjazną nauczaniu i uczeniu się, lekcje stają się ciekawsze, a proces dydaktyczny bardziej efektywny. Zadaniem nauczyciela jest w twórczy sposób wspomagać i rozwijać proces uczenia się. Takim wzbogaceniem lekcji zdają się być sztuki i elementy kultury popularnej, które za sprawą przeżycia estetycznego wpływają na proces uczenia się oraz wychowania młodego człowieka. Co więcej wiadomości zawarte w artykule mogą służyć jako metodyczne wskazówki dla nauczycieli języka polskiego, zwłaszcza początkujących.
EDUCATION OF PEOPLE WITH DISABILITIES AS A COMMON GOOD — CONSIDERATIONS ON ADMINISTRATIVE AND LEGAL BACKGROUNDEducation of people with disabilities, considered as acommon good, points out legal subjectivity of adisabled person, the right to education and educational duties in the educational system. From the perspective of the state and its administration education, understood as acommon good, means performance of educational tasks in the scope of special education for a disabled person.
Celem eseju jest określenie szans poszczególnych typów edukacji w pokonaniu społeczeństwa głupoty. Powszechnie pojawiające się zwątpienie intelektualistów w edukację związane jest z medialnie przerysowanym obrazem najważniejszych braków w tym zakresie. Autor zwraca uwagę na kilka podstawowych obszarów i prawidłowości, od których należy rozpocząć odbudowę zaufania do edukacji oraz zmiany w najnowszej koncepcji kształcenia człowieka. Artykuł koncentruje się na omówieni u sposobu tworzenia nowej siatki wartości autotelicznych w edukacji, budowaniu szacunku w zdrowym procesie komunikacji włączającej, a także roli nauki oraz nowych społeczności w tworzeniu podstaw edukacyjnych społeczeństwa przeciwstawiającego się głupocie.
Teza. Osoby chorujące psychicznie są grupą szczególnie narażoną na łamanie ich praw oraz stygmatyzację. Badania pokazują, że w naszym społeczeństwie wciąż dominują niechętne postawy wobec osób doświadczających problemów psychicznych, co niesie za sobą wiele negatywnych skutków. Edukacja antydyskryminacyjna może zredukować niechętne postawy społeczne.
Omówione koncepcje. Skutkami stygmatyzacji są utrata lub niemożność podjęcia pracy. co w konsekwencji może być przyczyną ubóstwa. Stygmatyzacja jest też przeszkodą w zdrowieniu osób chorujących, może być przyczyną odtrącenia ze strony bliskich, a nawet prowadzić do prób samobójczych. Dzieje się tak mimo prowadzonych działań antydyskryminacyjnych i destygmatyzacyjnych.
Wyniki i wnioski. Należy wprowadzić więcej działań antydyskryminacyjnych dotyczących osób chorujących psychicznie skierowanych do uczniów, studentów i całego społeczeństwa. Do tych inicjatyw należy w miarę możliwości angażować osoby doświadczające problemów psychicznych.
Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Stygmatyzacja osób chorujących jest zjawiskiem powszechnym, jest to też obszar zainteresowania wielu badaczy. Jednak nadal jest zbyt mało analiz, które zajmowałyby się badaniem podejmowanych działań antydyskryminacyjnych oraz opracowywaniem rekomendacji w tym zakresie.
Security and defense are topics closely related to the state and its citizens. Currently, however, in the era of rapid transformations and progressive globalization, they have acquired a slightly different meaning. Therefore, this evolution does not only cover the territory of a given country. Nowadays, it goes further, far beyond the territory of this territory. Therefore, security and defense issues require analyzes of many elements, including focusing on such basic issues as the conditions of state security, its military strength and measures to protect the civilian population. In combination with other factors, education and education for security becomes the subject of many analyzes and considerations of contemporary civilizations.
Artykuł ma charakter przeglądu dostępnych w literaturze przedmiotu sposobów myślenia i koncepcji, które są podstawą do tworzenia szkolnych programów moralnej edukacji. Opisuje, na jakich założeniach aksjologicznych i antropologicznych oraz teoriachpsychologicznych są one oparte. Analizuje wybrane badania, które ewaluują programy i ich oddziaływanie na kształtowanie moralne młodzieży.
Liczne badania nad funkcjonowaniem demokracji w Polsce wskazują na jej słabość, polegającą między innymi na niskich wskaźnikach społecznego uczestnictwa, których przyczyną jest niski poziom ważnych dla demokracji cech osobowych i więzi prospołecznych. Według Piotra Sztompki najważniejsze z tych więzi to: zaufanie, lojalność i solidarność. Podczas prac nad konstrukcją autorskiej skali do pomiaru ich poziomu prze-prowadzono ten pomiar między innymi wśród próby liczącej 265 studentów. Wstępne wyniki wskazują, że studenci nie odróżniają się w tej kwestii od populacji dorosłych Polaków, wykazując zwłaszcza niski poziom zaufania. Zdaniem autora różne aspekty edukacji akademickiej stwarzają możliwość pożądanego oddziaływania na te więzi, zwłaszcza zaufanie i lojalność. Namysłem objęto wybrane wymiary życia akademickiego, zarówno wynikające z interakcji nauczycieli akademickich ze studentami, jak i organizacyjno-instytucjonalne. W pierwszej grupie omówiono: komunikację, sprawiedliwość, promowanie współpracy oraz aktywność badawczą studentów, zaś w drugiej – sprawę demokratycznych procedur, aktywność stowarzyszeniową w uczelni oraz kwestię wpływu studentów na przebieg studiów.
The importance of home education and upbringing in Polish gentry houses in Lithuania was the consequence of the strong necessity to protect traditional values and social norms of the landed gentry. These norms and values were threatened due to the processes of social modernization and the Russification policy of the Tsar's government. The author of the article focuses on the contents of the educational process, whose aim was the socialization of the young generation. Pupils were coached to take up their duties as landowners but often also to choose professions which were the traditional haunt of the intelligentsia. The knowledge of etiquette and of the rules of participation in social life was still of great importance. But the knowledge and skills needed to deal with the challenge of modern economy also gradually became the order of the day. Patriotic matters also gained prominence, and the model of "the Polish Mother", a child's first teacher of patriotism was more and more emphasized. The nature of patriotic emotions, fostered by education, was quite complex. It consisted of the family tradition and of national history (treated often as myth and as a basis of national ideology). Teaching of ethical norms was crucial and they were transmitted primarily by the means of religious instruction.
