Suchergebnisse

Bu çalışmada, uluslararası ilişkiler disiplininde Soğuk Savaş sonrası dönemde yaşanan kuramsal çeşitlenme neticesinde realist gelenek içerisinde başlayan eleştiri ve sorgulamalara bağlı olarak ortaya çıkan neoklasik realizmin temel argümanları, amaçları ve kullanılma alanları sorgulanmıştır. Disiplinin en baskın kuramı olan yapısal (neo) realizmin özünde bir uluslararası politika kuramı olması ve temel belirleyiciliği uluslararası sistemin yapısına vermesi, devletlerin münferit dış politikalarının yarattığı etkilerin incelenmesinde eksikliklere neden olmuştur. Esasen bir dış politika analizi yaklaşımı olan neoklasik realizm de bu eksikliğin giderilmesi amacıyla uluslararası sistemin baskısı ile yerel dinamiklerin belirleyiciliğini birleştirerek dış politika davranışlarının anlaşılması için kuramsal bir çerçeve sunmaktadır. Makalede, neoklasik realizmin diğer realist kuramlardan nasıl ayrıldığı, kurguladığı dış politika analizi modelinin bileşenleri olan bağımsız, bağımlı ve ara değişkenler üzerinden incelenmiş ve nihayetinde neoklasik realizme yönelik eleştiriler yeni çalışmalar üzerinden tartışılmıştır. Sonuç olarak da özellikle değişen uluslararası politika koşullarının çözümlenmesi noktasında realist bakış açısından devletlerin dış politikalarının analiz edilmesinin alana sağladığı katkı açıklanmaya çalışılmışt ; In this study, the main arguments, aims and application areas of neoclassical realism which emerged as a result of the criticism and questioning within the realist tradition due to the theoretical diversification experienced after the Cold War in the discipline of international relations are questioned. The fact that the dominant theory of the discipline, structural (neo) realism, indeed is an international policy theory and that it gives the fundamental determinants to the structure of the international system has caused deficiencies in examining the effects of individual foreign policies of the states. Neoclassical realism, which is essentially a foreign policy analysis approach, provides a theoretical framework for understanding foreign policy behaviors by combining the determinism of local dynamics with the pressure of the international system in order to overcome this deficiency. In the article, how neoclassical realism differs from other realist theories is examined through independent, dependent and intervening variables which are the components of the foreign policy analysis model it has constructed, and ultimately criticisms of neoclassical realism are discussed through new studies. And finally, the contribution the analysis of the foreign policies of the states from the realist point of view has made especially to the analysis of the changing international policy conditions has been tried to be explained

WOS: 000403068900012 ; How do states achieve their main goals in foreign policy is one of the basic debates in the IR discipline. In some cases, states are obliged to make a decision between searching for more power, more security or more wealth. The primary question this study seeks to answer is: how states prioritize among these options. Because strategies that states use to achieve their foreign policy goals can be differentiated. However, in the Realist-oriented foreign policy analysis literature it is widely accepted that states seek to maximize their own power and capacity, and balancing is the basic strategy for state security. This study argues that especially after the end of the Cold War, new strategies are used and those strategies are valuable for analyzing and understanding state behaviors. Therefore, recently bandwagoning which is one of the most referred strategies like balancing should be discussed. This study deals with how we can define, classify and evaluate both strategies in terms of understanding state behaviors. This study also tries to answer that why and how states employ balancing or bandwagoning if they have to choose one of them? How do states make a choice between these two strategies?

Bu tez çalışması Adalet ve Kalkınma Partisi'nin Sosyal İnşacılık Kuramı Bağlamında Dış Politika uygulamalarında Suriye Krizini değerlendirmek amacıyla hazırlanmıştır. Hazırlanan çalışmada literatür taraması yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde kuramsal açıdan dış politika kavramının gelişimi ve inşacılık kuramı ele alınmıştır. İkinci bölümde iki ülke arasındaki ilişkiler bağlamında Suriye krizi ele alınmıştır. Üçüncü ve son bölümde sosyal inşacılık kuramı bağlamında adalet ve kalkınma partisi dönemi Türk dış politikasının analizi yapılarak Suriye krizi değerlendirilmiştir. ; This thesis study was prepared to evaluate the Syrian Crisis in foreign policy applications in the context of Justice and Development Party's Social Construction Theory. The literature search method was used in the study. In the first part of the study, the development of the concept of foreign policy from the theoretical point of view and the theory of constructivism are discussed. The second part deals with the Syrian crisis in the context of relations between the two countries. In the third and last chapter, the Syrian crisis was evaluated by analyzing Turkish foreign policy in the context of justice and development party period in the context of social construction theory.

Ross, A. R.: Canada and the world at risk: depression, war and isolationism for the 21st century? - S. 1-24. Potter, E. H.: Niche diplomacy and Canadian foreign policy. - S. 25-38. David, C.-Ph.; Roussel, S.: Une espece en voie de disparition? La politique de puissance moyenne du Canada apres la guerre froide. - S. 39-68. Huebert, R.: Canada and the Law of the Sea Convention. - S. 69-88. Denholm Crosby, A.: The print media's shaping of the security discourse: cruise missile testing, SDI and NORAD. - S. 89-117. Fergusson, J.; Levesque, B.: The best laid plans: Canada's proposal for a United Nations rapid reaction capability. - S. 118-141

Danışman: Ragıp Kutay Karaca. ; Bu çalışmada, 1983-1989 yılları arasında Türk dış politikasında önemli bir yere sahip olan Orta Doğu politikası ele alınmıştır. Çalışmada, Türkiye'nin sınır komşuları olması dolayısıyla daha fazla etkileşimde bulunduğu Orta Doğu ülkelerinden İran, Irak ve Suriye ile geliştirilmeye başlanan ekonomik ve siyasal ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Dış politika analizi düzeyleri arasında yer alan birey düzeyi analizi tercih edilmiş ve dış politika uygulamaları karar alıcılar üzerinden değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sırasında ise, dış politika analizi araştırma yöntemleri arasında yer alan içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Ayrıca, Türkiye'nin Orta Doğu politikasının tarihsel süreç içerisindeki genel seyri üzerinde durulduktan sonra 1983-1989 arasındaki yılların Turgut Özal'ın Başbakanlık dönemlerini kapsamasından dolayı karar alıcı olarak Özal'ın liderlik profili analizi çıkarılmıştır. Ardından, Özal'ın Türk siyasal hayatındaki yerine değinilmiştir. Bu bağlamda devlete bakış açısı, iktisadi alanda uyguladığı reformlar ve dış politika anlayışı hakkında genel bilgilere yer verilmiştir. Çalışmanın ana konusunu, Özal liderliğindeki Türkiye'nin gerek ulusal gerekse uluslararası konjonktür göz önünde tutularak izlemiş olduğu İran, Irak ve Suriye politikası oluşturmuştur ; In the thesis, Middle East politics between 1983-1989 has been studied, which has a big importance in Turkish foreign politics. In the study, it is aimed to examine economical and political relations, that have been started to improve, with Middle East countries such as Iran, Iraq and Syria, whom are borders on Turkey and they have closer relations. Individual level of analysis is preferred to apply among foreign policy implementations and foreign policy implementations are evaluated throught the decision makers. During the evaluation, content analysis tecnique is used among foreign policy analysis research tecniques. Moreover, after studying general situation of Turkey on the historical frame of Middle East politics, the leader profiling analysis of Turgut Özal, as a decision maker, is studied since the years between 1983-1989 includes Özal's prime ministry period. Behind, Özal's place in Turkish political life was mentioned. So to say, it is referred to his government's point of view, the reforms on economical field implematations, and understanding of foreign policy. The main topic of the study is framed by Turkey's national and international state of mind, under the power of Özal, along with the politics followed in Iran, Iraq and Syria.

There has been a growing pressure on foreign policy-makers in Canada and other societies to pay more attention to religion as they study international relations, formulate policies, conduct diplomacy, and deliver programs abroad. This pressure is multifaceted and has both domestic and international sources. Yet, for a variety of reasons, "negotiating the religious dimension" abroad carries important caveats. The purpose of this paper is to review the rationale for including religion in the policy process and to work through some of the methodological and normative challenges this endeavour represents for scholars and practitioners. It argues for a modest facilitative approach to creating safe and inclusive forums within which ideas with religious dimensions could be broached and contested.