The paper proposes the classification of health security as one of the non-military security dimensions of the second generation, determined more by globalization processes than by the end of the Cold War (first generation). The cognitive goal of the article is to identify and analyse the elements of the structure of international health security such as 1) the essence and specificity of securitization of threats to health security; 2) health security threats; 3) the referent object or whom it concerns; and 4) measures to ensure it. Specific to this dimension is the political motivation for its securitization. In the world of interrelated and global mobilities, what is significant for health security is the diversity of the development level, preferred values, and, consequently, the diversity of sensitivity and susceptibility of national healthcare systems to cross-border threats.
The following editorial offers a reflection on the situation of Central and Eastern Europe with a special focus on the European Union's Eastern Neighbourhood and Russia. In the past few years, we have witnessed the divisive impact of neoliberalism, economic recession, Britain's departure from the EU, the refugee and migrant crisis which further shattered societies along cultural lines, the aggressive expansionism of Russia exploiting the weakness of the West, and more recently, the outbreak of the COVID-19 pandemic with an unprecedented impact on societies, global health and economy. The editorial reflects on how Central and Eastern Europe scores among the imaginative geographies and how these imaginative geographies translate into geopolitics concerning hard and soft power application in the Eastern European Neighbourhood.
Społeczność międzynarodowa stoi w obliczu rozproszonego i ponadnarodowego zagrożenia epidemiologicznego, którego powaga i rozmiar wymagają obecnie niespotykanego poziomu interwencji. Na przestrzeni wieków ludzkość zmagała się z różnymi epidemia, co zawsze wiązało się z koniecznością kompleksowego działania na płaszczyźnie międzynarodowej. Zdaniem Rady Bezpieczeństwa ONZ epidemia spowodowana wirusem ebola, która wybuchła pod koniec 2013 r., stanowi szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ponieważ zdobycze w obszarze budowania pokoju i rozwoju krajów najbardziej dotkniętych epidemią mogą zostać zaprzepaszczone. To z kolei podważa stabilność krajów najbardziej nią dotkniętych. Jeśli nie zostanie opanowana, to sytuacja taka może doprowadzić do wybuchu nowych niepokojów i napięć społecznych, pogorszenia klimatu politycznego, stygmatyzacji i wzmocnienia poczucia niepewności. Podjęta w tej sprawie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ rezolucja ma wymiar historyczny, gdyż po raz pierwszy problem zdrowia publicznego został zaklasyfikowany jako zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Stało się tak, mimo że mobilizacja międzynarodowa była spóźniona o kilka miesięcy, chociaż konieczność podjęcia działań była wówczas oczywista. ; The international community faces a fragmented and transnational epidemiological threat, the severity and extent of which currently require an unprecedented level of intervention. Over the centuries, mankind has been confronted with a variety of epidemics that have always required a comprehensive action at the international level. According to the UN Security Council, the outbreak of the Ebola virus at the end of 2013 poses a particular threat to international peace and security, as the peace-building and development achievements of the countries most affected by the epidemic are jeopardised and may end in vain or be lost altogether. This in turn undermines the stability of the countries most affected. If the disease is not brought under control, this situation might lead to a new unrest and social tensions, and worsening of the political climate, or stigmatisation and a higher sense of uncertainty in the region. The resolution adopted by the UN Security Council on this matter has a historic dimension, as it has for the first time classified a public health problem as a threat to international peace and security. This happened despite the fact that international mobilisation had been delayed by several months, despite the obvious urgent need for action.
The increasing popularity of programs promoting aktywność (activity) in old age in contemporary Poland is part of regional and global attempts to encourage health and economic productivity in old age. In order to understand this interest in aktywność in old age, such practices must be seen within broader sociocultural and political-economic contexts. This drive for aktywność cannot be fully explained without understanding its status as an unquestioned moral good in opposition to illness, disability, and frailty in old age. Seeking commonalities across such seemingly opposite experiences can reduce marginalization in old age. Side-stepping binary constructions of health and illness in old age creates a more holistic perspective that demonstrates how older Poles in a range of contexts create moral lives. ; Rosnąca w Polsce popularność i szerzenie się programów promujących aktywną starość stanowi część lokalnych i globalnych działań na rzecz utrzymania zdrowia i produktywności ekonomicznej starszych osób. Aby lepiej zrozumieć zainteresowanie aktywnością w starszym wieku, należy rozpatrywać te praktyki w szerszym społeczno-kulturowym i polityczno-ekonomicznym kontekście. Wzmożonego dążenia do aktywności nie sposób dogłębnie pojąć, jeśli nie uwzględni się tego, że aktywność stała się niekwestionowanym dobrem moralnym stanowiącym przeciwieństwo choroby, niepełnosprawności i zniedołężnienia. Wskazując, że te pozornie przeciwne doświadczenia łączy faktycznie wiele podobieństw, można przeciwdziałać marginalizacji starszych osób, a odrzucając binarne konstrukcje zdrowia i choroby w odniesieniu do osób w starszym wieku – zastosować bardziej holistyczną perspektywę umożliwiającą zrozumienie, jak starsi ludzie w Polsce kreują sobie w różnorodnych kontekstach moralne życie.
The COVID-19 pandemic has become one of the greatest global challenges of recent years. It forced the governments of many countries to introduce new and unique legal instruments, whose main objective was to prevent, counteract and combat the infectious disease caused by a novel coronavirus. One of these instruments was the possibility to limit the functioning of public administration offices. This accelerated the design and implementation of solutions which, on the one hand, ensured the safety and health protection of employees of public offices and, on the other hand, allowed the continuation of public tasks. The subject of the article is the analysis of Polish legal solutions concerning the possibility of remote work in connection with the outbreak of the COVID-19 pandemic. The aim of the study is to show that the coronavirus pandemic forced the Polish legislator to introduce new instruments into the legal order regarding the organisation and functioning of the state administrative apparatus. One of them was the possibility of remote work, i.e. work that is carried out away from the place of its permanent performance.
International security is one of the main areas of interest of European Union countries. It results from intensifying global phenomena such as population growth, degradation of the natural environment or the growing interdependence between countries, which is an effect of closer cooperation. The progressive liberalization of international activities has also forced member states to take greater control over the flow of agri-food products in increasingly developed supply chains. It is connected with, among others, the deterioration in their nutritional value and healthful quality, which could be prejudicial to people's health. Hence, it has become extremely important to develop solutions to ensure not only physical and economic access to food, but also that its quality meets certain standards. Not ensuring it may reduce access to food products and, in extreme situations, can even lead to the death of consumers. The aim of the study is to indicate the essence of the problem of food security and to identify how member states are dealing with it. The essence and outline of the evolution of the concept of food security and its current perception will be presented. In addition, factors which destabilize food security and the actions of EU countries aimed at preserving it will be indicated. The study uses a descriptive method and a critical analysis of the literature. ; Bezpieczeństwo międzynarodowe należy do głównych zainteresowań państw Unii Europejskiej. Wynika to m.in. z nasilania się globalnych zjawisk takich jak: dodatni przyrost liczby ludności, degradacja środowiska naturalnego czy coraz większa współzależność między krajami, będąca efektem pogłębianej kooperacji. Postępująca liberalizacja działalności międzynarodowej zmusiła państwa członkowskie do skrupulatniejszej kontroli przepływów produktów rolno-spożywczych w coraz bardziej rozbudowanych łańcuchach dostaw. Ma to związek m.in. z zagrażającym zdrowiu, a nawet życiu ludzi pogorszeniem ich jakości odżywczo-zdrowotnej. Dlatego niezmiernie ważne stało się opracowanie rozwiązań skupiających się nie tylko na zapewnianiu fizycznego i ekonomicznego dostępu do żywności, lecz również na spełnianiu przez nią określonych standardów gwarantujących jej jakość. Celem opracowania jest wskazanie istoty problemu bezpieczeństwa żywnościowego oraz przedstawienie sposobu, w jaki kraje członkowskie zaangażowały się w jego rozwiązywanie. W związku z tym zarysowano ewolucję koncepcji bezpieczeństwa żywnościowego oraz jego percepcję, a także wskazano czynniki destabilizujące bezpieczeństwo żywnościowe oraz działania państw UE mające na celu jego zachowanie. W opracowaniu posłużono się metodą opisową oraz krytyczną analizą literatury.
International security is one of the main areas of interest of European Union countries. It results from intensifying global phenomena such as population growth, degradation of the natural environment or the growing interdependence between countries, which is an effect of closer cooperation. The progressive liberalization of international activities has also forced member states to take greater control over the flow of agri-food products in increasingly developed supply chains. It is connected with, among others, the deterioration in their nutritional value and healthful quality, which could be prejudicial to people's health. Hence, it has become extremely important to develop solutions to ensure not only physical and economic access to food, but also that its quality meets certain standards. Not ensuring it may reduce access to food products and, in extreme situations, can even lead to the death of consumers. The aim of the study is to indicate the essence of the problem of food security and to identify how member states are dealing with it. The essence and outline of the evolution of the concept of food security and its current perception will be presented. In addition, factors which destabilize food security and the actions of EU countries aimed at preserving it will be indicated. The study uses a descriptive method and a critical analysis of the literature. ; Bezpieczeństwo międzynarodowe należy do głównych zainteresowań państw Unii Europejskiej. Wynika to m.in. z nasilania się globalnych zjawisk takich jak: dodatni przyrost liczby ludności, degradacja środowiska naturalnego czy coraz większa współzależność między krajami, będąca efektem pogłębianej kooperacji. Postępująca liberalizacja działalności międzynarodowej zmusiła państwa członkowskie do skrupulatniejszej kontroli przepływów produktów rolno-spożywczych w coraz bardziej rozbudowanych łańcuchach dostaw. Ma to związek m.in. z zagrażającym zdrowiu, a nawet życiu ludzi pogorszeniem ich jakości odżywczo-zdrowotnej. Dlatego niezmiernie ważne stało się opracowanie rozwiązań skupiających się nie tylko na zapewnianiu fizycznego i ekonomicznego dostępu do żywności, lecz również na spełnianiu przez nią określonych standardów gwarantujących jej jakość. Celem opracowania jest wskazanie istoty problemu bezpieczeństwa żywnościowego oraz przedstawienie sposobu, w jaki kraje członkowskie zaangażowały się w jego rozwiązywanie. W związku z tym zarysowano ewolucję koncepcji bezpieczeństwa żywnościowego oraz jego percepcję, a także wskazano czynniki destabilizujące bezpieczeństwo żywnościowe oraz działania państw UE mające na celu jego zachowanie. W opracowaniu posłużono się metodą opisową oraz krytyczną analizą literatury.
Po upadku komunizmu i zakończeniu zimnej wojny wydawało się, że świat na trwałe wchodzi w okres stabilizacji, pokoju i współpracy. Szybko jednak okazało się, że świat narastającej globalizacji ma różne oblicza, także negatywne, co rzutuje na prawie każdą sferę życia, także na bezpieczeństwo. Spadło co prawda zagrożenie nuklearne, ale pojawiły się nowe zagrożenia oraz nasiliły te, które przedtem przesłonięte były rywalizacją Wschód – Zachód. Chodzi głównie o konfl ikty etniczno- -religijne, kulturowe i cywilizacyjne, w tym rozlewające się konfl ikty wewnętrzne w państwach słabych i upadłych, proliferację broni masowego rażenia, niebezpieczne ambicje państw dyktatorskich. Ogromny wpływ na ład międzynarodowy i bezpieczeństwo miały zamachy 11 września 2001. Zmieniły one percepcję zagrożeń dla bezpieczeństwa. Terroryzm uznany został za największe zagrożenie dla bezpieczeństwa, a ogłoszona przez prezydenta Busha walka z terroryzmem doprowadziła Stany Zjednoczone i prawie cały Zachód do zaangażowania w dwie wojny: w Iraku i w Afganistanie. O ile interwencję w Afganistanie i obalenie reżimu Talibów można uznać za swoiste prawo do samoobrony Stanów Zjednoczonych (a właściwie po uruchomieniu art. 5 traktatu waszyngtońskiego za sprawę całego NATO), bo Al-Kaida, która była organizatorem zamachów 11 września, za przyzwoleniem tego reżimu była na stałe zainstalowana w tym kraju, to już interwencja w Iraku miała wątpliwe podstawy prawne, a właściwie była ona jednostronną decyzją USA, podjętą mimo protestów połowy sojuszników NATO. To co nastąpiło potem, w ramach wojny z terroryzmem, przekształciło się w totalny chaos, przypominający wojnę domową, w Iraku obecnie wygasającą, w Afganistanie zaś, już w warunkach obecności tam Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa (ISAF), coraz bardziej nasilającą się. W ostatnich dwóch latach warunki bezpieczeństwa w Afganistanie, za które w praktyce, w ramach ISAF, odpowiedzialne jest NATO, gwałtownie się pogorszyły. Gwałtownie wzrosła liczba zamachów terrorystycznych, a talibowie odzyskują pozycje, kontrolując już prawie 40% obszaru Afganistanu. Sytuacja w Afganistanie i odpowiedzialność NATO za bezpieczeństwo tego kraju budzi ogromne zaniepokojenie przywódców państw natowskich oraz kierownictwa sojuszu. Staje się to również jednym z centralnych problemów nowej administracji waszyngtońskiej. Trwające już siedem lat i rosnące zaangażowanie NATO i sił koalicyjnych w Afganistanie, pionierskie w ramach misji out of area, mimo zaangażowania ok. 64 tysięcy żołnierzy, sprzętu i idących w miliardy dolarów kosztów operacji nie przynosi jak dotąd, oczekiwanych rezultatów. Dlatego też przygotowana i realizowana jest nowa strategia obecności USA i NATO w Afganistanie. Zaangażowanie NATO w Afganistanie często interpretowane jest jako swoisty test dla Sojuszu, jako wyraz rosnącej odpowiedzialności za bezpieczeństwo globalne, w tym za zwalczanie nowych zagrożeń, takich jak terroryzm, których eskalacja jest także ubocznym skutkiem globalizacji. Autor nie w pełni podziela te opinie, choć niewątpliwie obecność NATO w Afganistanie jest ważną i trudną próbą dla Sojuszu, w tym także dla Polski ze względu na rosnące zaangażowanie sił zbrojnych naszego kraju w tę operację. Sprawa udziału NATO jednak rzutuje na stan bezpieczeństwa międzynarodowego, eskaluje napięcia i budzi negatywne emocje cywilizacyjno-kulturowe, utrudnia walkę z terroryzmem, kładzie się cieniem na i tak niejasny obraz sytuacji na Bliskim i Środkowym Wschodzie. Na wiele spraw z zakresu bezpieczeństwa globalnego i regionalnego, w tym narodowego poszczególnych krajów (choćby USA), patrzy się przez pryzmat Afganistanu. ; When the cold war ended, after the collapse of communism and when fi nally the Soviet Union disintegrated, there was a widespread feeling through the world that at long last universal peace had descended on earth. The fear of war in which weapons of mass destruction would be used had vanished. Today's world is a vastly different place. It is a world of globalization, which has both good and bad sides. This inexorable process has extended the opportunities of worldwide interchange. But this same globalization process and associated technology have also brought major new threats and intensifi ed existing ones. The threats we face are seamless, running across the boundaries of defence, foreign affairs, domestic and social life. It has left nations and peoples ever more vulnerable to phenomena ranging from international crime and terrorism through to cyber-attacks, health pandemics, energy politics, resource shortages and fi nancial crisis. We are facing the problem of failed states, WMD proliferations, rough countries challenges. We all have to agree that it was a great impact of 9/11 terrorist hijackers and attacks on security. The perception of international security threats has changed. Terrorism has been recognized as the biggest threat for security. The war on terrorism, declared by George W. Bush, has engaged United States and almost the whole West in two wars: in Iraq and in Afghanistan. As far as Afghanistan case is concerned, one has to recognize the legitimacy of American intervention (as did the UN Security Council), as U.S. had the right to self-defence after Al-Qaeda attacks, operating from Afghan territory. In the case of intervention in Iraq there are far going doubts about its legitimacy. The result was not only the overthrow of both regimes, of Saddam Hussein in Iraq and Taliban in Afghanistan, but a real mess – if not a civil war – in Iraq. Today, after seven years, the security situation in Iraq has much improved, but in Afghanistan there is ongoing process of violence escalation. In the last years the conditions of security in Afghanistan, for keeping which responsible is ISAF (and practically NATO, being a core of ISAF), has dramatically deteriorated. The number of terrorist attacks has enormously increased and Taliban have regained the control over 40% of Afghan territory. The security situation in Afghanistan and NATO's responsibility for that is the reason of deep concern for both the leaders of NATO member states and Alliance itself. The new American administration has made the confl ict a policy priority. President Obama announced a new strategy for Afghanistan, including the decision to commit an additional 30 000 U.S. military forces to address the confl ict. NATO's engagement in Afghanistan is treated as a kind of test for Alliance and a confi rmation of NATO's rising responsibility for global security, opening new out of area alliance missions. It is also important for Poland, taking in consideration the rising number of Polish troops in Afghanistan. Many questions of global and regional [Middle East] security are treated in the framework of Afghanistan case. ; Многие считали, что после падения коммунизма и окончания холодной войны, мир входит в период стабилизации, мира и сотрудничества. Однако вскоре ока- залось, что в эпоху глобализации мир имеет разные обличия, в том числе нега- тивные, что отражается почти на каждой сфере жизни, в том числе и на безопас- ности. Хотя и уменьшилась ядерная угроза, но появились новые угрозы, а также усилились те, которые ранее, в связи с соперничеством Востока и Запада, на- ходились на втором плане. Главным образом здесь необходимо иметь ввиду эт- ническо-религиозные, культурные и цивилизационные конфликты, в том числе, внутренние конфликты в слабых и распавшихся государствах, распространение оружия массового уничтожения, опасные шаги диктаторских государств. Огромное влияние на международный порядок и безопасность оказали террористические акты 11 сентября 2001 года. Они полностью изменили вос- приятие угроз безопасности. Терроризм был признан самой большой угрозой безопасности, а провозглашенная президентом Бушем война с терроризмом вовлекла Соединённые Штаты и почти весь Запад в ведение двух войн: в Ира- ке и в Афганистане. Если интервенцию в Афганистане и свержение режима та- либов еще можно признать своеобразным правом на самозащиту Соединённых Штатов (а имея ввиду 5 статью Вашингтонского договора делом всего НАТО), поскольку Аль-Каида, ответственная за организацию терактов 11 сентября, с согласия режима талибов имела постоянные базы в этой стране, то интер- венция в Ираке имела очень слабые юридические основания и в действитель- ности она была односторонним решением США, принятым вопреки протестам половины союзников НАТО. То, что произошло в рамках войны с терроризмом, позже превратилось в тотальный хаос, приведший к ослабевающей гражданс- кой войне в Ираке, и усиливающейся войне в Афганистане, происходящей в ус- ловиях присутствия там Международных сил содействия безопасности (ISAF). В последние два года безопасность в Афганистане, за которую в действитель- ности в рамках ISAF, несет ответственность НАТО, сильно ухудшилась. Возрос- ло количество террористических актов, а талибы контролируют уже почти 40% территории Афганистана. Ситуация в Афганистане и ответственность НАТО за безопасность этой стра- ны, вызывает огромное беспокойство глав государств членов НАТО, руководс- тва союза, а также становиться одной из главных проблем новой вашингтон- ской администрации. Продолжающееся уже семь лет и растущее присутствие НАТО и коалиционных сил в Афганистане, не взирая на контингент численностью около 64 тысяч солдат, современную технику и исчисляющуюся в миллиар- дах долларов стоимость операции, пока не принесло ожидаемых результатов. В связи с чем, подготавливается и реализуется новая стратегия присутствия США и НАТО в Афганистане. Действия НАТО в Афганистане часто интерпретированы как своеобразный тест для союза, как проявление растущей ответственности за глобальную бе- зопасность, в том числе за борьбу с новыми угрозами, такими как терроризм, эскалация которого в какой-то степени является побочным следствием глоба- лизации. Автор не полностью разделяет такое мнение, хотя, несомненно, при- сутствие НАТО в Афганистане – это важное и тяжелое испытание для союза, в том числе также для Польши, ввиду возрастающего присутствия вооружён- ных сил Польши в этой операции. Вопрос участия в операции НАТО, хотим мы этого или нет, отражается на состоянии международной безопасности, вызыва- ет напряжения и отрицательные цивилизационно-культурные эмоции, затруд- няет борьбу с терроризмом, оказывает влияние на и так непростую ситуацию на Ближнем и Среднем Востоке. На многие вопросы в сфере глобальной и ре- гиональной безопасности, в том числе и национальной, отдельных стран (даже США), нужно смотреть сквозь призму Афганистана.
