China, which has made a major economic breakthrough, has become one of the most important actors in international politics by increasing its military power in recent years. China's increasing power and influence in the international arena arouses increasing curiosity about the country's foreign policy. With Xi Jinping becoming president, China began to display a more assertive attitude or behavior on many issues. This study basically seeks an answer to the question of what differences Xi Jinping brought to Chinese foreign policy. What kind of changes do these differences lead to in Chinese foreign policy? In this study, the general tendencies and directions of Chinese foreign policy during the Xi Jinping period are discussed. The assertive foreign policy approach that Xi Jinping is trying to implement is analyzed. In this context, the visions of "Chinese dream", "new type of great power relations", "new type of international relations", "Belt and Road Initiative" and "a community with a common future for humanity", which reflect Xi's assertive foreign policy approach, are examined. At the same time, challenges to the assertive foreign policy implemented under Xi Jinping are discussed. The study mainly questions the extent to which Xi Jinping's assertive foreign policy approach is successful. The study concludes that Xi Jinping's active foreign policy approach has not increased China's sphere of influence in the international arena to the extent expected. As China becomes more visible in the international arena, the country's foreign policy challenges seem to be increasing.
DergiPark: 863019 ; trakyaiibf ; Bu makale, tamamlanıp yayımlanmamış bir doktora tezinden bu yayın için düzenlenmiştir. Doktora tezinde ilk bölüm olarak "Küresel Isınma Sorununa Genel Bakış" ve ikinci bölüm olaraksa "Küresel Isınma ile İlgili Uluslararası Politikalar" belirlenmiştir. Bu iki bölümden yararlanılarak hazırlanan bu makaledeyse ilk olarak küresel ısınma kavramına, çeşitli teorilerin iklim değişikliği yaklaşımlarına, küresel ısınmaya yol açan insani faaliyetlere ve küresel ısınmanın sosyo-ekonomik sonuçlarına yer verilmiştir. Sonraki bölümde, bu çevresel soruna ilişkin çok taraflı görüşmelere değinilmiş, başlıca sözleşme ve anlaşmalarla birlikte Türkiye'nin izlediği politikalara yer verilmiştir. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, Kyoto Protokolü ve Paris İklim Anlaşması başta olmak üzere son otuz yılın en önemli girişimlerine görece ağırlık verilmiş ve Türkiye'nin iç politikasında da küresel ısınmaya karşı aldığı önlemler kronolojik olarak derlenmiştir.Çalışma, doktora çalışmasında izlenen yol ve kullanılan kaynaklara sadık kalınarak dergi yayımı için sadeleştirilmiş ve çalışmaya Türk dış politikasına ilişkin konular eklenmiştir. Çalışmanın genelinde bilimsel makaleler, kitap ve kitap bölümleri ile haber sitelerinin, istatistik kurumlarının ve resmi makamların çevrimiçi sayfalarından yararlanılmıştır. ; This article is composed for this edition of the journal from an unpublished doctoral dissertation. The two main chapters "An Overview on the Main Issues of Global Warming" and "International Policies Concerning Global Warming" were assigned in the doctoral dissertation. By drawing on these contents, the article first covers the concept of global warming, approaches of various theories to climate change, human activities that lead to global warming, and the socio-economic consequences of global warming. In the following part of the study, multilateral negotiations on this environmental problem were discussed, as well as the main contracts and agreements along with the policies followed by Turkey. Moreover, the United Nations Framework Convention on Climate Change, the Kyoto Protocol and the Paris Agreement, particularly focusing on the most important initiatives of the last thirty years, and measures against global warming in Turkey's domestic politics has been put together chronologically.The study was simplified for the publication of the journal by adhering to the path followed and the resources used in the doctoral study, and the subjects concerning Turkish foreign policy were added to the study. Throughout the study, scientific articles, books and book chapters, and online resources of the institutions providing statistical data and other official authorities were utilized.
The article focuses on the interconnectedness of foreign policy environments to explain Slovenia's opportunities and constraints for foreign policy action. During the period of pre-independence para-diplomacy, the building of an internal and external domestic environment successfully turned constraints (no international recognition) into opportunities (applying for membership of European and global intergovernmental organizations). In the second period — post-recognition — considering the absence of a strategic foreign policy document, the Slovenian internal foreign policy environment became a major constraint to seize foreign environment opportunities. This affected Slovenia's accomplishments, notably after NATO and EU memberships were achieved in 2004. Although the Slovenian internal environment matured during the following period to adopt, in 2015, a comprehensive foreign policy strategy the recent turn in world politics (especially the European financial and economic crisis and the migration crisis) created for the first time a foreign environment for Slovenia that offered many fewer opportunities and far more constraints. ; The article focuses on the interconnectedness of foreign policy environments to explain Slovenia's opportunities and constraints for foreign policy action. During the period of pre-independence para-diplomacy, the building of an internal and external domestic environment successfully turned constraints (no international recognition) into opportunities (applying for membership of European and global intergovernmental organizations). In the second period — post-recognition — considering the absence of a strategic foreign policy document, the Slovenian internal foreign policy environment became a major constraint to seize foreign environment opportunities. This affected Slovenia's accomplishments, notably after NATO and EU memberships were achieved in 2004. Although the Slovenian internal environment matured during the following period to adopt, in 2015, a comprehensive foreign policy strategy the recent turn in world politics (especially the European financial and economic crisis and the migration crisis) created for the first time a foreign environment for Slovenia that offered many fewer opportunities and far more constraints.
Dış politikanın yürütme aracı olan diplomasi, ilk çağlardan günümüze gelinceye kadar büyük bir değişime uğramıştır. Küreselleşmeyle birlikte iletişim alanında meydana gelen değişimler, diplomasi alanında önemli etkilere neden olmuştur. Bu çalışmada küreselleşmenin diplomasiye yansıması kapsamında, dış politikanın şekillenmesinde hayati öneme sahip karar alıcılar üzerindeki etkileri üzerinde durulmuştur. Küreselleşmeyle gelen değişimin; diplomatik kurumlara nasıl yansıdığı incelenmeye çalışılmıştır. Küreselleşen dünyada diplomasi uygulamaların getirdiği eskiye yönelik toplumsal kayıplar ele alınmıştır. Bu çalışma konusunun derin araştırmalara ihtiyaç duyduğu ve henüz bakir bir alan olduğu saptanmıştır. ; Diplomacy which is a means in pursuing of the foreign policy has been greatly changed since the ancient times. The changes happened in the field of communication at the same time with the globalization have caused important effects on diplomacy. In this study, the effects of globalization on policy makers that have great importance in the shaping of foreign policy have been dwelled on from the reflection of globalization perspective on foreign policy. How the change coming with the globalization has reflected on the diplomatic institutions is studied. The deadweight losses that happened in the past as the result of diplomatic acts within the globalizing world have been mentioned. It is determined that the objective of this study needs to be researched deeply, and it is still a virgin area.
30 Eylül 2015 tarihinde Rusya Suriye'de askeri operasyona başlamıştır. Operasyonun başlangıcından bu yana ana siyasi sonucu şüphesiz Beşar Esad rejiminin iktidarda kalmasını sağlamaktır. Rusya'nın Suriye'de gerçekleştirdiği askeri operasyon neticesinde Moskova, Orta Doğu'daki gelişmeleri ciddi ve kalıcı bir şekilde etkileyen ülkeler arasına girmiştir. Suriye krizine doğrudan katılmasıyla Rusya, Ortadoğu bölgesinde aktif bir aktör olarak davranmaya başlamış; İran ile ilişkileri geliştirmiş ve Sovyetler zamanında bile elde edemediği Suriye'de deniz ve hava üsleri kurabilmiştir. Aynı zamanda Moskova Türkiye'yi Astana sürecine dahil ederek, S-400 almaya ikna etmiştir. Şu anda bölgede ve dünyada ABD etkisine meydan okuyabilecek büyük güçler yalnızca Rusya ve Çin'dir. 2014 yılında Rusya'nın Kırım'ı ilhak etmesi, yeni bir Rus yayılmacılığı hakkındaki endişeleri arttırmıştır. Rusya'nın Suriye krizine doğrudan askeri müdahalesi, yalnızca Orta Doğu'da değil aynı zamanda küresel siyasette de belirleyici bir güç olma niyetinin göstergesidir. Rusya'nın söz konusu davranışı anarşik bir dünyada sürpriz değildir ve yalnızca Rus liderlerin kişisel özelliklerine indirgenerek açıklanamaz. Bu bağlamda küresel hegemonyası konusunda sıkıntı yaşayan ABD 2000'lerde Rusya'ya karşı bazı alanlarda hoşgörülü davransa da, artık Rusya'nın eşit ortak olma taleplerine sert tepki vererek çok kutuplu düzen arayışına karşı çıkmaya başlamıştır. ; Russia started a military operation in Syria on September 30 2015. The main political outcome since the beginning of the operation has undoubtedly been the fact that the Bashar al-Assad regime remains in power. As a result of Russia's military operation in Syria, Moscow has become a country that has a serious and fundamental impact on developments in the Middle East. With direct participation in the Syrian crisis, Russia began to act as an active player in the Middle East region; developed relations with Iran, established naval and air bases in Syria, which it could not obtain even in the Soviet times. At the same time Moscow has included Turkey in the Astana process and persuaded it to buy russian S-400. Now the great powers that can challenge the US influence in the region and in the world are only Russia and China. The annexation of Russia by Crimea in 2014 raised concerns about a new Russian expansionism. Russia's direct military intervention in the Syrian crisis is indicative of its intention to become a decisive force not only in the Middle East but also in global politics. The behavior of Russia is not surprising in an anarchic world and can not be accounted for only by the personal characteristics of Russian leaders. In this context, in 2000s tolerant in some areas against Russia, the United States, having problems with it's global hegemony, began to oppose the russian quest for a multi-polar order by reacting strongly to the demands of Russia for equal partnership.
Avrupa Birliği"nin son yıllarda üzerinde durduğu stratejik politika araçlarından bir tanesi; Akdeniz çevresinde, Doğu Avrupa"da ve Güney Kafkaslarda kendisine komşu ya da yakın durumdaki devletlerle kapsamlı ortaklık ve işbirliğini öngören yeni Avrupa Komşuluk Politikasıdır. Tam üyelik olmasa bile, Birliğin politik, ekonomik ve sosyal değerleri çerçevesinde söz konusu ülkelerin entegrasyonunu içerecek derecede ileri bir vizyona sahip bu politikanın ortaya çıkması, esas olarak Birliğin karşı karşıya kaldığı çok önemli sorunların çözülmesi ve yine Birliğin bazı global stratejilerini uygulama amaçlarına yöneliktir. Birinci amaç açısından, özellikle Birliğin maruz kaldığı yasadışı göç, uyuşturucu ve kadın ticareti ile enerji açığı sorunlarını çözmede kullanılması öngörülen Avrupa Komşuluk Politikası; ikinci amaç açısından da Birliğin nüfuz alanını genişletme ve global dengelerde söz sahibi olma hedeflerinin bir aracı olarak planlanmaktadır ; One of the strategic policy tools the European Union has been emphasising in recent years is the new European Neighbourhood Policy, which foresees extensive partnerships and collaboration among neighbouring or nearby nations in the Mediterranean, Eastern Europe, and the Southern Caucuses. Although this policy does not denote full membership, its vision anticipates the integration of the nations in question within the framework of the political, economic and social values of the Union, and it was born with the aim primarily to resolve some of the major problems the Union faces and implement certain global strategies of the Union. The primary aim of the European Neighbourhood Policy is to resolve especially issues such as illegal migration, drug trafficking, trafficking in women, and energy shortages from which the Union suffers, while its secondary aim is to act as a tool toward expanding the Union"s zone of influence and have a say in global balances
Doktora Tezi ; Bu çalışma, 1991 yılında bağımsız bir devlet olarak uluslararası ilişkiler sahnesine çıkan Kazakistan'ın Türkiye politikasını belirleyen içyapı faktörlerini (siyasal partiler, başkanlık ve rejimin yapısı, bürokratik kurumlar, sivil toplum kurumları, çıkar grupları, kamuoyu, medya ve lider) ele almaktadır. İçyapı kavramı, ortak dil, soy, din ve tarih anlayışının Kazakistan'ın Türkiye politikasının oluşmasında önemli olduğu fakat tek başına belirleyici olmadığı düşüncesine zemin hazırlamak ve bunu kuramsal ve kavramsal olarak temellendirmek için ele alınmıştır. Bu tezin amacı, Kazakistan'ın Türkiye politikasını tüm yönleriyle analiz etmek, bu politikanın başarısını ölçmek ya da bu politikada bir kırılma yaşanıp yaşanmadığını tespit etmek değildir. Amaç, Kazakistan'ın Türkiye politikasını belirleyen içyapı faktörlerinin bu politikanın belirlenmesinde ne düzeyde etkili oldukları üzerine detaylı bir analiz geliştirmektir. Bu tezin uygulama çalışmasının yapılması, kuramsal ve kavramsal çerçevesinin oturtulması için konu ile ilgili Kazakça, Türkçe ve İngilizce yayımlanan kitap, makale, internet haberleri, resmi kurumların web adresleri ve gazete arşivlerinden yararlanılmıştır. İlk elden ve daha fazla bilgi edinmek için bu tezin yazarı, dört buçuk aylık bir saha çalışması yapmak üzere Kazakistan'ın finans, eğitim ve kültür başkenti Almatı'da bulunan KIMEP Üniversitesinde misafir araştırmacı olarak çalışmıştır. Kazakça kitap, makale ve gazete arşivlerinin temini hususunda Kazakistan Milli Kütüphanesi ve Arşiv Merkezinde kaynak taraması ve derinlemesine mülakatlar yapmıştır. Kazakistan'ın Türkiye Politikası adlı bu çalışma; şimdiye kadar tez düzeyinde ele alınmaması, Orta Asya araştırmaları bağlamında irdelenmemesi ve bu bölgeye yönelik küresel ve bölgesel sorunları bilen ve kaynak dilleri kullanarak çözümler üretebilecek uzmanlaşmanın çok az olmasından dolayı uluslararası ilişkiler alanında mevcut olan boşluğu doldurmaya çalışacaktır. Çalışmanın çözümlenebilmesi için birinci bölümde tezin kuramsal çerçevesini açıklamak amacıyla içyapı kavramı, ikinci bölümde Kazakistan'ın Türkiye politikasında dış politika söylemlerinden Avrasyacılık ve Atlantikçilik söylemi, üçüncü bölümde Kazakistan'daki içyapının Türkiye politikası üzerindeki etkisi ve son bölümde Kazakistan'ın Türkiye politikasının somut çıktılarına yer verilecektir. ; abstract ; This study explores Kazakhstan's domestic structural factors (political parties, the structure of the presidency and the regime, the leader bureaucratic institutions, nongovernmental organizations, interest groups and the media) that determine its policy on Turkey. This thesis does not claim that the common understandings of language, race, religion and history are the sole determining factors about Kazakhstan's Turkey policy. It instead asserts that the concept of domestic structure is significant as much as aforementioned factors. Furthermore, the concept of domestic structure has been used as a theoretical and conceptual means for the study. The objective of this study is neither to analyze thoroughly Kazakhstan's Turkey policy and to evaluate its success nor to identify whether there has been a rupture in the abovementioned policy; the goal is to develop a detailed analysis on what level the idea of domestic structure is effective in determining Kazakhstan's Turkey policy. During the process of field research and forming the theoretical and conceptual framework of this study; books, articles, web news, official websites and newspaper archives published in Turkish, English and Kazakh languages have been used. In order to have further and detailed data from primary sources and to conduct a field research, the writer of this thesis worked as a guest researcher for four and a half months at KIMEP University in Almatı in 2014. He conducted literature reviews and in-depth interviews at Kazakhstan National Library and Archives Center while accessing the archives of books, articles and newspapers in Kazakh language. The study aims to try filling the gap international relations discipline due to the fact that so far there have been no theses on this subject and it has not been studied as a part of Central Asia researches, and also there are very few experts who have comprehensive knowledge on the global and local issues regarding this area and are capable of creating solutions by using vernacular languages. The study will explain the concept of domestic structure in the first chapter, the impact of Atlanticism and Eurasianism for Kazakhstan's Turkey policy in the second chapter, the determining effect of Kazakhstan's domestic structure on its policy on Turkey in the third chapter and the concrete outputs of Kazakhstan's Turkey policy in the last chapter.
Tezin inceleme alanını 2009-2014 döneminde Türkiye'nin Avrupa Birliği, İsrail ve Suriye ile kurduğu ilişkiler oluşturmaktadır. Tezde genel olarak, Türkiye'nin çok boyutlu ve yapıcı dış politika aktivizmini sürdürebilmesi için; Avrupa Birliği çıpasını kendi dış politikasının ve demokrasisinin ana ekseni olarak görmesi gerektiği ve aynı zamanda Türkiye'nin bölgesel ve küresel siyaset faktörlerinin konjonktürel gerçekliğe uygun değerlendirmesini yapması gerektiği öne sürülmektedir. Türkiye tarihsel süreçte elde ettiği uzun yönetim geleneğiyle hadiselere geniş boyutlu bakabilmiş, başkalarıyla evrensel düzlemde karşılıklı yarara dayalı ilişkiler modeli geliştirebilmiştir. İsrail ile ilişkilerde söz konusu dönemde yaşanan problemleri bu yaklaşımla aşmak mümkün gözükmektedir. Türk dış politikası'nın 2009-2014 döneminde yaşadığı zorluklar hem Türkiye'nin devlet kapasitesindeki eksikliklerden, hem de mevcut bölgesel ve küresel dengelerin zorluğundan kaynaklanmaktadır. Suriye ile yaşanan sorunlar bu durumun göstergesini oluşturmaktadır. Tezde kullanılan "Osmanlılık" kavramı - halk iradesinin siyasete yön vermesi- Türkiye için söz konusu dönemde karşılaşılan zorlukları çözmede önemli bir araç olabilecektir. Öte yandan, Türkiye yumuşak gücünün önemli bir unsuru olan liberal, çoğulcu niteliklere sahip demokrasiyi kurumsallaştırmada tam bir başarı örneği gösterememiştir. Bu bağlamda AB süreci Türkiye demokrasisinin gelişmesi için önemli bir destek sunmakla birlikte; demokrasinin yerleşebilmesi için birincil öneme sahip olan unsur, iç politikadaki demokrasi destekçileridir. İç politikanın önemli bir unsuru olan devlet-halk ilişkisinin, hak ve yükümlülükler temelinde bilinçlenme ile sağlam ve kalıcı bir sisteme dayandırılması büyük önem taşımaktadır. ; The scope of the thesis is the relations established by Turkey with the EU, Israel and Syria in the period 2009-2014. In this thesis, it is mainly suggested that, in order to sustain its multidimensional and constructive foreign policy activism, Turkey should consider the EU anchor as the main axis of its foreign policy and democracy, as well as evaluate regional and global political factors in accordance with conjunctural reality. Turkey has been able to evaluate the events in a large perspective and develop win-win relationship models with others, thanks to its long management tradition gained in the historical process. It seems possible to overcome the problems with Israel in the mentioned period with this approach. The difficulties encountered by Turkish Foreign Policy in the period of 2009-2014, stem both from the deficiencies in Turkey's state capacity, and from the challenges of existing regional and global balances. The problems encountered with Syria is a sign of this situation.The concept of "Ottomanism" (Osmanlılık) put forward in the thesis - the public will to give direction to the politics - could be an important tool for Turkey to solve the difficulties encountered in the mentioned period. However, Turkey could not demonstrate a success in institutionalizing the liberal, pluralist democracy, which is an important component of its soft power. In this context, although the EU process gives an important support for Turkey to improve its democracy; the most important factor for the settlement of democracy, is the democracy supporters in domestic politics. It is of utmost importance that the state-people relation, which is a significant element of domestic politics, be based on a sound and permanent system by raising the awareness of rights and obligations.
DergiPark: 684876 ; klujfeas ; Yerel, bölgesel ve küresel güçler uzun süredir siyasi, askeri ve ekonomik açıdan IŞİD ile mücadele etmektedir. Bu makale, IŞİD ile mücadelenin, 2014 sonrası uluslararası toplumun ortak sorunu haline geldiğini savunmaktadır. Bu güçlerin IŞİD ile mücadelesinin, sadece küresel terörizmle mücadele olmadığı, aynı zamanda Suriye ve Irak'ta yerel ve bölgesel güçlerin birbirlerine karşı kullandığı dış politika enstrümanı haline geldiği ileri sürülmektedir. IŞİD ile olan mücadele, Örgütün gelinen noktada Suriye ve Irak'ta toprak hakimiyetini kaybetmesine rağmen Ortadoğu'daki güç dengesi üzerinde önemli etkilere yol açmıştır. Çalışmada bu sorunsal, tarihsel süreçler, resmî belgeler ve olaylar üzerinden incelenmektedir. ; Local, regional and global powers have long been fighting against ISISpolitically, militarily and economically. This article argues that the fightagainst ISIS has become the common problem of the international community after2014. It is argued that these forces' fight against ISIS has become not only afight against global terrorism, but also a foreign policy instrument used bylocal and regional powers against each other in Syria and Iraq. The strugglewith ISIS has caused significant effects on the balance of power in the MiddleEast, even though the organization has lost its sovereignty in Syria and Iraqat the point reached. In the study, these questions are examined throughhistorical processes, official documents and events.
Sovyetler Birliği'nin yıkılması ile bağımsızlığını kazanan devletlerden biri Moğolistan Cumhuriyeti'dir. Bu çalışma, Moğolistan'ın 1990 sonrasındaki dış politikası üzerinde durulmuştur. Moğolistan sahip olduğu jeopolitik konumundan dolayı bağımsızlığından önce olduğu gibi bağımsızlığından sonra da Rusya Federasyonu ile Çin Halk Cumhuriyeti'nin dikkatini çekmektedir. Hem siyasi hem ekonomik bağlamda bölgedeki denklemde önemli yere sahip olan Moğolistan Cumhuriyeti, kendi güvenliğini koruyabilmek adına Soğuk Savaş sonrası dış politikasında denge politikasını uygulamaya başlamıştır. Komşuları olan Rusya Federasyonu ve Çin Halk Cumhuriyeti arasında yer alan küçük bir güç olan Moğolistan, ulusal çıkarını gözeterek, hem bölgede hem uluslararası alanda güvenliğini koruyabilmek için bu iki bölge güçleri dengeleyebilecek büyük bir güç olan ABD'yi de "Üçüncü Komşuluk" politikası bağlamında denge politikasına dahil etmiştir. Büyük güçler arasında konumlanmış olan Moğolistan Cumhuriyeti, çalışmada küçük devletler yaklaşımına uygun bir devlet örneği olarak incelenmiştir ve uyguladığı denge politikası ile hem siyasi hem ekonomik ilişkileri üzerinde durulmuştur. ; The Republic of Mongolia is one of the state gained independence with the collapse of the Soviet Union. This study focuses on the foreign policy of Mongolia after 1990. Because of its geopolitical position, Mongolia has attracted the attention of the Russian Federation and the People's Republic of China after its independence, as it did before its independence. The Republic of Mongolia, which has an important place in the region's equation in both the political and economic context, has started to implement balance policy in its post-Cold War foreign policy in order to maintain its security. In order to preserve its security both in the region and in international arena, Mongolia's balance policy as a small power between its neighbors, the Russian Federation and the People's Republic of China, also includes the USA in the context of "The Third Neighborhood" policy, taking into account its national interest. In this research the Republic of Mongolia, which is located among the great Powers, has been analysed as a state in relation to the approach of the small statestaking into account its balance policy and its political and economic relation.
Çin Halk Cumhuriyeti 1980'li yıllardan itibaren her alanda (ekonomik, siyasi, askeri) istikrarlı bir kalkınma sürecine girmiştir ve 21. yüzyılda küresel bir aktör olarak dünya siyasetinde yerini almıştır. Yükselen Çin, ABD ve Batılı ülkeleri endişelendirmiş ve bir tehdit olarak algılanmıştır. Çin ise barışçıl bir şekilde kalkındığını iddia etmektedir. Barışçıl kalkınma Konfüçyüs öğretisi/felsefesi temel alınarak oluşturulmuş bir kavramdır. Çalışmada, Konfüçyüs öğretisi ve Çin'in bu öğretiyi temel alarak oluşturduğu dış politika davranışları incelenmiştir. Bu kapsamda, Çin'in yumuşak güç unsurlarını kullanması, uluslararası örgütlere verdiği önem, üçüncü dünya ülkeleri ile ilişkileri ve Modern İpek Yolu projesi (Bir Kuşak Bir Yol) barışçıl bir kalkınma/dış politika izlediğinin temel göstergeleridir. ; The People's Republic of China has entered a stable development process in all fields (economic, political, military) since the 1980s and has taken its place in world politics as a global actor in the 21st century. Rising China worried the USA and Western states and was perceived as a threat. However China claims that it developed peacefully. Peaceful development is a concept based on the Confucian doctrine/philosophy. In the study, the Confucian doctrine and the foreign policy behavior of China based on this doctrine were examined. In this context, China's use of soft power elements, the importance it attaches to international organizations, its relations with third world countries and the Modern Silk Road project (One Belt One Road) are the main indicators that it pursues a peaceful development/foreign policy.
This article explores the relationship between American mass media and foreign international news channels on United States foreign policy. Initially, the paper examines the ability of contemporary global mass media to influence governments' policy making. Then, it focuses on the ability of American mass media to influence the foreign policy decisionmaking at the White House. The last part of this article examines the influence that foreign global mass media (in this case, Al Jazeera) can or cannot have on U.S. foreign policy decisions. Finally, the article ends with an assessment of both the CNN Effect and the Al Jazeera Effect in terms of the significance and the benefits and/or drawbacks of their influence. In conclusion the article discusses whether the United States government has the ability to control this media influence and use it to support its policy agenda, and with an assessment of the future of the CNN effect and the Al Jazeera effect.
Rodni režim Europske unije je distinktivan režim specifične geneze, osebujnih pravila i kompleksnih procedura. Javne politike koje mu pripadaju čine portfelj rodne jednakosti država članica i kandidatkinja. Nužno je stoga biti upućen u njihov sadržaj, ali i povijest. U članku se analizira kompleksni nastanak politike rodne jednakosti obilježen političkim borbama oko suprotstavljenih vizija jednakosti, utjecajima drugih međunarodnih režima te internim institucionalnim sukobima. Glavno je pitanje: kako se u posljednjih šezdeset godina razvijala politika rodne jednakosti EU-a te kakve su njene ocjene i projekcije za njenu budućnost? U odgovaranju na ovo pitanje koriste se originalni javnopolitički dokumenti EU-a, kao i uvidi bogate literature iz politologijskog područja roda i politike. Članak se zaključuje uvidom kako nakon pola stoljeća razvoja, koji je bio obilježen epizodama javnopolitičkih inovacija (u kojima EU nije bila puka sljedbenica, već dapače predvodnica napretka na globalnoj sceni), dolazi do zabrinjavajućeg zastoja u formulaciji i implementaciji politike rodne jednakosti. ; Gender regime of the European Union is a distinctive regime characterized by a specific genesis, particular rules and complex procedures. Public policies belonging to the regime represent the gender equality portfolio of member states and candidate countries. It is, therefore, essential to be familiar with their content, as well as their history. The paper analyses the complex creation of the gender equality policy, marked by political conflicts over opposing visions of equality, influence of other international regimes and internal institutional conflicts. The main question is the following: how has gender equality policy developed in the last sixty years, how is it evaluated and what are the projections for its future? In order to address this question, original EU public policy documents are used, as well as insights from rich literature covering the politological aspect of gender and politics. The paper ends with a conclusion that after half a century of development, marked by episodes of public policy innovation (in which the EU was not a mere follower, but rather a leader of progress on the global scene), there is a worrying stagnation in the formulation and implementation of gender equality policy.
The consequences of the August 2008 Russian-Georgian War have deeply influenced not only the Caucasus but overall global stability as well. Turkey as a regional actor which claims to follow active diplomacy in her region has also been directly affected. Currently Turkey has positioned itself as a regional actor with a 'new' political perspective and has responded to developments in order to give the events shape and to ensure stability in the region. This attitude has caused controversies. The Caucasus became an interesting example to monitor Turkish foreign policy implementations with mottos such as 'zero problems with neighbors' problem-solving country' and 'rhythmic diplomacy' Turkey's policies and reactions to developments taking place in the Caucasus will help us to analyze and understand foreign policy objectives policy-making processes and the overall course of Turkish foreign policy This study makes a comprehensive assessment of Turkey's foreign policy in the Caucasus before and after August 2008.
With the war against Ukraine, Russian foreign policy is going through a critical juncture that causes significant regional and global uncertainties. The current crisis is not a result of short-term brinkmanship but a consequence of Moscow's three-decade-long search for self-identification since the collapse of the Soviet Union. To follow the overall foreign policy trajectory and self-identification of the Kremlin, Foreign Policy Concepts are quite helpful since they reflect the main framework of Russian diplomacy since 1993. The study begins by explaining the significance of the Concepts for Moscow's foreign policy. Then it highlights the main themes of the latest Foreign Policy Concept: anti-hegemonism, multipolarity, Russia as a center, and Russia as a civilization-state. In each section, Moscow's understanding of these themes is discussed and put into a historical context to explain the significance of their appearance in the official documents. The article then compares the previous concept to expose the change of narrative in 2023 to show the main changes in Russia's foreign policy priorities, articulation of other actors, and perception of threats.
