Suchergebnisse

The current political climate appears to create accentuated divisions among various incompatible world views. In a globalized world, faster dissemination of information is much faster via social media and other sources like has never experienced before. A local incident may rapidly turned into an international crisis. For instance, a civil war in Syria now has deeply impacted the politics and social structures of many counties around the world. In this social environment tacking with various types of violent extremism and radical popularism have become increasingly challenging. These radical worldviews may be manifested in either end of the political spectrum, namely right or left, based on ethnicity or exploitation of religion. Following the terror attacks of 9/11 security services and public have focused on the threat posed by terrorist groups such as DAESH and Al-Qaeda. However, threats of violence also remain significant in the case of violent extreme right as well as left group. Challenges in tackling violent right-wind extremism is a complicated matter as they may not be seen as a significant security threat in the west. For example, despite a number of terror attacks carried by right supremacists in the USA, this group has not been listed as a terror group by the state. Also, the terror suspects are more likely to be described as mentally disturbed and disgruntled people should they be white. In other to counter violent extremism, whether based on ideology, ethnicity, or exploitation of religion, we need to systematically examine the root cause of such violent tendencies. In this regard, rising radical right popularism in the West calls for a comprehensive examination of this social movement.

Türkiye-Rusya ilişkileri 500 yıldan fazla bir geçmişe sahiptir. İnişli çıkışlı ve savaşlarla dolu bu iki ülke ilişkileri tarihinde 2000'li yıllar ile birlikte değişim yaşanmıştır. Bu makalede Türkiye-Rusya ilişkilerinin Ak Parti dönemindeki seyri incelenmiştir. İki ülke arasındaki ilişkilerde fırsatların ve krizlerin neler olduğu ve nasıl ortaya çıktığı ele alınmıştır. Yaşanan bölgesel ve küresel gelişmelerin iki ülke arasındaki ilişkilere ne yönde etki ettiği ve bu gelişmelere karşı iki ülkenin kendilerini nasıl konumlandırdığı incelenmiştir. Özellikle siyasi gelişmeler üzerinden bir değerlendirme yapılmış ve ekonomik ilişkilere değinilmemiştir. Son olarak bu makalede iki ülke ilişkilerindeki bu değişimin nedeni anlaşılmaya çalışılmış ve her iki ülkenin bölgesel gelişmelere karşı nasıl bir politika izlemesi gerektiği vurgulanmıştır. Anahtar Kelimeler: Türkiye, Rusya, Suriye Krizi, Enerji, Uçak Krizi ; Turkey-Russia relations have more than 500 years history. The history of these two countries, which are bumpy and full of wars, has changed with the years of 2000's. In this article Turkey and Russia relations were examined in the course of Justice and Development Party (JDP). What are the crises and opportunities and how they emerged in the relations between these two countries was discussed. It has been explored how regional and global events affect the relations between the two countries and how they have positioned themselves against these events. An assessment has been made especially on political developments and the economic relations have not been mentioned. Finally, this article tried to understand the reason for this change in relations and how the two countries should follow a policy towards regional incidents. Key Words: Turkey, Russia, Syrian Crisis, Energy, Warplane Crisis

Türkiye-Suriye İlişkileri 1998 sonrasında olumlu bir hava yakalamıştır. Bu bağlamda 1998 yılında iki ülkeyi karşı karşıya getiren krizi ?barışı getiren savaş tehdidi? olarak adlandırmak mümkündür. Bununla birlikte iki ülke arasında yakınlaşmayı hızlandıran iki olay, 2000 yılında Hafız Esad'ın vefat etmesi ve yerine oğlu Beşar Esad'ın devlet başkanı olması ve Kasım 2002 genel seçimlerinde AK Parti'nin tek başına iktidar olmasına yetecek bir sonuç almasıdır.Babasının ölümünden sonra iktidara gelen Beşar Esad, Suriye halkına reformlar vaat etmiş, 2001 yılında Şam Baharı olarak adlandırılan başarısız bir reform girişiminden sonra bu vaatler hızını yitirmiştir. Türkiye ise AK Parti iktidarı ile birlikte dış politikasında daha öncesine göre farklı bir çizgi izlemeye başlamış, stratejik derinlik konsepti çerçevesinde Türkiye'yi bölgede ?merkez ülke? yapma amacı izlemiştir. Bu bağlamda Ortadoğu ülkeleri ile ilişkilerini geliştirmeye çalışan Türkiye'deki yeni yönetimin Ortadoğu politikasının en öncelikli başlıkları arasında Suriye ile ilişkilerin geliştirilmesi yer almıştır.2004 yılında karşılıklı ziyaretlerle hız kazanan ilişkiler ilk olarak imzalanan serbest ticaret antlaşmaları, protokoller, turizm antlaşmaları, ortak baraj yapımı antlaşmaları ile ekonomik temel üzerine şekillendirilmiştir. 2003 yılında Irak'ın işgali ve de facto bölünmesi karşısında ortak tavır takınan iki ülke 2009 yılında da İsrail'in Gazze'de gerçekleştirdiği operasyon sonrasında da İsrail'e karşı olmuştur. Bu bağlamda 2003'ten bu yana bölgede aynı güvenlik endişelerine sahip olan Türkiye ve Suriye arasındaki ilişkiler 2009 yılında imzalanan Yüksek Düzeyli Stratejik İşbirliği Antlaşması ile ve yine aynı yıl yapılan Suriye-Türkiye ortak askeri tatbikatı ile yeni bir boyut kazanmıştır.Bugün için ise Suriye'de yaşanan gelişmeler Türkiye tarafından kaygı verici olarak değerlendirilmektedir ve yakından izlenmektedir. Söz konusu protestoların ne derece başarılı olacağı ya da ülkede rejim değişikliğine neden olup olmayacağı şimdiden kestirilemese de iki ülke ilişkilerini etkileyeceği bir gerçektir. Bu çalışma kapsamında bir yandan Suriye ve Türkiye arasındaki ilişkiler incelenmiş diğer yandan da bugün Suriye'de yaşananlara ışık tutacak tarihi, toplumsal, ekonomik, kültürel yapı üzerinde durulmuştur. ; Relations between Turkey and Syria created a positive atmosphere after 1998.In this regard, it is possible to name the crisis bringing two countries against each other as ? war threat causing peace? .However, there are two incidents accelerating convergence between two countries; death of Hafez al-Assad in 2000 and his successor Bashar al-Assad becoming the head of state and Justice and Development Party?s (AKP) coming to power alone as a result of November 2002 general elections.Coming into power, Bashar al-Assad promised Syrian public the reforms and after unfortunate attempt of a reform called ?Spring of Damascus? in 2001 such promises lost their significance. In Turkey, AK party power started to follow a different course in foreign affairs and adopted a purpose to make Turkey ?a central state? under strategic profoundness concept .In this sense among the most important matters of the new government in Turkey trying to develop relations with the Middle was development of the relations with Syria.The relations gained speed upon reciprocal visits in 2004 were structured on economic Fundamentals such as free trade agreements, protocols, tourism agreements, joint construction of dams. Two countries adopting a particular attitude towards the invasion of Iraq in 2003 and de facto division of the state became against Israel following operations carried out by Israel in Gaza in 2009.In this sense, the relations between Turkey and Syria both having the same concerns of security since 2003, acquired a new dimension upon execution of High Level Strategic Cooperation Agreement in 2009 and Joint Military Operation of Turkey and Syria held in the same year.Nowadays, developments in Syria are reviewed as worrisome by Turkey and monitored closely. To what extend the said protests will become successful or whether they will cause a change in regime in the country cannot be estimated at the moment. However, it is certain that they will influence the relations between the countries. In this study, relations between Turkey and Syria are examined on one side, and historical, economic and cultural structure to provide an insight fort he incidents happening in Syria today on the other side.

Bu çalışmanın amacı, başta devlet birimleri ve sivil toplum aktörlerininpolitika kararlarının uygulanmasında etkileşimlerini gözönünde tutarak, Türkiye'de göç politikasının yönetim ve uygulamaboyutunu analiz edebilmektir.Bu çalışmada, Türkiye'de Suriyeli sığınmacılarayönelik göç politikalarının uygulama sorunlarını belirlemeküzere Hatay, Gaziantep, Kilis ve İstanbul illerinde yarı-yapılandırılmışmülakat yöntemi ile saha araştırması yapılmıştır. Sahaçalışmaları kapsamında, ilgili kamu kurum ve kuruluşları, belediyeler,yerel, ulusal ve uluslararası sivil toplum kuruluşları temsilcilerive yabancı kuruluşların da olduğu yüz kadar aktörle iletişimegeçilmiştir. Bu bağlamda çalışmanın nihai hedefi çok düzeyli yönetişimyaklaşımı çerçevesinde Türkiye'deki göç yönetimi çabalarınıirdelemektir. ; The aim of this study is to analyze the governance and implementationdimension of immigration policy in Turkey by taking intoaccount the interaction among government organizations and civilsociety actors in the implementation of policy decisions. In thisstudy, semi-structured interviews were conducted in Hatay, Gaziantep,Kilis, and Istanbul to determine the implementation problemsof migration policies for Syrian asylum-seekers in Turkey.Within the scope of the fieldwork, we have interviewed approximatelya hundred actors who are from government institutions andorganizations, municipalities, representatives of local, national andinternational non-governmental organizations and foreign organizations.The main goal of this study is to examine the migrationmanagement efforts in Turkey within the framework of a multi-levelgovernance approach.

The diversity of education in the madrasas contributed to different social groups' feelings of belonging to the Mamluk community as well as to the formation of identity awareness. This study aims to examine the ranks the civil elite of the Mamluk period held in various scholarly and bureaucratic positions and the contribution of the texts they produced to the development of a Mamluk identity. Contrary to previous processes, the Mamluk ulama displayed a more conscious understanding of the Mamluk identity in their texts about the history of the Mamluk state and power. This study discusses how the ulama, who obtained scholarly or bureaucratic ranks because of various relationship networks they formed, constructed a Mamluk identity in their historical texts.

Çalışmaya konu olan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararında, tanık ile taraf arasında söz konusu olan menfaat ilişkisinin tanığın beyanının güvenilirliğini ortadan kaldıracağı ifade edilmiştir. Tanık, tanığı olduğu olaylara ilişkin bilgilerini aktarırken aslında hâkimin zihninde olayı yeniden canlandırmakta ve olaya ilişkin bir kanaate ulaşmasına zemin hazırlamaktadır. Aksi yönde ciddi ve inandırıcı deliller ortaya konulmadıkça tanığın doğru söylediği kabul edilmektedir. Tanığın beyanının güvenilirliğinden kuşku duyulmasını gerektirecek bir husus var ise, taraflara bunu iddia ve ispat etme imkânı tanınmalı, hâkim de bu durumu göz önünde bulundurmalıdır. Bu açıdan tanığın davanın taraflarıyla iş ilişkisi içerisinde bulunması beyanının geçersizliği sonucunu doğurmamalıdır. Bir yandan tanık beyanının hukuk hayatında arz ettiği önem ve aynı işyerinde çalışmanın tanıklık bakımından kanuni bir engel sayılmaması, diğer yandan aksi yönde ciddi ve inandırıcı deliller olmadıkça tanığın doğruyu söylediğinin kabulü, çalışmanın konusunu teşkil eden Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararının bu hususlar çerçevesinde incelenmesini gerekli kılmıştır. ; The study is related to the evaluation of the General Assembly of the Supreme Court desicion which is about the witness of one of the parties made in the case of a business relationship. The witness actually reenact the event in the mind of the judge regarding the events when transferring information and the judge will provide the basis for reaching a conclusion regarding the incident. In this context that is accepted that, unless there is another evidence to the contrary, the witnesses being told the truth and also only a business relationship does not make the witness statement invalid. However, at this point the testimony of the witness is enough to raise doubt as to where the relationship is located, in that case, both parties to prove this claim and both judges considering these elements has authority to make the assessment. For this reason, the significance of the evidence and a witness that can be used in practical life and by lawing there is the lack of limitation about business relationship and also unlike both the serious and the adoption of the witness telling the truth unless there is convincing evidence necessitated reassessing the decision within the framework of the examination.

Türkiye-Litvanya ilişkilerinin başlangıcı Osmanlı Devleti dönemine dayanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla da devam eden bu ilişkiler, Litvanya Cumhuriyeti'nin 1940 yılında Sovyetler tarafından işgaline dek kesintisiz sürmüştür. Bu çalışmada İkinci Dünya Savaşı yıllarına kadar süre gelen Türkiye-Litvanya ilişkileri konu alınmıştır. Tarafların ilişkilerinin gelişimi ve bu gelişime etki eden faktörler irdelenmiştir. Çalışma, başta Dışişleri Bakanlığı arşiv belgeleri olmak üzere Türk kaynaklarından faydalanılarak hazırlanmıştır. İki devlet arasındaki ilişkiler daha çok ticari anlaşmalar çerçevesinde gerçekleşmiştir. Taraflar bu süreçte dostluk antlaşması da imzalamışlardır. Litvanyalı araştırmacı Antanas Paškevičius-Poška'nın casus olduğu şüphesi ile gözaltına alınması dışında gerginlik yaratan başka bir olaya tesadüf edilmemiştir. İki ülke arasındaki mesafe ve Litvanya'nın büyük bir pazar olmayışı ilişkileri sınırlandıran başlıca nedenler olmuştur. Bunun bir sonucu olarak iki ülke arasındaki ticaret hacmi uzun yıllar düşük seyretmiştir. Karşılıklı diplomatik temsilcilikler açılamamış ve bu yöndeki temaslar akredite olarak sağlanmıştır. Ayrıca belirtilen dönemde karşılıklı konsolosluklar da oluşturulamamıştır. Öte yandan Litvanya'nın işgali ve sonrasında ilhakı Türkiye tarafından tanınmamıştır. ; The beginning of Turkey-Lithuania relations dates back to the Ottoman Empire period. These relations, which resumed with the establishment of the Republic of Turkey, continued uninterrupted until the invasion of the Republic of Lithuania by the Soviet Union in 1940. This study deals with the Turkey-Lithuania relations dating back to World War II. The development of relations between the parties and the factors affecting this development are examined. Turkish resources including the archives of the Ministry of Foreign Affairs in particular were used in this study. The relations between the two states were mostly within the framework of trade agreements. The parties also signed a treaty of friendship within this period. Other than the arrest of Antanas Paškevičius-Poška, a Lithuanian investigator who was suspected of being a spy, no other incidents causing any tension took place. The distance between the two countries and the fact that Lithuania is a small market are the main reasons limiting the relations. As a result of this, the volume of trade between the two countries were low for many years. No diplomatic representative offices could be opened in either country, and relevant contacts were provided through accreditation. In addition, no mutual consulates could be established during the specified period. On the other hand, the invasion of Lithuania and its subsequent annexation were not recognized by Turkey.

Türkiye-Litvanya ilişkilerinin başlangıcı Osmanlı Devleti dönemine dayanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla da devam eden bu ilişkiler, Litvanya Cumhuriyeti'nin 1940 yılında Sovyetler tarafından işgaline dek kesintisiz sürmüştür. Bu çalışmada İkinci Dünya Savaşı yıllarına kadar süre gelen Türkiye-Litvanya ilişkileri konu alınmıştır. Tarafların ilişkilerinin gelişimi ve bu gelişime etki eden faktörler irdelenmiştir. Çalışma, başta Dışişleri Bakanlığı arşiv belgeleri olmak üzere Türk kaynaklarından faydalanılarak hazırlanmıştır. İki devlet arasındaki ilişkiler daha çok ticari anlaşmalar çerçevesinde gerçekleşmiştir. Taraflar bu süreçte dostluk antlaşması da imzalamışlardır. Litvanyalı araştırmacı Antanas Paškevičius-Poška'nın casus olduğu şüphesi ile gözaltına alınması dışında gerginlik yaratan başka bir olaya tesadüf edilmemiştir. İki ülke arasındaki mesafe ve Litvanya'nın büyük bir pazar olmayışı ilişkileri sınırlandıran başlıca nedenler olmuştur. Bunun bir sonucu olarak iki ülke arasındaki ticaret hacmi uzun yıllar düşük seyretmiştir. Karşılıklı diplomatik temsilcilikler açılamamış ve bu yöndeki temaslar akredite olarak sağlanmıştır. Ayrıca belirtilen dönemde karşılıklı konsolosluklar da oluşturulamamıştır. Öte yandan Litvanya'nın işgali ve sonrasında ilhakı Türkiye tarafından tanınmamıştır. ; The beginning of Turkey-Lithuania relations dates back to the Ottoman Empire period. These relations, which resumed with the establishment of the Republic of Turkey, continued uninterrupted until the invasion of the Republic of Lithuania by the Soviet Union in 1940. This study deals with the Turkey-Lithuania relations dating back to World War II. The development of relations between the parties and the factors affecting this development are examined. Turkish resources including the archives of the Ministry of Foreign Affairs in particular were used in this study. The relations between the two states were mostly within the framework of trade agreements. The parties also signed a treaty of friendship within this period. Other than the arrest of Antanas Paškevičius-Poška, a Lithuanian investigator who was suspected of being a spy, no other incidents causing any tension took place. The distance between the two countries and the fact that Lithuania is a small market are the main reasons limiting the relations. As a result of this, the volume of trade between the two countries were low for many years. No diplomatic representative offices could be opened in either country, and relevant contacts were provided through accreditation. In addition, no mutual consulates could be established during the specified period. On the other hand, the invasion of Lithuania and its subsequent annexation were not recognized by Turkey.

Doktora Tezi ; Güvenlik, Uluslararası İlişkiler disiplininde yapılan çalışmaların birçoğunda vazgeçilmez bir kavram olarak yer almaktadır. Bu açıdan kavram ele alınırken kavrama ilişkin değişimlerin araştırılması, incelenmesi ve uluslararası politikada yaşanan olaylarla birlikte değerlendirilmesi gereklidir. Bu bağlamda çalışma, ABD – Rusya Federasyonu İlişkilerindeki güvenlik ikilemini 2001 – 2012 yılları arasında uluslararası politikada yaşanan gelişmeler ve güvenlik kavramının bu süreçte geçirdiği değişim ve genişleme ile açıklamak amacı ile yapılmıştır. Çalışma, tanımlayıcı bir niteliğe sahip olarak ABD ve Rusya Federasyonu arasındaki güvenlik ikilemini, kavramın geçirdiği değişim ve genişlemenin temel dayanak noktalarını eleştirel güvenlik yaklaşımı perspektifinde analiz ederek açıklamaktadır. Çalışma üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm çalışmanın kavramsal ve kuramsal çerçevesini içermektedir. Bu bölümde uluslararası ilişkiler disiplininde güvenlik, güvenlik ikilemi, güç ve ittifak kavramlarının tanımı üzerinde durulurken aynı zamanda kuramsal olarak güvenlik algılamalarına da yer verilmektedir. İkinci bölümde ise dış politika ve güvenlik ilişkisi bağlamında ABD ve Rusya Federasyonu'nun 2001-2012 yılları arasında iç ve dış politikalarında güvenlik algılamalarında yaşanan değişim üzerinde durulmaktadır. Üçüncü bölüm ABD - Rusya Federasyonu ilişkilerindeki güvenlik ikilemini örnek olaylar eşliğinde ve eleştirel güvenlik yaklaşımı perspektifinde ortaya koymaktadır. ; Abstract ; Security is a crucial issue in most of the studies carried out in the Political Science disciplines. While dealing with the concept, the development and the change of the concept are to be searched and it is to be evaluated in the light of the events in international politics. In this context, the study has been done to explain the security dilemma in the relations between U.S. – Russia with the incidents in the international politics (2001 – 2012) and the evaluation and expansion of the concept of 'security' spent in this period. By having a descriptive character, the study has been explained the security dilemma in United States and Russian Federation relations by analyzing the concept's changes and enlargements in the perspective of Critical Security Theory. This study consists of three main chapters. First chapter includes the study's conceptual and theoretical framework. In this chapter, it is tried to explain the definitions of security, security dilemma, power and alliance in international relations discipline and also security perceptions as theoretical. In the second chapter, it is tried to explain the changes on security perceptions of USA and Russian Federation's domestic and foreign policy (2001 – 2012). The last chapter reveals the security dilemma in the relations between United States and Russian Federation in the perspective of Critical Security Theory

A.B.D'nin 1945 yılında Japonya'nın iki kentine atom bombası atması sonucunda, Sovyetler Birliği, bir silâh yarışını ateşleyerek, atom silâhlarını geliştiren ve nükleer bölünmede küresel bir menfaati olan ikinci devlet olmuştur. Geleneksel nükleer silâhlar, tek tehdit değildir. 11 Eylül olayları da, teröristlerin, dünyanın nükleer güç istasyonları ve araçlarını hedef alabileceğine dair endişeleri arttırmıştır .İkinci Dünya Savaşı sonrasında nükleer silâhların giderek yayılma eğiliminin görülmesi üzerine, bu silâhların kontrolüne ve sınırlandırılmasına dair yapılan müzakereler, sayı olarak azalmalarına yol açmıştır. Nükleer caydırıcılık hususunun, oldukça uzun bir süredir barışın sürdürülmesine katkıda bulunduğuna dair yaygın bir kanı vardır. Ayrıca, nükleer silâh kullanımı, en azından bazı nükleer güçlerce sadece son çare olarak değil, aynı zamanda dünyanın herhangi bir noktasında kimyasal, biyolojik veya hatta konvansiyonel silâhlarla yapılan bir saldırıya karşılık vermenin bir yolu olarak da dikkate alınmıştır. Nükleer silâh kullanımının, herhangi bir çekince ileri sürülmeden yasaklanmaması durumunda, dünyanın nükleer tehlikelerden tam anlamıyla arındırılması mümkün olamayacaktır. Bu yazıyla, silâh kullanımına dair mevcut sınırlama ve uygulanabilecek hukuk gözönüne alınarak, söz konusu nihai amaca ulaşmak için gelecekte neler yapılabileceğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. ; As a result of United States' bombing of two Japanese cities in 1945, the Soviet Union, by setting fire of a weapon competition, became the second State which has developed nuclear weapons and has global interest in the nuclear division. The general nuclear weapons are not the only risk. The September 11th incident has been increased concerns about the world's nuclear power stations and means that could be target of the terrorists. After the Second World War, an increasing trend of proliferation of nuclear weapons have led to negotiations on the control and restrictions that would be concluded with reduction of these weapons as number. There is a fairly widespread belief that nuclear deterrence helped to maintain peace over several decades. Moreover, the employment of nuclear weapons is now envisaged - at least by some nuclear powers - not only as a last resort, but also as a way to react to any attacks committed with chemical or biological or even conventional weapons. As long as the use of nuclear weapons has not been unreservedly prohibited, the efforts to create a nuclear-weapon-free world will remain useless. This article, considering existing restrictions and applicable law on the use of weapons, intends to determine what the future works are, in order to reach this aim eventually.

20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren ivme kazanan küreselleşme beraberinde siyasal, sosyo-kültürel ve ekonomik radikal bir dönüşümü getirmiştir. Ulus-aşırılaşan yeni düzende uluslararası sistemin geleneksel normları, değerleri, aktörleri ve gündemi çeşitlenmiş ve farklılaşmıştır. Bu yapısal dönüşüm ve gelişim, ulus-devlet sınırlarını aşan boyutlarda sivil bir mobilizasyon ağı oluşturmuş ve yeni değerleri (çok kültürlülük, liberalleşme, kamu diplomasisi gibi) sisteme taşımıştır. Devlet dışı aktörler ve ulus-ötesi topluluklar sisteme dâhil olmuş, uluslararası sistem çoğulcu bir karaktere bürünmüştür. Karşılıklı bağımlılığın artması ve küresel etkileşimin yoğunluğu hükümetler arası ve hükümetler dışı yeni birtakım aktörlerin ortaya çıkması ile sonuçlanmış, politik karar alma süreçleri karmaşıklaşmıştır. Yeni aktörler yeni sorunlarla yeni düzene dâhil olmuştur. Ulus-ötesi veya ulus-aşırı mekanizmalar ulusdevlet meşruiyetlerini sorgulamış, egemen otoritelerini aşındırmış ve politik manevra sahalarını daraltmıştır. Çoğulculaşan bu sistemin akademik alana yansıması olan ulusötesicilik yaklaşımı, yeni düzeni devlet dışı aktörlerin var olduğu, herhangi bir ulusal otoritenin kontrolünde yer almayan çok yönlü ve çok aktörlü uluslararası toplumsal ilişkiler ağı olarak tanımlar. Çok kutuplu bu yeni düzende diasporalar da kimliksel-kültürel referanslı ulus-ötesi sivil aktivist örgütler olarak ortaya çıkmıştır. Bu tez çalışmasında diasporik ulus-ötesicilik bağlamında Ermeni Diasporası'nın Avrupa Birliği-Türkiye ilişkilerindeki etkinliği sorgulanmaktadır. Ermeni Diasporası, ulusötesicilikbağlamında AB-Türkiye ilişkilerinde bir vaka değerlendirmesi olarak ele alınmıştır. Çalışmada görülecektir ki Türkiye'nin AB'ye entegrasyon sürecinde diasporik faaliyetler ulus-aşırı ağlar olarak etkin bir rol oynamaktadır. Çalışmanın temel amacı Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne katılımı yolunda önemli bir sorun haline gelen Avrupa'da Ermeni diasporik lobiciliğine dair akademik alanda güncel analizlere katkı sunmaktır. --- Globalization which has been gaining momentum since the middle of the 20th century brought radical political, socio-cultural and economical changes. In this transnational new order, the international system's traditional norms, values, actors and agenda have transformed. This structural transformation has created a civil mobilisation network beyond nation-state boundaries and added new values (multiculturalism, liberalization, public diplomacy etc) to the newly created system. Non-state actors and transnational communities have emerged in the international area, therefore the international system gained a pluralistic character. The interdependence and the intensity in global interaction has made some intergovernmental and non-governmental actors more visible, and the decision-making process in domestic politics more complex. New actors with new issues have participated in the new order. Transnational or supra-national organization influenced nation-states' legitimacy, affected sovereign authorities and limited their political action scope. Transnationalism which is the academic reflection of this pluralist view describes this new system as a network of social/political relations where non-state actors exist, a sphere uncontrollable by any national or international authority. Diasporas have emerged as activist civilian organizations with their identitarian-cultural references in this multi-polar area. In the context of the diasporic transnationalism, this thesis evaluates Armenian Diaspora's effects in the relations between European Union and Turkey. Armenian Diaspora has been examined as a case in the European Union – Turkey Relations within the framework of transnationalism. The thesis argues that diasporic activities as intra-national networks effect Turkey's accession process to the European Union. The main aim of this thesis is to contribute to the analysis in the academic literature about Armenian diasporic lobbying in Europe, which has been a serious issue in the accession of Turkey to the European Union.

This volume looks at the Finnish-German military alliance (1941–1944) as a translation zone – a multilingual network of military, administrative and civilian encounters that was held together by linguistically versed soldiers and civilians acting as interpreters and translators. It focuses on interpreters and liaison officers of the Finnish Liaison Staff in Rovaniemi, who were assigned to the staffs of the German army units with the task of maintaining communication between the two armies and assisting German troops in their daily matters. Furthermore, attention is paid to Finnish civilians, especially women whose language skills made them candidates for a range of mediation tasks in the German units. The reconstruction of military interpreters' and liaison officers' tasks and mediation agency between the two military cultures is based on their war-time weekly reports, whereas the civilian interpreters' experiences are drawn from a variety of autobiographical accounts, including interviews.

This study intends to investigate the concept of social capital on the basis of evidence provided by theoretical perspectives and empirical studies. Various definitions of social capital touch upon beliefs, values, networks, and trust by complicating the meaning and creating conceptual chaos. In addition to shaky conceptual foundations, methodological inadequacies are also framing numerous problems and challenges. Moreover, lack of power, class, race, gender etc. analysis in the literature makes it difficult to contribute to poverty alleviation. In this respect, first, the origins of the social capital, definition, and the development of the concept will be explored. The investigation of the role of the World Bank in the promotion of the concept and the empirical evidences will constitute second part of this work. It is argued here in order to foster mechanisms of development, social capital projects require broader, more collaborative, and innovative approaches.

DOI:10.17336/igusbd.431020 ; Kurumsal kuram, örgütlerin, kurumsal çevre baskıları nedeniyle birbirlerine zaman içerisinde benzeştiğini iddia etmektedir. Kurumsal kurama göre, örgütler, meşruiyet sağlamak ve belirsizliği gidermek adına kurumsal çevreden gelen baskılara uyum sağlayıp eş biçimli hale gelirler. Örgütsel alan içerisinde kurumlardan oluşan çevreyi; yasalar, meslekî kalıplar, belirsizliği gidermeye yönelik meşruiyet davranışları ve model olarak görülen büyük örgütler oluşturmaktadır. Kurumsal baskıya verilen yanıtlar bazen benzeşmeden farklı olabilir. Örgütler, kurumsal çevreden gelen baskılara farklı tepkiler göstererek; baskı sahipleriyle uzlaşabilir, onlardan kaçınabilir, onları reddedebilir veya dönüştürebilir. Bu çalışmada, Türkiye'deki kamu yönetimi lisans bölümlerinin kurumsal çevrelerinden gelen baskılara verdikleri tepkiler incelenmiştir. Çalışma sonuçları göstermiştir ki, Türkiye'deki kamu yönetimi lisans bölümleri, model örgütler aracılığıyla, devlet eliyle ve yasal zorunluluklar nedeniyle eş biçimli hale gelirken, Batılı öğretim modellerinden oluşan kurumsal mantıkları aracılığıyla melez ve çoğulcu bir görüntü sergilemektedir. ; The institutional theory claims that organizations are getting similar to each other over time due to the pressures of the institutional environment. According to institutional theory, organizations become uniform to adapt to the pressures coming from the institutional environment in order to provide legitimacy and eliminate uncertainty. Legislations, professional patterns, legitimacy behaviors to eliminate uncertainty and model large organizations constitutes the environment formed by the institutions within the organizational field. Responses to institutional pressure can sometimes be different from affinity. The organizations can show different reactions to the pressures coming from the institutional environment; it can be compromise, avoid, refuse or transform them. In this study, the responses to pressures coming from institutional environment of the public administration degree programs in Turkey were examined. The study results showed that the public administration undergraduate programs in Turkey are becoming uniform by model organizations and government and due to legal obligations, also they are differentiated through their institutional logic of Western teaching models and demonstrating hybrid and pluralistic image.

Küresel ticaretin artmaya başladığı ve sermaye akımlarının ülkelerarasında serbestçe dolaşmaya başladığı 1980'li yıllardan itibaren ortayaçıkan önemli ekonomik olgulardan birisi de ikiz açık hipotezidir. İkiz açıkhipotezi, bütçe açıkları ile cari açığın birbirlerini etkilemesi olaraktanımlanmaktadır. Keynesyen yaklaşım, bütçe açıkları ile cari açıkarasında ilişki olduğunu savunurken, Ricardo Denklik hipotezi ise, bütçeaçığı ve cari açık arasında ilişki olmadığını savunmaktadır. Buçalışmada, Türkiye'de 2006:Q1-2018:Q2 döneminde ikiz açık hipoteziningeçerli olup olmadığı zaman serisi analizi yöntemiyle incelenmiştir. Bukapsamda, Johansen eşbütünleşme analizi, hata düzeltme modeli, etkitepki fonksiyonları ve varyans ayrıştırma yöntemleri kullanılmıştır. Eldeedilen bulgulara göre, Türkiye'de 2006:Q1-2018:Q2 döneminde bütçeaçığı ile cari açık arasında uzun dönem ilişkinin olduğu ve dolayısıyla ikizaçık hipotezinin geçerli olduğu tespit edilmiştir. Hata düzeltme düzeltmemodeli sonuçlarından elde edilen bulgulara göre, uzun dönemdemeydana gelecek sapmaların 'sının her dönem düzeltildiği, kısadönemde bütçe açığında meydana gelecek %1'lik artışın cari açıküzerinde %-0.29'luk azalma yaratacağı tespit edilmiştir. Etki-Tepkifonksiyonlarından elde edilen bulgulara göre, bütçe açığı değişkenin, cariaçık değişkeninde meydana gelecek değişimlere daha duyarlı olduğu, cariaçık değişkenin modelde daha belirleyici değişken olduğu tespitedilmiştir. Varyans ayrıştırma sonuçlarından elde edilen bulgulara göre,cari açık değişkeninin, bütçe açığı değişkenin üzerindeki değişimleri dahafazla açıkladığı tespit edilmiştir. Etki-tepki fonksiyonları ile varyansayrıştırma sonuçlarının benzerlik taşıdığı tespit edilmiştir. ; One of the important economic phenomena that emerged from the 1980s during which global trade began to increase and capital flows began to move freely among the countries was the twin deficits hypothesis. Twin deficits hypothesis is defined as the fact that the budget deficits and the current account deficit affect each other. While the Keynesian approach argues that there is a relationship between budget deficits and the current account deficit, Ricardo Equivalence hypothesis argues that there is no relationship between budget deficits and the current account deficit. In this study, whether the twin deficits hypothesis was valid during the 2006:Q1-2018:Q2 period in Turkey was examined by the time series analysis method. In this context, Johansen cointegration analysis, vector error correction model, impulse-response functions and variance decomposition methods were used. According to the results obtained, it was determined that there was a long-term relationship between budget deficits and the current account deficit and therefore the twin deficits hypothesis was valid during the 2006:Q1- 2018:Q2 period in Turkey. According to the findings obtained from the results of vector error correction correction model, 26% of the long-term deviations were corrected in each period and the 1% increase in the budget deficit in the short term would create a decrease of -0.29% on the current account deficit. According to the findings obtained from the Impulse-Response functions, it is determined that the budget deficit variable is more sensitive to the changes in the current deficit variable and the current deficit variable is the more determinative variable in the model. According to the findings obtained from variance decomposition results, it is determined that the current deficit variable explains the changes in the budget deficit more than the variable. It was determined that the impulse-response functions and the variance decomposition results were similar.