Suchergebnisse

Indische Nederlanders zijn de grootste immigrantengroep die zich ooit in Nederland heeft gevestigd. Er is niet veel over hen bekend en al helemaal niet over hun nazaten. Voelen die zich eigenlijk nog Indisch? In 'Indisch is een gevoel' vertellen de volwassen kinderen en kleinkinderen van de Indische immigranten, de tweede en derde generatie, over hun leven. Ze gaan vooral in op wat ze van huis uit aan Indische bagage hebben meegekregen en wat Indisch-zijn voor hen betekent. Het boek bevat veel inzichtgevende citaten uit hun openhartige verhalen én een fotokatern in kleur door Fanny van der Linden.

Den Haag is de Indische hoofdstad van Nederland. Dat was al zo tijdens de koloniale periode. Verlofgangers uit Indië streken neer in de buurt rond de departementen en zorgden voor een Indische sfeer. Gebouwen, monumenten, straatnamen, buurten en kunstcollecties herinneren aan deze periode. Na de Indonesische onafhankelijkheid, toen veel Indische Nederlanders zich in de residentie vestigden, bleef Den Haag de Indische hoofdstad. De Indische cultuur wordt hier levend gehouden door de jaarlijkse Pasar Malam Besar , Stichting Het Indisch Huis, tal van Indische verenigingen en in literatuur, muziek en beeldende kunst van Indische Hagenaars. Allemaal getuigen van een bloeiende Indische cultuur en nieuwe generaties met Indische creativiteit. In deze bundel wordt in twaalf bijdragen gereflecteerd op het Indische erfgoed en de Indische cultuur in Den Haag. Aan de orde komen De Gebouwde Omgeving, De Indische Muze en De Indische Mens. Elke bijdrage geeft een fascinerend beeld van de enorm gevarieerde wisselwerking tussen het Indische en Den Haag. Dit boek maakt duidelijk hoezeer het 'artistieke en creatieve Indische' zich ook buiten de grenzen van Den Haag heeft doen gelden. Deze bundel is uitgebracht ter gelegenheid van de manifestatie De Indische Zomer ' die in 2005 in Den Haag plaatsvond

De Nederlandse koopvaardij kende al vroeg een mondiale arbeidsmarkt. Vooral na de intrede van de stoomvaart aan het einde van de negentiende eeuw werden zeevarenden ook buiten de eigen grenzen gerekruteerd. In de havens en aan boord van de schepen werkten onder andere Nederlandse, Chinese, Indonesische, Engelse en West-Indische zeelieden. De internationale maritieme arbeidsmarkt werd grotendeels gekenmerkt door elkaar beconcurrerende (etnische) groepen en een raciaal scheidingsprincipe waarbij Chinezen in de machinekamer werkten, Javanen in de bediening en Nederlanders de beter betaalde functi