Suchergebnisse

ÖZET Bu çalışmanın amacı, evli bireylerin bağlanma stillerinin ve çatışma çözüm stillerinin çift uyumlarını yordamadaki rolünü test etmektir. Ayrıca, araştırmada evli bireylerin bağlanma stilleri, çatışma çözüm stilleri ve çift uyumu puanları cinsiyet, yaş, evlilik süresi ve çocuk sayısı değişkenlerine göre incelenmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde yapılandırılmıştır. Araştırmada oransız eleman örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya, İstanbul ili Avrupa yakasında yaşayan 152 kadın, 139 erkek toplam 291 evli birey katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu, İlişki Ölçekleri Anketi, Çift Uyum Ölçeği ve Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği kullanılmıştır. Bağlanma stilleri, çift uyumu ve çatışma çözüm stilleri puanlarının demografik değişkenlere göre farklılaşmasını incelemek amacıyla bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA); değişkenler arasındaki ilişkiyi tespit etmek için Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Son olarak, bağlanma stilleri ve çatışma çözüm stillerinin çift uyumunu yordama gücünü belirlemek için regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, evli bireylerin bağlanma stilleri, çatışma çözüm stilleri ve çift uyumlarının bazı demografik değişkenlere göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Bağlanma stillerinin çift uyumunu ; çatışma çözüm stillerinin çift uyumunu ve bağlanma stilleri ile çatışma çözüm stillerinin çift uyumunu düzeyinde yordadığı tespit edilmiştir. --- ABSTRACT The aim of this study is to investigate the prediction power of married individuals attachment styles and conflict resolution styles on dyadic adjustment. In the study, the married adults' levels of attachment styles, dyadic adjustment and conflict resolution styles have been examined according to gender, age, marital period, number of children, as well. The research has been structured in the relational screening model. Simple random sampling method was used in the study. The study was carried out with a total of 291 married individuals, 152 female and 139 male living in the European Side of İstanbul. As data collection tools, personal information form, Relationship Scale Questionnaire, Dyadic Adjustment Scale, Conflict Resolution Styles Scale has been used. Independent groups t test and one-way ANOVA analysis have been used in order to examine differences the attachment styles, dyadic adjustment and conflict resolution styles scores of the married adults according to demographic variables; and Pearson correlation analysis has been used to determine the relationship between variables. Finally, Regression analysis was performed for the levels of dyadic adjustment to the attachment styles and conflict resolution styles. As a result of the study, it has been found that the married adults' attachment styles, dyadic adjustment and conflict resolution styles differ according to some demographic characteristics. It was determined the attachment styles predicted the dyadic adjustment at 32%; the conflict resolution styles predicted the dyadic adjustment at 42%; the attachment styles with the conflict resolution styles predicted the dyadic adjustment at 50%.

Günümüzde, kişi ile devlet ve devletin kendi organları arasındaki ilişkilerin giderek daha farklı boyutlar kazandığına ve bunun da, siyasal iktidarın toplum üzerindeki etkinliğini artırdığına tanık olunmaktadır. Bu etkinlik, devletin olaylara müdahale ile yön veren bir rol üstlenmesini, ancak müdahalenin bireyi daha da özgürleştirmekten alıkoymayacak biçimde olmasını gerektirmektedir. Bu ise, siyasal rejimler açısından "iyi" hükümet anlayışının bir yansımasını oluşturur. Ancak, "iyi" bir hükümetin de her şeyden önce "etkili" bir hükümet olma zorunluluğu vardır. Özgürlükler rejimi için "en az hükümet edenin en iyi hükümet olduğu" anlayışı, günümüzde giderek yerini, en iyi hükümetin etkili, istikrarlı ve güçlü bir hükümet olduğu düşüncesine bırakmakta ve bu çerçevede güçlü yürütme yaklaşımı da özgür kitlelerce daha çok vurgulanır olmaktadır.Bu tez çalışmasında, erkler ayrılığına dayalı hükümet sistemleri açısından yürütmenin görünümü, bu rejimlerin saf olan ve olmayan modelleri için ayrı ayrı incelenerek ele alınmıştır. Çağdaş siyasal rejimlerde hükümet kurumunun özü olması itibariyle yürütmenin, yeni kurumlar dengesi içindeki üstün konumunun belirlenmesinde rol oynayan güç ve istikrar olgularının daha etraflıca incelenmesine de ayrı bir önem verilmiştir. Ve son olarak da, yürütmenin Türk siyasal rejimi açısından görünümü ile, güçlü yürütme arayışlarının genel durumuna yer verilerek, karşılaşılan sorunların da neler olduğuna ayrı bir bölüm içerisinde değinilmiştir. GENERAL KNOWLEDGEName and Surname :Cengiz GülField :LawProgramme :Public LawSupervisor : Professor Mehmet Emin ArtukDegree Awarded and Date :Ph d - Aprıl 2004Keywords :Executive, Government Systems, Power and StabilityABSTRACTEXECUTİVE İN RESPECT OF GOVERNMENT SYSTEMS DEPENDİNG ON SEPERATION OF POWERS AND TURKEY CASEIt is watched for today that the relations between individual and state and state organs have been acquire more difference dimensions and therefore political power has been increase effectiveness on society. This effectiveness necessitates that the state should take responsibility of the role in which the state itself interferes in and directs everything. However, this intervention mustn't be prevent the individuals from being more free. This fact establishes a display of a good ruling system in view of political regimes. However, it's expressed that a good government must be an effective too in this subject. The thought that "the least government is the best government" for freedoms regime, its place leave the best government is an effective, stability and powerful government in our time. In this point of view, powerful executive approach too, is emphasized more by free masses.In this thesis, view of the executive power in respect of government systems depending on seperation of powers, for pure and unpure models of this regimes were analyzed one by one. Because executive is an essence for government institution in modern political regimes, the concepts "power" and "stability" which played role determine of superior position in new institutions balance were attached importance to dealt in more detail. In conclusion, a view of executive power from the point of Turkish political regime, and with powerful executive fact and tendencies its general situation were stated, and the problems that faced were dealt in a seperate section.

Çalışma devletin rolüne ilişkin tutumlardaki farklılıkları ülkeler arasındakarşılaştırmayı ve bireysel düzeyde yeniden dağılım ve kamu mülkiyetinedair tercihlerin belirleyicilerini, WVS ve EVS verilerine dayanarak,Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye için karşılaştırmalı olarak analiz etmeyiamaçlamıştır. Ülkeler arasında karşılaştırma zaman boyutunda devletinrolü lehine eğilimin birçok ülke grubunda arttığını göstermektedir. Birdiğer önemli olgu devlet-piyasa karşıtlığı çerçevesindeki tutumlarınülkelerin gelir seviyesi ile de ilişkili olduğudur. Yeniden dağılım yanlısıtutum kişibaşı gelirle pozitif, kamu mülkiyeti, devlet sorumluluğu yanlısıgörüşlerin negatif birlikteliğe sahip bulunmuştur. Ülke içinde tutumlardahomojenlik ülkede kişibaşı gelir yükselirken artmaktadır. Orta AsyaÜlkeleri ve Türkiye'de yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine ilişkingörüşlerin bireysel düzeyde belirleyicileri, tüm örneklem için ve ayrı ayrıülke örneklemleri için regresyonlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuçlardemografik karakteristiklerin yanı sıra, gelirin, sübjektif refahın, güvenin,siyasal görüşlerin ve dindarlığın devletin rolüne ilişkin tercihlerin önemlibelirleyicileri olduğunu göstermiştir. Ancak bu değişkenlerin önemiülkeler arasında farklıdır. ; The paper studies the differences in attitudes toward the role of thestate among the countries and addresses empirically determinants ofpersonal preferences on redistribution and public ownership of firms inCentral Asia Countries and Turkey. In the study, we employed the databy World Value Survey (WVS) and European Value Survey (EVS). Thecomparison at country level indicates that pro-government preferencesincrease in the most of the countries by the time. Another fact is thatthe average of individualistic/collectivist attitudes is correlated with theper capita income level of countries. Attitudes favor of redistributionare positively correlated with per capita GDP, while attitudes favorpublic ownership and government responsibility are negativelycorrelated with it. Moreover, the homogeneity of citizens' views ina country is positively associated with the country's income level.We analyzed the individual-level determinants of the preferences onredistribution and ownership in Central Asian Countries and Turkey byboth the country-level samples and a combined sample of mentionedcountries. Results reveal the evidences on significance of income level,subjective wellbeing (happiness and life satisfaction), generalized trust,confidence on government and private sector firms, political views andreligiousness in order to determine the preferences on redistributionand ownership, along with demographic characteristics such as gender,age. However, the significance and magnitude of coefficients vary tocountry sample.orld Value Survey (WVS) ? European Value Survey (EVS).

At every second in any part of the world people are faced with a disaster risk. When we look at statistical data, many people lose their lives and the countries are suffering serious damage in material terms. When we look at the content of losses, we see that lack of education has made serious contributions to disaster catastrophe. As schools are among major places where education services are provided, they are the first institutions to provide awareness of individuals in disaster training. In today's developing world, there is change and development in the field of education as it is the case for all fields of life. Educational institutions, that have a traditional education understanding structured with a passive approach based on rote-learning, have adopted the philosophy of constructivist approach with 2005 program change in Turkey. Scenario-based teaching (STÖ) method is one of the education methods that take the student at the center and see the teacher as a guide. As disaster training issues are related to a lot of social loss and risk, the program of disaster training at the secondary school level is included in social science courses. This study analyzes the effects of scenario-based disaster training on the disaster-related information and attitude level of secondary school students. The characteristics of the scenario-based teaching model are thought to be appropriate in teaching the disaster topics included in the updated social studies curriculum and in achieving the goals to be attained by the students. The research was conducted using quantitative research methods. In the quantitative dimension of the study, "pre and post test pattern with control group pattern" was used from experimental designs. The study group of the research is composed of 46 students who are attending to 6th grade in a randomly selected secondary school in Kocaeli, which is the most affected province from disaster in Turkey. The application phase of the study lasted 6 weeks. In this process, the experimental group were taught disaster training activities formed by scenario-based training while the control group were taught according to the currently applied traditional approach based on narrative and question-answer method. Disaster education achievement test (ABT), Disaster preparedness attitude scale (AHTÖ) were developed and used to collect the data of the study. The ABT achievement test and the AHTÖ attitude scale were administered twice to the experimental and control groups as pre - test and post - test. In the study, t-test for independent groups and t-test for dependent groups in the SPSS 22 statistical package program were performed to determine the effect of the course on the knowledge and attitudes of the students when the course is taught with the scenarios prepared according to the STÖ method. At the end of the study, it was determined that there was a significant difference between students' post-test attitude scores for disaster preparedness attitudes. Finding end result one, it shows that the STÖ method increases the attitudes towards the AHTÖ positively. It was determined that there was a significant difference between students' post-test academic achievement scores. These findings indicate that the STÖ method positively enhances the ABT-oriented academic achievement levels of students. In this context, it was concluded that Scenario-Based Training contributes to Disaster-Related Information and Attitude Levels of Secondary School Students.

İnsanlık tarihi boyunca hemen her toplumda yönetenler ve yönetilenler olmuştur. Yöneticilerin otoritesinin baskınlığı zamanla kendi muhaliflerini yaratmıştır. Yönetim biçiminin monarşi, oligarşi ya da demokrasi oluşu bu durumu değiştirmeye yetmemiştir. Tarihsel süreçte, çağdaş hukuk devleti düşüncesinin temelinde yatan insanın onurunun koşulsuz dokunulmazlığı ilkesi, çeşitli direniş biçimlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Sivil itaatsizlik eylemi bu direniş biçimlerinden biridir fakat en belirgin özelliği her türlü şiddeti reddetmesidir. Sivil itaatsizlik; yönetimin, halkın çağrılarına kayıtsız kaldığı ve bireylerin tüm yasal yolları tükettiği noktada başvurulan bir eylem türüdür. Yönetimlerde; ahlak ile yasallık, vicdan ile anayasa arasında kalınan durumlar ortaya çıktığında, sivil itaatsizlik eylemcisi kamuoyuna ahlaki ve vicdani bir çağrı yapmaktadır. Bu çalışmada sivil itaatsizlik kavramının tanımı, yöntemi ve özellikleri ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Sivil itaatsizliğin diğer eylem biçimlerinden farkı belirlenmiş ve hangi eylemlerin sivil itaatsizlik olarak adlandırılabileceği ortaya konmuştur. Farklı siyasal sistemlerde sivil itaatsizliğin politik anlamı, çeşitli siyaset bilimci ve düşünürlerin görüşleri bağlamında değerlendirilmiştir. ; Throughout human history, there have been rulers and large percentage of people ruled by that class in society. Dominance of the ruler"s authority has always created it"s own dissidents. The monarchy, the oligarchy or the democracy is not enough to change this situation. In the historical process, the principle of unconditional inviolability of the dignity of the human being underlying the idea of a contemporary state of law has created dissent and resistance in different ways. Civil disobedience is one of these forms of resistance, but it"s most prominent feature is the rejection of all forms of violence. Civil disobedience is a type of action taken at the point where the administration is indifferent to the calls of the people and the individuals exhaust all legal means. When there are situations between morality and legality, conscience and constitution, the civil disobedience activist makes a moral and conscientious appeal to the public. In this study, the definition, method and characteristics of the concept of civil disobedience are discussed in detail. The difference between civil disobedience and other forms of action has been determined and which actions could be called as civil disobedience is discussed. The political meaning of civil disobedience in different political systems has been evaluated in the context of the views of various political scientists and thinkers.

WOS: 000492390900004 ; Çalışma devletin rolüne ilişkin tutumlardaki farklılıkları ülkeler arasında karşılaştırmayı ve bireysel düzeyde yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine dair tercihlerin belirleyicilerini, WVS ve EVS verilerine dayanarak, Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye için karşılaştırmalı olarak analiz etmeyi amaçlamıştır. Ülkeler arasında karşılaştırma zaman boyutunda devletin rolü lehine eğilimin birçok ülke grubunda arttığını göstermektedir. Bir diğer önemli olgu devlet-piyasa karşıtlığı çerçevesindeki tutumların ülkelerin gelir seviyesi ile de ilişkili olduğudur. Yeniden dağılım yanlısı tutum kişibaşı gelirle pozitif, kamu mülkiyeti, devlet sorumluluğu yanlısı görüşlerin negatif birlikteliğe sahip bulunmuştur. Ülke içinde tutumlarda homojenlik ülkede kişibaşı gelir yükselirken artmaktadır. Orta Asya Ülkeleri ve Türkiye'de yeniden dağılım ve kamu mülkiyetine ilişkin görüşlerin bireysel düzeyde belirleyicileri, tüm örneklem için ve ayrı ayrı ülke örneklemleri için regresyonlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuçlar demografik karakteristiklerin yanı sıra, gelirin, sübjektif refahın, güvenin, siyasal görüşlerin ve dindarlığın devletin rolüne ilişkin tercihlerin önemli belirleyicileri olduğunu göstermiştir. Ancak bu değişkenlerin önemi ülkeler arasında farklıdır. ; The paper studies the differences in attitudes toward the role of the state among the countries and addresses empirically determinants of personal preferences on redistribution and public ownership of firms in Central Asia Countries and Turkey. In the study, we employed the data by World Value Survey (WVS) and European Value Survey (EVS). The comparison at country level indicates that pro-government preferences increase in the most of the countries by the time. Another fact is that the average of individualistic/collectivist attitudes is correlated with the per capita income level of countries. Attitudes favor of redistribution are positively correlated with per capita GDP, while attitudes favor public ownership and government responsibility are negatively correlated with it. Moreover, the homogeneity of citizens' views in a country is positively associated with the country's income level. We analyzed the individual-level determinants of the preferences on redistribution and ownership in Central Asian Countries and Turkey by both the country-level samples and a combined sample of mentioned countries. Results reveal the evidences on significance of income level, subjective wellbeing (happiness and life satisfaction), generalized trust, confidence on government and private sector firms, political views and religiousness in order to determine the preferences on redistribution and ownership, along with demographic characteristics such as gender, age. However, the significance and magnitude of coefficients vary to country sample.

Soğuk Savaş Sonrasında Avrupa Birliği'ne Üyelik Kriterlerinin Neo Fonksiyonalist Teori Açısından Analizi Elif Toprak Doktora, Uluslararası İlişkiler Bölümü Tez Danışmanı: Prof. Dr. Mehmet Genç Bu tez, Avrupa Birliği'nin son genişleme süreci olan Orta ve Doğu Avrupa genişlemesini, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı kuramlar açısından incelemektedir. Tezin temel argümanı, referans alınan iki kuramın sosyal ve kurumsal varsayımlarına dayanarak; genişleme sürecinde elitler başta olmak üzere resmi ve gayri resmi grupların, kurumların, hatta bireylerin ve dolayısıyla öğrenme ve sosyalleşme süreçlerinin, devletlerin tercih ve kararlarının oluşumunda önemli rol oynadığıdır. Bu amaçla, neo fonksiyonalizmin tarihsel gelişimi, etkilediği teoriler (karşılıklı bağımlılık, rejim teorileri ve kurumsalcılık) ve bunların hükümetlerarası entegrasyon yaklaşımlarından farklılıkları ortaya konmuştur. Neo fonksiyonalizmin esin kaynağı olduğu sosyal yapısalcı yaklaşımın Avrupa Birliği (AB) çalışmalarına uygunluğu; ve sosyolojik ve kurumsal yaklaşımın gerekliliği üzerinde durulmuştur. Olay incelemesi olarak, AB'nin Orta ve Doğu Avrupa genişlemesi, Birliğin politika ve stratejileri açısından tarihsel ve teorik olarak analiz edilmiştir. Üyelik kriterleri, Orta ve Doğu Avrupa devletleri ve Türkiye açısından karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve süreçlerin ve yaklaşımların farklılıkları ortaya konmuştur. Uluslarüstü (supranasyonel) ve hükümetlerarası öğelerin dengesi açısından sorgulanan genişleme sürecinde, varılan sonuç hükümetlerarası unsurların ağır bastığı olmuştur. Ancak ulusaşın (transnasyonel) etkilerin bireysel, toplumsal ve kurumsal tabanda yoğun olduğu argümanı, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı çerçevede savunulmuştur. Soğuk Savaş'm sona ermesi ile beraber Birlik, genişleme-bütünleşme tercihi aşamasında, kurumsal reformlar ile esnek entegrasyon anlayışım birleştiren bir genişleme stratejisi seçmiştir. Amsterdam, Nice ve Anayasal Andlaşmalar ile gerçekleştirilen kurumsal değişiklikler sınırlı ancak önemli adımlar olarak kabul edilmektedir. Ortak Anayasanın onaylanması sürecinde olan AB için yeni üye devletlerin adaptasyonu ve aday devletlerin hazırlıkları süreci, ortak AB kimliği açısından önem taşımaktadır. ; This dissertation analyses the last enlargement process of the European Union, namely Central and Eastern European (CEEC) enlargement from neo functional and social constructivist perspectives. The basic argument of the dissertation is that, based on the social and institutional assumptions of the two theories referenced; governmental and non-governmental groups mainly elites, institutions, even individuals, thus related learning and socialization processes have played important role in shaping state preferences and decisions. For this research interest; first of all, the development of neo functionalism and the theories inspired by it (interdepence, regime theories, institutionalism) and their differences from intergovernmental approaches have been elaborated. The necessity and the appropriateness of the social constructivist perspective (also inspired by neo functionalism) to EU studies and importance of institutional and social approaches have been emphasized. As the case study, the EU's CEEC enlargement, the Union's policy and strategies are historically and theoretically analysed. The accession criteria are examined with an eye to the differences of Turkey's candidacy from that of CEECs. Questioning the enlargement process as regards the balance of supranational and intergovernmental elements, the conclusion reached is that the intergovernmental practices overwhelm. But the transnational network of relations affect the decisions and even shape them, both at the domestic and the European level. With the end of the Cold War, the EU came to the point of deciding between enlargement and deepening. The Union has chosen an enlargement strategy uniting institutional reform with flexible integration. The institutional reform realized by the Amsterdam, Nice and the Constitutional Treaties have been modest but important. For the EU on the way to an European Constitution, the adaptation of the new member states and the preparation for the waiting candidates are vital for a common European identity.

Siyasal kültür, bireyin veya toplumun, siyasal düşünce ve davranışlarını belirleyen siyasal yapı, gelenek veeğilimler toplamıdır. En basit ifadeyle kültürün siyasal yönüdür. Siyasal kültürün oluşmasında bireylerin, siyasalsistem karşısındaki inanç, tutum ve faaliyetlerinin rolü bulunmaktadır. Siyasal kültür, farklı yöntem veçalışmalarla açıklanabilir bir kavramdır. Bu çalışmaların başında bir bölge üzerinde, alan araştırmasıyapılarak sonuçların değerlendirilmesi gelmektedir. Ancak bu çalışmada, siyasal kültürün bir sonucu olarakkabul edilen seçim sonuçları üzerinden siyasal kültür analizi yapılmaktadır. Çalışma, 1991-2015 yıllarıarasındaki genel seçim sonuçlarını, Yozgat-Bayburt örneği üzerinden karşılaştırma yaparak ortaya koymaktadır.Çalışmanın amacı, siyasal kültürün nihai sonucu olarak değerlendirilen seçim sonuçları üzerinden o ilin siyasalkültürünü anlamlandırmaktır. Seçim sonuçlarının değerlendirilmesi şeklinde bir yöntem belirlenen çalışmada,sonuçtan sebebe doğru bir yaklaşım ön plana çıkarılmıştır. Kısacası siyasal kültürün sonucu olarak seçmentercihleri, başlı başına çalışmanın merkezine alınmış ve tümdengelim biçiminde sonuçlar üzerinden siyasalkültür çıkarımı yapılmıştır. "İki ilin siyasal kültürü de muhafazakar-milliyetçi temelde benzerdir" hipotezi,çalışma sonucunda doğrulanmış ve sonuç olarak iki ilin siyasal kültürüne yönelik benzerlik ve farklılıklarıbelirlenmiştir. ; Political culture is the sum of the political structure, traditions and tendencies that determine the individual's orsociety's political thought and behavior. In its simplest terms, the culture is the political direction. In theformation of political cultures are the role of individuals, their beliefs, attitudes and actions in relation to thepolitical system. Each region's political culture emerges as a factor that determines voter preferences andtherefore election results. Political culture is a concept that can be explained by different methods and studies.At the beginning of these studies, must to survey is carried out on an area to evaluate the results. However, inthis study, it is carried out political culture analysis on the results of elections which are accepted as a result ofpolitical culture. The results of the general elections between 1991 and 2015 are presented in the study by beingmake a comparison with the example of Yozgat-Bayburt. The aim of the study is to make sense of the politicalculture of the province through the election results evaluated as the final result of political culture. In the study,which is a method of evaluating the election results, an approach towards the cause has been highlighted.Briefly, as a result of the political culture, the voter preferences were taken to the center of the study and thepolitical culture was deduced from the deductive results. The hypothesis that "the political culture of the twoprovinces is similar on a conservative-nationalist basis" accepted as a result of the study and as a resultdetermined the similarities and differences for the political culture of the two provinces.

Bu çalışma Cumhuriyet Halk Partisi'nin değişen laiklik politikasını 18 Nisan 1999 ve 31 Mart 2019 yerel yönetim seçimlerinde İstanbul örneği üzerinden liderlerin söylem ve vaatlerini dikkate alınarak ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Çalışmada özellikle laiklik kavramı din eksenli incelenmiştir. Bu bağlamda laiklik, devlet ve toplum bağlamında analiz edilerek CHP'nin din ile ilişkisi, ideolojik eğilimleri dikkate alınmış olup dönemsel olarak analiz edilmiştir. 18 Nisan 1999 seçimlerinde geliştirilen laiklik söylemi için daha çok o dönemde partinin söylem ve siyasal reklamlarını öne çıkartan gazeteler arasında olan Cumhuriyet, Hürriyet, Milliyet ve Radikal gazeteleri dikkate alınırken; 31 Mart 2019 seçimleri için ise daha çok haber ve internet kaynakların taranmasıyla elde edilmiştir. Araştırmanın sonunda 1999 yılında dönemin içinde bulunduğu toplumsal, siyasal ve ekonomik koşulların da dikkate alınması neticesinde 2019 yılı seçimleriyle mukayese edildiğinde daha radikal bir laiklik anlayışıyla seçim hazırlıkları yapıldığı görülmüştür. Fransız laisizminden beslenen 1990'lı yılların CHP'si daha radikal düzeyde söylem ve politikalarını geliştirirken daha çok din ile mesafeli tutumu ve farklı yaşam tarzlarını dışlayan bir yaklaşım benimsemiştir. 2010'lardan sonraki süreçte ise Anglo-Sakson sekülerizmini benimseyen CHP bu defa ılımlı bir laiklik yaklaşımını benimsemiştir. Farklılıkları zenginliğe açılan bir anahtar olarak ele alan bu yaklaşımla parti daha liberal bir anlayış benimseyerek birey yaşamının hem kamusal hem bireysel alanını kapsayan saygı prensibini merkezine almıştır. Ülkenin içinden geçtiği toplumsal ve siyasal dönüşümlerde değişimin karşısında durmayan CHP, bu dönüşümle beraber bir anlamda pragmatik anlayış benimsemiş ve birbirinden farklı bu iki süreçte radikal bir kopuş örneğini ortaya çıkarmıştır. Belediye başkan adaylarının profillerinden, seçim sloganı ve seçim gezileri için temaslarda bulunulan alanlarda değinilen ana temalara ve seçmen kitlelerine değin hemen hemen her konuda bambaşka iki CHP'nin ortaya çıkması, laiklik politikasında mütedeyyin kesimleri de kapsamak isteyen mutedil bir anlayışa meyil ettiği anlaşılmıştır. ; This study aimed to reveal the changing secularism policy of the Republican People's Party in the local government elections of 18 April 1999 and 31 March 2019, taking into account the discourses and promises of the leaders, through the example of Istanbul. In the study, especially the concept of laicism has been examined in terms of religion. In this context, the concept of laicism was analyzed in the context of the state and society, and the CHP's relationship between religion and ideological tendencies were taken into account and analyzed periodically. While considering the secularism discourse developed in the 18 April 1999 elections, Cumhuriyet, Hürriyet, Milliyet and Radikal, which were among the newspapers that highlighted the party's discourse and political advertisements at that time; for the 31 March 2019 elections, it was obtained by scanning mostly news and internet sources. At the end of the research, when the social, political and economic conditions of the period were taken into account in 1999, when compared to the 2019 elections, it was seen that the election preparations were made with a more radical understanding of secularism. While the CHP of the 1990s, fed by French laicism, developed its discourse and policies at a more radical level, it adopted an approach that mostly excluded religion and different lifestyles. In the period after the 2010s, the CHP, which adopted Anglo-Saxon secularism, adopted a moderate secularism approach this time. With this approach, which considers differences as a key to wealth, the party has adopted a more liberal understanding and has centered on the principle of respect, which covers both the public and individual spheres of individual life. The CHP, which did not stand against change in the social and political transformations the country went through, adopted a pragmatic understanding in a sense with this transformation and revealed an example of a radical break in these two different processes. It has been understood that the emergence of two completely different CHPs in almost every subject, from the profiles of the mayoral candidates to the main themes mentioned in the areas where contacts are made for the election slogan and election tours, and the electorate, tends to a moderate understanding that wants to include the religious segments in the secularism policy.

Demokrasi kilidinin anahtarı pozisyonundaki seçimler, bireylerin geleceklerini inşa etmeye aday siyasi partiler arasından seçim yapmak suretiyle iktidarı belirlediği en etkin siyasi denetim aracıdır. Seçimlerin siyasal hayatı şekillendirmedeki rolü, seçimlere büyük ilgi gösterilmesine neden olmaktadır. Seçimler, geçmişte sadece siyasi iktidarı belirleme aracı olarak görülürken, günümüzde özellikle de 2000 Amerikan Başkanlık seçimleri ve sebep olduğu gelişmelerinde tesiriyle, siyaset kurumunun ve akademik dünyanın ilgi odağı haline gelmiştir. Demokratik olsun ya da olmasın, diktatörlükle yönetilen ülkeler hariç, dünyadaki bütün ülkelerde iktidarlar seçimle belirlenmektedir. Dünya ülkelerinin siyasal ve tarihsel olarak farklı tecrübelere sahip olmaları ve kendilerine has siyasal geleneklerinin varlığı farklı seçim sistemlerinin kabulüne de beraberinde getirmiştir. Bu farklılık, seçimlerin işleyişi faaliyetlerinde de değişik yöntemlerin ve modellerin benimsenmesine neden olmuştur. Seçmen tercihlerinin sandığa adil ve dürüst şekilde yansıdığı bir seçim gerçekleştirme arzusu, seçimlerin ülke genelinde iyi teşkilatlanmış, liyakat esasına göre belirlenmiş personelin istihdam edildiği, teknolojik alt yapıya sahip ve toplumsal itibarı ve intibaı yıpranmamış ve siyasi iktidarın müdahale alanından tamamen uzaklaştırılmış özerk ve kurumsal yapıları zorunlu kılmaktadır. Adil ve dürüst seçimlerin mümkün kılınabilmesi ancak seçimlerin yönetim ve denetiminden sorumlu kurum ve kurulların etkin yönetim ve denetim mekanizmaları ile donatılmış olmasıyla mümkün olabilecektir. Seçimlerin yönetimi ve denetimi faaliyetleri, ülkelerin benimsedikleri seçim yönetim ve denetim modellerinin farklılık göstermesi sebebiyle ülkeden ülkeye farklılık sergilemektedir. Bu farklılığa rağmen, bu modellerin hepsinin ortak amacı, seçmen iradesinin sandığa yansıması sürecini sağlıklı bir şekilde yönetmek ve sürece ilişkin yaşanabilecek hukuksuzluklara engel olmaktır. Bu anlamda bu kurum ve kurullara demokrasinin sürdürülebilirliğinin sağlanması adına çok önemli görevler düşmektedir. Söz konusu kurum ve kurulların gösterecekleri olumlu performans seçim sürecinin adil ve dürüst bir şekilde yürütülmesi ve sonuçlandırılmasının teminatını oluşturacaktır. Türkiye'de seçim teşkilatı ile seçimlerin işleyişinin karşılaştırmalı hukuk perspektifinden tüm yönleriyle ele alındığı bu çalışmanın amacı; ülkemiz açısından daha etkin bir seçim yönetim ve denetim mekanizmasının hayata geçirilebilmesi için uygulayıcılara karşılaştırmalı hukuk pratikleri perspektifinden bir model önerisi sunmaktır. ; Elections, which are the key to democracy, are the most effective means for political supervision in which individuals make choices from among political parties, which compete to build their lives. The role of elections in shaping political life causes them to be paid enormous attention. In the past, elections were regarded as a means to determine the political power only, but today, especially under the influence of the 2000 American presidential elections and the developments it led to, they have become the center of attention for politics and academic World. Whether they are democratic or not, governments are determined through elections all over the world except for countries that are governed by dictatorships. The fact that countries of the world have different political and historical experiences and have their own unique political traditions have caused different elections systems to be adopted. This difference in turn has caused different methods and models to be adopted in the activities conducted during the implementation of elections. The desire to hold an election where voters' choices are reflected fairly and honestly in the ballot boxes requires autonomous and organizational structures that are well-organized, where personnel determined on the basis of merit are employed, that possess the technological infrastructure, have an undamaged social prestige and image and are totally out of reach of the interference of the party in power. Fair and honest elections will be possible only when institutions and boards that are responsible for the management and supervision of elections are equipped with effective managerial and supervisory mechanisms. Activities aimed at managing and supervising elections exhibit variations because the election management and supervision models which countries adopt change from country to country. In spite of this difference, he common goal of all these models is to manage the process of transferring voters' will to the polls properly and prevent injustices that might arise in the process. In this sense, these institutions and committees have very serious tasks and obligations in ensuring sustainability of democracy. Positive performance that will be displayed by the said institutions and committees will guarantee that the election process will take place and be completed fairly and honestly. The purpose of this study, in which election organization and election mechanisms have been handled in all aspects from the perspective of comparative law, is to propose a model to implementers from the perspective of comparative law practices in order to put into a practice a more effective election management and supervision mechanism.

YÖK Tez No: 692182 ; Realizm, Uluslararası İlişkilerin en temel sorusu olan savaşın sebebini insan doğası, güç ve çıkar kavramları ile açıklarken neorealizm ise sistem yapısı üzerinden açıklamıştır. Realist ve neorealist yaklaşımlar arasındaki en temel fark olan güç, klasik realistler için amaç iken yapısal realistler için bir araçtır. Soğuk Savaş sonrası güvenlik algısı, birey güvenliğinin ön plana çıkması, ulus devletin zayıflaması ve askeri güvenliğin öneminin azalması sonucu köklü değişimlere uğramış olsa da realist ve neorealist yaklaşımların öne sürdüğü fikirsel çerçevenin günümüzde devam ettiği görülmüştür. Klasik realizmin gerçeklikle ilgilenmesi, analiz düzeyi olarak devleti merkezi konuma alması, gücü vurgulaması ve dünya siyasetini anlamayı kolaylaştırması gibi sebeplerle gerçekçi bir teori haline gelmiştir. Ancak iki kutuplu dünya düzeninin başlaması ile Kenneth Waltz öncülüğünde sistem yapısına odaklanan yapısal realizm ortaya çıkmıştır. Bu gelişmeler çerçevesinde realizm, bilimsel bir hal almış ve uluslararası ilişkilerin baskın teorisi haline gelmiştir. Bu çalışmada Cumhuriyet döneminden başlanılarak son dönemi de kapsayacak şekilde TDP, motivasyonları ve dış politika davranışları realist ve yapısal realist çerçevesinde incelenmiştir. Çalışmada Türkiye'nin son dönemde ulusal güvenliğinin bir gereği olarak gerçekleştirdiği Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) operasyonlarıyla değişen dış politika algısı ve sonrasında bunun ulusal güvenliğe yansımaları incelenmiş olup, bir taraftan dış politikada statüko devam ettirilirken diğer taraftan değişen güvenlik sorunları karşısında savunmacı bir dış politikadan saldırgan bir dış politikaya nasıl evirildiği analiz edilmiştir. ; While realism explains the cause of war, which is the most fundamental question of International Relations, with the concepts of human nature, power and interest, neorealism explains the system structure. The main difference between realist and neorealist approaches is power, while it is the aim for classical realists, it is a tool for structural realists. Although the perception of security after the Cold War has undergone radical changes as a result of the emergence of individual security, the weakening of the nation state and the decrease in the importance of military security, it has been observed that the mental framework put forward by realist and neo-realist approaches continues today. Classical realism has become a realistic theory for reasons such as its interest in reality, its centralization of the state as a level of analysis, its emphasis on power, and it makes it easier to understand world politics. However, with the start of the bipolar world order, structural realism that focused on system structure emerged under the leadership of Kenneth Waltz. Within the framework of these developments, realism has become scientific and has become the dominant theory of international relations. In this study, the Turkish foreign policy, motivations and foreign policy behaviors in the last period since the Atatürk period have been evaluated within the framework of structural realist. Turkey carried out for security purposes have been examined in the last period of TAF operations, while trying to maintain the status quo, it has been shown to follow an aggressive soft security issues in terms of changing policy.

Anahtar Kelimeler: Sigortacılık,Sigorta Şirketeleri, Dağıtım Kanalı, Sigorta Acenteleri, Güç, Etki, Faktör Analizi, Regresyon,ÖZETGüç olgusu, sosyal ilişkiler içerisinde karşılıklı etkileşimin olduğu her yer ve zamanda etkisini göstermektedir. Gerek sosyal ve insani ortamlarda gerekse örgüt yapısının oluştuğu kurum ve kuruluşlarda, hep bir arada bulunmak durumunda olan bireyler veya kuruluşlar arasındaki karşılıklı ilişkiden doğan, birinin diğerine olan bağımlılığı, güç olgusunun temelini oluşturmaktadır. Güç, belki de insanoğlunun en yaygın sosyal olgusudur. İnsan hayatında son derece önemli bir yere sahip olan Güç konusu, günümüzde ekonomik faaliyetlerini sürdüren şirketler ve bu şirketelerin tedarikçisi konumunda olan dağıtım kanalları arasında da önemli yer tutmaktadır. Bu çalışma, ekonomik büyüme içindeki payını her yıl arttıran ve gelişmekte olan Sigortacılık sektöründe faaliyet gösteren Sigorta Şirketleri ile sektörün en büyük dağıtım kanalı olan Sigorta Acenteleri arasındaki güç ilişkisinin boyutlarını belirlemek; Sigorta Şirketlerinin sahip olduğu stratejik güç kaynaklarını tanımlamak ve bu güç kaynaklarının acenteler üzerindeki etkisini tahmin etmek adına Türkiye genelinde faaliyet gösteren 637 acentenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Bu acentelere, güç algısını ve gücün etkisini belirten bir ölçek demografik sorular ile birlikte uygulanarak, güç kaynakları ile anlamlı korelasyonlar bulunmuş ve Güç - Etki modeli tahmin edilmiştir. Ayrıca güç algısının, acentelerin demografik yapılarına göre (faaliyet süresi, çalıştırılan personel sayısı, eğitim düzeyi, çalışılan sigorta şirketi sayısı.) farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.Keywords: Insurance, Insurance Companies, Distribution Channel, Insurance Agencies, Power, Influence, Factor Analysis, Regression, ABSTRACTA case of mutual interaction in the social relations of power that shows the effect of each place and time. Social and human environments and organizations formed the structure of institutions and organizations, making together the mutual relationship between individuals or organizations arising from reliance on the one party to the other, form the basis of the phenomenon of Power. Power has been the most common social mankind, perhaps. Is extremely important in a person's life as an issue of continuing economic activities nowadays, Power companies and the supplier of this company among the important place which distribution channels.In this study, economic growth increases every year, and its share in developing the insurance sector with the largest distribution channel of insurance companies with insurance agents to determine the size of the power relationship between; Insurance companies and define the strategic power resources have the power to predict the impact on the resources of agencies on behalf of Turkey, which operates across the 637 was carried out with the participation of the agencies. These agents, the effect of the perception of power and power combined with a scale that indicates the demographic questions, found significant correlations with power supplies and power-impact model has been estimated. Also according to the demographic structure of the perception of power, Agency (period of activity, the number of staff employed, education level, number of insurance company worked.) shows the differences are explored.

Bu çalışmada, Türkiye'de merkez siyasetin sağında ve solunda yer alan iki büyük partinin (Adalet ve Kalkınma Partisi ve Cumhuriyet Halk Partisi) çatısı altında bulunan, değişik siyasi görevler üstlenen parti üyelerinin siyasi katılım düzeyleri incelenmiştir. Robert Dahl'ın katılımla ilgili geliştirdiği dörtlü kıstas olan ilgilenme, bilgilenme, önemseme ve eyleme geçme süreçleri esas alınarak parti üyelerinin performansı araştırılmıştır. Üyelerin, siyasete karşı hangi düzeyde ilgili oldukları ve partilerinin karar mekanizmasına hangi ölçüde etki ettikleri üyelerden alınan bilgiler üzerinden analiz edilmiştir. Parti kararları üzerindeki etkilerinin parti içi demokrasiyi yansıttığı varsayımından hareketle, üyelerin eyleme geçme düzeyi ile siyasi partilerin karar mekanizmalarına etkileri arasındaki ilişki, araştırmada elde edilen istatistiksel veriler üzerinden tahlil edilmiştir. Tez çalışması, İstanbul'un üç ilçesinde gerçekleştirilmiştir. Bu ilçeler İstanbul'daki üç seçim çevresi dikkate alınarak seçilmiş ve her birinin bir seçim çevresini temsil ettiği varsayılmıştır. Bu ilçeler Avcılar, Fatih ve Kartal ilçeleridir. Tez çalışmasında araştırma yöntemleri olarak, anket ve derinlemesine mülakat yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın anket formuna, ilgili üç ilçeden 537 geçerli cevap alınmıştır. Ayrıca, ilgili partilerde, değişik kademelerde görev yapan 21 kişi ile derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Anket çalışması ve mülakatlar partilerin üyelerine, il ve ilçe teşkilatlarında üst düzey görevlerde bulunanlara, aktif olarak temsil mekanizmalarının herhangi birinde yer alanlara ve daha önce buralarda görev yapan kişilere uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları ışığında ulaşılan sonuca göre, parti üyeleri, siyasete karşı oldukça yüksek ilgi düzeyinde ve siyasette aktif yer alma konusunda heveslidirler; ancak birtakım engellerden dolayı üyeler, partilerinin felsefe ve karar mekanizmalarını yeterli düzeyde etkileme hususunda zayıftırlar. Partilerin, karar süreçlerini etkileyen mekanizmaların; parti tüzüğünün partilerde yol açtığı oligarşik yapı, parti yöneticilerinin merkeziyetçi tutumları, partilerdeki hemşericilik ve kimlik politikaları, genç ve dinamik üyelerin fazla önemsenmeyişi gibi faktörler olduğu tespit edilmiştir. Siyasetin farklı cephelerinde yer almalarına rağmen Ak Parti ile CHP arasında bu konularda anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tez çalışmasının bir bulgusudur. ; In this study, political participation level of party members served in different levels of political positions within the two main parties (JDP, Justice and Development Party and RPP, Republican People Party) one from the center right and the other from the center left in Turkey is examined. The performance of the members was investigated according to the processes of interest, concern, information and activity, the four criteria developed by Robert Dahl about participation. To what extent members are interested in politics and to what extent they influence their parties decision-making mechanism are analyzed based on the information received from the members. Based on the assumption that the effects on party decisions reflect intra-party democracy, the relationship between the members' level of activity and their effects on decision-making mechanisms of political parties was analyzed with the help of the statistical data obtained in the research. This study was carried out in three districts of Istanbul. These districts were selected from the three electoral districts in Istanbul and each one of them was assumed to represent one election district. These districts are Avcılar, Fatih and Kartal. In our study, a mixed research method based on questionnaire and interview was used. 537 individuals were surveyed in total and in-depth interviews were carried out with 21 individuals working at different levels in the parties in these three districts. Both the survey and the interviews were applied in a wide range of party members including ordinary members, members who have senior positions in the party's provincial and township organization, members who actively taking part in any of the representative positions and members who previously worked in those positions. In conclusion, although party members have a high level of interest in politics and are eager to take part in politics, they lack the opportunity to sufficiently affect their party's decision mechanism and philosophy due to some obstacles. It has been determined that there are factors such as mechanisms affecting the decision-making process, the oligarchic structure caused by the party rules, the centralist attitudes of the party elites, the clientelism and identity politics in the parties, and the underestimation of the young and dynamic members. It is concluded that although both parties are located on different sides of politics, there is no significant difference between Ak Party (JDP, Justice and Development Party) and CHP (RPP, Republican People Party) on these issues.

Siyasal kampanyalar, iktidara aday olan siyasal parti ve liderler tarafındanseçmenlere ulaşmak ve onları ikna etmek amacıyla yürütülen karmaşık ve yoğuniletişim uygulamalarını içermektedir. Günümüzde profesyonel bir iş alanı halinegelmiş olan siyasal kampanya planlaması ve uygulaması daha çok sık görülmektedir.Siyasal seçimlerde bütün kampanya yöneticileri seçmenleri kendi partileriveya adayları hakkında bilgilendirmeye, onarlı ikna etmeye ve desteklerinikazanmaya çalışmaktadır. Seçmenler siyasal partiler arasında tercihte bulunurkenkendilerine sunulan alternatifler arasındaki benzerlikleri değil, farklılıkları göz önünealarak bir değerlendirme yapmakta ve kara vermektedir. Bu nedenle siyasalkampanya yöneticileri mesajlarını seçmenlerin niçin başka adayları değil de kendiadaylarını tercih etmeleri gerektiğini vurgulayacak şekilde tasarlamalıdır.Siyasal kampanyalarda bütün seçmenler hedef kitle olarak seçimlerinsonuçları açısından son derece önem ve önceliğe sahip değildir. Çünkü bütünseçmenleri tatmin edecek mesajlar üretmek, farklı noktalarda ve değişik çıkarlarıolan, hatta toplumda birbirine zıt olan kutupları mutlu edecek, onların desteğininalınmasını sağlayacak mesajlar bulmak kolay değildir. Bu nedenle kampanyayönetimi, iktidara gelmek için desteğinin kazanılması gereken seçmen kitlelerininkimlerden oluştuğunu belirleyerek mesajlarını, stratejilerini ve taktiklerini saptamalı;hangi kitle iletişim yönetimini, hangi kitle iletişim araçlarını, ne tür bir zamanlamastratejisiyle kullanması gerektiğini çok iyi planlamalıdır.Siyasal kampanya çalışmaları, klasik kampanya dönemimdekilerin aksineçok pahalı, düzenli ve ölçülü olarak yapılması gereken çalışmalardır.Teknoloji ve küresel gelişmeyle birlikte gelişmiş ülkelerle paylaşım , oralardakigelişmeleri takip etme imkanıyla birlikte ve kendi ülkemizde yeni yöntem ve tekniklerkullanılmaya başlanmıştır.Kitle iletişim araçlarını etkin ve verimli olarak kullanılması siyasalkampanya stratejisinde yeni bir dönem açmıştır. Yazılı basının yanında siyasalreklam filmleri, televizyon, internet vb. araçlar siyasal reklamcılıkta daha genişhedef kitlesine ulaşma imkanı sağlamıştır. ; Political campaigns entail complex and concentrated communicationapplications executed by the political parties and leaders, who are candidates forcoming to povver, in order to reach and convince the voters. Today, politicalcampaign planning and implementation, which has become a professional branchof business, is seen more frequently.Ali campaign managers aim at informing the voters regarding their partiesör their candidates, and convincing and gaining the support of the voters. Whenmaking a preference among political parties, the voters evaluate and reach adecision on the basis of the differences rather than the similarities of the parties. Thus,the political campaign managers must devise their messages to emphasize why thevoters should prefer their candidate över the other candidates.Ali voters are of great importance and priority as the target mass in terms ofoutcome of the elections. Because it is not that easy to create messages that shallsatisfy ali voters and make everyone at different points and with different interests,including those with conflicting interests, happy and to win their support. For thisreason, campaign management should identify the individuals forming constituentmass, of vvhich the support is required to come to povver, and determine thestrategies and tactics accordingly; and should plan thoroughly the masscommunication methods and mass communication means to be used along with thetiming strategy to be applied.On the contrary to the classical campaign period, political campaign vvorksare very expensive processes, vvhich need to be realized in a planned and measuredmanner.New methods and techniques are being implemented in our country with thepossibility of sharing with developed countries and follovving the developments insaid countries in line with the technological and global developments.Effective and productive use of mass communication means has opened anew era in political campaign strategy. Political advertisement films, television,internet ete. means have provided access to a broader target mass in politicaladvertising in addition to the printed media.

Seçimler, demokratik yapıların beraberinde getirdiği hem önemli bir hak, hem de yerine getirilmesi gereken bir yükümlülüktür. Belirli birtakım şartları taşıyarak seçmen hüviyeti kazanmış bireylerin yönetsel yapıya sinen iradelerinin, tercihlerinin tezahürüdür. Demokratik yapıda daha dar kapsamda gerçekleştirilen yerel seçimler ise, yerel yönetime ilişkin bir irade beyanı niteliği taşımakta, bireyin özgürce yaptığı yerel bir siyasi tercihi ortaya koymaktadır. Bireyin kararına etki edebilmenin tek yolunun onu ikna etmek olduğu bu yapıda, yerel seçim kampanyaları ikna işlevini üstlenen yegane enstrümanlardır. Söz konusu enstrümanlar ne denli etkili kullanılabilirse, seçmen tercihine o kadar etkide bulunulabilir ve yerel seçimden istenen başarı o denli elde edilebilir. Bu bağlamda, yerel seçim kampanyalarının seçmen tercihi üzerindeki etkisine odaklanan çalışma, Sivas örneğinde gerçekleştirilen bir alan araştırmasına dayanmaktadır. Araştırmadan elde edilen veriler göstermektedir ki, yerel seçim kampanyaları yerel seçimler için gerekli, seçmenin aday tercihinde etkili ve genel seçim kampanyaları kadar özen gösterilmesi gereken kampanyalardır. Bu kampanyaların aktardığı bilgiler güvenilirlik açısından genel itibariyle sorunlu olarak algılanmakta, halkı kutuplaştırması, kaynak israfı ve gürültü kirliliği en olumsuz yanı olarak ön plana çıkmaktadır. Kampanya yapısına, yapılacak icraatlara, iletişim araç ve yöntemlerine, partiye, hassasiyet gösterilecek konulara, başkan adayına ve siyasi rakiplere ilişkin unsurlar farklı düzeyde de olsa etkileşimsel bir biçimde yerel seçim kampanyasının başarısında rol oynamakta; söz konusu kampanyalar seçmenler üzerinde daha çok ilgilendirici, bilgilendirici, yönlendirici ve pekiştirici bir işlev üstlenmektedir ; Elections, which democratic structures bring about, lead both to an important right and a liability to be fulfilled. For the sustainability of the existing democratic structures, elections are held at regular intervals and according to predetermined criteria and legal regulations. Only in this way, can the will and preferences of the individuals who acquire a franchise by possessing requisite qualifications, be reflected in a governmental structure. Local elections, which are held in a narrower scope in democratic structure, indicate the declaration of intention with regard to local government and present local political preferences individuals makes freely. In this respect, local elections, in which local political actors are elected is not very much different from general elections with the political atmosphere, contacts established with electorates, the activities engaged in and success or failure that comes as a result of these activities. During local elections two way interactions with voters are established and campaigns aiming to persuade electorates are carried out to affect their voting behaviors. In this context where the only way to influence individuals decisions is persuasion, local election campaigns are the only instruments that can fulfill the function of persuasion. The more influential these instruments are, the more influential they can be on voters' choice, and thus the more successful parties will be in local elections. Based on these presuppositions, the study, which aims to reveal the effects of local election campaigns on voters, is based on field research in Sivas sample. In this study, which is in general survey model, purposeful sampling was used and face-to-face interviews were conducted with voters. Data were collected by asking multi-dimensional question to voters in Sivas with regard to their assessments of local election campaigns. In this context, the study sought to answer the following research questions: Research Question 1: What are the views of participants with regard to local election campaigns and to what extend views are determined by the profile of participants? Research Question 2: What elements of local election campaigns do participants attach importance to and to what extend are they valued? Research Question 3: What kind of distribution do valued elements of Local Election Campaigns show in terms of participant profile? Research Question 4: What functions do local election campaigns fulfill and to what extend are these function fulfilled? The results of the study can be summarized as follows:Local election campaigns have potential effect on voters' candidate preferences. It was found that those who are strongly linked to the party they think of voting for, who show great interest to politics, artisans and self-employed people are more influenced from local election campaigns. There is a common opinion that local election campaigns are given as much importance as general elections and local election campaigns are necessary for local elections. Those who are strongly tied to the party they think of voting for, those who show strong interest in politics, those who position themselves in the left, industrialists-tradesmen, retired people, students and self-employed people believe more profoundly that local election campaigns are necessary for local elections. Local election campaigns are generally perceived to be problematic in terms of the reliability of the information they transmit. In line with this, it was found that those who are strongly linked to the party, those who show strong interest in politics, housewives, artisans and women have more optimistic views with regard to the information transmitted in local election campaigns. The most negative sides of local election campaigns are that they polarize people, cause waste of resources and noise pollution. While male voters focus on waste of resources and polarization of people as negative sides of campaigns, female voters emphasize polarization of people and noise pollution. For married people the most negative sides are the waste of resources and polarization of people, while single people emphasize polarization of people and noise pollution as negative sides. Those aged between 18 and 28 emphasize polarization of people and noise pollution, according to those aged between 29 and 39 waste of resources and polarization of people are the most negative sides and for those aged between 40 and 50 polarization of people and waste of resources are the most negative sides. Those aged 51 and above emphasize noise pollution and waste of resources as the most negative sides of local elections. The elements regarded important in local election campaigns are categorized under seven headings: campaign's structure, actions to be taken, means and methods of communication, the party, the issues to be sensitive to, the mayor candidate, and political rivals. Although they have different levels of influence, all of these elements play an interactional role in the success of local election campaigns. In this context, those who show very high interest in politics value the elements of campaign structure more compared to those who show very weak interest in politics. Besides, those whose monthly family income is between 1001 and 2000 TL compared to those whose monthly family income is 3001 TL and above and female voters compared to male voters value the elements with regard to campaign structure more. Those who are very strongly and strongly tied to the party they think of voting for regard the elements with regard to the actions to be taken more important compared to those who are very weakly linked to the party. Those who are strongly, very strongly or mildly linked to the party they think of voting for value means and methods of communication more compared to those who are very weakly linked to their party. Those who show high, very high or mild interest in politics value means and methods of communication more compared to those who show very low interest in politics. And those who show high interest in politics value means and methods of communication compared to those mildly interested in politics. Those who position themselves to the left or center-right value means and methods of communication compared to those who does not position themselves in any category and those aged between 18 and 28 value means and methods of communication more than those aged 51 and above. Those who are very strongly, strongly, weakly and mildly tied to the party they think of voting for, value party related issues more than those who are very weakly tied to the party they think of voting for. Those who are very strongly linked to the party they vote for value party related to issues more compared to those who are mildly linked to the party. Those who are highly interested in politics value party related to issues more compared to those who are mildly interested in politics. Those who position themselves in the center-left, radical right and center-right value party related to issues more than those who do not position themselves in any category and women value party related to issues more compared to men. There is no significant difference in terms of the issues to be sensitive to according to participant profile. Those who are very strongly linked to the party they vote for attach more importance to the issues related to mayor candidate compared to those who are very weakly or mildly linked to their parties. Those who show strong interest in politics attach more importance to the issues related to mayor candidates compared to those who have mild level interest to politics. Those who are very strongly and strongly attached to the party they think of voting for perceive elements with regard to political rivals more important compared to those who are very weakly linked. Those who feel very strongly attached to their parties perceive elements with regard to political rivals more important compared to those who feel mildly attached to their parties. Those who show very strong interest in politics perceive elements with regard to political rivals more important compared to those who show very weak and mild level of interest. Besides, those who show strong interest in politics perceive elements with regard to political rivals more important compared to those who show very weak, mild level or weak interest in politics. Those who position themselves in center-left, radical right and center right perceive elements with regard to political rivals more important compared to those who do not position themselves anywhere. Literate voters perceive elements with regard to political rivals more important compared to primary school graduates. Those whose monthly family income level is between 1001 and 2000 TL perceive elements with regard to political rivals more important compared to those whose monthly family income level is 3001 TL and above. It is thought that local election campaigns fulfill their functions at a medium level it mostly fulfilled its interest attracting, informative, directive and consolidating function, and fulfill its educational, transformational, entertaining and socializing function at the lowest level. In this context, for the success of local election campaigns the followings are the basic criteria: campaigns are to be conducted according to the region or city, micro level and region specific action plans should be adopted, rigorous and detailed plans should be developed, an effective campaign team should be organized, steps to be taken in short, medium and long term are to be planned carefully, application of this plan should be checked and the people who carry out the campaign should have the consciousness that they are not alone in local elections and that they are in a contest for votes with different rivals.