Bu araştırmanın amacı; siyasi elitler ve iş elitleri arasındaki ilişkilerin Türk iş sistemi üzerindeki etkilerini tespit edebilmektir. Devlet ve işletme ilişkisi; devleti temsilen siyasi elitler ve işletmeleri temsilen pay sahipleri düzeyinde ele alınmıştır. Araştırmada öncelikle; kurumsal bağlamın örgüt formu üzerindeki etkilerini konu edinen kapitalizmin çeşitliliği ve ulusal iş sistemleri yaklaşımlarına yer verilmiştir. Yaklaşımlar doğrultusunda, devletin kurumsal bağlamdaki ve işletmeler üzerindeki etkileri devletin ihmal edilen siyasi rolü kapsamında incelenmiştir. Ardından ulusal iş sistemi yaklaşımı perspektifinden; Türk iş sistemi ve kurumsal bağlamının özellikleri aktarılmaya çalışılmıştır. Türkiye bağlamında siyasi elitler ve iş elitleri arasındaki ilişkilerin ulusal iş sistemine etkilerini ortaya koyabilmek amacıyla, Türkiye'de inşaat sektöründe faaliyet gösteren 17 holdingin pay sahiplerinin (iş elitlerinin) siyasi elitlerle oluşturduğu sosyal ağların nitelikleri ve holdinglerin iş sistemlerinin taşıdığı özellikler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; Türkiye bağlamında siyasi elitlerle kurulan ilişkilerin niteliklerinin ulusal iş sistemi üzerinde etkili olduğu anlaşılmıştır. Siyasi elitlerle güçlü bağlar kuran holdinglerin; sahiplik bütünleşmelerinin kapsamı, işbirliği bütünleşmelerinin kapsamı ve işbirliği bütünleşmelerinin derecesi, zayıf bağlar kuran holdinglerinkinden farklılık göstermiştir. Türkiye bağlamındaki bu farklılıklar kurumsal tamamlayıcılıktaki yoksunluktan kaynaklanmaktadır. Kurumsal tamamlayıcılıktaki yoksunluk, tutarlı bir iş sisteminin oluşumunu engellemektedir. --- The purpose of this research; the relationship between political elites and business elites is to determine the effects on the Turkish business system. The state-business relationship is analysed on the level of political elites representing the state and shareholders representing the businesses elites. The priority is given to the varieties of capitalism and national business systems approaches, which are concerned with the effects of instutional context on organization forms. In line with these approaches, the effects of state on instutional context and businesses and frequently glossed over role of politics are examined. Next, from the National Business Systems perspective, Turkish business systems and instutional context are described. In order to understand the effect of political elites-business elites relations on the national business system in the Turkish context, properties of the social network of shareholders from 17 holdings (business elites) and political elites are studied. According to the results of the analysis, it is understood that the relationships that are formed with political elites influences national business system. The scope of the ownership integration, the degree of alliance integration, the scope of alliance integration of holdings with strong ties with political elites is different from those with weak ties. Also it is understood that it is not possible to talk about a consistent national business system in Turkey, due to the lack of instutional complementarity.
Enerjinin kullanımı, insanlık tarihi kadar eskidir. Geçmişten günümüze insanlık, enerjiyi ısınma, beslenme gibi temel ihtiyaçlarını gidermek için kullanmıştır. Daha sonraki dönemlerde enerji, birtakım sınai denebilecek faaliyetlerde de kullanılmaya başlandı. Sanayi Devrimi'yle birlikte üretim sürecinde yaşanan dönüşüm, enerjiyi uluslar için en stratejik gereksinimlerden biri hâline getirmiştir. 1951 yılında Avrupa Kömür Çelik Topluluğu (AKÇT)'nun kurulması, ardından 1957 yılında Roma Antlaşması bağlamında Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu (AAET) ve Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET)'nun kurulması ile Avrupa Birliği (AB)'nin temelleri atılmıştır. AB'yi kuran 3 kuruluştan 2'sinin enerji odaklı olması, Birliğin kurulmasında enerji paylaşım sorunlarının ne denli önemli olduğunu göstermektedir. 1951 yılında temelleri atılmış olan AB'nin enerji politikalarının,enerji arz güvenliği bağlamında ele alınmaya çalışıldığı bu makalede, öncelikle AB'nin enerji profili genel hatları ile güçlü ve zayıf yanlarıyla birlikte gözler önüne serilecek; ardından tarihsel süreç içerisinde Birliğin enerji politikaları tespit edilecektir. Takip eden bölümde ise AB'de enerji arz güvenliğinin derecesi tespit edilmeye çalışılacak ve Birliğin, enerji arz güvenliğini artırma bağlamında politikaları incelenerektir. ; The usage of energy is as old as humanity itself. From past to present, humans has used energy to sat isfy their most basic needs like providing themselves heat and for nutrition.Thereafter, energy started to be used for industrial activities. With the transition in the production process after the Industrial Revolution, energy became one of the most strategic requirements for nations. The foundation of the European Coal and Steel Community (ECSC) in 1951 and the establishment of the European Atomic Energy Community (Euratom) stemming from the Treaty of Rome in 1957, and the European Economic Community (EEC) laid the foundations of the European Union (EU). Two thirds of the organizations which founded the EU have focused on energy which shows the importance of issues related to energy sharing in the establishment of the Union. In this article, EU energy policies are discussed within the context of energy supply security, focusing firstly on how the general lines of the EU's energy profile will unfold along with their strengths and weaknesses. It will then continue by discussing the historical process energy policies of the Union will be determined. In the following section, this article will attempt to ascertain the degree of energy supply security in the EU as well as examine the policies of the Union within the context of increasing security in energy supply.
Yeryüzünde binlerce yıldır var olan insanoğlu, endüstri devrimi ile birlikte doğayla girdiği mücadeleyi kazanmaya başlamıştır. Aslında kazandığını sandığı savaşı kay-betmekte olduğunun farkına ise ancak 1970'lerden sonra varabilmiştir. Endüstri devrimi ne olursa olsun salt ilerleme fikriyle gelmiş ve devam etmiştir. Bu sürekli ilerleme fikri ile ülkelerin kalkınma çabaları giderek kalkınma politikalarına dö-nüşmüştür. Günümüzde kalkınma politikaları ile belirlenen hedefler, ülkelerin en önemli uğ-raşı alanıdır. Ancak devletler tarafından sorumsuzca sürdürülen uğraşılar netice-sinde, doğal kaynakların tükenebileceği, türlerin yok olabileceği ve kirliliğin doğal dengeyi bozacak düzeye gelebileceği yaşayarak tecrübe edilmiştir. Bu durumun farkına varılmasıyla birlikte çevre ile kalkınma arasında bir denge oluşturulması-nın gerekliliği gündeme gelmiştir. Çevreye zarar vermeden kalkınmanın gerçek-leştirilebilmesi için belirlenen politikalardan en önemlisi olan sürdürülebilir kal-kınma kavramı tüm dünyada kabul edilmiş ve uygulanan bir kalkınma modelidir. Sürdürülebilir kalkınma hedefine ulaşabilmek için kullanılan önemli bir araç ola-rak ortaya çıkan "Çevresel Etki Değerlendirmesi" (ÇED) ilk kez 1969 yılında Ame-rika Birleşik Devletleri'nde uygulanmaya başlamıştır. Günümüzde birçok devlet tarafından çeşitli şekillerde ve boyutlarda uygulanan ÇED, Türkiye'de de uygulanmaktadır. 1993 yılında ilk ÇED Yönetmeliği'nin uygu-lamaya konulmasından günümüze, defalarca çevresel açıdan olumsuz olan bir-çok revizyona uğramıştır. Bu makalede kalkınma ile çevre arasında bulunan ve halen kalıcı çözüme ulaşa-mamış sorunlar ile ÇED uygulamasının bu sorunlara olan olumlu ve olumsuz etkisi Türkiye örneği üzerinden tartışılacaktır. Makale ağırlıklı olarak literatür tarama-sına dayanacak, çeşitli kanun ve yönetmeliklerden yararlanılacaktır. ; The human being has been living on Earth thousands of years and there has always been the struggle about respecting the nature along with industrial de-velopment. In fact, it has been noticed that its losing to war which its assume to gain after 1970s. However, the industrial revolution came with an absolute ad-vance and this trend has continued. Gradually, the development efforts of the countries have turned with this constant advanced ideas into a development po-licy. Today, the development policy is the most important occupational area of many countries. But in turn of occupation irresponsibly continuing by state have been experienced by living to can run out of natural resources, can disappear of spe-cies and pollution be able to come to a level that can distrupt the natural balance. Along with recognition of this case, the necessity of creation of a balance between environment and developement has been raised. The concept of sus-tainable development should be a development without harming the environ-ment, that is admitted all over the world and is a development model that is applied. Environmental impact assessment (EIA) is emerged as an important tool in order to achieve sustainable development goals. It was for the first applied in 1969, in the United States. Nowadays, the EIA, is established in various forms in many states, including Tur-key. In 1993, from establishing of the first EIA instructions until today, it has un-dergone an overhaul that many times negative aspects environmental. In this article it will be discussed that the issues between development and en-vironment still have not reached a permanent solution yet and the practices of EIA regarding these problems have positive and negative contribution. Alongside with the example of Turkey, the article will rely on mainly literature reviews and will benefit from various laws and instructions.
Türkiye'de İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü bünyesinde 1948 yılından beri yayın hayatına devam etmekte olan Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi sosyal politika geleneğinin oluşmasında ve sürdürülmesinde önemli bir yere sahiptir. 1948 yılından günümüze kadar derginin geçirdiği aşamalar, değişim ve dönüşüm, Türkiye'de sosyal politika alanı ile ilgili olarak yapılmış olan çalışmalar için dikkate değer bir akademik ortam sunmaktadır. 1948 yılı, aynı zamanda Türkiye'nin onayladığı Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sözleşmeleri bakımından önemli bir yıldır. 1932-1946 yılları arasında sadece bir ILO Sözleşmesini onaylayan Türkiye, 1946-1959 yılları arasında 11 sözleşme imzalamıştır. Bu bağlamda çalışma ilişkileri ve sosyal politika alanında uluslararası düzeyde önemli bir kurum olan ILO ile Türkiye'deki ilk sosyal politika külliyatını oluşturan derginin kuruluşu aynı yıllara rastlamaktadır. Bu çalışmada 2019 yılında 100. yılına ulaşmış olan ILO ile 71. yılına ulaşmış Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi nitel araştırma yöntemiyle analiz edilmektedir. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisinin analizi tek bir yönteme başvurulamayacak kadar derinliklidir. Zira derginin ortaya çıkışı ve tarihçesi incelendiğinde hakemli bilimsel dergi olma ölçütüne göre 2003 öncesi ve sonrası, basılı dergiden internet ortamına taşınması ölçütü ele alınırsa 2009 - 2010 öncesi ve sonrası gibi farklı dönemleştirmeler yapılabilecektir. ; The Journal of Social Policy Conferences, which since 1948 has been published within the body of the Faculty of Economics, Labor Economics, and the Industrial Relations Department at Istanbul University, Turkey, has played an important part in the formation and maintenance of social policy tradition. With the stages, changes, and transformation that it has undergone from 1948 to the present, the journal offers an outstanding academic setting for research in the field of social policy in Turkey. In addition, 1948 is an important year in terms of the International Labour Organization (ILO) conventions approved by Turkey. Turkey, which ratified only one ILO convention between the years 1932 and 1946, signed 11 conventions between the years 1946 and 1959. In this context, ILO, which is an important institution at international level in the field of labor relations and social policy, and the journal that created the first social policy corpus in Turkey, were founded in the same period. In this study, ILO, which reached its 100th year in 2019, and the Journal of Social Policy Conferences, which in the same year reached its 71st year, are analyzed using qualitative research method. The Journal of Social Policy Conferences is too deep to be analyzed through a single method. This is because when the origin and history of the journal is examined, it is clear that different periodizations can be made (e.g before and after 2003 according to the criterion of being a peerreviewed scientific journal; before and after 2009-2010 based on the criterion of transfer to the internet environment from the printed journal).
Avrupa Ekonomik Toplulugu'nu kuran Roma Anlasması'nın 38-47. maddeleri tarıma iliskin maddeleri kapsamaktadır. Roma Anlasması, sanayi ürünlerinde oldugu gibi, tarım ürünleri alanında da serbest dolasımı öngörmektedir. Toplulugun ortak bir tarım politikası olusturmasının ana nedeni kinci Dünya Savası sırasında ve sonrasında ortaya çıkan gıda yetersizligidir. Topluluk bütçesinin yaklasık yarısını olusturan FEOGA (Avrupa Tarımsal Yönverme Ve Garanti Fonu), 1962 yılında ortak tarım politikasının finansmanı için kurulmustur. Türkiye 1959 yılında AET'ye üyelik basvurusu yapmıs ve 2005 yılında Avrupa Birligi ile müzakerelere baslamıstır. Mevzuatın büyük bir kısmını tarım olusturmaktadır. Türkiye tarımı ile Birlik tarımı arasında büyük farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıkların basında tarımsal nüfus, isletmelerin büyüklükleri ve yapısı, tarımsal destekleme politikaları, tarımsal verimlilik gibi birçok faklılık gelmektedir. Türkiye ile Birlik tarımı arasındaki farklılıklar ve Türkiye'nin uyum için çabaları 1998 yılından itibaren düzenli olarak yayınlanan ilerleme raporlarında dile getirilmektedir. Ortak tarım politikasına uyumun Türk tarımı üzerine olası birçok etkisi olacagı öngörülmektedir. Tarım sektörünün düzene kavusacagı ve Türk çiftçisinin hayat standartlarının yükselecegi, öngörülen en önemli etkilerdir. ; The articles 38-42 of the Treaty of Rome, which founded the European Economic Comminity, contain the agricultural subjects.The treaty of Rome brings the free flow of agriculural goods like industrial goods.The main aim of the community to form a common agricultural policy was the shortage of food which appeared during and after the World War II. The FEOGA(European Agricultural Guidance And Guarantee Fund) which composes half of the community budget was founded in 1962 to finance the common agriculture policy. Turkey appealed for membership to European Economic Community in 1959 and began to negotiate with the European Union in 2005. The legislation is largely about agriculture.There are great differences between the agriculture of Turkey and the agriculture of the Union. Agricultural population, dimensions of companies, and their structure,policies of agricultural subsidies and agricultural productivity lead these differences. The differences between Turkey's and the Union's agriculture policies and Turkey's efforts for adaptation are uttered in advencement reports which have been published regularly since 1998. It is anticipated that the adaptation to common agriculture policy will have many effects on Turkish agriculture.An organized agricultural sector and higher living standards for Turkish farmer are the most important effects which are anticipated.
YÖK Tez No: 680723 ; Dünyanın yaşam kaynağının temel taşlarından biri enerji kaynaklarıdır. İnsanoğlu varoluşundan günümüze kadar enerji kaynaklarından yararlanmıştır. Bu nedenle geçmişten günümüze kadar geçen süreçte insanların bitmek bilmeyen ve sürekli daha da artan ilgisini üzerinde toplamıştır. Hatta tarihte yaşanan birçok savaşın ve katliamların asıl nedeni olmuştur. Çünkü enerjiye sadece tarım ve sanayide değil, kültürel ve sosyal ihtiyaçların karşılanabilmesi için de gereksinim duyulmuştur. Bu nedenle de her daim bağımlılığın yanı sıra elde edilmesinin zorunluluğunu da beraberinde getirmiştir. Sanayi devrimiyle birlikte enerji öncelikle askeri ve sanayi alanında olmak üzere birçok alanda önemini arttırarak hissettirmiştir. Günümüzde ise ülkeler toplumsal refahını, ekonomisini ve sürdürülebilir kalkınmalarını olumlu yönde gerçekleştirebilme hedeflerini enerji ihtiyaçlarını karşılama yoluyla ulaşabilmekte ve dış politikalarını bu yönde şekillendirip, uygulamaktadırlar. Bundan dolayı dünya siyaseti enerji üzerine şekillenmekte ve yaşadığımız yüzyılda ülkeler arasında enerji kaynaklarına sahip olabilmek için büyük bir rekabet yaşanmaktadır. Bu çalışmada enerjinin ve enerji kaynaklarının ülke çıkarları açısından önemi vurgulanmış, enerji politikaları kavramı tanımlanarak uluslararası ilişkilerde enerjinin rolü ortaya konulmuş, ABD'nin dış politika stratejilerinin oluşumu ve bu dış politika stratejilerini belirleyen temel unsurlar ele alınarak bu politikaları şekillendiren enerji kaynaklarından petrol ve doğal gaz incelenmiştir. Bu bağlamda Orta Doğu bölgesinin zengin petrol yataklarının ABD çıkarları açısından önemine değinilmiştir. Çalışmada enerji kaynaklarının uluslararası arenada gerek gelişmiş gerekse de gelişmekte olan ülkeler açısından sosyal ve ekonomik refah düzeyinin yükseltilmesinde ve bu arenada söz sahibi olabilmek adına bu kaynağı vazgeçilemez bir nimet olarak gören ülkelerin başında ABD'nin geldiği savunulmaktadır. Orta Doğu'daki mücadelelere katılmak ve bu mücadeleleri kendi lehine çevirmek için çeşitli bahaneler üreterek binlerce kilometre uzakta bile olsa yine de bölge üzerinde söz sahibi olmaya çalıştığı, bölgenin yer altı zenginliklerinde hakimiyet kurmak, bölge üzerindeki sözde müttefiklerine yardım etmek ya da insan haklarının çiğnendiği, soykırımın yapıldığı gibi bahanelerin arkasına sığınarak kendi çıkarları doğrulusunda bölge üzerinde faaliyetlerini sürdürmekte olduğu ve bölgedeki tek büyük gücün sadece kendisi olması için adımlar attığı savunulmuştur. ABD'nin bölgedeki asıl amacının, koltuğa hangi başkan geçerse geçsin hiç fark etmeksizin hedeflerine ulaşmak ve enerji mücadelesinde rakip devletler karşısında kazanacağı kâr paylarını ve menfaatlerini en üst seviyeye taşımak olduğu ve bunu da Amerikan ulusunun çıkarları doğrultusunda yaptığı ve ilerisi içinde yapacağı değerlendirilmiştir. ; One of the cornerstones of the world's life source is energy resources. Mankind has benefited from energy sources since its existence. For this reason, it has attracted the endless and ever-increasing interest of people in the process from the past to the present. In fact, it has been the main cause of many wars and massacres in history. Because energy is needed not only in agriculture and industry, but also in order to meet cultural and social needs. For this reason, it has always brought with it the necessity of obtaining as well as addiction. With the industrial revolution, energy has increased its importance in many fields, primarily in the military and industrial fields. Today, countries can achieve their goals of realizing their social welfare, economy and sustainable development in a positive way by meeting their energy needs, and they shape and implement their foreign policies in this direction. Therefore, world politics is shaped on energy and in the century we live in, there is a great competition between countries to have energy resources. In this study, the importance of energy and energy resources for the interests of the country is emphasized, the concept of energy policies is defined and the role of energy in international relations is revealed, the formation of the foreign policy strategies of the USA and the basic elements that determine these foreign policy strategies are discussed, and oil and natural gas are examined from the energy sources that shape these policies. In this context, the importance of the rich oil fields of the Middle East region in terms of US interests has been mentioned. In the study, it is argued that the USA comes first among the countries that see energy resources as an indispensable blessing in order to increase the level of social and economic welfare in terms of both developed and developing countries in the international arena and in order to have a say in this arena. Even thousands of kilometers away, he tries to have a say in the region, to dominate the underground riches of the region, to help his so-called allies in the region, or to have a It was argued that he was continuing his activities in the region in line with his own interests by hiding behind excuses as was done and taking steps to make himself the only great power in the region. It has been evaluated that the main purpose of the USA in the region is to achieve its goals, regardless of which president takes the seat, and to maximize the profits and interests it will win against rival states in the energy struggle, and that it does this in line with the interests of the American nation and will do so in the future.
Avrupa Birliği, yeryüzünde ikinci dünya savaşından sonra başarılı olmuş en önemli ekonomik ve siyasal birleşme hareketidir. Başlangıçta ekonomik amaçlı olmakla birlikte ilerleyen dönemlerde siyasal birliğe dönüşüp bugünkü yapısına bürünmüştür. Bu süreçte tarım sektörü önemli entegrasyon alanlarından biri olmuştur. Başlangıçta Fransa ve Almanya arasında tarım ve sanayi sektörüne yapılan destekler konusunda ihtilaflar çıkmasına rağmen ortak tarım politikası başarılı bir şekilde uygulanmıştır. Bu çalışmada, ilk olarak Ortak Tarım Politikasının tarihsel gelişimi, geçirdiği reformlar ve tarım sektörüne uygulanan politikalar, AB tarımının finansmanı ve genişleme sürecinde yeni katılan üyelerin durumu incelenmiştir. Daha sonra Türk tarımının genel çerçevesi, AB ile karşılaştırılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular ışığında Türkiye tarımının Ortak Tarım Politikası'na uyum sürecinde ve müzakerelerde karşılaşacağı sorunlar ve dikkat çeken hususların altı çizilerek, uyumun tarımda dönüşüme olası etkileri irdelenmiştir. Sonuç olarak, Ortak Tarım Politikası'na uyum sürecinin doğru yürütülmesi halinde (mevzuat, idari ve kurumsal yapının güçlendirilmesi, kırsal kalkınmaya ve piyasa bazlı tarımın oluşumuna önem veren politikaların uygulanması) bütün olası maliyetlerine rağmen, tarımın köklü yapısal sorunlarının çözümüne yönelik ciddi kazanımların elde edileceği ve dönüşüm sürecinin ivme kazanacağı ortaya konulmuştur. ; The European Union has been successful in the earth after the second world war the most important economic and political union movement faces. Although economic progress since the period for return to political unity in the present structure was wrapped. This process of integration is important in the agricultural sector has been one of the field. In the beginning, between France and Germany in support of agriculture and industrial sector disputes Despite the common agricultural policy was implemented successfully. In this study, firstly the historical development of the Common Agricultural Policy reforms and agricultural sector is applied to his policies, the EU enlargement process and the financing of agriculture in the member state of newly examined. Then the general framework of Turkish agriculture with the EU have been analyzed by comparison. In the light of the findings of the Common Agricultural Policy in Turkey's agriculture and the integration process will face problems and pointed out in the negotiations of matters which will be underlined, the possible effects of compliance in agriculture transformation was examined. As a result, the Common Agricultural Policy towards harmonization process execution if (legislative, administrative and institutional structures to strengthen rural development and market-based agriculture's importance in the formation of policy implementation) All the possible costs, even though agriculture's deep-rooted structural problems to solve serious gains achieved and conversion process will be the impetus has been put forward.
Egemen ulus devlet teorisi 1648 Vestfalya (Westphalia) Anlaşması sonrasında uluslararası ilişkiler disiplinine girmiştir. Bu anlaşma ile uluslararası ilişkilerde anarşi ortamı bir dereceye kadar kontrol altına alınmıştır. Vestfalya Anlaşması ile devletlerin egemenliği, eşitliği ve iç işlerinde bağımsızlığı uluslararası ilişkilerde karşılık bulmuştur. Devletlerin, belirli bir coğrafi alanda, belli bir nüfusa sahip, diğer devletlerce tanınan ve egemenliğe sahip olan siyasi oluşumlar olarak tanımlanması, uluslararası ilişkiler için önemli bir noktadır. Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu'nun mirasçısı ve siyasal devamlılığı olarak, uluslararası alanda kişilik bulmuştur. Osmanlı İmparatorluğu'nun mali borçlarının Türkiye tarafından ödenmesi, bu siyasal mirasçılığın ve devamlılığın ispatı durumundadır. Bu açıdan baktığımızda, Türkiye-Afrika ülkeleri arası ilişkilerin uzun bir tarihi geçmişi ve bağları olduğu göz önünde tutulmalıdır. Afrika kıtası kültür, etnik yapı ve dil olarak oldukça zengin bir coğrafyadır. Zengin kaynakları ve sanayileşme devriminden uzak olması nedeniyle batılı medeniyetlerin özellikle 1881-1914 yılları arasında sömürgeleştirilmesine maruz kalmıştır. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısında ise dekolonizasyon süreci ile Afrika'nın modern devletleri ortaya çıkmıştır. Afrika genç nüfusu ve var olan maden zenginliğine rağmen en yoksul kıta olarak kabul edilmektedir. Hem maddi hem de insan kaynaklarının zenginliği, Afrika'nın gelişmiş ülkeler tarafından dikkat çeken bir kıta olmasına neden olmaktadır. Türkiye 2000'li yılların başına kadar göz ardı ettiği ilişkilerine özellikle "Afrika Açılım Planı" çerçevesinde önem vermeye başlamış ve Afrika ile ilişkileri farklı bir boyut kazanmaya başlamıştır. Bugün Türkiye'nin, Afrika kıtasındaki ülkelerin yeni stratejik partneri haline geldiğini söylemek mümkündür. 5 Bu çalışmanın amacı; görüşme yöntemi kullanılarak TASAM Türk Asya Stratejik Araştırmalar Merkezi ve Afrika Dış İşleri Bakanlığı verilerini kullanılarak, gelişmekte olan Afrika – Türkiye ilişkilerini genel olarak değerlendirmek ve Türkiye'nin Afrika ülkelerine yönelik dış politikasını analiz edebilmektir. Bu bağlamda çalışma, Türkiye'nin dış politikadaki duruşu, Türk dış politikasında Afrika açılımı, ekonomi, sağlık ve eğitim boyutunda Afrika ile ilişkiler ve bu ilişkilerin geleceği değerlendirilerek literatüre katkı sağlamak amacındadır. ; Sovereignty of nation-state theory has entered the discipline of international relations after the 1648 Westphalia Agreement. With this agreement, the anarchic environment has been controlled to some extent in international relations. With the Westphalian Treaty, independence in the sovereignty, equality and non interference in the internal affairs of the states has been met by international relations. It is an important point for international relations that states are defined as political entities with a certain geographical area, a certain population, and the recognition and sovereignty of other states. Turkey, as the heir of the Ottoman Empire and political continuity, has found international character. The payment of the financial debts of the Ottoman Empire by Turkey is a condition of this political inheritance and continuity. From this point of view, it should be noted that the relations between Turkey and African countries have a long historical background and ties. The African continent has a very rich geography of culture, ethnicity and language. Due to its rich resources and distance from the industrial revolution, it has been subject to colonization of western civilizations, especially between 1881 and 1914. In the second half of the 20th century, the decolonization process and modern states of Africa emerged. Africa is considered to be the poorest continent despite its young population and its wealth of minerals. The richness of both material and human resources makes Africa a continent that draws attention of developed countries. 6 Turkey has begun to attach importance to the relations it has ignored up to the beginning of the year 2000, especially in the framework of the "African Opening Plan", and has begun to acquire a different dimension to Africa. Today it is possible to say that the countries of Africa have become new strategic partners. The aim of this study is to evaluate the developing African-Turkey relations in general and to analyze Turkey's foreign policy towards African countries using data from TASAM African Institute and African Ministry of Foreign Affairs using interview method. In this context, the aim is to contribute to the literature by assessing Turkey's position in foreign policy, African expansion in Turkish foreign policy, Africa in relation to economy, health and education, and the future of these relations.
Energy has been the most contested meta since the mid-19th century. Since energy was utilized for light and heating at first and later for industrial production it has become one of the indispensable element of social and economic life. In line with the industrial and technological development, increasing energy need and consumption have become one of the indicators of power in economic, political and social areas since having political power depends on a strong economy. Also, energy is a fundamental factor in contemporary economy. Therefore, states struggle to have necessary energy resources, keep energy routes under control and access to energy easy and cheaply. Since the states do not have an equal position in energy reserves, there occurs a struggle to possess and access to energy resources. On the other hand, it has to be noted that possession of energy resources does not mean that that state has economic and political power. Since energy is an area of contesting global powers, it may lead to political, economic and social instability. It is possible to test the above statement by looking at the present and potential conflict areas in the world. Energy creates political as well as economic dependency between energy supplying and consuming countries. In order to mitigate the effects of this dependency, regional and global cooperation occurs. On the other hand, energy becoming a political tool with high economic and political cost has led states, both suppliers and consumers, to alternative energy resources. Thus, it is possible to explain why states with high levels of income from energy resources started to invest in other areas that can create income, such as tourism. Another issue is the legal and environmental problems occurring during the extraction and transportation of energy resources. Environment and environmental problems are top in the agenda of the world since the end of 21st century. Huge environmental contaminations on land and sea occurring during production and transportation of fossil fuel demonstrates the importance of the issue. In the light of all these issues, 1. International Eurasia Energy Problems Symposium has been held in 28-30 May 2015 at İzmir Katip Çelebi University by the Faculty of Economic and Administrative Sciences in order to host as an academic platform for up-to-date ideas and opinions. During the symposium, experts on the area found opportunity to express their opinions in areas of energy supply and security, alternative energy resources, legal and environmental problems, regional political and economic conflicts and contesting global powers. Definitely, hosting an international symposium is hard work. However, consecutive success makes hard work a pleasure and proud for organizers and supporters. There is no doubt that organizing conferences, meetings and symposiums necessitates team work. On the other hand, individuals and institutions who chair these teams and give support financially and morally have to be mentioned. Therefore, we thank to the rector of İzmir Katip Çelebi University, Prof. Dr. Galip AKHAN, who encouraged the symposium. Also, we thank to the dean of the Faculty of Economic and Administrative Sciences, Prof. Dr. İbrahim Attila ACAR, who cultivated fast and practical solutions to problems occurred during the organization and demonstrated patience, harmony and understanding; and to the president of the organization board Assoc. Prof. Dr. Nesrin DEMİR from the Department of International Relations, who has a ii significant share in the success of the symposium with her never-ending energy and enthusiasm. In the symposium held in 28-30 May, the participants, who sent the full texts of their work, bear the legal and academic responsibilities. During the editing process, meaning and content of their work have been kept.
Türkmenistan 1991 yılında bağımsızlığını kazanmasıyla beraber diğer bağımsızlığını kazanan devletler arasında halkın da katılımıyla ilerleme adına iyi bir performans sergilemiştir. Geçiş döneminin bir parçası sayılabilecek yapısal ve kurumsal değişim, serbest piyasanın yaratılması, özel teşebbüsün düzenlenmesi ve istikrarlı politik çerçevenin oluşturulmasını sağlamak için gerekli bir unsur olarak öngörülmektedir. Bağımsızlığım kısa bir dönem önce kazanmasına rağmen ülke değerli doğal ve insan kaynaklarını kullanarak gelişmeyi sağlamayı hedeflemektedir. Sahip olduğu büyük enerji kaynakları, petrol, pamuk üretimi ve tekstil mallan üretim kapasitesiyle ülkenin eski Sovyet Cumhuriyetleri arasında başarılı bir gelişme için güçlü bir ekonomik potansiyele sahip olduğu söylenebilir. Buna ilave tarafsızlık politikasıyla da Türkmenistan ekonomik ve sosyal gelişme önündeki engelleri yok etmeye çalışmıştır. Bu çalışma da amaç, geçiş dönemindeki Türkmenistan'ın sanayileşme çabalan için uyguladığı ekonomik reformlar çerçevesinde geliştirdiği sanayileşme stratejisini araştırmaktır. ; Since her deceleration of independence in 1991, Turkmenistan a former Soviet Socialist Republic, made a great leap forward to join the global community of nations. The structural and institutional process as part of the transition period has introduced major policies towards establishing a free enterprise market economy operating within a stable political environment. This newly independent proud country has subtantial natural and human resource base to establish in a short period of time a well developed agro industrial base and market economy. With her vast amount of energy resource, oil, natural gas and agro industrial capasity particulary in cotton production and textiles, Türkmenistan has tremendous economic potantial to make this nation a development succes among the former Soviet Republics. As has been indicated by the policy of the lidership, in addition to internal political stability, a regional strategy of peaceful co-existence through the declaration of neutrality, is an essential part of national policy to preserve sovereignty and accomplish economic development The primary intention of this thesis is about economic reforms aimed at strengthening economic self sufficency, and creating a new strategy for industrialization period of the country in transition period.
Yüksek Lisans Tezi ; Enerji kaynaklarını kendisi üretemeyen ve dışardan alım yapan ülkelerin ihtiyaçlarına yönelik politikalar belirlemesi gerekmektedir. Gelişen sanayi ile birlikte enerji ihtiyacı artmakta ve enerji ihtiyacının karşılanması için farklı enerji kaynakları aranmaktadır. Enerji kaynağına sahip olmayan ülkelerin geliştirdiği politikalar sadece dış politikanın değil iç politikanın da konusudur. Türkiye sanayisini geliştirmek adına yaptığı girişimler doğrultusunda daha fazla enerji kaynağına ihtiyaç duymaktadır. Bu ihtiyacı tek bir enerji kaynağı yerine farklı kaynaklar kullanarak karşılamaya çalışmaktadır. Bunun başlıca sebebi kendi enerji kaynağını üretememesi ve dışa bağımlı olmasıdır. Bu dışa bağımlılığının ülke siyasetini etkilememesi adına farklı kaynakları farklı ülkelerden ve farklı çalışmalarla karşılamaya çabalamaktadır. Bu çalışma ile ülkenin enerjiye olan ihtiyacı, bu konuda yapılan çalışmalar, Doğu Akdeniz'de yaşanan gelişmeler ve bunun Türkiye'nin enerji politikalarına etkilerinin incelenmesi yapılan ön çalışma ile gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu çalışma ile hem ülkenin enerji politikalarının anlaşılması hem de Doğu Akdeniz'de yaşanan son gelişmelerin enerji politikalarına etkisinin anlaşılmasına katkı sunması beklenmektedir. Ayrıca gelecekte belirlenecek enerji politikalarının perspektifi açısından da aydınlatıcı olması beklenmektedir. ; Energy sector has gained utmost importance in the lives of individuals as well as countries, especially since the Industrial Revolution. This is evident for every country and nation as energy is a central element of human existence and activities. Therefore, this places energy producing countries at the centre of economic initiatives and competitions together with energy importing nations to have a solid energy strategy and policy. Technology and human activities require more sources on the one hand, and nations and governments are adopting new policies to meet the growing demand on the other. These policies constitute the main parts of the nations in ...
ÖZETDünya genelinde insanların çoğu kentlerde yaşamaktadır. Bu durumun sonucunda yoksulluk kırdan kente taşınmıştır. Kentlere özgü ortaya çıkan bu yoksulluk türüne "kentsel yoksulluk" adı verilmiştir. Dünya'daki tüm ülkelerin mücadele etmek zorunda kaldığı yoksulluk sorununa karşı merkezi yönetimler, yerel yönetimler, ulusal ve uluslararası ölçekte hizmet veren sivil toplum kuruluşları bu konuda çalışmalarını sürdürmektedir.Çalışmanın ilk bölümünde yoksulluk, kavramsal çerçeve içinde ele alınmış; yoksulluk türleri, yoksulluğa neden olan faktörler ve yoksulluk yaklaşımları açıklanmıştır. İkinci bölümde Dünya'da ve Türkiye'de yaşanan yoksulluk ile yoksullukla mücadele yöntemleri incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise kentsel yoksulla mücadele yöntemleri Bursa kenti ölçeğinde değerlendirilmiştir. Örnek çalışma olarak Bursa'nın seçilme sebepleri şöyledir: Kent, 1950' lerden itibaren hem ülke içinden hem ülke dışından göç almaktadır. Böylece, günümüzde Türkiye'nin 4. büyük kenti olarak önemli bir ticaret ve sanayi merkezi haline gelmiştir. Kentin, tarihsel süreçte var olan kentsel yoksullukla mücadelesi hakkında yapılan çalışmaların azlığı, çalışmanın bu alanda yararlı olacağını düşündürmüştür.ABSTRACTMost people in the World, live in cities. As a result of this situation, poverty has moved from the rural to the urban. The poverty special to cities has been called as "urban poverty". Against the poverty problem that all countries in the world have to combat with, central governments, local governments, nongovernmental organizations serving nationally and internationally are continuing their activities on this issue.In the first chapter of the study, poverty is addressed in a conceptual framework; poverty types, and factors and approaches of poverty are explained. In the second chapter, poverty, and methods of combating poverty taking place on the World and in Turkey, have been examined. In the third chapter, the methods of combating urban poverty were evaluated at the Bursa city scale. The reasons for choosing Bursa, as a case study, are as follows: Since 1950, the city has allow immigration both from within the country and from abroad. So today, Bursa has become an important commercial and industrial center as the 4th largest city in Turkey. The lack of studies on the combating the urban poverty of the city in the historical process, suggests that the study will benefit on the area.
Bu makalede; genel olarak jeopolitiğin anlamı, tarihçesi ve teorileri özetlendikten sonra, Türkiye'nin jeopolitik önemi vurgulanmıştır. Jeopolitik görüş ve teoriler, Sanayi Devrindeki (1950 sonlarına kadar) ve Bilgi Çağındaki teorileri içerecek şekilde ele alınmıştır. Avrupa Birliğine giriş sürecinde Türkiye'nin karşılaştığı ve karşılaşabileceği sorunlar jeopolitik ilminin nüfus unsuru açısından irdelenmiştir ; In this article, first the meaning of history and theories of geopolitics are summarized, secondly the importance of geopolitics is stated. Geopolitics is a study or application of the influence of political and economics geography on the national and international power and foreign policy of a state. Geopolitics theories and ideas are studied including the industrial period (until the end of 1950s) and the information era. In the process of entering the European Union, the problems with which Turkey has been faced and will face in the future have been examined in the framework of population of geopolitics science.
AB SÜRECİNDE TÜRKİYE TARIMIAvrupa Birliği (AB); siyasi ve ekonomik anlamda uluslararası bir bütünleşmedir. Avrupa'da siyasi ve ekonomik bütünleşme Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun (AET) kurulmasıyla başlamıştır. 1951 yılında kurulan Avrupa Kömür ve Çelik Birliği (CECA) bütünleşme yolunda atılmış ikinci adımdır. Ekonomik yönden birleşme fikrine yoğunlaşılması sonucunda 25 Mart 1957 tarihinde Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu (EURATOM) kurulmuştur. Bu topluluklar AB'nin temelini oluşturmaktadır. 1 Ocak 1958 tarihinde kurucu altı ülke (Almanya, Fransa, İtalya, Belçika, Hollanda, Lüksemburg) tarafından imzalanarak yürürlüğe giren Roma Anlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu bugünkü adıyla Avrupa Birliği kurulmuştur. AB, Avrupa'da yaşanan savaşların tekrardan çıkmasını engellemek, ekonomi alanında yaşanan işsizlik sorunu çözmek, az gelişmiş bölgelerin kalkındırılması ve yaşam standartlarının yükseltilmeyi amaçlamaktadır.Avrupa Birliğinin İç politikalarının temeli, 'Serbest Piyasa Düzeni' oluşturmakla beraber birçok korumaya yönelik önlemler ve birlikte hareket etme prensibine önem verilmektir. Dış Politikaları ise, Topluluğun çıkarlarını temel almaktadır. Dış Politikalar; Ortak Tarım Politikaları, Ortak Ticaret Politikaları, Ortak Sanayi Politikaları ve Ortak Sosyal Politikalardan oluşmaktadır.Haziran 1993 tarihinde düzenlenen Kopenhag Zirvesinde, AB'ne üyelik koşulları belirlenmiştir. Bu koşullar üyelik için başvuran tüm aday ülkelerin yerine getirmesi gereken asgari koşullar olarak nitelendirilmektedir. Bu koşullar, siyasi, ekonomik kriterler ve müktesebat uyumu olmak üzere üç grupta toplanmaktadır.Türkiye AB ilişkileri 31 Temmuz 1959 tarihinde Türkiye'nin AETye ortaklık başvuru ile başlamıştır. Gümrük Birliği ve tam üyeliğe yönelik ilk adımlar 1 Aralık 1964 tarihinde yürürlüğe giren Ankara Antlaşması ile atılmıştır. Türkiye Avrupa Topluluğu (AT) ile 1963 yılında imzaladığı Ankara Anlaşması ve 1970 yılında imzalanan Katma Protokol ile; Topluluğa tam üyeliği amaçlanmakta ve taraflara bazı yükümlülükler getirilmektedir.Bu yükümlülüklerden birisi, Türkiye ile AT arasında emeğin serbest dolaşımı konusudur. Emeğin serbest dolaşımı konusu, Ankara Anlaşması ve Katma Protokol ile 1976-1986 tarihleri arasında aşamalı olarak gerçekleşmesi öngörülmüş olsa da bu durum AT tarafından kabul edilmemiştir. Türkiye AB' ne katılım süreci içerisindeki aday adayı ülke konumundan 1999'da düzenlenen Helsinki Zirvesi ile aday ülke konumuna geçmiştir. Ayrıca AB, bu süreçte Türkiye'nin diğer aday ülkelerle aynı şartlara sahip olacağını belirtmiştir.1923-1950 yılları arasında tarımsal KİT'ler kurulmuştur. Türkiye ekonomisinde 1960'lı yıllardan sonra planlı döneme geçilmiştir. 1960-1970 yılları arasında tarımsal girdi kullanımının teşviki ve sulama alanlarına yönelik yapılan yatırımlarla sağlanan verim artışı sonucunda destekleme alımları yapılmış ve desteklenen ürünlerin sayısı arttırılmıştır. Bu dönemde yaşanan sosyal ve siyasal istikrarsızlık, Kıbrıs Savaşı, petrol krizi ve döviz darboğazından dolayı ekonomide durgunluk yaşanmıştır. Bu gelişmeler sonucunda Hükümet önlemler almaya başlamış, 1978 yılında "istikrar programı "nı açıklamıştır. İstikrar programı içerisinde yer alan ve uygulanan önlemler; KİT açılarlını kapatmak amacıyla KİT ürünlerine zam yapılmış, ithalat zorlaştırılmış ve devalüasyon yapılmıştır. 1979 yılında uygulana yeni bir program ile KİT ürünlerine yönelik zam uygulamasına devam edilmiş, faiz oranları yükseltilmiş ve Türk Lirası yeniden devalüe edilmiştir. Enflasyona engel olunamamasından ve durgunluğun devam etmesinden dolayı 24 Ocak1980 Kararları alınmıştır. 1980 sonrası dönemde 24 Ocak 1980 Kararlarıyla; devletin tarım sektörüne sağladığı destek azalmıştır. Fiyat yoluyla desteklenen ürün sayısı, 1980 yılında 24 iken, 1981 yılında 20'ye, 1985 yılında 18'e,1990 yılında ise 10'a düşmüştür. Nisan 1994'de yaşanan ekonomik kriz nedeniyle desteklenen ürün sayısı azaltılmış Bu süreç 2001 yılı sonuna kadar devam etmiştir. 2000'li yıllara gelindiğinde etkinliğini yitiren tarım politikalarının yerini, rekabete dayalı, adil, çiftçinin gelir düzeyini yükseltmeyi amaçlayan çevreci olan daha etkin tarım politikaları almıştır. Yeni tarım politikalarının hedeflerine ulaşmak için kullanılan araç, Doğrudan Gelir Desteği Uygulaması'dır. Bu uygulama AB'nde uygulanan Tek Çiftlik Ödeme Yöntemi için temel oluşturma niteliğindedir.1980'li yıllarda AB üyelik sürecine yönelik atılan önemli adım Gümrük Birliği Anlaşması olmuştur. Gümrük Birliği sayesinde Türkiye ekonomisi AB pazarında rekabet edebilme gücünü deneme fırsatı bulmuştur. Ayrıca Gümrük Birliği ile rekabet, fikri sınai mülkiyet hakları, tüketicinin korunması gibi bir çok konuda gerçekleştirilen mevzuat uyumu sayesinde Türkiye küreselleşme sürecinde yol kat etmiştir.Türkiye toprakları içerisinde dağlık alanların geniş yer kaplamasına rağmen mevcutta tarıma elverişli alanların etkin kullanılması durumunda tarımsal üretimimiz kendimize yeterlilik düzeyini de aşarak dış ticaretimiz içinde önemli bir yere sahip olmasını sağlayacaktır.TURKEY AGRİCULTURE İN THE PROCESS OF EUROPEAN UNİONEuropean Union (EU), an international political and economic integration. Political and economic integration in Europe, the European Economic Community (EEC) began with the establishment. Founded in 1951, the European Coal and Steel Community (Ceca) towards a second step of integration. Economic aspects to the idea of combining the results concentrate on the March 25, 1957 the European Atomic Energy Community (EURATOM) was established. These communities form the foundation of the EU. On January 1, 1958 the six founding countries (Germany, France, Italy, Belgium, Netherlands, Luxembourg) signed by the Rome Treaty enters into force today with the European Economic Community was founded with the name of the European Union.EU to leave Europe to avoid repetition of recent war, the economy experienced in the field to solve the unemployment problem, to the development of underdeveloped areas and living standards are intended to be promoted.The European Union's internal policies based on the 'Free Market Order' measures aimed at protecting and creating together with many moving important principle. Foreign policy, the Community's interests are based. Foreign policies, the Common Agricultural Policy, Common Commercial Policy, Common Industrial Policy and Social Policy is made up of partners.Held on June 1993 in Copenhagen, the EU membership requirements have been identified. These conditions of all candidate countries applying for membership must meet the minimum requirements are being considered. These conditions, the political, economic criteria and the acquis compliance are to be grouped under three.EU-Turkey relations on July 31, 1959 began with Turkey's application for association AETye. Customs Union and the first steps towards full membership, which came into force on December 1, 1964 have been taken by the Treaty of Ankara.Turkey and the European Community (EC) signed in 1963 with the Ankara Agreement and Additional Protocol, signed in 1970, aimed at being a full member of the community and are parties to certain responsibilities.One of these obligations, Turkey and the EC is a matter between the free movement of labor. The issue of free movement of labor, with the Ankara Agreement and Additional Protocol between 1976 to 1986 was predicted to occur in phases, although this was not accepted by the EC.Turkey EU accession process and in what position the nominated candidate countries held in Helsinki in 1999 and became a candidate country. The EU, Turkey and other candidate countries in this process will have the same conditions stated.Agricultural state enterprises has been established between the years 1923-1950. Turkey's economy was in the late 1960s, after the planned period. Between 1960-1970 the use of agricultural input subsidies and investment in irrigation areas provided for an increase in productivity as a result of purchases made to support and increase the number of products are supported. The social and political instability experienced in this period, Cyprus, War, oil crisis and recession in the economy has experienced due to foreign exchange bottlenecks. As a result of these developments the Government has started to take measures, in 1978, "stabilization program" for oxychlorination. Stabilization program in place and implemented measures, in order to close açılarlını Kit Kit allowance made products, imports have been customized and made devaluation. Kit with a new program implemented in 1979 hike application was continued for products, interest rates raised and the Turkish lira was devalued again. Prevent inflation and recession because of the ongoing 24th Ocak1980 decisions taken. In the period after 1980 to January 24, 1980 Decision of the State to provide support to the agricultural sector has declined. The number of supported products through the price in 1980 was 24 in 1981 to 20 in 1985 to 18 in 1990, while 10 declined. April 1994 due to the economic crisis reduced the number of supported products until the end of this process has continued in 2001. When it comes to events in the 2000s to replace lost agricultural policy, competitive, fair, aiming to raise the income level of farmers with environmentalists was more effective agricultural policies. New agricultural policy tools used to achieve their goals, Uygulaması'dır Direct Income Support. This application of EU Single Farm Payment Methods applied for the basic building characteristics.In the 1980s, the important steps taken towards EU membership process has been the Customs Union Agreement. Customs Union with Turkey's economy to compete in the market power of the EU had the opportunity to experiment. Moreover, the Customs Union with the competition, intellectual and industrial property rights, consumer protection legislation is carried out a lot about the way the process of globalization has come through Turkey.Turkey in the mountainous area of land available in spite of the large space to be used effectively in the case of arable fields, our agricultural production ourselves in our foreign trade to exceed proficiency levels also have an important place will ensure that .
Uluslararası İlişkiler disiplininde her devletin milli gücünü meydana getiren bir takım unsurlar vardır. Bunlar nüfus, milli kültür, coğrafya, doğal kaynaklar, ekonomik güç, askeri güç ve diplomatik güçtür. Konumuzu en çok ilgilendiren ekonomik ve askeri güç daha detaylı olarak ele alınıp incelenecektir. Bu tez Federal Almanya Cumhuriyeti'nin ekonomik gücünün 1990-2018 yılları arasında askeri güce nasıl dönüştürüldüğünün analizini içermektedir. Tez çalışmasında Neorealist bir yaklaşım ve Askeri-Endüstriyel model benimsenmiştir. Çalışmamızda ekonomik güç ve askeri güç kıyaslamaları yapılarak gerek Almanya hakkında gerekse de diğer büyük güçler kıyaslanmış, elde edilen verilerin sonuçlarına göre değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca Almanya'nın ekonomik gücünün askeri güce oranla daha belirgin olduğu ve akıllı güç unsurları gözetilerek özellikle dış politika stratejilerinin buradan hareketle belirlendiği sonucuna varılmıştır. 1990'lardan günümüze kadar olan zaman dilimi incelenmiş ve buradan hareketle güç projeksiyonları değerlendirilmiştir. ; In the discipline of International Relations, there are several factors that make up the national power of each state. These are population, national culture, geography, natural resources, economic power, military power and diplomatic power. Economic and military power, which is of the utmost importance to us, will be discussed in more detail. This thesis includes an analysis of how the economic power of the Federal Republic of Germany was transformed into military power between 1990-2018. In the thesis study, a Neorealist approach and Military-Industrial model are adopted. In our study, economic power and military power comparisons were made and compared with both Germany and other major powers, and evaluations were made according to the results of the obtained data. In addition, it is concluded that the economic power of Germany is more pronounced than military power and that foreign policy strategies are determined by taking into consideration the factors of intelligent power. The time period from 1990s to the present has been examined and power projections have been evaluated.
