Suchergebnisse

Türkiye, demokrasinin siyasal olmayan bir takım güçler tarafından kesintiye uğraması sorununu dönem dönem yaşamış bir ülkedir. Bu bakımdan demokrasinin kurumsallaşması konusu, üzerinde incelikle durulması gereken bir konudur. Demokrasinin kurumsallaşmasının sosyolojik temellerinin ortaya konulması ve siyaset bilimi çerçevesinde incelenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada da bu amaçlanmıştır. Bu anlamda, çalışmanın birinci bölümünde; araştırmanın amacı, konusu ve kapsamı ile ilgili genel bilgiler verilmiş; ikinci bölümünde, kurum ve kurumsallaşma kavramları üzerinde durulmuş, bu kavramların demokrasi ile bağlantısı incelenmiştir. Üçüncü bölümünde, demokrasi kavramı açıklanmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümünde, demokrasinin kurumları belirtilerek, kurumsallaşmasının teknik boyutlarına değinilmiş ve demokrasinin kurumsallaşmasının kriterleri ortaya konulmuştur. Çalışmanın beşinci bölümünde, söz konusu kriterler ekseninde, 1982'den sonra Türkiye'de demokrasi konusu incelenmiştir. Çalışma, tarihsel anlamda ?1982'den günümüze? olarak, coğrafî anlamda ?Türkiye? ile sınırlandırılmıştır. Türkiye'de 1980 müdahalesinden sonra getirilen 1982 Anayasası'ndan sonra yeni bir anayasa yapılmadığı için ve demokrasinin yakın tarihteki kurumsal durumunu tartışabilmek için bu çalışmada 1982'den sonraki Türkiye incelenmektedir. İyi bir yönetim biçimi olarak benimsenen demokrasinin nasıl daha kurumsal, daha istikrarlı hale gelebileceği, işlevselliğinin nasıl daha da artırılabileceği, toplumsal kurumlar içerisindeki yerinin araştırıldığı bu çalışma, kesintisiz bir demokrasi modeli uygulama konusunda katkı sağlayabilir. Anahtar Kelimeler: Kurum, Kurumsallaşma, Demokrasi, Kurumsal Demokrasi, İstikrar ; Turkey is a country which cyclically experienced the issue that her democracy process was interrupted by several unpolitical powers. In this context, the institutionalization of democracy is a topic which should be meticulously handled. The sociologic basis of the institutionalization of democracy should be put forth and analyzed in accordance with political science and this is the principal aim of this study. In the first part, general information related to the aim, subject and the scope of the study are given. The second part focuses on the concepts of institution and institutionalizing and their tie with democracy is analyzed. The concept of democracy is explained in the third part. The forth part points out the institutions of democracy, mentions the technical dimensions of the institutionalizing and introduces the criteria of the institutionalization. The fifth part deals with the developments in Turkish democracy of post-1982 in the axis of the mentioned criteria. This study is limited with ?from 1982 to present time? in historical sense and ?Turkey? in regional sense. In order to discuss the institutional status of democracy in the near history, Turkey of post-1982 is analyzed in this study as no new constitution was prepared after the constitution of 1982 which was presented following the military intervention of 1980. This study dealing how to increase the stability of democracy which is accepted as one of the best polity more, increase its functionality and define its place in the social institutions may have contributions to an uninterrupted democracy model. Key Words: Institution, Institutionalization, Democracy, Institutional Democracy, Stability

Bu makalenin temel amacı, küresel ve bölgesel düzeyde etkin devletlerin, nüfuz alanı oluşturmak için kullandıkları araçları analiz etmektir. Bu çerçevede, hegemonya kavramı değerlendirilmekte ve doğrudan baskı uygulamanın ötesinde faaliyet gösteren kurumsal ve kültürel yapılar irdelenmektedir. Hegemonya kavramı, uluslararası ilişkiler literatüründe köklü bir paradigma olarak, tek taraflı dayatmaların yetersizliğine vurgu yapmaktadır. Hegemonya niteliğinde güç ise, paylaşıma açık olan veya dengesizlikleri ortaya koymayan stratejik bir güç özelliği gösterir. Bu çerçevede kurumsallaşma, küresel ölçekte hegemonya oluşturmanın temel stratejik adımı niteliğindedir. Bölgesel devletler ise, çeşitli unsurları organize edere, güçlerini pekiştirme arayışındadırlar. Bu çalışmada her iki düzeydeki devletlerin izledikleri stratejiler ele alınarak, çok kutuplu dünya düzeninin dinamikleri değerlendirilmiştir. The main purpose of this article is to analyze the tools that active states at the global and regional level use to create the domain of influence. In this framework, the concept of hegemony is assessed and institutional and culutral structures that operate beyond direct oppression are examined. The concept of hegemony emphasizes the inadequacy of unilateral imperatives as a rooted paradigm in the literature of international relations. The power of hegemony is a strategic power feature that is open to sharing or does not introduce imbalances. In this context, institutionalization is the main strategic step creating hegemony on a global scale. On the other hand, regional states, seek to reinforce their powers by organizing various elements. In this study, the dynamics of the multi-polar world order were evaluated by considering the strategies that the states at both levels were following.

Bu çalışma henüz son dönemde yoğunluk ve çeşitlilik kazanan Türkiye ve Latin Amerika ülkeleri arasındaki ilişkilerde sürükleyici temel motivasyonları anlamayı amaçlamaktadır. Öncelikle, tarihsel ve teorik çerçevede Türkiye'nin Latin Amerika yaklaşımı tartışılmaktadır. Sonrasında, son dönem Türkiye ve Latin Amerika bölgesindeki siyasi, ekonomik ve kültürel ilişkilere kurumsal nitelik kazandıran belirli aşamalar derinlemesine incelenmektedir. Bu aşamaları inceledikten sonra liberal tercihlerin bölge ve Türkiye arasındaki ilişkilerin gelişmesi ve adım adım derinleşmesindeki temel faktörler olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle bölge ile Türkiye arasında kurumsallaşan ilişkilerin temelini liberal yönelimin oluşturduğu savunulmaktadır. Ayrıca, Türkiye'nin son dönem Ortadoğu yaklaşımında realist kaygıların belirleyici etkisini düşündüğümüzde Latin Amerika'daki liberal motivastona dayalı aktivism bir devletin dış politikasında realist ve liberal politikaların aynı zamanda gelişebileceğini kanıtlamaktadır. Son bölümde liberal anlayışın Türkiye ve Latin Amerika arasındaki karşılıklı ilişkilerin kurumsallaşmasındaki hayati rolü yeniden vurgulandıktan sonra, bu yaklaşımın somut sonuçları Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) dönemindeki ekonomik veriler ışığında sunulacaktır. ; This study attempts to understand the basic motivations in the relations between Turkey and Latin American countries, which have currently intensified and diversified. Initially, historical and theoretical discussion on Turkey's Latin American approach is proceeded. Afterwards, certain processes that confer institutional-legal status to the current political, economic and cultural relations between Turkey and Latin American region are throughly examined. Having analyzed these stages it is seen that liberal preferences are the leading factors on improving and gradually deepening relations between Turkey and this region. Therefore, it is possible to contend that liberal orientation constitutes the basis of institutionalized relations between the region and Turkey. Liberally-motivated activism in Latin America also proves that realist and liberal policies can be concurrently advanced in any state's foreign when considering determinant impact of realist concerns on Turkey's recent Middle Eastern approach. In the final section, after reemphasizing the essential role of liberal undertstanding on the institutionalization of mutual relations between Turkey and Latin America this approach's concrete results will be displayed through economic data gathered during the period of Justice and Development Party (JDP).

Kurumsallaşma, her konuda iletişim ve karşılıklı etkileşimin sağlandığı, kuralların egemen olduğu yapıları ifade etmektedir. Profesyonel yönetimin etkin olduğu, görev tanımlarının ve dağılımlarının yapıldığı, iş yapış şekilleriyle ilgili standartların belirlendiği, kurumun sürekliliğin sağlandığı ve çalışanların uyum içerisinde çalıştığı bir yapıyı ifade etmek için kurumsallaşma kavramı kullanılmaktadır. Kurumsallaşma sürecini tamamlayan kurumların daha şeffaf, hesap verebilir ve katılımcı bir anlayışla yönetileceği ifade edilebilir. Kurumsallaşma ile birlikte belediyelerde kurumsal süreklilik sağlanarak, yönetimlerin gelecek seçimden sonrada hizmete devam edebilmelerinin önü açılabilecektir.Son yıllarda özel veya kamu farketmeksizin kurumların birçoğu kurumsallaşmaya önem vermeye başlamışlardır. Ancak Türkiye'deki literatür incelendiğinde belediyelerde kurumsallaşmaya yönelik yeterli çalışma olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle belediyelerde kurumsallaşmaya etki eden faktörlere alan araştırması kapsamında değinilerek bu konudaki çalışma eksikliğini gidermek için bu tür bir çalışmaya gereksinim duyulmuştur. Bu tez, kurumsallaşmaya etki eden faktörlerin belediyelerdeki durumunu ve uygulanabilirliğini belirlemeye yönelik teorik ve ampirik bir araştırmadır.Tezin amacı, belediyelerde kurumsallaşmaya etki eden faktörleri ortaya koyarak, bu faktörlerin belediyelerde ne ölçüde uygulandığını tespit etmektir. Tezin kapsamında kurumsallaşmaya etki eden gerek özel gerekse kamuda genel olarak kabul edilen faktörler açıklanarak bu faktörler belediyeler özelinde incelenmiştir. Teorik açıklamaların uygulamadaki yansımalarını analiz edebilmek amacıyla da alan araştırması yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul Avrupa Yakası sınırları içerisinde bulunan bir ilçe belediyesinde çalışan; memur, sözleşmeli personel, iştirak personeli ve işçiler oluşturmaktadır. Araştırmanın ve modellemenin bu ilçe belediyesi özelinde gerçekleştirilmesiyle köklü geçmişinin ve aynı siyasi parti tarafından çok uzun süredir yönetiliyor olmasının kurumsallaşmasına olumlu yansıyıp yansımadığının tespit edilmesi de hedeflenmiştir. Araştırmada yöntem olarak anket kullanılmıştır.Araştırmanın bulgularından, kurumsallaşmanın belediyeler için kritik önem arz ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcılardan alınan verilere göre çalışanların kurumun denetim ve mali sistemi hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve bu konular hakkında daha fazla bilgilendirilmeleri gerektiği görülmüştür. Ayrıca çalışanların iç denetim ve bütçe hazırlama süreçlerinde daha aktif rol almaları gerekliliği de tespit edilmiştir. Liyakatsizliğin kurumda aşılması gereken en önemli sorunlardan olduğu görülmüş, işe alımlarda ve terfilerde yazılı sınav usulünün şeffaf, tarafsız ve hesap verebilir çerçevede yapılması ve sözlü mülakat usulünden vazgeçilmesi bu sorunun çözümüne öneri olarak sunulmuştur. Çalışmanın belediyelerde kurumsallaşma konusunu derinlemesine bir bakış açısıyla irdelemesi çalışmayı önemli kılan bir unsurdur. Tezde son olarak, kurumsallaşma konusunda gelecekte çalışma yapacak araştırmacılar için bir takım önerilere yer verilmiştir. --- Institutionalization refers to the structures in which communication and mutual interaction are provided and rules are dominant. It refers to the structure in which professional management is effective, job descriptions and distributions are made, standards regarding the way of doing business are determined, the institution is maintained and its employees work in harmony. It can be stated that the institutions that have completed the institutionalization process will be managed with a more transparent, accountable and participatory approach. Along with institutionalization, institutional continuity will be provided in municipalities, and it will be possible for administrations to continue to serve after the next election.In recent years, many institutions have started to attach importance to institutionalization regardless of whether they are private or public. However, it was determined that not enough efforts to institutionalize the municipality reviewing the literature in Turkey. For this reason, such a study was needed to address the lack of work on this issue by addressing the factors affecting institutionalization in the municipalities. This thesis is a theoretical and empirical research aimed at determining the situation and applicability of factors affecting institutionalization in municipalities.The aim of the thesis is to identify the factors that affect institutionalization in municipalities and to determine to what extent these factors are applied in municipalities. Within the scope of the thesis, the factors that affect institutionalization, both private and publicly accepted, have been explained and these factors have been analyzed by municipalities. Field research was also conducted to analyze the reflections of theoretical explanations in practice. The sample of the research is working in a district municipality within the borders of Istanbul European Side; civil servants, contracted personnel, participation personnel and workers. It is also aimed to determine whether the rooted past and the fact that the long-run ruling by the same political party has had a positive effect on the institutionalization by conducting the research and modeling for this district municipality. The survey was used as a method in the research.From the findings of the research, it was concluded that institutionalization is critical for municipalities. According to the data to be taken, the employees should be sufficient about the audit and financial system of the institution and they should be informed about these issues. In addition, it was determined that employees should take a more active role in internal audit and budget preparation processes. Injustice appears to be one of the most important problems to be overcome in the institution, and in recruitment and promotion, the written examination procedure should be carried out in a transparent, impartial and accountable framework, and the oral examination should be abandoned. Studying the issue of institutionalization in the municipalities from an in-depth perspective is an important factor for the study. Finally, there are some suggestions for future researchers on institutionalization.

Bu çalışma, ülkemizde 19. yüzyılın ortalarında kurulmaya başlayan müzelerin günümüze kadar niçin yeterli gelişimi gösteremediği; müzeciliğin bizde batıdan neden farklı olduğu gözleminden hareketle tasarlanmış, kurumsalcı bakış açısıyla bu kurumlar anlamaya ve açıklanmaya çalışılmıştır. Buna göre, (a) bir kurum olarak müzeciliğin ve müzelerin ülkemizde (Osmanlı ve Türkiye) nasıl ortaya çıktığı, (b) batıdan ithal edilen ve yerel kurumsal bağlamda meşru olmayan yeni bir kurumun nasıl bir kurumsallaşma süreci geçirdiği, bu süreçte kurumsal baskıların yön ve şiddetinin ne olduğu ve bunlarla nasıl başa çıkılabildiği, (c) bu süreçte -eğer var ise-hangi aktör(lerin)ün, nasıl bir rol üstlenmiş olabileceği sorularına yanıt aramak araştırmanın amacını oluşturmuştur. ; In this study, why the museums that started to be established in the middle of the 19th century in our country cannot show enough development until today; designed to observe why museums are different from the west in our country, these institutions have been tried to be understood and explained with based on Institutional Theory. Accordingly, (a) the museums and museology in our country as an institution (the Ottoman Empire and Turkey) how it turned out, (b) what kind of institutionalization process is being imported from the west and a new form which is not legitimate in the local institutional context; what is the direction and intensity of institutional pressures in this process and how to deal with them, (c) the purpose of the research was to seek answers to questions of what actor(s) might have played a role in this process.

1960 ve sonrasında çevre, örgütsel analizde önem kazanmaya başlamış ve çevrenin örgütlerin yapı ve işleyişine etkisini inceleyen yeni yaklaşımlar doğmuştur. Bu yaklaşımlardan biri olan kurumsallaşma yaklaşımı, örgütlerin yapı ve davranışlarının sadece pazar ve piyasa talepleri tarafından değil aynı zamanda kurum niteliğindeki baskı ve beklentiler tarafından da etkilendiği ileri sürmüştür. Bu bağlamda örgütün çevresini teknik ve kurumsal çevre olmak üzere iki ayrı kategoride ele almıştır. Örgütler bir yandan faaliyetleri ve iş performansları gibi konuların çerçevelediği teknik çevrenin diğer taraftan kurum haline gelmiş çeşitli baskı ve beklentilerin etkisindedir. Bu çalışmanın amacı Afyon mermer sektörünün kurumsal bağlamını, kurumsallaşma sürecini incelemektir. Son yirmi yıldır yaygınlaşan ve Afyon ekonomisi için önemli bir faaliyet alanı olduğu bilinen mermer işletmeciliğinin ve bu sektörün kurumsal çevresi ve kurumsal dinamikleri, yine son yirmi yıldır örgüt teorisinde sıkça kullanılmaya başlayan kurumsal teorinin öngörüleri ışığında incelenecektir. ; In 1960 and afterwards environment got importance in organizational analysis and new approaches that considering the effects of environment on organizations' structure and operation appeared. Institutionalization approach, one of these approaches, claim that organizations' structure and behaivors are effected not only by market demands but also by pressures and expectations in the form of institutions. In this context, it considers organizations' environment in two different categories: technical and institutional environment. Organizations are effected by its technical environment which is framed by its activities and task performance on the one hand, and they are effected by different kinds of pressures and expectations that become like institution on the other hand. The aim of this study is to analyze the institutional context and the process of institutionalization for marble sector in Afyon. The institutional environment and institutional dynamics of the marble enterprise, which is getting widespread for last 20 years and known as an important field for the economy of Afyon, and the marble sector is examined in the lights of institutional theory that is used freguently for last 20 years in the organization theory.

İkinci Dünya Savaşından sonra uluslararası hukukta meydana gelen en önemli gelişme, devletler arası İlişkilerin kurumsallaştırılmasını sağlayan uluslararası örgütlerin ortaya çıkmasıdır. İşlevselliği ve geniş kapsamlı faaliyetalanı ile Birleşmiş Milletler, kendisinden sonraki örgütlenmelerin öncüsü olmuştur. Uluslararası kurumsallaşmanın önemli bir parçası olarak Güvenlik Konseyi, bütünüyle eksiksiz bir kurum olmasa da,Birleşmiş Milletlerin kurumları arasında öne çıkmıştır. Güvenlik Konseyi Demir Perde yıkılıncaya kadar çok aztartışma konusu olmuştur. Ancak, uluslararası toplumun devlet dışı aktörler gibi yeni ve zor tanımlanır hadiselerle karşı karşıya kalarak farklı bir evreye geçmesi ve Güvenlik Konseyi'nin, kural koyucu bir kimliğe bürünerek söz konusu hadiselere karşı aktif tutum takınması, egemen devletlerin işbirliğini kolaylaştırmak için kurdukları sistemin, onların aleyhine bir yöne yönelmesi nedeniyle reform taleplerine konu olmaya başlamıştır. Böylece siyasetçilerin kullandığı bir mekanizma olarak hukuk, ulusal ve uluslararası düzeyde, yeniden çok zor bir görev üstlenmek zorunda bırakılmıştır. ; One of the most Umportant changes in Unternational law order since WW II has taken place with in the area of institutionalization of states' relationship that has given rise to Unternational organizations. Characterising subsequent ones in their own activity of fields, the United Nation (UN) has become the leader of the subsequent Institutions by establishing a functional and far reaching system for maintaining the international peace and security. As one of the key Unstitution of international institutionalization, the Security Council has stand out with the role which has designed in the Charter, one may claim that it has not been thoroughlydone. The Security Council has rarely been a topic on agenda of Unternational community until the end of theperiod of the Iron Curtain. Together wUth the transformation of Unternational communUty by confronting newchallenges, such as non-state actor phenomenon, that have moved Unternational community into a dixerentstage of impetus on the one hand, and the Security Council's active deployment over the new challenges, as if it was a law maker on the other, the cooperatUon system established sovereign state turns into them that callsurgent reform especially for the Security Council. One more time the law as a machinery of politicians in bothnational and international level is invited for a conundrum.

Sivil toplum örgütlerinin örgütsel performansı ile ilgili çalışmalar; sivil toplum, kâr amacı gütmeyen, vakıf, hükümet dışı, dernek, üçüncü sektör ve devlet dışı terimleri kullanılarak yazınlar incelendiğinde, araştırma sayısının oldukça az olduğu görülmektedir. İlgili yazınlarda, sivil toplum örgütlerinin örgütsel performanslarının, organizasyonlar açısından oldukça önemli kurumsallaşma düzeyi ve kurumsal yönetişim uygulamaları ile aralarındaki ilişkiler yerine; başka faktörler ile ilişkilerini gösteren çalışmalar mevcuttur. Sivil toplum örgütlerinin, örgütsel performansları üzerinde kurumsallaşma düzeyi ve kurumsal yönetişim uygulamalarının ne kadar etkileri olduğunun anlaşılabilmesi için araştırma yapılması gerekliliği neticesinde; sivil toplum örgütlerinden kurumsallaşma düzeyi ve kurumsal yönetişim uygulamalarının boyutları arasında yer alan şeffaflık, etkin iletişim, her bireyin yönetime katılıma hakkına açık olma hallerini benimsemiş, kısacası topluma karşı duyarlı olduğunun ve toplumdaki bireyleri önemsediğinin göstergesi sayılabilecek günümüzün en yaygın ve erişilebilir iletişim araçlarından genel ağ sayfasına ve elektronik posta adresine sahip sivil toplum örgütleri üzerinde araştırma yapılabileceği düşüncesi üzerinde durulmuştur.Bu düşünceden hareketle, araştırmanın Türkiye'deki durumu gösterebilmesi için herhangi bir ayrım yapılmaksızın; Sivil Toplumla İlişkiler Genel Müdürlüğü ve Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından genel ağ sayfaları aracılığıyla faal oldukları toplumla paylaşılmakta olan dernekler ve vakıflar ile ilgili mevzuata tabi 126,531 sivil toplum örgütünden, faal genel ağ sayfasına ve elektronik posta adresine sahip olduğu belirlenen 6,988 sivil toplum örgütüne yönelik, genel ağ üzerinden anket uygulamasına dayalı araştırma gerçekleştirilmiş olup araştırmaya kısmen katılım gösterenler de dahil olmak üzere toplam 718 sivil toplum örgütü katılmıştır. Araştırma neticesinde, anketin tamamına katılım gösteren 287 sivil toplum örgütünün verileri değerlendirilmiş ve sivil toplum örgütlerinin performansları üzerinde kurumsallaşma düzeyinin ve kurumsal yönetişim uygulamalarının anlamlı ve pozitif etkileri olduğu sonucuna varılmıştır. --- Some studies have been carried out on the basis of civil society organizations; when all the literature involving civil society, non-profit, foundations, non-governmental, associations, the third sector, and non-state terms are analyzed, the number of researches appears to be quite low. In the literature concerned, the co-relations between the organizational performance of the civil society organizations and other factors are displayed; instead of its relation to institutionalization level and corporate governance practices which are very important when it comes down to an organization.In the framework of the research necessary for the understanding of just how much effect corporate governance has on the organizational performance of the civil society organizations; the transparency present between the dimensions of institutionalization level and corporate governance, practices the effective communication, the adoption of the idea that every individual is in an open state to the right of joining the management, in short, the key point of all this, is the conscience that studies can be conducted on all civil society organizations that possess the most common and accessible type of communication tools such as an internet website and an e-mail address, signs that such an organization is sensible to the society and caring towards each and every individual in that society.Based on this viewpoint, without any distinctions made so that the findings convey the current situation in Turkey, a study based on a survey app has been conducted through the internet: out of the 126,531 civil society organizations in accordance with the legislation released by the Directorate General for Relations with Civil Society and the Directorate General of Foundations through general network pages shared with the community they are acting in, the study was intended for the 6,988 civil society organizations that possess a functioning website. This equals to a participation total of 718 civil society organizations including the ones who have partly participated. As a result of the studies conducted, the data of all 287 civil society organizations that saw the survey to completion were evaluated; it was concluded that institutionalization level and corporate governance practices have quite the positive and significant effect on the performance of these nongovernmental organizations.

Neoliberal Kurumsalcılık, uluslararası ilişkiler teorisinde İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra liberal-idealist politik paradigma fikirlerini geliştiren bir okuldur, uluslararası siyasi kurumların, devletlerin uluslararası ilişkilerde başarılı bir şekilde işbirliği yapmalarına izin verebileceğini savunmaktadır. Neoliberal Kurumsalcılık yaklaşımı özellikle Batı Avrupa ülkeleri arasında gerçekleşen işbirliğini ve bütünleşme sürecini açıklayıcı bir niteliğe sahiptir. Fakat bölgesel kurumsallaşma dinamiklerinin zayıf olduğu bir bölge olan Orta Asya'nın istikrarsız bölgelere yakınlığı ve bölge içinde süregiden çatışmalar hem Orta Asya devletleri için hem de bölgeye komşu devletler için bir tehdit oluşturmaktadır. Bu bakımdan, tezin temel amacı, Neoliberal Kurumsalcılık yaklaşımını kullanarak iki farklı örgütün ŞİÖ ve BRICS'in örneklerinde önemini açıklamaya çalışmaktır. ; Neoliberal institutionalism is a school in international relations theory that develops liberal-idealist political paradigm ideas after the Second World War, arguing that international political institutions can allow states to cooperate successfully in international relations. The approach of Neoliberal institutionalism is particularly descriptive of the cooperation and integration process between Western European countries. However, as a region where regional institutionalization dynamics are weak, the proximity of Central Asia to unstable regions and ongoing conflicts within the region pose a threat to both Central Asian states and neighboring states. In this respect, the main purpose of thesis is to explain the importance of two different organizations in the examples of SCO and BRICS by using Neoliberal Institutionalism approach.

Demokratik sistem için kurumsallasma önemlidir. Ancak kurumsallasmanın belli düzeyde gerçeklesmis olması bütün sorunların çözümü için her zaman yeterli olmayabilir. Türkiye'de belli düzeydeki demokratik kurumsallasmaya karsın sistem bazen sorun çözümünde islevsiz kalabilmektedir. lk bakısta sorunlar kurumsal nitelikli gözükmektedir. Her yeni anayasa yapılısında eski dönemde aksayan durumlar kurumsal açıdan yeniden düzenlenmektedir. Ama, siyasal sistemin islevselligi istenilen düzeyde saglanamamaktadır. Çalısmamızda bu durumun nedenleri arastırılmıstır. Siyasal sistemin kurumsal açıdan belli bir yeterlilige kavustugu ülkemizde sistemin islevsel olamayısının iki nedeni bulunmaktadır: kültürel nedenler, demokrasiye pozitivist bakıs ve siyasalın farklı algılanısı. ; It is important for the democratic system institutionalization. However, certain levels of corporate activity has been carried out to solve all the problems may not always be sufficient. Certain level of democratic system in Turkey against the institutional problems in the solution sometimes can be nonfunctional. At first glance, seems to qualified institutional problems. In each constitutional change, limping sides of ex-constitution rearranged regarding democratic institutions. But, functioning of political system has not been yet ensured on a desired level. This study aims to search the reasons for such problems. Political system has reached to a considerable sufficiency regarding institution however there are two reasons for mal-functioning of the system: firstly cultural reasons, secondly positivist view of democracy and different perception of political.

Bir çatışma yönetimi formu olarak uluslararası arabuluculuk, eski çağlardan bu yana yaygın biçimde kullanılan bir üçüncü taraf müdahalesidir. 21. yüzyılla birlikte, çatışmaların değişen nitelikleri, aktörlerin çeşitlenmesi ve artan uluslararası bilinç gibi nedenlerle uluslararası arabuluculuğa dair geleneksel yöntemler etkinliğini kaybetmeye başlamıştır. Bu süreçte, uluslararası arabuluculuk kuramsal ve kurumsal bazda yeniden ele alınmış ve başta çok aktörlü arabuluculuk olmak üzere, yeni yaklaşımlar, uluslararası arabuluculuğa dahil edilmiştir. Bu çalışmada, değişen arabuluculuk anlayışı incelenmekte ve bu süreçte Türkiye'nin yeni yaklaşımların kurumsal düzenlemelere dahil edilmesindeki rolü analiz edilmektedir. Çalışma, Türkiye'nin bölgesel ve küresel çapta etkin arabuluculuğun kurumsallaşması hususunda önemli bir etkiye sahip olduğunu ileri sürmektedir. ; International mediation as a form of conflict management is a third-party intervention that has been widely used since ancient times. With the 21st century, traditional methods of international mediation began to lose their effectiveness due to reasons such as changing characteristics of conflicts, diversification of actors and increased international awareness. In this process, international mediation is reconsidered on a theoretical and institutional basis and new approaches, especially multi-actor mediation, are included in international mediation. In this study, the changing concept of mediation is examined and the role of Turkey in including new approach into institutional arrangements in this process is analyzed. The study argues that Turkey has a significant impact on institutionalization of effective mediation processes in regional and global scale.

Bu çalışmanın amacı, 1836'da kurulan Hariciye Nezareti vasıtasıyla Osmanlı dış siyasetininnasıl kurusallaştığını izah etmektir. Bu çerçevede ilk olarak, klasik dönemden Hariciye Nezareti'nin kuruluşuna değin yürütülen dış politika ve diplomasi üzerinde durulmuştur. Ardından Hariciye Nezareti'nin kuruluşunusağlayan; sürekli elçilik faaliyetlerinin başlatılması, Tercüme Odası'nın kurulması, artan diplomatik meseleler ve çağdaş diplomatik usuller karşısında reisülküttabın yetersiz kalması gibi faktörler ele alınmıştır. Akabinde ise, dış politikanın kurumsallaşmasını sağlayan;HâriciyeMüsteşârlığı, Hâriciyye Mektûbî Kalemi, Tahrîrât-ı Hâriciyye Müdürülüğü, Hâriciyye Teşrifâtçılığı ve Tâbiiyet Kalemi gibi birimlerin oluşum ve gelişimleriyle ilgili çalışmalardan bahsedilmiştir. Netice olarak, Hariciye Nezareti'nin kurulması ve kurumsallaşması ile dış politikayı yönetecek bürokratik çevreninoluştuğu görülmektedir. ; The aim of this article is to explain how the Ottoman foreign policy was institutionalized with the foundation of Foreign Ministry in 1836. In this framework, first it has been examined the foreign policy and diplomacy till which is from the classical age to the foundation of Foreign Ministry. After that, it has been handled the factors which are the installation of permanent diplomatic activities, the foundation of Translation Office, insufficiency of Reisülküttapin the face of increasing diplomatic matters and modern diplomatic methods. Following, it has been mentioned the reforms providing the institutionalision of foreign policy such as Hâriciyye Müsteşârlığı, Hâriciyye MektûbîKalemi, Tahrîrât-I Hâriciyye Müdürlüğü, Hâriciyye Teşrifâtçılığıand Tâbiiyet Kalemi. As a result, it has been seen that the bureaucratic environment which administer the Ottoman foreign policy by the foundation and institutionalization of the Foreign Ministery

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Ticaret Üniversitesi Kaynakça var. ; Bu yüksek lisans tezinde 1996 yılında Çin ve Rusya'nın liderliğinde kurulan Şanghay Beşlisi'nin 2001 yılında Özbekistan'ın da bu oluşuma dahil olması sonrası Şanghay İşbirliği Örgütü'ne (ŞİÖ) dönüşümü çeşitli boyutlarıyla incelenmiştir. Çalışmada İkinci Dünya Savaşı sonrası uluslararası örgütlenmelere yönelik kapsamlı bir değerlendirme yapılmış, Soğuk Savaş dönemi ve sonrasında güç dengesi ile birlikte uluslararası sistemde meydana gelen değişimler araştırılmıştır. Söz konusu araştırma Soğuk Savaş'ın sona ermesi ile birlikte ABD'nin uluslararası sistemde tek hegemon güç olarak kaldığı hipotezi, ABD'nin bu hegemonyasına karşı çıkan ve çok kutuplu bir uluslararası sistemi savunan ülkelerin ABD ve Batı kaynaklı kurumlara gösterdikleri tepkiler ile analiz edilmiştir. Tezin örneklemini ŞİÖ oluşturmaktadır. ŞİÖ'nün bu yüksek lisans tezine örneklem oluşturma kapasitesini belirleyen dinamikler ise Rusya ve Çin gibi öne çıkan iki önemli ülkenin varlığının yanı sıra bölgedeki enerji kaynaklarının ve askeri açıdan önemli ülkelerin varlığı olarak ifade etmek mümkündür. Soğuk Savaş sonrası bölgeselleşme kavramının değerlendirildiği bu yüksek lisans tezinde ŞİÖ'nün kuruluş felsefesi, yapısı, genişleme sürecindeki temel dinamikler, üye ülkelerin askeri ve ekonomik göstergeleri değerlendirilmektedir. Ayrıca örgüt içerisinde üye ülkelere oranla ön plana çıkan Rusya ve Çin'in diğer Avrasya ülkeleri ile bağlantılı olarak ŞİÖ'ye yönelik perspektifleri analiz edilmektedir. ; In this master thesis, the transformation of the Shanghai Five founded in 1996 under the leadership of China and Russia, was examined in various dimensions. The work carried out a comprehensive assessment of international organizations after the Second World War and examined changes in the international system and the balance of power during and after the Cold War. The hypothesis that the United States (U.S.) remained the only hegemonic power in the international system with the end of the Cold War. This era was analyzed by the reactions of the countries opposing this hegemony and advocating a multipolar international system to the institutions of the U.S. and the West. The sample of work is the Shanghai Cooperation Organization (SCO). The momentum that determines the ability of the SCO to form a sample for this Master's thesis can be expressed as the presence of two prominent countries, Russia and China, as well as the presence of energy resources and militarily important countries in the region. This master thesis, which assesses the concept of post-Cold War regionalization, assesses the founding philosophy, the structure, the basic dynamics of the process of expansion and the military and economic indicators of the member countries. In addition, the perspectives of Russia and China compared to other member states of the organization are analyzed in relation to other Eurasian countries. ; İÇİNDEKİLER Özet . iv Abstract . v ÖNSÖZ . vi TABLOLAR LİSTESİ . vii KISALTMALAR . viii GİRİŞ . 12 1. ULUSLARARASI KURULUŞLARIN ROL VE FONKSİYONLARI . 16 1.1. Uluslararası Kuruluşların Felsefi Arka Planı . 16 1.2. Bölgeselleşme ve Çok Taraflılık . 20 1.3. Kurumsal Teori . 21 1.4. İşbirliği ve Çatışmanın Dinamikleri . 24 1.5. Jeopolitik Teoriler . 26 1.5.1. Kara Hakimiyeti Teorisi . 26 1.5.2. Avrasyacılık . 34 2. ULUSLARARASI KURULUŞLARIN KARAR ALMA VE UYGULAMA SÜREÇLERİ . 44 2.1. İkinci Dünya Savaşı Sonrası Güç Dengesi . 44 2.2. Hegemonya Araçları ve Farklı Yaklaşımlar . 50 2.3. Soğuk Savaş Sonrası Uluslararası Sistem . 53 2.4. Orta Asya'da Bölgesel İşbirliği Girişimleri . 59 3. ŞANGHAY İŞBİRLİĞİ ÖRGÜTÜ'NÜN KAPASİTE VE PERFORMANSI .63 3.1. ŞİÖ'nün Tarihçesi ve Felsefesi . 63 3.2. ŞİÖ'nün Kuruluşu ve Temel Amacı . 67 3.3. ŞİÖ'nün Kurumsal Yapısı . 72 3.4. ŞİÖ'nün Ekonomi Politik Kapasitesi . 74 3.4.1. ŞİÖ Üyesi Ülkelerin Enerji Kapasitesi . 74 3.4.2. ŞİÖ Üyesi Ülkelerin Askeri Kapasitesi . 78 xi 3.5. ŞİÖ'nün Dünya Siyasetindeki Yeri . 82 3.6. Rusya Perspektifinden ŞİÖ . 84 3.7. Çin Perspektifinden ŞİÖ . 87 SONUÇ . 93 KAYNAKÇA . 98

Hollanda 41.528 km2 yüz ölçümü ve 17,3 milyon nüfusu ile Avrupa'nın en küçük fakat yoğunluk olarak en yüksek ülkelerinden biridir. Ülke nüfusunun 404 bin 459'unu oluşturan Türkler, Hollanda'da yabancı kökenli nüfusu en fazla olan grubun başında gelmektedir. Ülkenin üniter bir devlet yapısına sahip olmasının yanı sıra yerel yönetimlerine oldukça fazla görev ve yetki vermesi, ülkenin yerel yönetim yapısını Türkiye karşılaştırması için dikkat çekici kılmaktadır. Türkiye'de yerel yönetimlerin özerkliği tartışmaları günümüzde de yoğun olarak devam etmektedir. Bu nedenle, hem üniter devlet yapısını koruyan hem de yerel yönetimlerine geniş yetki ve sorumluluklar veren Hollanda ile benzer özellikler gösteren Türkiye'yi genel hatlarıyla karşılaştırmak, iyi pratikleri görebilmek adına faydalı olacaktır. Bu çalışma açıklanan iki ülkenin yerel yönetimlerini ilgili literatür ve dokümanlar doğrultusunda analiz etmekte, yönetimlerdeki benzer ve farklı yönleri, iyi pratikleri belirleyerek kurumsallaşma kuramı bağlamında olası eşbiçimlilikleri tartışmaktadır. ; The Netherlands is one of the smallest but most densely populated countries in Europe, with a surface area of 41,528 km2 and a population of 17.3 million. The Turks, who constitute 404 thousand 459 of the country's population, are the first groups with the highest population of foreign origin in the Netherlands. Beside the country has a unitary state structure, its giving a large duties and powers to local governments makes it remarkable for a comparison with Turkey. The discussion of local government autonomy in Turkey continues to be trend even today. Therefore, it will be useful to compare Hollanda which protects the unitary state structure while it also gives large duties and power to its local governments and Turkey which has familiar charactheristics with it, in order to find the best practices. This study analyzes the local governments of the two countries in the light of the relevant literature and documents and identifies similar and different aspects of the administrations, best practices and discusses possible isomorphisms in the context of institutionalization theory.

Bu tezde, toplumsal tip bağlamında memur tipinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Çalışmada, devletin inşa sürecinde, kurumsallaşmasında etkin rol oynayan memurların günümüzde nasıl bir yaşam dünyası olduğu, bürokratik işleyişe bakışları, memurluk zihniyeti ele alınmaktadır. Memurun kim olduğu, kendisini nasıl tanımladığı, gündelik hayatını nasıl inşa ettiği gibi sorular etrafında ilerleyen çalışma, bir memur tipolojisi ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Bu doğrultuda çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde bürokrasinin ve memurluğun tarihsel gelişimine dair bilgiler ortaya konulmuştur. İkinci bölümde, tipleştirmenin kuramsal zemini çizilerek toplumsal tip kavramına ve çalışmanın metodolojisine yer verilmiştir. Nitel araştırma deseni dâhilinde saha çalışmasıyla şekillenen üçüncü bölüm ise, memurlarla yapılan derinlemesine görüşmelere ayrılmıştır. Teorik çerçeve ve sahadan elde edilen verilerden hareketle bir memur tipolojisi çizilmeye çalışılmıştır. ; In this thesis, it is aimed to reveal the type of civil servant in the context of social type. In the process of construction of the state, civil servants who play an active role in the institutionalization of the state, what kind of a life world is today, the view of bureaucratic operation, the mentality of civil servants are discussed. The study, which proceeds around questions such as who the officer is, how he defines himself, and how he builds his daily life, aims to uncover an civil servant typology. In this direction, the study consists of three parts. In the first chapter, information on the historical development of the bureaucracy and the civil servant was revealed. In the second chapter, the concept of social type and the methodology of the study are given by drawing the theoretical background of typization. The third section, which is shaped by fieldwork within the qualitative research design, is reserved for in-depth interviews with civil servants. Based on the theoretical framework and data obtained from the field, an civil servant typology was tried to be drawn.