Günümüzde Sivil Toplum Kuruluşları, demokratikleşmenin başlıca sebebi olmasa da, demokrasinin temel taşı olarak görülmektedir. STK'ların, devlet ile arasında çift taraflı bir ilişki bulunması, başka bir deyişle, STK'lar, devletin demokrasisini daha şeffaf bir hale getirirken devletin de sivil toplum alanındaki örgütler arası güç dengesini koruması beklenmektedir. STK'lar, devlet ve toplum arasında çok yönlü bir köprü görevi görmektedir. Yurttaşların STK'lar aracılığıyla, savunuculuk faaliyetlerine ve dolayısıyla, demokratik yönetim sürecine katılmalarının toplumsal dengeye katkısı yadsınamaz. Özellikle savunu yapan sivil toplum kuruluşlarının, Doğası gereği toplumu sosyal refah açısından dönüştürme ve politika etkileme faaliyetlerine katılmaları söz konusudur. Bu noktada, sivil toplum kuruluşlarının da hak temelli savunuculuk kavramı hakkındaki anlayışları ve toplumdaki görev ve sorulumlulukları hakkındaki yaklaşımları önem kazanmaktadır. Bu nedenle, STK'ların, karar mekanizmasının en önemli bileşenlerinden biri olan yöneticilerin, hak temelli savunuculuk perspektifinden halkla ilişkiler algısının ne olduğu, iletişim politikasını doğrudan etkileyeceği için son derece önemlidir. Çalışmada, çocuk hakları alanında savunuculuk yapan yerel STK'ların yöneticilerinin, hak temellilik ve halkla ilişkiler algıları, derinlemesine görüşme yöntemiyle ölçülmüş ve betimsel olarak analiz edilmiştir. ; Today, non-governmental organizations are seen as the cornerstone of democracy, though not a leading cause of democratization. NGOs are expected to have a bilateral relationship with the state. in other words, they are expected to make the state's democracy more transparent, while the state is expected to maintain a balance of inter-organizational power in the field of civil society. NGOs act as a multidimensional bridge between the state and society. The social balance and transformation power cannot be denied. When advocacy activities are considered as the participation of citizens in the democratic management process through CSOs. Particularly the rights-based non-governmental organizations, by their nature, have the need to transform the society in favor of social welfare and influence policy. At this point, the perceptions of civil society organizations about rights-based advocacy and their duties and responsibilities in society gains importance. Therefore, the public relations perception from the perspective of rigts-based advocacy of the NGO managers, which is one of the most important component of the decision-making mechanism of the NGO, will directly affect the communication policy of the NGO. In this study, the perceptions of rights and public relations of the executives of local NGOs advocating in the field of children's rights were measured and analyzed descriptively through in-depth interviews.
Özet: Soğuk Savaş dönemi sonrası değişen küresel ve bölge- sel konjonktür ile son dönemde keşfedilen hidrokarbon kaynakları Doğu Akdeniz bölgesinin önemini artırmıştır. Bölgede yaşanmakta olan gelişmeler Akdeniz havzasındaki enerji tablosunu olduğu gibi bölgesel dinamikleri de önemli ölçüde değiştirecek niteliktedir. Di- ğer taraftan, Kıbrıs Uyuşmazlığının denizlere yayılmasının bir sonu- cu olan bölgedeki hidrokarbon kaynaklarının paylaşılması sorunu sahildar ülkeler arasında işbirliği ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. Bu da son dönemde bölgede yalnızlaşan Türkiye'nin bölgeye ilişkin mevcut politikasını gözden geçirmesini gündeme getirmektedir. Bu çerçe- vede, Türkiye'nin sahildar ülkelerle kuracağı iyi ilişkiler ile bölgede tekrar başat duruma gelmesi, hem Doğu Akdeniz'de hidrokarbon kaynaklarının adil paylaşımını temin edecek deniz alanlarının sınır- landırılmasına yönelik bir anlaşmanın yapılabilmesini hem de diğer sorunların ulusal çıkarlarımıza uygun çözülmesini temin edecektir. Bu kapsamda Doğu Akdeniz'de sahildar devletler arasında kıta sa- hanlığı ve münhasır ekonomik bölge alanlarının sınırlandırması, 'hak- kaniyete uygun çözüme' ulaşmak maksadıyla uluslararası hukuka uygun olarak ve bütün 'ilgili durumlar' dikkate alınarak 'anlaşma' ile yapılacaktır. ; Abstract: The global and regional political atmosphere that changed after the Cold War, together with the recently discovered hydrocarbon resources, have increased the importance of the Eas- tern Mediterranean. Developments taking place in the region are of a significance that can change the energy picture in the Mediterra- nean basin as well as regional dynamics. Furthermore, the problem of sharing the hydrocarbon resources, which has resulted from the extension of the Cyprus dispute to the sea, has revealed the need for cooperation among the littoral states. Therefore, this raises the need for Turkey to review its current policy in the region which at the moment has caused Turkey to be isolated in the region. In this context, Turkey's dominant position for establishing good relations with the littoral states can facilitate the conclusion of an agreement relating to maritime delimitation which will ensure equitable sharing of hydrocarbon resources in the Eastern Mediterranean as well as provide solutions for the other issues in accordance with Turkey's national interests. In this context the delimitation of the continental shelf and exclusive economic zone between litoral states in Estern Mediteranean shall be effected by 'agreement' on the basis of inter- national law and taking account of all the relevant circumstances in order to achieve an 'equitable solution.
Bu çalışmanın Arktika ile ilgili kısmı ''From Conflict to Cooperation: Analyzing the Arctic Council as an Institution Constructing Stability'' adlı yayımlanmamış doktora tezinden üretilmiştir. ; Soğuk Savaş yıllarında daha çok askeri araçlarla gündeme gelen devletlerarası güç ilişkileri söz konusu dönem sonrası ciddi bir dönüşüme uğramıştır. Özellikle enerji kaynaklarının keşfedilmesi ve bu kaynakların belirlenen rotalarla optimum düzeyde taşınması, günümüzde devletlerin etki kapasitesini belirleyen faktörlerin başında gelmektedir. Dolayısıyla devletler ile ilgili analizlerde klasik anlamda başvurulan jeopolitik yaklaşımların aksine son yıllarda ekonomik faktörlerin öncelikli olarak değerlendirildiği, bu bağlamda bir güç unsuru olarak ekonomik araçların kullanıldığı jeoekonominin hâkim olduğu bir dönemden bahsetmek mümkündür. Doküman analizi yönteminin kullanıldığı bu çalışmada, Arktik ve Doğu Akdeniz bölgelerinde enerji kaynaklarının keşfedilmesiyle birlikte jeopolitikten jeoekonomiye doğru bir dönüşümün yaşandığına değinilmektedir. Bu bağlamda söz konusu bölgeler ile ilgili klasik anlamda rekabet yüklü jeopolitik içerikli değerlendirmeler yerine, devletlerarası işbirliği olanağının yer aldığı jeoekonomik yaklaşımın etkili olduğu iddia edilmektedir. ; Inter-state power relations were shaped by different dynamics witnessed a considerable change after the Cold War process of which military instruments were on the agenda. Notably, exploration of energy resources and transportation of the resources in question via significant routes on optimum level has been one of the underlying factors determining the impulse capacity of states. Thus, besides making reference to geopolitics so as to analyze state behaviors, it probably could be referred to a prevailing geoeconomic process affecting international relations that prioritizes economic factors and utilize them as power instruments, recently. In this paper, it is indicated that just after the exploration of hydrocarbons, geoeconomic perspective has been efficient along with geopolitics in the Arctic and Eastern Mediterranean. Within the paper, document analysis as a method scrutinizing national strategy documents of the Arctic states and assessment on energy potential pertaining to the region besides documents on energy potential of the Eastern Mediterranean and bilateral agreements has been utilized. In the light of geoeconomic perspective it is asserted that owing to economic opportunities existing in both regions a cooperative process which mutual gains/interests are prioritized among actors could be referred besides hard competition caused by power politics. In this context, right along with confrontation and conflict among states, it is argued that there may be cooperation as well. Consequently, although the impact of geopolitical competition among the actors is undeniable, the geoeconomic approach which includes the possibility of interstate cooperation, is also claimed to be effective.
Danışman: Alihan Limoncuoğlu. ; Türkiye terörle mücadele ederken birçok sorunla karşılaşmaktadır. Bu sorunlardan en önemlisi sınır güvenliğinin terörle mücadeleye etkisidir. Sınır güvenlik seviyesi yüksek olduğu takdirde terörle mücadelede birçok sorun minimize edilecektir. Türkiye'nin sınır güvenliğini etkileyen birden fazla faktör bulunmaktadır. Bu faktörler ayrı ayrı değerlendirilmesiyle birlikte terörle mücadele de profesyonel sürece geçmenin gerekliliği belirtilmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde; ulusal ve uluslararası bağlamda gündemde olan sınır güvenliği, terörizm, terörle mücadele kavramı ve profesyonelleşme kavramları açıklanmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde Türkiye'nin mevcut sınır güvenliği durumu ele alınırken; kurumlar arası koordinasyon, jeopolitik konum, komşu ülkelerle ilişkiler, sınır güvenliği süreçleri, sınır güvenliği yaklaşımları ve son olarak sınır güvenliğinde yaşanılan sorunlara değinilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde; Türkiye'nin sınır güvenliği konusunda komşularıyla olan sınırları tartışılmış ve sınır kapılarında karşılaşılan sorunlar anlatılmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümünde sınır güvenliği ile terörle mücadele kavramları çerçevesinde, profesyonel yaklaşımın getirileri ele alınmıştır. Çalışmanın beşinci bölümünde Türkiye'nin sınır güvenliğine ve terörle mücadelesine katkı sağlayacak teknolojik çalışmalar ele alınmıştır. Çalışmanın altıncı bölümünde; Türkiye'nin sınır güvenliğini etkinliğini arttırmak unsurlara karşı yaptığı operasyonlar ele alınmış olup; bu operasyonların etkinliği ele alınmıştır. ; Turkey is facing many problems while fighting terrorism. The most important of these problems is the impact of border security on the fight against terrorism. If the level of border security is high, many problems in the fight against terrorism will be minimized. There are multiple factors affecting Turkey's border security. Together with the evaluation of these factors, the necessity of the professional process in combating terrorism is mentioned. In the first part of the study; The concepts of border security, terrorism, the concept of combating terrorism and the concept of professionalization are explained in the national and international context. Turkey's current border security situation in the second part of the study when discussing; inter-agency coordination, geopolitical position, relations with neighboring countries, border security processes, border security approaches and finally problems in border security were addressed. In the third part of the study; Turkey's borders with its neighbors on border security were discussed, and problems encountered in the border gates were described. In the fourth part of the study, within the framework of border security and anti-terrorism concepts, the returns of the professional approach were discussed. In the fifth part of the study Turkey's border security and technological studies will contribute to the fight against terrorism were discussed. In the sixth part of the study; Turkey's cross-border operations to defuse factors which threaten its border and national security were discussed, and the effectiveness of these interventions were taken into consideration.
Küreselleşme sürecinde ulus-devletin sorgulanır hale gelmesi ve zayıflaması, bilgi teknolojileri ve iletişim ağlarının gelişimi ile birlikte şehirlerin ve yerel yönetimlerinin uluslararasılaşmasını doğurmuştur. Yerel yönetimler, yerel dış politikaları doğrultusunda şehir diplomasisi yürütmekte ve şehirlerinin çıkarlarını uluslararası alanda savundukları gibi şehirlerarası dayanışma sağlayarak küresel barışa ve sorunların çözümüne katkı sağlamaktadırlar. Şehir diplomasisi alanında Türkçe kaynak yetersizliği tez çalışmasının motivasyonel zeminini oluşturmaktadır ve tez çalışması şehir diplomasisi kavramı üzerinden kurgulanmıştır. Bu bağlamda tez çalışmasının amacı, şehir diplomasisinin kavramsal çerçevesini oluştururken şehirlerin diplomasi alanındaki potansiyel rollerini ortaya koymak ve İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki durumunu analiz etmektedir. Çalışmanın oluşturulmasında nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışma sırasında kavramsal çerçeve için yerli ve yabancı birincil ve ikincil yazılı kaynaklardan, İBB örneği için ise İBB meclis kararlarından ve arşiv verilerinden yararlanılmıştır. Bu tez çalışması sonunda, şehir diplomasisine kavramsal bir bakış sağlanmış; şehir diplomasisinin gelişimi, uygulama araçları ve boyutlarının neler olduğu ve Türkiye'nin en köklü ve büyük yerel yönetimi olan İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki faaliyetleri örnekleriyle incelenmiştir. İleriki çalışmalar ve geliştirmeler için öneriler sunulmuştur. --- In the process of globalization, the nation-state has begun to be questioned and weakened. That's led to the internationalization of cities and local governments along with the development of information technologies and communication networks. Local governments carry out diplomacy in accordance with their local foreign policies and contribute to the solution of global problems and peace-building by providing inter-city solidarity, as well as defending the interests of their cities internationally by a joint of city diplomacy. The lack of academic Turkish resources in the field of city diplomacy constitutes the motivational basis of the thesis study which is built on the concept of city diplomacy. In this context, the aim of the thesis study is to create the conceptual framework of city diplomacy, to reveal the potential roles of cities in the field of city diplomacy and to analyze the status of Istanbul Metropolitan Municipality in the field. The qualitative research method was used and the case study model was carried out in the thesis study. During the study, primary and secondary written sources were examined for the conceptual framework. IMM council decisions and archive data were utilized for the case study. In the conclusion, a conceptual overview of city diplomacy was provided; the development of city diplomacy, the tools, and dimensions of the application and the city diplomacy activities of Istanbul Metropolitan Municipality which is Turkey's oldest and largest local government, were scrutinized. Suggestions for future studies and potential improvements were offered.
Küreselleşme sürecinde ulus-devletin sorgulanır hale gelmesi ve zayıflaması, bilgi teknolojileri ve iletişim ağlarının gelişimi ile birlikte şehirlerin ve yerel yönetimlerinin uluslararasılaşmasını doğurmuştur. Yerel yönetimler, yerel dış politikaları doğrultusunda şehir diplomasisi yürütmekte ve şehirlerinin çıkarlarını uluslararası alanda savundukları gibi şehirlerarası dayanışma sağlayarak küresel barışa ve sorunların çözümüne katkı sağlamaktadırlar. Şehir diplomasisi alanında Türkçe kaynak yetersizliği tez çalışmasının motivasyonel zeminini oluşturmaktadır ve tez çalışması şehir diplomasisi kavramı üzerinden kurgulanmıştır. Bu bağlamda tez çalışmasının amacı, şehir diplomasisinin kavramsal çerçevesini oluştururken şehirlerin diplomasi alanındaki potansiyel rollerini ortaya koymak ve İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki durumunu analiz etmektedir. Çalışmanın oluşturulmasında nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışma sırasında kavramsal çerçeve için yerli ve yabancı birincil ve ikincil yazılı kaynaklardan, İBB örneği için ise İBB meclis kararlarından ve arşiv verilerinden yararlanılmıştır. Bu tez çalışması sonunda, şehir diplomasisine kavramsal bir bakış sağlanmış; şehir diplomasisinin gelişimi, uygulama araçları ve boyutlarının neler olduğu ve Türkiye'nin en köklü ve büyük yerel yönetimi olan İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki faaliyetleri örnekleriyle incelenmiştir. İleriki çalışmalar ve geliştirmeler için öneriler sunulmuştur. --- In the process of globalization, the nation-state has begun to be questioned and weakened. That's led to the internationalization of cities and local governments along with the development of information technologies and communication networks. Local governments carry out diplomacy in accordance with their local foreign policies and contribute to the solution of global problems and peace-building by providing inter-city solidarity, as well as defending the interests of their cities internationally by a joint of city diplomacy. The lack of academic Turkish resources in the field of city diplomacy constitutes the motivational basis of the thesis study which is built on the concept of city diplomacy. In this context, the aim of the thesis study is to create the conceptual framework of city diplomacy, to reveal the potential roles of cities in the field of city diplomacy and to analyze the status of Istanbul Metropolitan Municipality in the field. The qualitative research method was used and the case study model was carried out in the thesis study. During the study, primary and secondary written sources were examined for the conceptual framework. IMM council decisions and archive data were utilized for the case study. In the conclusion, a conceptual overview of city diplomacy was provided; the development of city diplomacy, the tools, and dimensions of the application and the city diplomacy activities of Istanbul Metropolitan Municipality which is Turkey's oldest and largest local government, were scrutinized. Suggestions for future studies and potential improvements were offered.
Günümüzde insanlar arası ilişkilerin önemi ve kurumlar arası ilişkilerde yönetime katmış olduğu değer ortadadır. Sosyal ortamlardan iş hayatında tüm ilişkiler önemlidir. Kişinin bu iletişim içerisinde göstermiş olduğu tüm tavır ve davranışlar kişinin iletişiminin kalitesini belirlemesi bakımından çok etkilidir. Tarihe baktığımızda da kişiler arası ilişkilerde nezaket ve görgü her zaman önemli olmuş ve ilişkilerin yönünü belirlemiştir. İyi bir iletişim için sosyal ortamlarda adab-ı muaşeret kuralları önemliyken, devlet yönetimlerinde daha da netlik kazanan ve yazılı bir halde de görebileceğimiz protokol kuralları çok önemlidir. Protokol kuralları tarihte ilk dini törenler içerisinde kendisini göstermiştir. Devlet yönetimleri önceleri monarşik bir yapıda ve din ile devlet adamları aynı zeminde yer alırken uygulanan protokol içeren bu dini törenler daha sonraki devlet yönetimlerinde önemli bir yer edinen kamudaki protokolün de başlangıcı sayılabilir. Bu kurallar; öncelik sırası, ast üst arası ilişkiler, yazılı haberleşme, yemek, kabuller, törenler gibi birçok konuda önemli yer teşkil etmektedir. Toplumlar her zaman belli kurallar ve düzen ile birlikte yaşamıştır. Kamu kurumlarının ve devlet yönetimlerinin alanı içerisinde olan protokol kuralları sadece iç değil dış ilişkilerde yani devletlerarası ilişkilerde de her zaman önemli bir konu olmuştur. Tüm ilişkilerin yönünü belirleyen ve yönetimin istikrarını ortaya çıkaran bu kurallar devlet yönetimlerinde de idari ve bürokratik alandaki protokol kurallarıdır. Devlet yönetimlerinde hem içe karşı hem dışarıya karşı uygulanması gereken bu protokol kuralları devletlerin gücünü ve diğer yapılarla ilişkilerinin yönünü belirleme de önemli bir faktördür. Protokol kuralları, kurumlarla kişilerin itibarı ve bu itibarın devamlılığını sağlayan temeli saygı ile nezaket dayanan kurallardır. Protokol kuralları devlet yönetimlerinin daha etkili olmasını sağlarken, devlete güç ve itibar katar. Tarihsel süreçte dünyada olduğu gibi Türk devlet yönetiminde sistem ve düzen her zaman önemli olmuştur. Osmanlı Devleti yönetimi süresince de titizlikle uygulanan bu kurallar teşrifat kalemi tarafından belirlenmiştir. Osmanlı İmparatorluğu birçok tören ve elçi kabullerinde teşrifat konusunda oldukça titiz davranmıştır. Teşrifat ile ilgili kurallar Osmanlı Devletinin yıkılışına kadar devam etmiş, Tanzimat ile başlayan değişim Cumhuriyet ile birlikte son halini almıştır. Bu tezde Osmanlı devlet yönetiminde teşrifatı oluşturan kurallar tarihsel yapı içerisinde ele alınarak, Tanzimat ile birlikte dönüşümü araştırılıp, Cumhuriyet ile birlikte geldiği nokta incelenecektir. Cumhuriyet ile beraber yönetimin değişmesi yapının değişmesini getirmiş ve teşrifat artık protokol kuralları olarak uygulanmaya başlanmıştır. Teşrifat kuralları ile Protokol Kuralları aynı olup sadece yönetim farklılığı sebebiyle ayrılmaktadır. İkisi de devlet yönetiminde uygulanması gerekli kuralları belirlemektedir. Dışişleri Bakanlığına bağlı Protokol Müdürlüğü önde gelim listeleri oluşturarak düzen ile ilgili netlik getirmiştir. Kamu kurumlarının devamlılığı ve işlerliği içinde önemli olan kamu yönetiminin ve kurumlarının vazgeçilmesi olan protokol kurallarının tarihsel boyutta ve Halkla ilişkiler perspektifinde incelenmesi bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. ; Today, the importance of interpersonal relations and the value it has added to management in inter-institutional relations are evident. All relationships are important in business life from social environments. All the attitudes and behaviors of the person in this communication are very effective in determining the quality of the person's communication. When we look at the history, kindness and manners have always been important in interpersonal relations and have determined the direction of the relations. While the etiquette rules are important in social environments for good communication, the protocol rules which are clearer in the state administrations and which we can see in written form are very important. The rules of the protocol have appeared in the first religious ceremonies in history. These religious ceremonies, which had a monarchical structure and the protocol applied when religion and statesmen were on the same ground, could be considered as the beginning of the public protocol which had an important place in the later state administrations. These rules are; Priority order, subordinate relations, written communication, food, acceptances, ceremonies constitute an important place in many issues such as. Societies have always lived with certain rules and order. Protocol rules, which are within the scope of public institutions and state administrations, have always been an important issue not only in internal but also in external relations, i.e. in inter-state relations. These rules, which determine the direction of all relations and reveal the stability of the administration, are the rules of protocol in the administrative and bureaucratic areas in the state administrations. These rules, which must be applied both inward and outward in state administrations, are also an important factor in determining the power of states and the direction of their relations with other structures. Protocol rules are the rules that are based on the respect and courtesy of the reputation and continuity of institutions and individuals. While the rules of the protocol make the state administrations more effective, they add strength and reputation to the state. In the historical process, system and order have always been important in Turkish state administration as in the world. These rules, which were applied meticulously during the administration of the Ottoman Empire, were determined by the grace item. In many ceremonies and ambassadors, the Ottoman Empire was very meticulous about the attendance. The rules concerning the grace continued until the fall of the Ottoman Empire and the change that started with the Tanzimat became final with the Republic. In this thesis, the rules of the Ottoman state administration will be examined within the historical structure, transformation with the Tanzimat will be investigated and the point it has come with the Republic will be examined. Together with the Republic, the change of administration brought about the change of the structure and the grace began to be implemented as protocol rules. Graduation rules and Protocol Rules are the same and differ only due to management differences. Both determine the rules to be applied in government administration. The Protocol Directorate of the Ministry of Foreign Affairs has established clarity on order by creating leading lists. The purpose of this study is to examine the protocol rules, which are important for the continuity and functioning of public institutions, which are the abandonment of public administration and institutions in the historical dimension and Public Relations perspective.
ÖZETMısır Ortadoğu'nun en fazla nüfusuna sahip ülkelerinden bir tanesidir. Bunun yanında en eski medeniyetlerden bir tanesine ev sahipliği yapması, Nil nehri etrafında verimli topraklara sahip olmassı, Petrol ve Doğalgaz rezervlerine sahip olması, Asya Kıtası ile Afrika Kıtasını birbirine bağlaması, Süveyş Kanalı ile Akdeniz'i Kızıldeniz'e bağlaması gibi özellikleri Mısır'ı Ortadoğunun önemli Kültür, Turizm ve Üretim ülkelerinden birtanesi yaparken jeopolitik konumu stratejik önemini öne çıkarmaktadır.Mısır'ın Osmanlı Devletinden ayrıldığı günden bugüne Türkiye ile en yoğun ilişkileri 2000 – 2010 yılları arasında olmuştur. Türkiye'nin bu yıllarda bölgede söz sahibi olması diğer pekçok Ortadoğu ülkesinde olduğu gibi Mısır ile politik ve ekonomik ilişkilerinin gelişmesinde de etkili olmuştur. Tez üç bölümden oluşmaktadır. Birinci Bölümde Mısır'ın Tarihi, Sosyal Yapısı, Siyasi ve İdari Yapısı, Ekonomik Yapısı değerlendirilmiştir. İkinci Bölümde Türkiye'nin Tarihi, Sosyal Yapısı, Siyasi ve İdari Yapısı, Ekonomik Yapısı değerlendirilmiştir. Üçüncü Bölümde ise Türkiye'nin ve Mısır'ın ithalat ihracat değerleri, ithalat ve ihracat yaptıları ülkeler ve başlıca ithalat ve ihracatını gerçekleştirdikleri ürünler, Avrupa Birliği ülkeleriyle ekonomik ilişkileri, Ortadoğu bölgesi ülkeleriyle ekonomik ilişkileri, üyesi oldukları Entegrasyon Modelleri, kendi aralarında yapmış oldukları Anlaşma ve Protokoller, kendi aralarında yaptıkları ticarette yaşanan sorunlar ve 2010 – 2014 tarihleri arasında Mısır ve Türkiye ticari ilişkilerinin yer aldığı ilişkilerde son durum başlığı yer almaktadır.Anahtar Kelimeler: Ortadoğu, Ekonomi, Politika, Türkiye, MısırABSTRACTEgypt is one of the largest populated countries. Besides, hosting one the oldest civilisation of the World, possessing loam along with the both sides of Nile River, possessing very rich oil petroleum and natural gas reserve, bridgind Asia and Africa continents, connecting Red Sea and Mediterranean Sea via Suez Canal puts forward the importance of strategical geopolitical position of Egypt along with one of the most important cultural, tourism and manufacturing countries in the Middle East. The peak season of intensive relations between Turkey and Egpyt can be seen between 2000 – 2010 since Egypt separation from Ottoman Empire. Having a voice of Turkey in the region at that period has been effective in the development of political and economic relations with Egypt as well as many other countries in the Middle EastIt is consisting of three sections. History of Egypt, social structure, political, administrative and economical structure of Egypt have been studied in the first section. History of Turkey, social structure, political, administrative and economical structure of Turkey have been studied in the second section. Import - export figures between Turkey and Egypt, importing and exporting countries, main imported and exported products, economic relations with European Union, economic relations with the countries in the Middle East region, membership of integration models, reciprocal inter-country agreements and protocols, reciprocal complications and problems for commercial affairs amoung them and the latest status of Egypt & Turkey commercial relation headline between 2010 – 2014 have also been studied in third section. Keywords : Middle East, Economy, Politics, Turkey, Egypt
ÖZET Bu çalışmanın temel amacı Türkiye-AB ilişkilerinde egemenlik sorunu konusunda, uluslararası ilişkiler bağlamında, tarihî gelişim içerisinde teorik tartışmalar yapmaktır. Egemenlik, ulus devlet siyasasının iç ve dış ilişkilerini, ekonomik, hukuki ve sosyal düzenini şekillendiren bir normdur. Egemenlik, ulus devlet sonrası süreçte, ulusüstü AB yapılanmasıyla da gündeme gelmiştir.Egemenlik kavramının teorik olarak çeşitli tanımları yapılmıştır. Westphalia sonrası ortaya çıkan egemen Avrupa devlet sisteminin hukuki, siyasal, ekonomik ve sosyal yapısı, egemenlik boyutunda incelenmiştir. Modern uluslararası ilişkilerin gelişiminde önemli bir yer tutan egemenlik, Avrupa ulus devletler düzenini kuran önemli siyasi olay ve gelişmeler de tartışılır.Savaş sonrası Avrupa'sında Westphalia egemen ulus devlet sisteminin yerini almakta olan AB; siyasal, ekonomik ve sosyal açıdan egemenlik bağlamında ele alınır. Ekonomik entegrasyon, siyasal birlik, ulusal egemenlik, federalizm, konfederalizm vb. AB'yi betimleyen siyasaların egemenlik söylemi vurgulanır. Ayrıca AB kurumlarının tarihî gelişimi, anayasal yapılanma ve egemenlik tartışmalarını sürdürür. Türkiye'nin egemenlik anlayışı tarihî gelişim içinde ele alınmıştır. Türkiye, Kurtuluş Savaşı'yla birlikte, Batılılaşmak ve çağdaşlaşmak, muasır medeniyet seviyesine ulaşmak için siyasal, ekonomik ve kültürel reformlar yaparak Avrupa modern egemen ulus devlet sistemine geçmiştir. Türkiye, geleneksel toplum yapısını modern, seküler, çağdaş, homojen bir ulus devlet siyasasına dönüştürürken; etnik, dinî, bölgesel ve ideolojik temelli sorunlar da ortaya çıkar. Türkiye'de siyasal iktidarı ele geçiren partilerin iktidarları süresince kendi çoğunlukçu ve fraksiyoncu millî egemenlik anlayışına, Rousseau'cu anlamda genel iradeyi temsil ettiğini düşünerek, Hobbes'cu mutlak devlet egemenliğini topluma ulusal egemenlik anlayışı gibi sunması bu partilerin Lock'cu anlamda demokratik, sivil, sınırlı ve çoğulcu bir toplumsal egemenlik anlayışını yansıtmasına engel olmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'nin siyasal sisteminin demokratik süreci darbeli olmakta, jeopolitik konumu da istikrarsızlığı kolaylaştırmaktadır.Türkiye AB ilişkilerinde egemenlik bağlamında; siyasal, ekonomik, sosyal, hukuk ve güvenlik sorunları vardır. Türkiye, AB'ye tam üyelik sürecinde, AB üyelerinden ve aday ülkelerden farklı olarak kendine has güçlü bir ulus devlet egemenlik kurgusuna sahiptir. Bu güçlü devlet egemenliği anlayışı; jeopolitik, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan Türkiye'nin-AB ile ortak bir egemenlik inşasını, paylaşımını, transferini güçleştirmektedir. Fakat Türkiye bu sorunları tek tek çözmektedir.Anahtar Kelimeler: Egemenlik, Ulus Devlet, Federalizm, Devletler Sistemi, Avrupa Birliği, Türkiye. ABSTRACTThe basic purpose of this dissertation is to discuss the sovereignty matter, between Turkey and European Union relations within theoretical framework of the International relations discipline in the process of historical context. The sovereignty is a norm which shapes the polity of the nation state in terms of its internal, external relations, economy, politic, legal and social order. But, by the post-nation state process, supranational EU structure also brought that issue back into agenda.There has been done various theoretical definitions of the sovereignty notions. After the Westphalia there emerged the sovereign European state system which has political, economical, legal and social order, had been analysied within the sovereignty perspectives. The sovereignty which developed the modern international relations by constructing modern nation state order, also comprises the important political aspects of the European historical events, too. In the postwar Europe, the EU replaces the Westphalian sovereign nation state system by political, economical, legal and social direction in the context of sovereignty dimension. To explicate the sovereignty expression of the EU's polity, it also confines economic integration, political union, national sovereignty, federalizm, confederalizm, regionalism, transtate alternative variations. Moreover, the EU institutions' historical imrovements contributes in sovereignty issue in the extent of constitutionalization, democracy, legitimacy, authority and responsibility.Turkey's sovereignty comprehension, are investigated in the historical content. By the Independence War, Turkey aimed to adopt European sovereign nation state system by realizing political, economic, legal and cultural reforms in the name of westernization, civilization and modernization.Turkey transformed successfully its traditional social structure into modern, secular, contemporaneous, homojen republican sovereign nation state polity; Though it encountered with ethnic, religious, regional and ideological resistances. Whereas, Turkey experiences with some difficulties of the multiparty system in the process of democratization in which parties forms the government impose its majoritarian sovereign perceptions. In addition, they implement or introduce their sovereignty conception as Rousseau's "general will" in the sense of Hobbes' absolute state sovereignty so as to national sovereignty rules over society. Thus, this type of conception prevents the government from applying, limited, civil, democratic, pluralist social sovereignty principles in the logic of Locke. In a nutshell, Turkey's democratic process is interrupted oftenly and geopolitical power structures also leads to instability.There are some problematic issues. Those are politic, economic, legal, social and security matters in the context of sovereignty, between Turkey-EU relations.Turkey owns a very strong nation state sovereignty script, in the process of fullmembership into EU, apart from the EU members and other candidate countries. Eventhough there are various geopolitical order alternatives, quests and troubles; Turkey that conciously tries to overcome those barriers one by one so as to share sovereignty with the EU.Keywords: Sovereignty, Nation State, Federalizm, System of States, European Union, Turkey.
Yüzyıllar boyunca aynı toprakları paylaşan Türk ve Ermeni halklarının ilişkisi Osmanlı Devleti'nin yıkılma sürecine girmesiyle beraber çıkmaza girmiştir. Batılı devletlerin kışkırtmaları ile başlayan Ermeni ayaklanmaları ve terör faaliyetlerinin sonucunda Osmanlı Devleti tehcir kanununu çıkarmıştır. Tehcirle beraber Ermeniler göç ettirilmiştir. Osmanlı Devleti'nin dağılma sürecinde fırsat bekleyen batılı devletlerin iç işlere müdahalesi ile beraber Ermeni meselesi uluslararası boyuta taşınmıştır. Uluslararası boyutta olan Ermeni Meselesi Türkiye Cumhuriyeti'nin de sık sık karşısına çıkartılmakla kalmamış 1970-1990 yılları arasında ortaya çıkan terör faaliyetleri ile bir yara haline gelmiştir. Propaganda ve algı yönetimi ile bugün birçok Avrupa ülkesinde Ermeni tehciri soykırım olarak kabul edilmekte ve her fırsatta Türkiye aleyhine çalışmalar yapılmaktadır. Diplomatik ilişkiler ile Türk-Ermeni ilişkileri zamanla düzelme yoluna girmiştir ancak tam sonuç alınamamıştır. Günümüzde hiçbir sorun gizli kalmaktadır ve devletler arası ilişkilerde yalnızca diplomasi kullanılmaktadır. Küreselleşme ile beraber devletler hem kendi halkıyla hem de diğer ülkelerin halkı ile yakın ilişkiler yürütmektedir. Tüm bu ilişkiler kamu diplomasisi ve araçları ile gerçekleşmektedir. Özellikle 2001 yılından sonra tekrar gündeme gelen kamu diplomasisi kandırma ve yalandan arınmış bir yöntem olması ile ülke menfaatlerine hizmet sağlayan önemli bir araçtır. Ermeni Meselesi de iki ülkenin halklarını yakından ilgilendiren bir meseledir. Bu çalışmada devletten halka ya da halktan halka yürütülecek kamu diplomasisi faaliyetlerinin meselenin çözümüne sağlayacağı katkılar araştırılmıştır. --- The process of the fall of the Ottomans has led the relationship of the Turkish and Armenian people who shared the same lands for centuries into a dead end. Because of the Armenian uprisings and terrorist activities that had started with the provocations of the Western states, the Ottoman State enacted the deportation law. Armenians were asked to emigrate along with the law. In the disintegration process of the Ottoman Empire, with the hope turning the crisis into an opportunity, Western states intervened in the internal affairs of Ottoman Empire and the Armenian question reached to an international dimension. On an international level, Armenian Issue not only haunted Turkish Republic later, but also it grew into a wound after the terrorist activities between 1970 and 1990. With propaganda and perception management, today in many European countries Armenian Issue is called as genocide and those countries work against Turkey at every turn. Through diplomatic relations, Turkish-Armenian relations have begun to improve over time, but the results have not yet been fully achieved. Today, no problem remains confidential and only diplomacy is used in inter-state relations. Thanks to globalization, the states have close relations with their own people as well as the people of other countries. All these relations occur through public diplomacy and its tools. By being a method free from lie and deception, public diplomacy, which has come to the agenda again after 2001, is an important tool that provides service to the interests of the country. The Armenian Issue is a matter that closely concern the people of the two countries. This study aims at investigating the contribution of public diplomacy activities which will be carried from the state to public or vise versa to the solution of the issue.
Yüzyıllar boyunca aynı toprakları paylaşan Türk ve Ermeni halklarının ilişkisi Osmanlı Devleti'nin yıkılma sürecine girmesiyle beraber çıkmaza girmiştir. Batılı devletlerin kışkırtmaları ile başlayan Ermeni ayaklanmaları ve terör faaliyetlerinin sonucunda Osmanlı Devleti tehcir kanununu çıkarmıştır. Tehcirle beraber Ermeniler göç ettirilmiştir. Osmanlı Devleti'nin dağılma sürecinde fırsat bekleyen batılı devletlerin iç işlere müdahalesi ile beraber Ermeni meselesi uluslararası boyuta taşınmıştır. Uluslararası boyutta olan Ermeni Meselesi Türkiye Cumhuriyeti'nin de sık sık karşısına çıkartılmakla kalmamış 1970-1990 yılları arasında ortaya çıkan terör faaliyetleri ile bir yara haline gelmiştir. Propaganda ve algı yönetimi ile bugün birçok Avrupa ülkesinde Ermeni tehciri soykırım olarak kabul edilmekte ve her fırsatta Türkiye aleyhine çalışmalar yapılmaktadır. Diplomatik ilişkiler ile Türk-Ermeni ilişkileri zamanla düzelme yoluna girmiştir ancak tam sonuç alınamamıştır. Günümüzde hiçbir sorun gizli kalmaktadır ve devletler arası ilişkilerde yalnızca diplomasi kullanılmaktadır. Küreselleşme ile beraber devletler hem kendi halkıyla hem de diğer ülkelerin halkı ile yakın ilişkiler yürütmektedir. Tüm bu ilişkiler kamu diplomasisi ve araçları ile gerçekleşmektedir. Özellikle 2001 yılından sonra tekrar gündeme gelen kamu diplomasisi kandırma ve yalandan arınmış bir yöntem olması ile ülke menfaatlerine hizmet sağlayan önemli bir araçtır. Ermeni Meselesi de iki ülkenin halklarını yakından ilgilendiren bir meseledir. Bu çalışmada devletten halka ya da halktan halka yürütülecek kamu diplomasisi faaliyetlerinin meselenin çözümüne sağlayacağı katkılar araştırılmıştır. --- The process of the fall of the Ottomans has led the relationship of the Turkish and Armenian people who shared the same lands for centuries into a dead end. Because of the Armenian uprisings and terrorist activities that had started with the provocations of the Western states, the Ottoman State enacted the deportation law. Armenians were asked to emigrate along with the law. In the disintegration process of the Ottoman Empire, with the hope turning the crisis into an opportunity, Western states intervened in the internal affairs of Ottoman Empire and the Armenian question reached to an international dimension. On an international level, Armenian Issue not only haunted Turkish Republic later, but also it grew into a wound after the terrorist activities between 1970 and 1990. With propaganda and perception management, today in many European countries Armenian Issue is called as genocide and those countries work against Turkey at every turn. Through diplomatic relations, Turkish-Armenian relations have begun to improve over time, but the results have not yet been fully achieved. Today, no problem remains confidential and only diplomacy is used in inter-state relations. Thanks to globalization, the states have close relations with their own people as well as the people of other countries. All these relations occur through public diplomacy and its tools. By being a method free from lie and deception, public diplomacy, which has come to the agenda again after 2001, is an important tool that provides service to the interests of the country. The Armenian Issue is a matter that closely concern the people of the two countries. This study aims at investigating the contribution of public diplomacy activities which will be carried from the state to public or vise versa to the solution of the issue.
ÖZETUluslar, II. Dünya savaşı sonrası tarihte hiç olmadığı kadar zenginlikleriyle paralel sınıflanır hale geldi. Bu da en zengin ülke olan ABD'nin belirleyici olduğu bir konjonktür demekti. Öte yandan dünyanın önemli bir kısmı yeni bir rejim olan sosyalizmle kalkınmaya çalışıyordu. Bu alternatif düzenin ortaya çıkmasıyla dünya iki kutba ayrılmıştı. Ancak sonuçta bütün ülkeler iktisadi açıdan aynı gelişmişlik/az gelişmişlik listesinde sıralanıyordu. Türkiye Cumhuriyeti, bu listenin kalkınmış kabul edilen üst sıralarındaki azınlıktan değildi. Buna karşın Atatürk, ülkeye ve dolayısıyla CHP'ye bir kalkınma vizyonu çizmişti. Böylece Türkiye iki kutbun arasında kendi kalkınma yolunu aramaya başlamıştı.27 Mayıs meseleye bir boyut daha katarak bölüşüm rekabetinin önünü açtı. CHP de kısa sürede köylüden yana taraf oldu. Ancak zenginliğin kısıtlı olduğu ortamda çatışmanın doğması gecikmedi. Üstelik, sadece sınıflar-arası değil, sistemler-arası çatışma da ülkenin genelinde etkili oldu. İçinde bulunulan kapitalist sistem sorgulanmaya başlandı. Öte yandan az gelişmiş ülkelerin uzun süredir izledikleri ithal ikamecilik de tıkanma noktasına gelmişti. Böylece tam küresel iktisadi düzen değişirken Ecevit CHP'nin genel başkanı oldu. Hem dava adamı kimliğine bürünebilen hem de pragmatik davranabilen bir isimdi. Kalkınmacılıkla sosyal adaletçiliği paralel geliştirmeyi hedefliyordu. Ancak elindeki entelektüel birikim iktisadi değişimin öncesinden kalmaydı. Nitekim, petrol şokunun tetiklemesiyle, bütün geri kalmış ülkeler gibi Türkiye'nin de krize girmesi uzun sürmedi.ABSTRACTFollowing the Second World War, the nations were being classified in relation to their wealth as never before. As a consequence, that conjuncture placed the wealthiest country, the USA, into a determinative position. On the other hand a significant part of the world was trying to develop themselves a new system called "socialism". This alternative order had caused the separation of the world into two poles. However all countries were listed on the same development/underdevelopment category in terms of economic power. Turkey was not part of the few top-ranked countries which was regarded "developed". Despite that, Atatürk had set the development vision for the country, and therefore for the RPP(Republican People's Party). Thus Turkey had begun to search for its own development path between two poles."The May 27th", adding another dimension to the issue, paved the way for competition of distribution. In a short time, RPP had become a side party to the peasantry. However, in the environment where the wealth is limited, the start of the conflict was unpreventable. Moreover, not only the inter-class conflicts, but also inner-system conflicts had become effective among the whole country. The current system, capitalism, had begun to be questioned. On the other hand, import substitution which the undeveloped countries have been following for a long time, had also come to a deadlock. At that point, while the global economic order was changing, Ecevit became the general president of RPP. As well as being idealist, he was also capable to act pragmatically. He aimed to develop social justice in parallel with economic development. The country's intellectual accumilaton had become old fashioned due to the recent economic change. As a matter of fact, with the trigger of petrol shock, Turkey fell into crisis like all other backward countries.
ÖZETBölgeler arası gelişmişlik farklarının son dönemlerde çok fazla göze batmasının sebebi bölgelerin içinde dahi farklı kentlerde hatta kentlerin çeşitli semtlerinde bile farklılaşmanın ciddi anlamda öne çıkmasıdır. Bu sorun Türkiye' de sanayi devrimine kadar dayanmaktadır, o dönemde ülkenin sadece İzmir, İstanbul gibi kentlerinin Avrupa ile bağlantı içinde olması bölgesel farklılaşmayı başlatmıştır. Bölgeler arasında bu farklılaşmanın ortaya çıkmasının sebeplerini; sanayiler arasında bağlantıların kurulamaması, sosyal, ekonomik ve politik nedenlere bağlayabiliriz.Ülke ekonomisinde ulaşılmak istenen hedefler göz önüne alındığında Türkiye gibi ülkelerde bölgeler arası gelişmişlik farklarını gidermede maliye politikası önlemlerine ihtiyaç olduğu açıkça görülmektedir. Maliye politikası önlemleri demokrasiyle yönetilen ülkelerde siyasi bir karar gerektirir, buna rağmen özendirme önlemleri ve teşvikler her zaman tam etkin olmayabilir. Yapısal ve işlevsel sorunlardan dolayı teoride etkin olan teşvik uygulamaya geçtiğinde hiçbir işe yaramayabilir.Bölgesel farkları ortadan kaldırmaya yönelik maliye politikası önlemleri ülkemizde beş yıllık kalkınma planlarıyla birlikte alınmaya başlandı. 1963' den 1980' e kadar olan periyotta yapılan planlar Doğu blok'u ülkelerinde görülen emredici planlardan ziyade Avrupa'da uygulanmaya konan yol gösterici planlar olarak hazırlanmıştır. 1980' den günümüze kadar ise neo liberal iktisat temel alınarak çeşitli politikalar uygulanmaktadır. Yıllar boyunca tüm bu kalkınma planları kapsamında GAP, DOKAP vs… çeşitli projelere imza atıldı, Kalkınma Öncelikli Yöreler belirlendi. Ortak özelliklere sahip geri kalmış bölgelerin sosyal ve ekonomik olarak kalkındırılmaları buralarda yaşayan insanların refah düzeylerinin yükseltilmesi amaçlandı.Son 50 yıllık deneyimlere bakıldığında farkları giderici politikaların uygulanması için devlet desteğinin gerekiyor olmakla birlikte, kamu mülkiyetinin arttırılmasının zorunlu olmadığı görülmüştür. Ancak ekonominin sağlıklı işleyişi için gerekli altyapı projeleri ile finansal gücün yetersiz olduğu projelerin devlet eliyle gerçekleştirilmesi bölgesel farkları giderici maliye politikası önlemlerinin etkinliğini arttırabilir. ABSTRACTRegional development differences have been standing out recently, well. Withdrawing too much attention to inter regional differences in recent years because even in the regions of differentation is that, even in different cities.This problem started while the industrial revolution was occuring. At that time only İstanbul, İzmir and this kind of cities were relating with europe. Regional differences was started by this stiotion. The reason fort his emergence of this differentation between regions can link social, economic and political reasons.It's easy to seewe need fiscal policy measures in order to clear away regional development differnces. Fiscal policy measures require politic decision in countries which is ruled by democracy but despite of this encouragament measures may not be effective in theory, may not be affective when it carry out due to structural and functional problems.Fiscal policy measures to eliminate regional differences was started by five-year developmant plans in our country. Plans which have made between 1963 – 1980 weren't mandatory plans of eastern bloc countiries, they were guiding plans implemented in Europe. From 1980 till today various policies have implemented on the basis of neo liberal economic. Different projects have been made and priority development have been determined as GAP, DOKAP over the years. It was aimed to improve under developt regions have common features and improve life condution of people who live around this regions. According to last fifty years experiance; it is necessary to public support in order to implement policies which remove differences but the increase of public ownership isn't necessarily. The essential infrastructure projects for economy in order to work well and the projects which having enough financial power that have been came to life by government could increase the effection of the precautions of economical strategy that prevents local differences.
Enerji, yaşamsal faaliyetlerin sürdürülebilmesi için çok önemli bir girdi olup; 21.yy. ile birlikte kalkınmanın önde gelen unsurlarından biri haline gelmiştir. Dünya nüfusunun giderek artması, hızla yaşanan teknolojik gelişmeler ve devletlerin büyüme gereksinimleri nedeniyle enerjiye olan ihtiyaç da giderek artmıştır. Bu dönemde alternatif enerjiler üretilememiş ve enerji talebi artış göstermiştir. Bu artış, fosil yakıtların tükenmesine neden olmuştur. Bu talep doğrultusunda, enerji her alanda önem arz ederken; özellikle de uluslararası ilişkilerde, karar vericilerin devletler arası ilişkileri düzenlemede kullandıkları bir "diplomasi aracı" haline gelmiştir. Enerji kaynaklarına verilen bu değerin sürekli artan bir gidişat izlemesi, petrol ve doğal gazın, ekonomik ve politik açıdan stratejik önem kazanmasına neden olmuştur. Dünya'da enerji kaynakları eşit dağılım göstermemiştir. Bundan dolayı devletler açısından enerji koridorlarında bulunmak, enerji rezervlerini etkin kullanmak önemli hale gelmiştir. Bu durum ülkelerin uluslararası alanda söz hakkı olmasına neden olmuştur. Bu açıdan bakıldığında boru hatlarının önemi de her geçen gün artmıştır. Petrol ve doğal gazın üretici devletlerden tüketici devletlere gönderilmesinde genellikle kullanılmakta olan boru hatlarının güzergahı ve bu güzergahın hakimiyeti, uluslararası alanda en önemli unsur olarak ortaya çıkmıştır. Günümüzde, dünyada en fazla enerji ihraç eden ülkelerden olan Rusya Federasyonu, enerji alanındaki hegemonyasını sürdürebilmek adına enerji kaynakları ve boru hatlarını başarılı bir dış politika aracı olarak kullanmaktadır. Bölgede bulunan devletler üzerinde de kontrol sahibi olan Rusya, yeni oluşturulacak olan enerji politikalarını ve bölge devletlerinin politikalarını da kendi istediği doğrultuda yönlendirebilmektedir. Bu araştırmada, Rusya Federasyonu ve Türkiye ilişkisinde boru hatlarının dış politikaya etkileri, Türkiye'nin boru hatları ile enerji naklinde stratejik bir ülke haline gelebilmesi için gereklilikleri problem olarak ele alınmıştır. Araştırmada, enerji kaynaklarının çeşitlendirilmesi ve nakli konusunda çeşitli politikaların geliştirilmesine yardımcı olmak için yapılan çok sayıda çalışma incelenmiştir. Türkiye'nin enerji konusunda söz sahibi olması için; başarılı bir boru hattı diplomasisi gerçekleştirilmeli, kendi çıkarlarını koruyan ve gözeten bir enerji politikası geliştirilmeli, bunlar gerçekleştirildiği takdirde Türkiye'nin enerji alanında en önemli başat devletlerden biri olacağı sonucuna varılmıştır. ; Energy is a very important input for the sustainability of vital activities; and it has become one of the leading elements of development together with 21st Century. The need for energy has also increased steadily due to the increasing world population, rapid technological developments and the growth needs of the states. The inabilities to produce alternative energy sources and the rapid increase in demand have led to the rapid depletion of fossil fuels which are in limited quantities in the world. In the direction of this demand, while energy is important in every area; especially in international relations, has become a "diplomatic instrument" in which decision-makers have used to regulate inter-state relations. The steadily increasing trend of this value given to energy resources has caused oil and natural gas to gain strategic importance in economic and political area. Since energy resources have an "unequal" distribution table in the world's geography, being in a position to control energy reserves and transport lines for states has begun to have the same meaning as having a say in the international system. From this point of view, the importance of pipelines is increasing day by day. The route of pipelines widely used in transporting oil and natural gas from the producer countries to the consumer countries and the dominance established on these lines have become very important in foreign policy. Today, Russian Federation, one of the world's largest exporters, uses energy resources and pipelines as a successful means of diplomacy to maintain its dominance in the energy field. Russian Federation, which also has great control over the regional states, is influencing the emerging energy policies and states' developing behavior in this direction. In this research, the effects of pipelines on foreign policy in relationship of Russian Federation and Turkey have been considered as a problem for Turkey necessities to become a strategic country in pipeline energy transmission. A number of studies have been examined in the research to assist in the development of various policies on transport and diversification of energy resources. With this research if it develops an energy policy that is stable and protects national interests and is reinforced by a successful pipeline diploma; Turkey will become a country that has a say in the field of energy, it will be one of the most important actors in providing world energy security and it will reach its goal of being an energy center
ÖZET Çalışmanın konusunu oluşturan insancıl müdahale ve koruma sorumluluğu kavramları uluslararası hukuk ve uluslararası ilişkiler alanında en fazla tartışılan konulardan bazılarını oluşturmaktadır. Her iki kavram devletlerin kendi topraklarında yaşanan soykırım, insanlığa karşı suçlar, savaş suçları ve etnik temizlik gibi uluslararası hukukun ağır ihlalini oluşturan durumları önleyememesi ya da bizzat kendilerinin fail olması durumunda diğer devlet ya da devletler tarafından bu durumların sona erdirilmesi için yapılacak askeri müdahaleyi içermektedir. İnsancıl müdahale olgusunun uluslararası hukuk açısından çözümlenmesinin güçlüğü, kuvvet kullanılmasının hukuki temelini oluşturan BM Antlaşması'nın egemenliğin korunması ve içişlerine müdahale yasağı gibi durumları devletlerarası ilişkilerde barışı korumaya yönelik mekanizmalarla açık bir şekilde korumayı amaçlamasına rağmen, insan haklarının korunmasına yönelik hukuksal metinlerde bu korumanın aynı derecede sağlanamamış olmasıdır. Birleşmiş Milletler Antlaşması'nda insancıl müdahale ve koruma sorumluluğuna ilişkin bir hüküm bulunmamaktadır. Bununla birlikte Birleşmiş Milletler Antlaşması'nın, silahlı güç kullanımı dahil olmak üzere zorlama önlemleri, sadece saldırı eylemi, barışın bozulması ya da barışa yönelik tehdit durumlarında öngörülmüş ve insan hakları ihlalleri için düşünülmemiş olsa bile, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin zaman içerisindeki uygulamaları, "barışa yönelik tehdit" kavramının daha geniş bir çerçevede yorumlanmasının kanıtı olmuş ve Güvenlik Konseyi birçok durumda uluslararası olmayan silahlı çatışmaların ve insan hakları ihlallerinin uluslararası barış ve güvenliği tehdit ettiği sonucuna varmıştır.İnsancıl müdahale kavramına kıyasla daha nesnel bir nitelik taşıyan, müdahale edenden çok müdahale edilenin çıkarlarına odaklı koruma sorumluluğu kavramı, egemenlik konusunda köklü bir değişikliği ifade etmektedir. Bunun adı "sorumluluk olarak egemenliktir". Bu kavram ilk kez ICISS raporunda ifade edilmiştir. Koruma sorumluluğu kavramı açısından Libya örnek gösterilmesine rağmen Darfur ve Sri Lanka örneğinde tutarsızlıklar açık bir şekilde görülecektir. Politik kararlılık bulunmadığı sürece gelecek koruma sorumluluğu kavramı açısından birkaç iyi uygulama dışında bir şey getirmeyecektir.Anahtar Kelimeler: İnsancıl Müdahale, Koruma Sorumluluğu, Uluslararası Barış ve Güvenliğin Tehdidi, Sorumluluk Olarak Egemenlik, Birleşmiş Milletler. ABSTARCTHumanitarian Intervention and Responsibility to Protect concepts that are the subject matter of the study are some of the most discussed subjects in the international law and international relations. Both concepts are composed of the military intervention to be performed for finalizing such cases by other states or states if the states could not prevent the circumstances that are the reason of the serious violations of the international law such as genocide that has been experienced in their own lands of the states, crimes against humanity, war crimes and ethnic cleansing or if the states are perpetrators itself. Although the circumstances such as the difficulty of the solution regarding the humanitarian intervention concept in terms of international law, protection of the sovereignty of United Nations Charter that is the legal basis for use of force and ban of response to the home affairs have been attempted to be protected clearly by the mechanisms towards protection of the peace in the inter-state relations, such protection could not be provided at the same level in the legal texts regarding the protection of human rights. There is not any clause in the United Nations Charter regarding the humanitarian intervention and responsibility to protect. In addition to this, including the utilization of armed force included in the United Nations Charter, the coercion measures have been anticipated only in case of aggression, breach of the peace or threats to the peace and even if it isn't considered for the violations of human rights, the applications of the United Nations Security Council on time has become an evident to interpret the concept of "threats to the peace" in the large framework and in many cases, the Security Council achieved the result of threatening the international peace and security because of non-international armed conflicts and human rights violations. With comparison to the concept of humanitarian intervention, the concept of responsibility to protect focused on the benefits of the ones that have been interfered apart from the interfering means a radical change in the matter of sovereignty. It means the "sovereignty as responsibility". This concept was stated in the ICISS report in the first time. By considering the responsibility to protect, although Libya has been showing an example, the inconsistencies in the sample of Darfur and Sri Lanka could be seen clearly. If there is not any political stability, there will not be any output apart from several best examples in terms of the concept responsibility to protect. Key Words: Humanitarian Intervention, Responsibility to Protect, Threat to International Peace and Security, Sovereignty as Responsibility, United Nations.
