Afrika'da ulusal kurtuluş mücadeleleri İkinci Dünya Savaşı'nın ardından -özellikle 1960'lı yıllarla birlikte- yoğunlaşmıştır. Bu ulusal kurtuluş mücadelelerini anlamak açısından küresel, bölgesel ve yerel şartlara bakmak gerekmektedir. Küresel bağlamda Soğuk Savaş'ın etkisiyle birlikte Afrika'daki sömürgeciliğe maruz kalan halklar SSCB ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin etkisiyle önemli bir destek bulmuştur. Bölgesel bağlamda ise sömürgeciliğe karşı ortak bir fikriyat oluşmuş, bu ortaklık yer yer pratiğe dönüşmüştür. Yerel düzlemde ise uzun süredir sömürgeciliğe karşı mücadele eden toplumsal hareketlerin iktidarı ele geçirmeye başladıkları bir konjonktür oluşmaya başlamıştır. Çalışmada üç farklı sömürge devleti tarafından sömürülen üç ülke incelenmiştir: Kenya (İngiltere tarafından), Burkina Faso (Fransa tarafından) ve Yeşil Burun Adaları (Portekiz tarafından). Bu seçimin gerekçesi üç farklı dilin konuşulduğu bu ülkelerde devrim ve ulus-inşasının nasıl seyirler izlediğini bulgulamaktır. Her üç ülkede iktidarın farklı şekillerde devralınışı, iktidar pratikleri ve iktidardan ayrılma süreçleri farklı stratejiler göstermektedir. Ancak üç harekette de ortak olan kimi özellikler bulunmaktadır. Devrimci milliyetçilikle desteklenen bir Afrika sosyalizmi ideolojisi, popülist stratejinin kullanılışı ve birleşik bir Afrika tahayyülü. Karşılaştırmalı tarihsel analiz yönteminin kullanıldığı çalışmada ilk olarak devrimler tarihi incelenirken ikinci kısımda ise elde edilen bulgular analiz edilmektedir.
06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Yunanistan, 1999'a kadar Türkiye'nin AB üyeliğini ve birlikten gelebilecek mali yardımları veto ederek Türkiye'nin AB sürecinde en önemli engellerden biri olmuştur. Aynı zamanda bu döneme kadar Yunanistan'ın ?düşmanımın düşmanı, benim dostumdur? politikasıyla hareket ederek gerçekleştirmeye çalıştığı politikaları iki ülke ilişkilerinin gelişmesine engel olmuştur. Özellikle 1999 yılından Abdullah Öcalan'ın Yunanistan'ın Kenya büyük elçiliğinde yakalanması ile yeniden gerginleşen ilişkiler, Dışişleri bakanları İsmail Cem ve Yorgo Papandreu'nun karşılıklı gerçekleştirdikleri diyalogla yumuşama sürecine girmiştir. Bu süreç sonrasında ise Yunanistan, Türkiye'nin AB üyeliği önünde ki veto siyasetini desteğe dönüştürmüştür.Tüm bunlar ışığında Tezin amacı; 1999 sonrasında Yunanistan'ın Türkiye'nin AB üyeliği önündeki engeli nasıl ve neden desteğe dönüşmüştür? Yine bu dönemde yaşanan diyalog sürecinde, iki ülke de meydana gelen depremlerin rolü nasıl açıklanabilir? AB'nin ilişkilerdeki rolü nedir sorularına cevap bulmaktır. Bu soruların cevapları araştırılırken Yunanistan'ın Türkiye'nin AB üyeliğine bakışının analizini yapmak ve Türkiye-Yunanistan arasındaki mevcut sorunlarını değerlendirmek amacıyla Yunanistan'ın Volos şehrinde yüzyirmi öğrenciye anket yöntemi uygulanmıştır.Yapılan araştırmada Volos'taki öğrencilerin Türkiye'nin AB üye olabileceğini düşünmedikleri, iki ülke arasındaki en önemli sorunun Kıbrıs sorunu olduğu, Kıbrıs sorunundaki çözümsüzlüğün devam etmesinin Türkiye'nin AB sürecinde ki en önemli engeli oluşturduğu, geliştirilen diyalog ortamına rağmen hala ?dost? ülke olarak algılanmadığı; fakat ilişkilerin geleceğine dair beklentilerinin olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. ; Greece, until 1999 has been one of the most important obstacles during Turkey?s EU process by vetoing Turkey's EU membership and the possible financial aid from EU. At the same time, until this period Greece has hampered the development of relations between the two countries by implementing the policy of "the enemy of my enemy is my friend" to realize its own policies. Especially after the capture of Abdullah Ocalan at Greece embassy in Kenya in 1999, once again the relations got real tense which later on came to the softening process of mutual dialogue with the efforts made by foreign ministers George Papandreou and Ismail Cem. Afterwards Greece has transformed the policy of vetoing Turkey's EU membership into a support policy.The aim of the thesis in the light of all this, after 1999 how and why Greece?s barrier before Turkey's EU membership has turned into a support for it? Then again during this period within the process of dialogue, how do we explain the role of earthquakes in the two countries? What is the role of the EU in these relations? to find answers to these questions.While searching for answers to these questions it is aimed to analyze the Greece?s view for Turkey's EU membership, and in order to evaluate the existing problems between Turkey and Greece the survey method was applied to 120 students in the city of Volos in Greece.As a result of this survey what came out was that the students do not think Turkey would become a member of EU, the most important issue between the two countries is the problem of Cyprus, continuation of the deadlock on the Cyprus problem is the most important obstacle for Turkey's EU process, between Turkey and Greece having a long history and mutual distrust are the most important factors affecting relations between Turkey and Greece and in spite of the developed dialogue environment Turkey is still not perceived as a "friendly" country, but as for the future of the relations it is suggested that there are expectations on that.
