Suchergebnisse

Escrit d'al·legacions de l'ordre de la Mercè perquè no s'admeti a tràmit la súplica interposada per la religió de la Trinitat

Copia digital. Madrid : Ministerio de Cultura. Subdirección General de Coordinación Bibliotecaria, 2009 ; Marca de ed. en port ; Sign.: *\p8\s, A-Z\p8\s, 2A-2D\p8\s ; Texto con apostillas marginales

La ciutat de Barcelona demana al rei que l'inquisidor general ordeni als inquisidors del Principat que es faci complir el que exposen entorn la jurisdicció de les causes civils i militars del Tribunal de la Santa Inquisició, d'acord amb l'exempció de què gaudeixen els membres de la inquisició

Peu d'impremta obtingut del colofó ; Les 2 últ. p. en blanc, sign.: A-X4 ; Part del text a 2 col., nombre variable de lín., post. impr. i reclams ; Cada part té portadella pròpia, port. i text emmarcats i retrat gravat de l'autor

El braç militar de la ciutat exposa els motius pels quals ha demanat a la reial audiència la suspensió de la jurisdicció contenciosa del príncep Darmestad

Breve en que su Santidad extiende a los caballeros supernumerarios de la real y distinguida Orden española de Carlos Tercero las mismas gracias concedidas en la bula anterior a los caballeros pensionistas / Pio VI, Papa. Breve en que su Santiadad concede privilegio de ánima al altar dedicado a la concepción de Nuestra Señora en la iglesia de San Gil de Madrid / Clemente XIV, Papa ; Texto paralelo en latín y español a dos columnas ; Cada parte con portadilla propia

Le nom du chanoine Charles-Aloyse Fontaine (1754-1834), devenu aujourd'hui presque immémoré, reste indissociablement attaché à l'histoire politique, religieuse et culturelle du canton de Fribourg. Ecclésiastique libéral, partisan et acteur de la révolution helvétique, dévoué administrateur de l'école du Père Girard, pionnier de l'historiographie fribourgeoise et premier contributeur des musées cantonaux, il dynamisa la vie de sa cité durant plus d'un demi-siècle. Sa correspondance, qui s'étend de 1782 à 1834, rend compte de son action réformatrice et de la plupart de ses travaux scientifiques. Classées dans six chapitres thématiques, les 160 lettres éditées dans ce volume relient le Fribourgeois à une quarantaine d'interlocuteurs originaires de Suisse, d'Allemagne, de France et d'Italie. La correspondance met en exergue à la fois les occupations éclectiques d'un savant universel et la vie domestique d'un riche bourgeois en quête de prestige social. Par les sujets abordés, elle offre un matériau exceptionnel pour réinterroger les interrelations entre Église, sciences et révolutions à la fin du siècle des Lumières.

Traduites en Latin Par Guillaume Wendrock . En Espagnol Par Le SR. Gratien Cordero, de Burgos. Et en Italien Par Le SR. Cosimo Brunetti . ; Erscheinungsort und Verleger fingiert, möglicherweise in Brüssel bei Eugene Henri Fricx erschienen ; Louis de Montalte ist Pseudonym von Blaise Pascal. - Guillaume Wendrock ist Pseudonym von Pierre Nicole ; Signaturformel: *8, **8, ***4, A-Z8, Aa-Pp8, Qq4 ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Jes. 615

Il più antico trattato di diritto pubblico che la dottrina giuridica medievale abbia prodotto è la Summa Trium Librorum di Rolando da Lucca, che vede la luce qui per la prima volta in edizione critica. Integrato perfettamente nel gusto e nello stile della scuola dei glossatori del XII secolo, Rolando non è però un professore: è un giudice, impegnato nella pratica dei tribunali cittadini e nella politica comunale. La sua opera induce a riconsiderare complessivamente il rapporto fra dottrina giuridica e prassi istituzionale a ridosso del tornante del 1200, quando il rilancio dell'Impero d'età sveva coincide con l'affermazione progressiva delle autonomie comunali. Un'ampia introduzione al testo si propone di aprire una discussione rinnovata sul diritto pubblico medievale, che trova la sua formulazione teorica proprio nell'ambiente urbano, dove si avvia una riflessione profonda sul rapporto fra Comuni e Impero. Si tratta di un'elaborazione fortemente laica, che costituisce un elemento indispensabile per comprendere le successive teorie pubblicistiche del Duecento, fiorite negli ambienti nazionali europei e da decenni al centro della ricerca medievistica.

The concept of fontes has shown its ever decreasing suitability to reflect the richness and complexity of humanistic literature. In the fontes printed as footnotes is reflected, mechanically and almost physically, the idea of a subaltern and gregarious modernity with regard to classical thought. This article presents a different approach to the study of the humanistic text, based on the identification of cultural genealogies which display all the elements of doctrine that make up a written work at various levels. The work examined is the De republica by Lauro Quirini, a fifteenth-century political treatise in which the author consciously inserts elements of the political thought of the Latin, classical and medieval traditions to an Aristotelian base, adapting such an ensemble to the ideological circumstances of his era.

Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France. Première série, Histoire politique ; Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France ; Appartient à l'ensemble documentaire : ChArdenn1 ; Avec mode texte

Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France. Première série, Histoire politique ; Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France ; Appartient à l'ensemble documentaire : ChArdenn1 ; Avec mode texte

Système de la Nature ou Des Loix du Monde Physique & du Monde Moral; pol. System przyrody, czyli prawa świata fizycznego i moralnego (Londyn, 1770) - część druga dzieła filozoficznego, systematyzującego poglądy ateistycznego materializmu XVIII wieku, którego autorem jest Paul Henry Thiry, baron d'Holbach ((1723-1789) - francuski filozof, ateista, współautor Wielkiej Encyklopedii Francuskiej. Praca została opublikowana pod nazwiskiem Jean-Baptiste de Mirabaud, nieżyjącego już członka Francuskiej Akademii Nauk, ponieważ Holbach obawiał się konsekwencji związanych z wydaniem tego dzieła. Jego obawy, nie były bezpodstawne, bowiem, ukazanie się Systemu przyrody… , już w roku publikacji, wywołało wielkie poruszenie w społeczeństwie, a parlament miasta Paryża potępił to dzieło i zostało ono publicznie spalone przez kata. Według niektórych źródeł, Holbach napisał i opublikował to dzieło z pomocą Denisa Diderota (1713-1784) i przy wsparciu Jacques'a - André Naigeon (1738-1810). W obszernym traktacie autor głosi radykalny empiryzm, materializm i determinizm. Opisuje wszechświat w kategoriach zasad materializmu filozoficznego: umysł jest utożsamiany z mózgiem, nie ma "duszy" bez żywego ciała, światem rządzą ścisłe deterministyczne prawa, wolna wola jest iluzją, nie ma ostatecznych przyczyn, a cokolwiek się dzieje, ma miejsce, ponieważ nieuchronnie musi. Dzieło jednoznacznie zaprzecza istnieniu Boga, argumentując, że wiara w istotę wyższą jest produktem strachu, braku zrozumienia i antropomorfizmu. Holbach krytykuje nie tylko tradycyjne dowody na istnienie Boga, ale i wszelką wiarę religijną oraz popularny w tym czasie wśród oświeconych deizm. Przedstawia wiarę w Boga i nieśmiertelność duszy jako skrajną niedorzeczność. Książka była uważana za niezwykle radykalną w swoich czasach. Lista osób piszących refutacje dzieła była długa. Należeli do nich, m.in.: Nicolas-Sylvestre Bergier, Voltaire; Fryderyk Wielki etc. Spekuluje się, że Fryderyk był zmotywowany do napisania krytyki Systemu przyrody…, ponieważ książka ta zawierała atak nie tylko na religię, ale także na monarchię. Z kolei, przyjaciel Holbacha, Denis Diderot, entuzjastycznie poparł dzieło. P. B. Shelley po jego przeczytaniu stał się zagorzałym ateistą i przystąpił do tłumaczenia tej książki na język angielski. Natomiast, według Willa Duranta, dzieło to jest najbardziej wyczerpującym opisem materializmu i ateizmu w całej historii filozofii.

Système de la Nature ou Des Loix du Monde Physique & du Monde Moral; pol. System przyrody, czyli prawa świata fizycznego i moralnego (Londyn, 1770) - część pierwsza dzieła filozoficznego, systematyzującego poglądy ateistycznego materializmu XVIII wieku, którego autorem jest Paul Henry Thiry, baron d'Holbach ((1723-1789) - francuski filozof, ateista, współautor Wielkiej Encyklopedii Francuskiej. Praca została opublikowana pod nazwiskiem Jean-Baptiste de Mirabaud, nieżyjącego już członka Francuskiej Akademii Nauk, ponieważ Holbach obawiał się konsekwencji związanych z wydaniem tego dzieła. Jego obawy, nie były bezpodstawne, bowiem, ukazanie się Systemu przyrody…, już w roku publikacji, wywołało wielkie poruszenie w społeczeństwie, a parlament miasta Paryża potępił to dzieło i zostało ono publicznie spalone przez kata. Według niektórych źródeł, Holbach napisał i opublikował to dzieło z pomocą Denisa Diderota (1713-1784) i przy wsparciu Jacques'a - André Naigeon (1738-1810). W obszernym traktacie autor głosi radykalny empiryzm, materializm i determinizm. Opisuje wszechświat w kategoriach zasad materializmu filozoficznego: umysł jest utożsamiany z mózgiem, nie ma "duszy" bez żywego ciała, światem rządzą ścisłe deterministyczne prawa, wolna wola jest iluzją, nie ma ostatecznych przyczyn, a cokolwiek się dzieje, ma miejsce, ponieważ nieuchronnie musi. Dzieło jednoznacznie zaprzecza istnieniu Boga, argumentując, że wiara w istotę wyższą jest produktem strachu, braku zrozumienia i antropomorfizmu. Holbach krytykuje nie tylko tradycyjne dowody na istnienie Boga, ale i wszelką wiarę religijną oraz popularny w tym czasie wśród oświeconych deizm. Przedstawia wiarę w Boga i nieśmiertelność duszy jako skrajną niedorzeczność. Książka była uważana za niezwykle radykalną w swoich czasach. Lista osób piszących refutacje dzieła była długa. Należeli do nich, m.in.: Nicolas-Sylvestre Bergier, Voltaire; Fryderyk Wielki etc. Spekuluje się, że Fryderyk był zmotywowany do napisania krytyki Systemu przyrody…, ponieważ książka ta zawierała atak nie tylko na religię, ale także na monarchię. Z kolei, przyjaciel Holbacha, Denis Diderot, entuzjastycznie poparł dzieło. P. B. Shelley po jego przeczytaniu stał się zagorzałym ateistą i przystąpił do tłumaczenia tej książki na język angielski. Natomiast, według Willa Duranta, dzieło to jest najbardziej wyczerpującym opisem materializmu i ateizmu w całej historii filozofii.

Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France. Première série, Histoire politique ; Collection : Collection de documents inédits sur l'histoire de France ; Appartient à l'ensemble documentaire : ChArdenn1 ; Avec mode texte