Suchergebnisse

A.B.D'nin 1945 yılında Japonya'nın iki kentine atom bombası atması sonucunda, Sovyetler Birliği, bir silâh yarışını ateşleyerek, atom silâhlarını geliştiren ve nükleer bölünmede küresel bir menfaati olan ikinci devlet olmuştur. Geleneksel nükleer silâhlar, tek tehdit değildir. 11 Eylül olayları da, teröristlerin, dünyanın nükleer güç istasyonları ve araçlarını hedef alabileceğine dair endişeleri arttırmıştır .İkinci Dünya Savaşı sonrasında nükleer silâhların giderek yayılma eğiliminin görülmesi üzerine, bu silâhların kontrolüne ve sınırlandırılmasına dair yapılan müzakereler, sayı olarak azalmalarına yol açmıştır. Nükleer caydırıcılık hususunun, oldukça uzun bir süredir barışın sürdürülmesine katkıda bulunduğuna dair yaygın bir kanı vardır. Ayrıca, nükleer silâh kullanımı, en azından bazı nükleer güçlerce sadece son çare olarak değil, aynı zamanda dünyanın herhangi bir noktasında kimyasal, biyolojik veya hatta konvansiyonel silâhlarla yapılan bir saldırıya karşılık vermenin bir yolu olarak da dikkate alınmıştır. Nükleer silâh kullanımının, herhangi bir çekince ileri sürülmeden yasaklanmaması durumunda, dünyanın nükleer tehlikelerden tam anlamıyla arındırılması mümkün olamayacaktır. Bu yazıyla, silâh kullanımına dair mevcut sınırlama ve uygulanabilecek hukuk gözönüne alınarak, söz konusu nihai amaca ulaşmak için gelecekte neler yapılabileceğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. ; As a result of United States' bombing of two Japanese cities in 1945, the Soviet Union, by setting fire of a weapon competition, became the second State which has developed nuclear weapons and has global interest in the nuclear division. The general nuclear weapons are not the only risk. The September 11th incident has been increased concerns about the world's nuclear power stations and means that could be target of the terrorists. After the Second World War, an increasing trend of proliferation of nuclear weapons have led to negotiations on the control and restrictions that would be concluded with reduction of these weapons as number. There is a fairly widespread belief that nuclear deterrence helped to maintain peace over several decades. Moreover, the employment of nuclear weapons is now envisaged - at least by some nuclear powers - not only as a last resort, but also as a way to react to any attacks committed with chemical or biological or even conventional weapons. As long as the use of nuclear weapons has not been unreservedly prohibited, the efforts to create a nuclear-weapon-free world will remain useless. This article, considering existing restrictions and applicable law on the use of weapons, intends to determine what the future works are, in order to reach this aim eventually.

Kurumsallaşmamış ekonomilerde genellikle denetim takdirlerinde sonuç farklılıklarının esastan farklılığı, denetimsel yargı çatışmalarını beraberinde getirdiği bir gerçekliktir. O halde bu tür ekonomi ve bunun kurumlarında denetim bir esasın maddi gerekçesi midir? Yoksa standartlara uygunluğun maddi beyanımıdır? Muhasebe uygulamaları uygunluk gerekçesi ile farklılaştırılmasına karşın, uygunluk kendi başına bir gerekçe olmayıp, gerekçeden yoksun öznel sonucun ifadesidir. Denetim takdirlerinde de uygunluğun uygunluğu, doğruluğu ifade etmeyip doğruluğun asgari ölçüsüdür. Bunun yanında bütünlüğün doğruluğu ile eşdeğer de değildir. Uygunluğun uygunluğu ile doğruluğun bütünlüğü arasındaki fark, gerçekte beklenti boşluğu olarak ifade edilen doğruluk boşluğudur. Bu anlamda yönetim beyanlarının muhasebe standartlarına uygunluğu beyanı üzerinden, denetçinin yönetim beyanlarının doğruluğunun doğruluğu beyanı bir mecazdır. Bu çalışmada nesnel muhasebe kavram, ilke ve standartlarının genel kabul görmesine karşın, subjektif kişimsel uygunluk gerekçeleriyle farklılaştırmaların teorik gerekçesi aranmıştır. Buna göre denetim takdirlerinde kişimsel denetimin nedeni, hukuk sistemlerinin etkin olmaması ile yapılan işlemlerin doğruluk üzerinden yapılmayıp, uygunluk üzerinden yapılmasıdır. Çünkü hukuk sistemi gelişmemiş ülkelerde doğruluğun azami ölçüsü yasaya uygunluk olup, buna paralel olarak denetimin takdirlerinde ise doğruluğun azami ölçüsü standartlara uygunluk kabul edilebilmektedir. Oysa doğruluk olmadan standartlara ve/veya yasaya uygunluk, doğruluğun asgari ölçüsü olup, tamlık azami ölçüdür. ; İt is fact that audit differences conflict among institutions and Countries. İs core of audit substance over form or form over substance? Not suitable for living a full life likethe same things, with appropriate controls are not equivalent in audit. if All countries were a single country on earth, in a world where the current eligibility criteria, relating to the same place and time accounting / auditing practices would also differ from each other. Although different conformity with accounting practices that reason, "compliance" is not a reason in itself, is a statement of the grounds of lack of results. Appreciate the convenience of the compliance audit, the minimum degree of accuracy is not stated accuracy. Besides, the accuracy of this cohesion is not the equivalent. Compliance with the correctness of the integrity of the compliance difference between the actual accuracy of the expectations gap is expressed as a space. In this sense, compliance with accounting standards, statements of management's declaration on the management of the accuracy of the correct statement is a metaphor. Objective of this study, although accounting concepts, principles and standards generally accepted, for reasons different updates subjective cultural appropriateness of the theoretical justifications were sought. Accordingly, the reason for the low quality of supervision discretion, the absence of effective legal systems, to not make transactions over the accuracy, compliance is made over. Because the legal system in underdeveloped countries, accuracy and legality of the maximum size of the control of the accuracy of recognition is the maximum size eligibility standards. Yet, Standards and / or legality is not the maximum size of accurate. Unlike measure is the minimum of accuracy

Ekonomik, siyasal, teknolojik, konjonktürel, sosyal, uluslararası vb. birçok alandaki gelişimler zaman zaman devlet mekanizmasında da kısmi veya kapsamlı değişimleri zorunlu hale getirebilmekte ve kendini yeni şartlara uyarlama ve dönüşüm ihtiyacı ortaya çıkmaktadır. Ancak köklü ve gelenekselleşmiş yapılarda bu dönüşüm kolay olmamaktadır. Bu çalışma, öncelikle devlette dönüşümün meşruiyet kaynağını tartışmakta, daha sonra yerel yönetimlerde dönüşümün kaynakları üzerinden hareketle yerel yönetimlerde – ve özellikle de hizmet sunumundaki- değişim anlayışını tartışmakta; nihayet yerel yönetimlerdeki anlayış değişiklikleri bağlamında 'hizmet sunumunda, pazarlama yaklaşımı' konusunu tartışmaktadır. Çalışma, yerel yönetimlerdeki hizmet sunumunda pazarlamadaki 'kar amaçsız kuruluşlar için pazarlama' ve 'müşteri odaklılık' çerçevesinde yaklaşmanın, belediye hizmetlerine yeni bir anlayış ve yaklaşım getireceğini ve yaklaşımın modern yerel yönetim felsefesine daha uygun olacağını iddia etmektedir. ; The developments in the areas such as economic, political, technologic, social and international make it necessary the – partial or comprehensive- changes in the government structure time to time and necessitate the adaptation and transformation of the government to the new conditions. However, that transformation is not easy for long-established and traditional structures. This study firstly discusses the basis of legality of transformation in the government, and then discusses the understanding of the change – especially in the services delivery- in local governments with respect to the bases of the transformation in local administrations. It finally discusses the 'marketing approach in services delivery' in the frame of changes in local government understanding. The study claims that the 'marketing for non-profit organizations' and 'customer based marketing' approaches would develop new understanding and open new dimensions in the delivery of public services in local governments and that approach would suit better to the modern local administration philosophy.

Uluslararası Politik Ekonomi (UPE); devletlerin, ekonomik ajanların, uluslararası örgütlerin karşılıklı etkileşimlerini çıkar ve çatışma olguları üzerinden yorumlamaya çalışmaktadır. Bu yorumlamayı yaparken de ortaya çıkan sonuçların uluslararası hukuk sistemine uygunluğu test edilmektedir. Bu testin sonucunda ortaya "meşruiyet" sorunu çıkmaktadır. "Yasallık" kavramından ayrılan "meşruiyet" uluslararası hukukun da sorgulanmasına neden olmaktadır. Ancak UPE'nin ilgilendiği ve açıklamaya çalıştığı bir konu olan devletlerin ekonomik çıkar ve kaygıları, uluslararası hukukta meydana gelen bu sorunların kimi zaman göz ardı edilmesine kimi zaman da gündeme getirilmemesine yol açmaktadır. Başka bir deyişle, uluslararası hukuktaki bu ikilemin ortaya çıkmasına da genellikle devletlerin ekonomik ve politik çıkarlarının bir ahenge dönüştüğü politik ekonomi perspektifleri sebep olmaktadır. Bu çalışmada uluslararası hukukun UPE bağlamında kısa bir değerlendirmesi yapılarak ve Ukrayna-Kırım Krizi üzerinden ekonomik kaygılar göz önünde bulundurularak mevcut uluslararası sistem tartışılacaktır. ; The International Political Economy (IPE) tries to interpret the mutual interactions of states, economic agents, international organizations by revealing over the cases of conflicts and interests. During this interpretation, the results are tested for compliance with the international legal system. As a result of this test, "legitimacy" problem arises. "Legitimacy", separated from the concept of "legality", causes international law to be questioned. However, the economic interests and concerns of the states, in which the IPE is interested and which it tries to explain, are sometimes leading to ignore these problems in international law. In other words, the emergence of this dilemma is often caused by the political and economic perspectives of the states which are transformed into a harmony. In this study, an evaluation of the international law in the context of IPE will be presented shorthly and the current international system over the UkraineCrimean Crisis will be discussed in view of economic concerns.

Bugün yeniden gündeme getirilen Ermeni iddialarının yanında Batılı devletlerin ve Amerika'nın bu iddialar karşısında takındıkları tavrın ve takip ettikleri politikaların tarihi sebepleri vardır. Meselenin ortaya çıkışında olduğu gibi zaman zaman gündeme yerleşmesinde Türkiye üzerinde birtakım hesapları olan devletlerin politikaları unutulmamalıdır Afyonkarahisar'da İngiliz Temsilcisinin Ermeni Tercümanının tahrikleri sonunda meydana gelen tepkilerden hareketle Ermeni meselesi karşısında Türk makamlarının tavırlarının Ermeni tezini kuvvetlendirdiği söylenebilir. İstanbul yönetimi Ermeni iddiaları karşısında bencil, aciz ve teslimiyetçi bir politika izlemiştir. Mutasarrıf Mahir Bey'in tavrında olduğu gibi Osmanlı idari makamlarını işgal eden kişiler meseleye politik çıkarlar bağlamında bakmışlardır. Bu yaklaşım ve hareket tarzı, Ermeni iddialarının meşruiyet kazanmasına yol açtığı gibi Türkiye üzerinde hesapları olan devletlerin eline her zaman kullanabilecekleri bir koz vermiştir. Düşmandan adalet ve merhamet dilenmek gibi bir prensibi kabul etmeyen Kemalist hareket Milli Mücadele boyunca bu düşünce ve inançla hareket etmiştir. ; There are historical reasons ot the Armenian claims put on the agenda today, and the attitudes and policies of the Western Countries and America against these claims. The effects of the policies of some countries, which oppose insidous plans on Turkey, on the matter's agenda as its coming into being should not be forgotten. From poit the of the proterts after the provacation of the Armenian translator of the English political representative came to Afyonkarahisar, it might be said that the attitudes of the Turkish governers against the Armenian matter strengthened the Armenian thesis. The İstanbul government had followed selfish, unable and surrenderist policy against the Armenian claims. The governers of the Ottoman government had looked at the matter in political profits as being in the attitudes of the Mutasarrıf. This approach and act manner not only had caused the Armenian claims gain legality, but also given a useful tromp to the countries had some insidous plans on Turkey Kemalist Movement, who don't accept a principle like begging justice and compassion from an enemy, had acted on this idea and belief during the Nationnal struggle.

İnsanlık tarihi boyunca hemen her toplumda yönetenler ve yönetilenler olmuştur. Yöneticilerin otoritesinin baskınlığı zamanla kendi muhaliflerini yaratmıştır. Yönetim biçiminin monarşi, oligarşi ya da demokrasi oluşu bu durumu değiştirmeye yetmemiştir. Tarihsel süreçte, çağdaş hukuk devleti düşüncesinin temelinde yatan insanın onurunun koşulsuz dokunulmazlığı ilkesi, çeşitli direniş biçimlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Sivil itaatsizlik eylemi bu direniş biçimlerinden biridir fakat en belirgin özelliği her türlü şiddeti reddetmesidir. Sivil itaatsizlik; yönetimin, halkın çağrılarına kayıtsız kaldığı ve bireylerin tüm yasal yolları tükettiği noktada başvurulan bir eylem türüdür. Yönetimlerde; ahlak ile yasallık, vicdan ile anayasa arasında kalınan durumlar ortaya çıktığında, sivil itaatsizlik eylemcisi kamuoyuna ahlaki ve vicdani bir çağrı yapmaktadır. Bu çalışmada sivil itaatsizlik kavramının tanımı, yöntemi ve özellikleri ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Sivil itaatsizliğin diğer eylem biçimlerinden farkı belirlenmiş ve hangi eylemlerin sivil itaatsizlik olarak adlandırılabileceği ortaya konmuştur. Farklı siyasal sistemlerde sivil itaatsizliğin politik anlamı, çeşitli siyaset bilimci ve düşünürlerin görüşleri bağlamında değerlendirilmiştir. ; Throughout human history, there have been rulers and large percentage of people ruled by that class in society. Dominance of the ruler"s authority has always created it"s own dissidents. The monarchy, the oligarchy or the democracy is not enough to change this situation. In the historical process, the principle of unconditional inviolability of the dignity of the human being underlying the idea of a contemporary state of law has created dissent and resistance in different ways. Civil disobedience is one of these forms of resistance, but it"s most prominent feature is the rejection of all forms of violence. Civil disobedience is a type of action taken at the point where the administration is indifferent to the calls of the people and the individuals exhaust all legal means. When there are situations between morality and legality, conscience and constitution, the civil disobedience activist makes a moral and conscientious appeal to the public. In this study, the definition, method and characteristics of the concept of civil disobedience are discussed in detail. The difference between civil disobedience and other forms of action has been determined and which actions could be called as civil disobedience is discussed. The political meaning of civil disobedience in different political systems has been evaluated in the context of the views of various political scientists and thinkers.

Yüksek Lisans Tezi ; Osmanlı İmparatorluğu'nun özgün üretim tarzı kendine has yönetimsel araçlar geliştirmiştir. Klasik dönemde merkezileşme ve çevrenin bu merkezle bağlantısı üzerinden kurgulanan Osmanlı İmparatorluğu yönetimi özellikle Tanzimat sonrası yeni bir biçim almıştır. Ekonomik gelişmelere paralel olarak değişen son dönem Osmanlı İmparatorluğu yönetim sistemi başta siyasal istikrarsızlık olmak üzere İttihat ve Terakki aracılığıyla cumhuriyete aktarılan bazı yönetimsel problemlere de kaynaklık etmiştir. Yönetimsel problemler günümüzde gelinen noktada parlamenter sistemde bir tıkanıklığa varan boyutta büyümüş ve nihayetinde siyasal istikrarsızlığın çözümü için başkanlık sistemi tartışmaları başlamıştır. Türkiye'nin ulus devlet modelli yönetimi parlamenter bir rejim aracılığıyla sürdürülmektedir. Parlamenter rejim her ne kadar 90 yıldır Türk yönetim sisteminin belkemiğini oluştursa da günümüzde kuvvetler ayrılığı, meşruiyet ve parti içi demokrasi gibi birçok konuda işlevsizleşmiştir. Yasamanın gerek anayasal gerekse de pratikte yaşadığı bu krizlerin, dünya ekonomisi ve siyasetindeki gelişmelere paralel siyasal istikrarsızlıklar sebebiyle ortaya çıktığı görülmektedir. Bu bakımdan çalışma; başkanlık sistemi tartışmalarına sebep olan problemler odağında ve dünyadaki uygulama örnekleriyle karşılaştırmalı bir analiz şeklindedir. Dünyadaki uygulamalar üzerinden başkanlık sistemi, kamuoyunda ve bazı siyasal mecralarda Türkiye'de yaşanan siyasal krizin çıkışı olarak kabul edilmektedir. Bu noktada başkanlık sisteminin Türkiye özelinde ne tip problemlere yol açıp, ne gibi problemlerin çözümünde rol oynayacağı önemli bir hal almaktadır. Çalışmada başkanlık sistemi Türkiye'nin özgün yönetimsel tarihi bağlamında değerlendirilmiş, kamuoyunda bulunan tartışmalar ve Türkiye'nin özgün toplumsal dinamikleri eksenlerinde anayasal temelli bazı öneriler geliştirilmiştir. ; Abstract ; The authentic production style of Ottomans Empire has developed specific administrative tools. In the classical period, the Ottoman Empire administration style which was fictionalized by centralization and the connection of milieu with this centralization had taken a new form especially after the "Tanzimat" Reform Era. The final stage of Ottoman Empire Administrative style, changed correspondingly with the economical developments, was a source to some administrative problems such as political instability transferred to Rebuplic Era by Ittihad and Terakki. Nowadays, the administrative problems has outgrown to a blockage in the parliamentary system and finally it led the initiation of Presidential Government System discussions. Nation State modeled administration style of Turkey is being maintained by Parliamentary Regime. Although the parliamentary regime has constituted the basis of Turkish Administrative Style for 90 years, at present it has been disabled in many points such as separation of powers, legality and in-party democracy. It has been seen that both constitutional and practical crisis of legislation had been come up as a result political instability corresponded with the developments in the world economy and politics. In this respect, the study is an analyzed outline of the problems on the focus of discussions about Presidential Governing System and the examples from the practiced instances. It has been accepted by the public opinion and some political channels that the exit of political crisis in Turkey is the Presidential System in consideration of some applications in the world. At this point, it is important to understand what kinds of problems the Presidential System will cause or what kinds of solutions will it play a part. In this study, the Presidential System has been evaluated in the context of Turkey's authentic administrative history and some suggestions has been made in an accordance with the discussions in the public opinion regarded with community dynamics based on constitution.