Suchergebnisse

Bu tez, (uluslararası) STK'ların, uluslararası ilişkilerde önemli bir aktör olduğunu ve devletlerin dış politikalarını etkileyebileceğini ileri sürmektedir. STK'lar, özellikle Soğuk Savaş sonrası dönemde, insan haklarından çevrenin korunmasına kadar birçok konuda uluslararası gündemi etkilemeyi başarmıştır. Böylece realist paradigmanın düşük politika (lowpolitics) konuları olarak gördüğü söz konusu sorunlar, devletlerin dış politika gündemine dahil olmaya başlamıştır. STK'lar, devletlerin sahip olduğu askeri güçten yoksundur. Bunun yanı sıra, çok uluslu şirketlerin ekonomik gücünden de yoksundur. Fakat tüm bu handikaplara rağmen STK'ların kendilerine has geliştirdikleri stratejiler vardır. STK'lar, bu stratejiler sayesinde uluslararası ilişkileri ve devletlerin dış politikalarını etkileyebilmektedir. Dolayısıyla bu tez, öncelikle, STK'ların kendi stratejilerini kullanarak genelde uluslararası ilişkileri, daha özelde de devletlerin dış politikalarını nasıl etkilediğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada, teori ve pratik arasındaki ikilem dünyadan çeşitli örnek olaylar ile karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Bu noktada dikkat çeken en önemli bulgu, dünya siyasetinde etkili olmuş ve/veya olabilecek STK'ların savunuculuk temelinde faaliyet gösteren kuruluşlar olduğudur. Bu tez ayrıca, İHH İnsani Yardım Vakfı özelinde insani yardım kuruluşlarının Türkiye dış politikasına etki edip etmediğini de araştırmaktadır. İHH İnsani Yardım Vakfı'nın üç farklı alanda (insani yardım, insani diplomasi, savunuculuk) faaliyet gösterdiği görülmektedir. Söz konusu üç alan, birbiri ile doğrudan etkileşime sahip olduğundan, diplomatik üçgen olarak kavramsallaştırılmıştır. Diplomatik üçgen çerçevesinde gerçekleştirilen faaliyetler birbiri ile bağlantılıdır. Fakat bu bağlantıya rağmen her alanın etkileri ve sonuçları farklılık gösterebilmektedir. Çalışmada, insani yardımların Türkiye'nin imajına ve yumuşak gücüne olumlu bir etkide bulunduğu ortaya çıkmıştır. Fakat savunuculuk temelinde gerçekleştirilen bir eylem, Türkiye'nin dış politikasına olumsuz bir etki olarak yansımıştır. ; This thesis claims that (international) NGOs are an important actor in international relations and NGOs can affect the States' foreign policies. NGOs, especially after the Cold War, were successful on affecting the international agenda about many areas from human rights to protecting the earth. Thus the problems which are included in low politics by realist paradigm started involving in the States' foreign policies. NGOs are devoid of the military power unlike the States and also they are devoid of the economic power unlike the multinational companies. But NGOs developed many unique strategies despite these handicaps. Thanks to these strategies, NGOs can affect the international relations and the States' foreign policies. So this thesis, firstly, aims to reveal how NGOs affect the international relations and the States' foreign policy by using their own unique strategies. In this survey the dilemma between theory and practice is analyzed as comparing various events. At this point most important discovery which takes attention is that NGOs, which affected or will affect the World politics, are active in the basis of advocacy NGOs. Also this thesis searches whether The Foundation for Human Rights and Freedoms and Humanitarian Relief (IHH) or other Humanitarian NGOs affect the Turkish foreign policy or not. We can see that İHH Humanitarian Relief Foundation is active at three area (humanitarian relief, humanitarian diplomacy and advocacy). The said three areas, because they are in touch with each other directly, are conceptualized as diplomatic triangle. The activities which are done in the diplomatic triangle framework are engaged with each other. But despite this engagement any areas' affects or consequences can differentiate. In this survey it is revealed that humanitarian reliefs affect Turkish image and soft power positively. On the contrary an action that acted in the basis of the advocacy affected the Turkish foreign policy negatively.

Yüksek Lisans Tezi ; Kuvvet kullanılmasını içeren orantılı karşı tedbirlere ülke dışında da başvurulabileceğine ilişkin iddiaları BM Antlaşması md. 51 temelinde meşrulaştırmaya çalışan iddialar, teoride olmasa bile uygulamada artan şekilde uluslararası toplum tarafından kabul görmektedir. Doktrinel bakış açısından, böyle bir yaklaşım, elbette BM Antlaşması md. 2/4 tarafından güvence altına alınan "bir devletin ülkesel bütünlük hakkı" ile diğer devletin md. 51'de korunan Meşru müdafaa hakkı arasında bir çatışmayı da beraberinde getirmektedir. BM Antlaşması md. 51'de düzenlenen meşru müdafaa hakkı, kuvvvet kullanma yasağının tek istisnası olarak, bir silahlı saldırıya karşı düzenlenmiştir. Md. 51'de meşru müdafaa hakkından doğal bir hak olarak söz edilmesi, BM Antlaşması'ndan hemen önce örf ve adet hukukundaki meşru müdafaa hakkının saklı tutulduğu anlamına gelmez. Bush Doktrini'nin önleyici meşru müdafaa hakkının hukuka uygunluğunu iddia ederken geleneksel "gereklilik"kriterini esnetmesidir. Bir başka ifade ile uluslararası hukukun öteden beri "vukuu muhakkak"bir silahlı saldırı tehdidine karşı önleyici meşru müdafaa hakkını tanıdığını iddia eden ve yapılması gerekenin "vukuu muhakkak tehdit" kavramını terör eylemlerine, kitle imha silahlarına güvenen haydut devletler ve teröristler gözönünde bulundurularak yeniden yorumlamak olduğunu belirten Bush Doktrini açısından sadece bir saldırı varsayımı, potansiyel bir tehdit, bir risk, "silahlı saldırı" teşkil etmektedir. BM Genel Kurulu'nun İsrail temsilcileri, Güvenlik Konseyi'nde, devamlı olarak ülkesinin yakın bir saldırı tehlikesine maruz kaldığını ve İsrail'in de önleyici meşru müdafaa hakkı'nı kullandığını iddia etmiştir. Bu tez çalışmasında; Birinci bölümde meşru müdafaa hakkı, kuvvet kullanma yasağı, saldırı suçunun tanımı, tarihçesi ve BM belgelerinde kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı; İkinci bölümde 2006 yılındaki İsrail ve Lübnan çatışmasının menşeine ilişkin bulgular, terörün tanımı, tarihçesi, kuvvet kullanma yasağında ve meşru müdafaa hakkındaki rolü, İsrail-Lübnan çatışması'nın kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı çerçevesinde değerlendirilmesi; Üçüncü bölümde Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Türkiye-İsrail ilişkileri, Türkiye-Lübnan ilişkileri ve Türkiye'nin İsrail-Lübnan çatışmasındaki tutumu incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: kuvvet kullanma yasağı, meşru müdafaa, saldırı suçu, İsrail, Lübnan. ; The claims trying to legitimate the claims, which are related to the fact that commensurate counter measures including using force can also be applied abroad on the basis of article 51 of United Nations Treaty, find acceptance by the society not in theory but increasingly in application. From the doctrinaire point of view, such an approach definitely brings about a conflict between the right of territorial unity of a nation which is secured by the article 2/4 of the United Nations Treaty and the right of self defense of another nation preserved in the article 51. The right of self defense arranged in the article of the United Nations Treaty has been arranged considering an armed attack as the only exception of prohibition of using force. The fact that the right of self defense is mentioned as a natural right in the article 51 does not mean that the right of self defense in the Common Law is preserved just before United Nations Treaty. It means that Bush Doctrine stretches traditional necessity criterion while it claims that the right of preventive self defense is lawful. In other words, just an assumption of an attack is seen as a potential threat, a risk, and an armed attack in terms of Bush Doctrine which claims that International Law has approved the preventive self defense against a certain armed attack threat for a long time, and emphasizes that the necessary thing to do is reinterpreting certain threat decision considering rogue states, and terrorists relying on Weapons of Mass Destruction. In the Security Council, Israel representatives of the United Nations General Assembly claim that their country is continuously exposed to a close attack and Israel has the right of preventive self defense. In the first part of this study; the right of self defense, prohibition of using force, definition and history of attack crime, prohibition of using force and the right of self defense in the documents of the United Nations ; In the second part of the study; findings about the origin of the disagreement between in 2006 Israel and Lebanon, definition, history, and the role of terror in the prohibition of using force and in the right of self defense, and evaluation of the disagreement between Israel and Lebanon in accordance with the right of self defense; In the third part of the study; the relations between Turkey and Israel, the relations of Turkey and Lebanon in the period of (AKP) Justice and Development Party, and also the attitude of Turkey towards the disagreement between Israel and Lebanon have been examined. Key Words: Prohibition of using force, self defense, attack crime, Israel, Lebanon

Seçim beyannameleri içerdiği vaatler ve politika öncelikleri bakımından siyasal pazarlamanın seçmen davranışını etkilemede önemli araçlarından biri olabilmektedir. 1950-2018 seçim dönemlerinde mecliste temsil hakkı kazanan Türkiye'deki sağ siyasi gelenek içerisinde yer alan partilerin seçim beyannameleri bu çalışmada incelenmiştir. Siyasi partilerin hangi politika alanlarına öncelik verdikleri ve seçim dönemleri itibariyle söylemlerinde değişim olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Sağ siyaset geleneği içerisinde yer alan partilerin seçim dönemlerinde özgürlük ve demokrasi, siyasi sistem, ekonomi, refah ve yaşam kalitesi ile sosyal gruplar politika alanlarında ve bunların alt kategorilerinde söylemlerinin daha fazla yoğunlaştığını söylemek mümkündür. Siyasi partilerin seçim dönemleri bağlamında kendi söylemlerinin oranının değiştiği ve odaklandıkları politika alanlarının birbirinden farklılaştığı ortaya çıkarılmıştır. ; Election manifestos can be one of the important tools of political marketing in influencing voter behavior in terms of the promises and policy priorities they contain. The election manifestos of the parties in the right-wing political tradition in Turkey, which gained the right to represent the parliament in the 1950-2018 election periods, were examined in this study. There has been a try to find out which policy areas the political parties prioritize and whether there is a change in their discourse as of the election periods. It is possible to say that the parties in the tradition of right-wing politics concentrated more on freedom and democracy, political system, economy, welfare and quality of life, and social groups politics and their sub-categories during election periods. It has been revealed that the proportion of political parties' own discourses changes in the context of election periods and the policy areas in which they focus differ from each other.

other ; İktisatçılar açısından anayasa, bir toplumun iktisadi ve siyasi örgütlenmesini, bu iki örgütlenmenin birbiriyle ilişkisini ve bu iki örgütlenmenin gerektirdiği kaynak tahsis mekanizmalarını düzenleyen ekonomi-politik modeldir. Bu bağlamda, Türkiye'nin kalkınma sorunu ile anayasacılık hareketi arasında bağ aramak yanlış olmaz. Nitekim 1990'lı yılların ortalarından itibaren, Avrupa Birliği müktesebatı çerçevesinde mevcut 1982 Anayasası'nın iktisadi hükümlerinde yapılan değişikliklerin, Türkiye için etkin bir ekonomi-politik model inşa etmekten uzak olduğunu söylemek mümkündür. Bu iddia, yaşanan iktisadi krizlerle sabittir. Ne yazık ki, uzun yıllardan bu yana, Avrupa Birliği mevzuatına uyum sağlama çalışmaları, ülkemizde, sadece ve sadece kişi hak ve özgürlükler ile siyasi hak ve özgürlüklerde mesafe alınması gerekliliği üzerine oturtulmuş ve Türk yurttaşlarının iktisadi ve sosyal hak ve özgürlüklerinde mesafe alınması hususu ihmal edilmiştir. İşte bu çalışma ile Türkiye-AB ilişkilerinde, anayasal haklardan olan iktisadi ve sosyal hak ve özgürlükler kategorisinden, iktisadi hak ve özgürlükler konusu ele alınmaktadır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, AB'nin açık toplum ideali; ikinci bölümde, AB-Türkiye ilişkilerinde direnme hakkının kullanımı ve üçüncü bölümde, 1982 Anayasası'nın iktisadi hükümleri AB'nin açık toplum ideali bağlamında değerlendirilmektedir. Çalışmanın Türkiye-AB ilişkilerinde, siyasi örgütlenme ve iktisadi örgütlenme arasındaki bağın/uyumun ihmal edilemeyeceğine dikkat çekmesi bakımından önem arz ettiği düşünülmektedir. ; From the point of view of the economists, a constitution is an economic-political model which arranges the economic and the political organizations of a society and the tie between these two organizations. In this respect, it will not be wrong to search a tie between the development problem and the constitutional movement in Turkey. Nevertheless, for the mid 1990s, it is possible to say that the amendments in the Constitution 1982 in accordance with European Union acquis are distant to build an efficient economic-political model for Turkey. This claim is definite considering the economic crises experienced in Turkey in the past. Unfortunately, for long years, the works done for the conformity of Turkish legal system with European Union legal system are based on the floor of the necessity of progress in the individual rights and freedoms and the issue of progress in the economic and social rights and freedoms of Turkish citizens is neglected. Here, within this paper, the economic rights and freedoms under the economic and social rights and freedoms which is one of the category of constitutional rights is elaborated under the scope of Turkey-EU relationship. The study is formed of three parts. In the first part, the open society ideal of EU, in the second part the use of right of resistance under the relationship between EU and Turkey and in the third part the economic articles of the 1982 Constitution in regard to the open society ideal of EU are evaluated. It is thought that the study has significant considering the fact that the study takes attention the necessity not to neglect the tie/conformity between political and economic organizations in the constitution.

The Westphalian system refers to the shifting of the supreme political authority from medieval practices to modern sovereign states and related concepts such as sovereignty, non-intervention, and international law. While the system has shaped the Western political environment since 1648, it has in fact not been validated for the rest of the world. In this paper, the idea that the Westphalian system has not opened a new avenue in the discipline of International Relations is exemplified by the case of the British occupation of the Mosul Vilayet. Contrary to the terms of the Mudros Armistice and Woodrow Wilson's Fourteen Points, the British illegally occupied Mosul. The occupation was a clear violation of the Westphalian principles and thus the British mandate regime encountered resistance from both the Ottoman Empire and further the Republic of Türkiye. Despite all resistance, Mosul was ceded to the Iraqi government under the British mandate after the war.